“พี่ตรีเป็นอะไรไปคะ ทำไมหน้าบูดอย่างนั้นล่ะใครทำอะไรพี่มาหรือเปล่าคะ? แล้วที่ข้างล่างเขาพูดกันว่าแขกคนพิเศษของพี่ทั้งหล่อทั้งแซ่บน่ะจริงไหมคะ? พี่ไปเจอเขามาแล้วใช่ไหมคะ?”คำถามจากอนงค์เพื่อนร่วมงานของตรีเพชรดังขึ้นเป็นชุดทันทีที่ตรีเพชรเดินเข้าไปในแผนก

“เขาเป็นแขกคนพิเศษของพี่ฝนจ้ะไม่ใช่ของพี่ แล้วหล่อแซ่บจริงหรือเปล่า อนงค์ก็ต้องไปดูเอง เพราะสเป็กแต่ละคนไม่เหมือนกันถ้าถามพี่ ๆ ก็ว่างั้น ๆ นะ”

“จริงเหรอคะพี่ แค่งั้นๆ เท่านั้นเองเหรอ อนงค์อุตส่าห์ว่าจะไปแอบส่องอยู่เลยนะนี่”

“ใช่จ้ะเรื่องความหล่อก็งั้น ๆ แต่เรื่องกวนประสาทนี่ยกให้เป็นที่หนึ่งเลย”ตรีเพชรพูดในขณะที่กำลังหย่อนก้นลงนั่งที่เก้าอี้ทำงานของตนเอง และเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อทำงาน“ถ้าอนงค์อยากจะไปแอบดูเขาก็รีบไปเลยเพราะอีกครึ่งชั่วโมงเขาจะไม่อยู่ที่โรงแรมแล้ว บอกพี่ฝนด้วยนะว่าพี่จะต้องไปเป็นไกด์จำเป็นให้คุณแขกคนพิเศษนั่น”

“อุ๊ย! ได้ออกไปเที่ยวด้วยกันด้วย ดูแลเขาใกล้ชิดอย่างนี้ ระวังเขาจะติดใจนะพี่เดี๋ยวจะสลัดกันไม่หลุดนะคะ น้องขอเตือน ฮ่าฮ่าฮ่า”

“จะบ้าเหรออนงค์พูดจาไม่เพราะเลยนะ หันกลับไปทำงานของเราต่อเลยไป”

แค่คิดตามคำพูดของอนงค์ก็ขนลุกแล้วถ้าเป็นอย่างนั้นขึ้นมาจริง ๆ ชีวิตของเธอคงต้องอยู่อย่างไม่เป็นสุขแน่นอนก็แค่ลงไปเจอหน้ากันไม่ถึงชั่วโมง ตรีเพชรยังต้องกัดฟันนับหนึ่งถึงสิบไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง‘ถ้าจบงานนี้แล้ว ก็ขอให้นายสาบสูญไปจากชีวิตฉันเลยด้วยเถอะ สา..ธุ’หญิงสาวคิดในใจ แต่ยกมือขึ้นพนมสาธุจริง ๆ

“ฮ่าฮ่า เป็นอะไรพี่ตรีถึงกับขอพรให้ไม่แยกจากกันเลยเหรอ”

“อ๊ายยย! ยัยอนงค์ พูดจาไม่เป็นสิริมงคลเลย บอกให้หันกลับไปทำงานของตัวเองไงจะมานั่งมองพี่ทำไมเนี่ย” ตรีเพชรส่งเสียงจริงจังบอกเพื่อนร่วมงานรุ่นน้อง

“ก็ได้แต่ว่าตอนที่พี่จะลงไปเจอเขาอีกเนี่ย ขออนงค์ตามลงไปด้วยคนนะ จะไปหาน้ำดื่มน่ะอิอิ”

“แหม ดื่มน้ำไกลจังเลยนะหึหึ” ตรีเพชรนึกขันเหตุผลที่เพื่อนร่วมงานของเธอยกมาเพื่อจะหาโอกาสลงไปดูหน้าตาของบล็อกเกอร์หนุ่ม

ระหว่างที่รอผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายตลาดขึ้นไปเคลียร์งานอยู่นั้นบล็อกเกอร์หนุ่มชื่อดัง ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่ากิจกรรมในการบริหารเสน่ห์ฆ่าเวลาจึงเกิดขึ้น และพื้นที่ที่ชายหนุ่มเลือกที่จะเดินไปนั้นคือบริเวณสระว่ายน้ำที่อยู่ทางโซนด้านหลังของโรงแรม เพราะถึงจะเป็นเวลาเช้าแต่ที่ชายหนุ่มมองลงมาจากห้องที่อยู่ชั้นบน ก็เห็นมีผู้คนไปใช้บริการกันแล้วโดยเฉพาะสาว ๆ ที่ลงมาสวมใส่บิกินี่อวดรูปร่างของตัวเอง แหวกว่ายอยู่ในน้ำอันฉ่ำเย็นจนทำให้ชายหนุ่มวางเป้าหมายไว้ตั้งแต่แรกว่าจะต้องเดินมาดูหลังจากจบมื้อเช้าของตัวเอง

ที่โซนสระว่ายน้ำตอนนี้เหลือผู้คนอยู่ไม่มากแต่ทว่าชายหนุ่มก็สามารถมองหาเป้าหมายของเขาได้ หญิงสาวชาวต่างชาติหุ่นเพรียวในชุดบิกินี่กำลังนอนอาบแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าอยู่ที่เตียงริมสระน้ำไลเต้พร้อมแก้วเครื่องดื่มในมือเดินตรงเข้าไปหาทันที

“สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไม่ทราบว่าจะรังเกียจที่จะรับไมตรีจากผมไหมครับ”พ่อหนุ่มตาน้ำข้าวเอ่ยด้วยเสียงที่นุ่มชวนฟัง พร้อมกับยื่นแก้วไวน์ที่อยู่ในมือไปให้

เสียงทักทายทำให้หญิงสาวชาวต่างชาติลืมตาขึ้นมาดูเจ้าของเสียงก่อนจะส่งยิ้มให้เป็นการตอบรับไมตรีของชายหนุ่ม ตามด้วยยื่นมือไปรับแก้วไวน์มาจิบชิมรสชาติ

“สวัสดีค่ะ คุณ....?”

“ผมไลเต้ครับ เทพีอโฟรไดท์ของผม”ไลเต้เรียกหญิงสาวด้วยชื่อของเทพีแห่งความงามและความรักพร้อมกับถือโอกาสนั่งลงที่ปลายเตียงข้าง ๆ ขาเรียวขาวของหญิงสาวนั่นเอง

“ฮ่าฮ่าไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ เรียกฉันว่าฮันน่าจะดีกว่า”

การพูดคุยของชายหนุ่มและหญิงสาวดำเนินต่อไปอย่างออกรสออกชาติและเพลินจนล่วงเลยมาถึงเวลานัดที่ตกลงกันไว้กับผู้ช่วยผู้จัดการคนสวย ตรีเพชรเดินลงมาที่ล็อบบี้แล้วไม่พบชายหนุ่มตามที่นัดกันไว้

“อ้าว! แขกคนพิเศษของพี่ยังไม่ลงมาอีกเหรอคะ ไหนว่านัดกันเก้าโมงครึ่ง”อนงค์เอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ที่อุตส่าห์ตั้งใจจะเดินลงมากับตรีเพชรก็เพราะอยากจะเห็นหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้มีเสียงลือหนาหูว่าเขาเป็นผู้ชายที่แซ่บที่สุดในโรงแรมในขณะนี้แต่แล้วก็กลับไม่ได้เห็น เพราะเธอจะต้องรีบกลับขึ้นไปทำงานต่อ

“ก็ใช่น่ะสิดูสินัดแค่นี้ยังผิดเวลาเลย เจออย่างนี้ยังจะแซ่บอยู่อีกไหมล่ะ”ตรีเพชรพูดเหมือนต้องการจะเตือนสติอนงค์ให้มองความเป็นจริงแทนที่จะเห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่ฟังต่อ ๆ กันมา

“ยังไงก็ขอเห็นตัวเป็นๆ ก่อนนะพี่ตรี แล้วจะบอกได้ว่ายังแซ่บอยู่อีกหรือเปล่า” เสียงตอบกลับจากเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องของเธอทำเอาตรีเพชรถึงกับส่ายหัวยอมแพ้กับความอยากรู้อยากเห็นของคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กัน

ผ่านไปสิบนาทีก็ยังไม่มีทีท่าว่าชายหนุ่มผู้เรียกร้องอยากจะไปเที่ยวจะโผล่มา

“อนงค์พี่ว่าเธอขึ้นไปทำงานได้แล้วเอาไว้ค่อยหาโอกาสอื่นเจอเขาก็แล้วกัน ยังอยู่ที่นี่อีกหลายวันเดี๋ยวเกิดพี่ฝนจะเรียกใช้อะไรเธอขึ้นมาจะเป็นเรื่องนะ เดี๋ยวพี่จะลองตามตัวเขาก่อนถ้าไม่เจอก็จะกลับขึ้นไปทำงานเหมือนกัน”

“ก็ได้ค่ะพี่แต่แหม..เสียดายจังเลยนะคะ” อนงค์ส่งเสียงโอดครวญ บอกให้รู้ว่าเธอรู้สึกเสียดายจริงๆ ก่อนที่จะยอมเดินไปขึ้นลิฟต์เพื่อกลับไปยังแผนกของตนเอง

ตรีเพชรตัดสินใจโทรขึ้นไปบนห้องของชายหนุ่มแต่ก็ไม่มีคนรับสายจึงได้ลองเดินหาที่ชั้นล่างของโรงแรม นึกตำหนิชายหนุ่มที่ไม่ยอมรักษาเวลา

“นี่ใครเป็นคนอยากจะไปเที่ยวกันแน่แค่รักษาเวลาก็ทำไม่ได้ อย่างนี้มันน่าพาไปไหมล่ะนี่..เฮ้อ!”ตรีเพชรพึมพำกับตัวเองเบา ๆ อย่างรู้สึกไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้เนื่องจากหน้าที่ยังคงค้ำคอ หญิงสาวจึงทำได้แค่เพียงเดินตามหาตัวชายหนุ่มจนออกมาถึงโซนสระน้ำ และภาพที่ได้เห็นยิ่งทำให้อารมณ์ของตรีเพชรราวกับน้ำที่เดือดพล่านอยู่บนเตาไฟ

ภาพของหนุ่มสาวชาวต่างชาติที่กำลังกอดจูบกันอยู่บนเตียงที่ข้างสระน้ำทำให้ตรีเพชรต้องรีบพาตัวเองเข้ามาสงบสติอารมณ์เป็นการเร่งด่วน

“หนอยแน่! ไอ้ผู้ชายเฮงซวย! ให้ฉันเดินตามหาแทบตาย แต่นายกลับมานั่งจูบอยู่กับผู้หญิงข้างริมสระอย่าโผล่หน้ามาให้เห็นตอนนี้นะ ฉันยังไม่อยากถูกไล่ออก”เนื่องจากหญิงสาวรู้ตัวว่าถ้าได้เจอหน้าชายหนุ่มตอนนี้คงระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ ต้องมีด่าทอหรือถึงกับลงมือกันบ้าง ยิ่งเดินหามากเหนื่อยมากก็ยิ่งโมโหมากตามไปด้วย ซึ่งนั่นจะเป็นสาเหตุให้เธอต้องถูกไล่ออกจากงานเป็นแน่ จึงได้แต่หลบเข้ามาแล้วภาวนาอยู่ในใจใช้เวลาเป็นตัวช่วยให้อารมณ์ของเธอเองสงบลงก่อน

“พี่ตรีเป็นอะไรไปคะหน้าแดงหูแดงมาเชียว” เสียงจากช่อผกาเอ่ยทักตรีเพชรที่เดินมาจากด้านหลังของโรงแรม

“ไม่มีอะไรหรอก ข้างนอกอากาศมันร้อนน่ะ”ตรีเพชรตอบปัดไม่อยากจะพูดถึงสิ่งที่เพิ่งจะได้เห็นมา

“พี่ตรี..แขกพี่แซ่บมากเลยอ่ะจะมีมาอีกไหมล่ะเด็ด ๆ อย่างนี้ ถ้ามีก็ส่งมาให้หนูได้เลยนะคะ เต็มใจต้อนรับให้อย่างยิ่งเลยค่ะพี่”

“แล้วเราไปรู้ได้ยังไงว่าเขาแซ่บได้ชิมมาแล้วหรือไง?” ตรีเพชรตอบกลับด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายที่ไปไหนก็ได้ยินแต่คนพูดถึงผู้ชายที่นับวันหญิงสาวยิ่งรู้สึกเหม็นขี้หน้ามากขึ้นทุกทีตั้งแต่เจอหน้ากันมา เธอยังไม่เคยเห็นว่าผู้ชายคนนี้มีข้อดีที่ตรงไหนเลย

“แหมพี่ ถ้ายัง..ก็ไม่รู้สิคะว่าแซ่บ อิอิ ไปอยู่ที่ไหนมาคะตกข่าวอย่างแรงเลยนะพี่น่ะ”

“ฮะ! จริงเหรอช่อ นี่แกลองของนอกมาแล้วเหรอ” เสียงอุทานอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองของผู้ช่วยผู้จัดการสาวดังขึ้นก็จากวันที่ชายหนุ่มมาจนถึงวันนี้ก็แค่สองวันนิด ๆ เพียงเท่านั้นอะไรจะติดง่ายราวกับเป็นวัตถุไวไฟกันได้ขนาดนั้นแต่เมื่อเห็นพนักงานต้อนรับสาวยิ้มกรุ้มกริ่ม พยักหน้าตอบรับเบา ๆ อย่างขวยเขินก็ทำให้หญิงสาวรู้ว่าเธอไม่ได้ฟังผิด “ไวมากกกกก นี่เขาเพิ่งมาถึงเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี่เองนะ”

“แหมพี่ ของอย่างนี้มันไม่ต้องใช้เวลาหรอกค่ะแค่ความต้องการตรงกัน อะไร ๆ มันก็คลิกกันง่ายนิดเดียว”

“เออ! ดีจังเลยวุ้ย สมัยนี้ไม่ต้องเสียเวลาเลยนะ”

“ฮ่าฮ่าฮ่าหนูไปทำงานก่อนแล้วนะพี่ มัวแต่เม้าท์ หัวหน้ามองตาขวางแล้ว”ช่อผกาพูดจบก็เดินจากไปทำงานของตนเอง ปล่อยตรีเพชรให้ยืนสูดลมหายใจเข้าออกแรง ๆอย่างต้องการจะให้อากาศที่หายใจเข้าไป ช่วยปรับอารมณ์ของตนเองที่กำลังพลุ่งพล่านให้นิ่งลง

‘นายไลต์นายนี่มันสกปรกสิ้นดี มั่วอย่างนี้ระวังจะเจอโรคเข้าสักวัน อี๋....’ แค่คิดก็ขยะแขยงแล้ว นอกจากจะมีนิสัยชอบกวนประสาทแล้วยังมั่วได้โล่ขนาดนี้ ยิ่งรู้เรื่องเกี่ยวกับตัวชายหนุ่มมาก ก็ยิ่งทำให้ตรีเพชรอยากจะหลีกไกลผู้ชายคนนี้ให้มากแต่ทว่าด้วยคำว่าหน้าที่ตัวเดียวเลยจริง ๆ ที่ทำให้เธอทำอะไรไม่ได้อย่างที่ใจคิดตอนนี้จึงต้องมานั่งระงับอารมณ์อยู่เช่นนี้

“ไปกันหรือยังครับคุณผู้ช่วยผู้จัดการคนสวย” เสียงของไลเต้ดังมาจากทางด้านหลังของตรีเพชรจนทำให้หญิงสาวออกอาการสะดุ้งเล็กน้อย “ต้องขอโทษทีที่ทำให้คุณต้องรอผมว่าเราไปกันเลยดีกว่า”

“ค่ะ! เชิญค่ะ” หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆหนึ่งครั้งก่อนจะส่งเสียงตอบกลับชายหนุ่มสั้น ๆแล้วเดินนำออกไปขึ้นรถตู้ของทางโรงแรม ที่หญิงสาวได้ให้คนขับรถมาจอดรอไว้อยู่แล้ว โดยไม่คิดที่จะหันกลับมามองหน้าคนที่เดินตามมาติดๆ ด้วยซ้ำ

ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะเคยมาเที่ยวที่เชียงใหม่แล้วเมื่อปลายปีก่อนในครั้งที่มาพร้อมกับครอบครัวของเพื่อนเธอ แต่ว่าก็ยังมีอีกหลายที่ที่เขายังไม่ได้ไปดังนั้นไกด์จำเป็นอย่างตรีเพชร จึงคิดที่จะพาชายหนุ่มไปเที่ยวแบบเก็บตกที่ม่อนแจ่มเนื่องจากระยะทางไม่ไกลจากโรงแรมนัก และห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ก็แค่เพียง 37กิโลเมตร อากาศดี วิวสวย มีกิจกรรมให้ผู้ชายเรื่องเยอะได้ทำอีกด้วย

ม่อนแจ่มอยู่ที่อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เป็นพื้นที่อยู่อาศัยของชาวม้ง และมีการปลูกฝิ่นกันอย่างแพร่หลายในอดีตเพราะเมื่อมีโครงการหลวงหนองหอยเข้าไป ม่อนแจ่มก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ มีการเปลี่ยนแปลงฝิ่นให้เป็นแปลงปลูกพืชเมืองหนาวแทนจนปัจจุบันม่อนแจ่มกลายเป็นพื้นที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตร มีผักและผลไม้สด ๆเอาไว้รอต้อนรับนักท่องเที่ยวมากมาย และเนื่องจากอยู่บนพื้นที่สูงจึงมีจุดชมวิวที่สามารถมองเห็นพื้นที่สีเขียวที่ด้านล่าง ที่นอกจากจะเป็นชายเขาแล้วยังมีแปลงเกษตรแบบขั้นบันไดของชาวบ้านและแปลงสาธิตของโครงการหลวงให้ได้ชื่นชมกันอีกด้วย และนอกจากนี้อากาศที่นี่ยังเย็นสบายตลอดทั้งปีดอกไม้เมืองหนาวก็แข่งกันออกดอกโชว์สีสันอวดสายตาของนักท่องเที่ยวนับว่าเป็นความร่วมมือจากธรรมชาติอีกด้วย หรือหากว่าเบื่อความงามตามธรรมชาตินักท่องเที่ยวก็ยังสามารถร่วมสนุกกับความสร้างสรรค์ของชาวบ้านกันได้อีกกับกิจกรรมรถไม้ล้อเลื่อนของชาวม้ง

_____________________________________

ไป ๆ ไปเที่ยวกัน