จดหมาย ถึงที่รัก ที่รักไม่ได้

พี่ขา .. เมื่อคืน พี่พูดออกมาเองเลย น้องได้ยินแล้ว รู้สึก บอกไม่ถูกเลยค่ะ
รู้สึก เหมือนมัน ยังไงในหัวใจไม่รู้ค่ะ เหมือนที่เค้าชอบพูดกันแบบน้ำเน่าว่า ใจจะขาด
น้ำเน่ามะ แต่ รู้สึกแบบนั้นจริงๆ พี่ไม่เคยเป็น พี่ไม่รู้หรอก

น้อง นึกว่า ตัวเอง พูดอะไรกัยพี่ไปตั้งเยอะ แต่จริงๆแล้วพูดไม่ออก มันอยู่ในหัวหมดเลย น้องคิดอะไรตั้งมากมายหลายอย่าง แต่ดันพูดไม่ออกซักคำ

น้องคิดไว้เรื่องนี้ตลอด แต่ก็แอบหลอกตัวเอง ทำเป็นไม่นึกถึงมัน
แต่พอพี่พูดออกมาเอง มันรู้สึกแบบว่า ไม่ไหวแล้ว ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ

อย่าพูดเรื่องนี้อีกได้มั๊ยค่ะ ช่วยกันหบอกน้องหน่อย เราจะไม่พูดเรื่องที่พูดกี่ครั้ง
เราก็ไม่มีคำตอบให้มัน เพราะเรารู้ว่ามันจะเป็นยังไง แต่ไม่กล้าพูดออกมา

เมื่อคืนน้องร้องไห้จนหลับ ตอนเช้าก็ประคบตาใหญ่เลย กลัวคนอื่นจะทัก
ขนาดไป ward พอว่าง น้องก็ยังคิด ยังอยากร้องไห้เลย

พี่ขา ... ไว้ค่อยบอกน้องตอนที่ พี่ไม่อยากให้น้อง อยู่ด้วยแล้ว ไม่ก็บอกตอนที่พี่จะแต่งทีเดียวเลยได้มั๊ย น้องรู้ น้องเข้าใจ ว่ายังไง มันก็ต้องถึงวันนั้น แต่ยังไม่อยากคิด ไม่อยากนึกถึง

พี่ไม่เห็นต้องคิดว่าจะทำยังไง น้องมีคำตอบให้กับตัวเองแล้ว แต่ตอนนี้ ขอแอบลืมมันไปก่อน
ได้มั๊ยค่ะ !!!


น้องรู้สึก เหมือน เดินไปในทางตัน
แต่ ก็หยุดเดินไม่ได้
ถอยหลังกลับก็ไม่ได้
น้อกลัว จะเดินไปจนสุดทาง
แต่ถึงรู้ว่า เป็นทางตัน
ก้อ ยังแอบ ขอให้มัน เป็นทางที่ยาว ที่สุด เท่าที่จะยาวได้


พี่เลิกขอโทษน้องได้แล้ว ถึงใครจะว่าพี่เห็นแก่ตัว แต่น้องก็ไม่ได้คิดแบบนั้นค่ะ
พี่ไม่ได้ หลอกน้อง แต่น้อง ตัดสินใจเองนี่ค่ะ

Create Date : 20 ธันวาคม 2552		0 comments
Last Update : 23 ธันวาคม 2552 15:28:22 น.
Counter : 354 Pageviews.
Share Tweet