Group Blog All Blog
|
22 - กลรักแก้วกัลยา #ณัฐณรา  กลรักแก้วกัลยา #ณัฐณรา หนังสือทำมือ จำนวน 384 หน้า ราคา 319 บาท ----- โปรย ให้ทำคลอดวัว ป้อนหญ้าควาย เขาทำได้ แต่วิธีเอาใจผู้หญิงเขาทำไม่เป็น เมื่อความรักมันจู่โจมจนพ่อเลี้ยงเมฆินทร์ต้องตกหลุมรัก ผู้หญิงเป็นครั้งแรก เขาก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง... แล้วสาวน้อยที่เดินมาขโมยหัวใจ ก็เป็นคนที่หนุ่มทั้งจำบลหมายตาไว้ด้วยเช่นกัน ----- เม้ามอยหลังอ่าน ใครอยากอ่านรีวิว 2 เล่มก่อนของชุดนี้ คลิกลิ้งชื่อเรื่องด้านล่างได้เลยค่ะ v v เล่มสอง "นกน้อยในกรงไม้" และแล้วก็มาถึงเล่มสุดท้ายของชุด 'กลแก้วกัลยา' เป็นเรื่องราวของน้องสาวคนสุดท้องที่น่ารัก น่าเอ็นดูมาตั้งแต่สองเล่มก่อน น้องที่พี่ๆทุกคนรักและเป็นห่วง มาถึงเล่มของตัวเองไทม์ไลน์อาจจะไม่ได้ทับซ้อนกับพี่ๆมากนักมีเพียงแค่ช่วงต้นเรื่องตอนอยู่รพ.หรือตอนออกค่ายอาสาที่จะเกี่ยวพันกัน แต่สองเล่มก่อนหน้าอาจจะรับรู้แค่ว่าแก้วหายไปไหน แต่ไม่มีใครรู้ดีเทลที่เกิดขึ้นจนมาเล่มตัวเองเราจึงเห็นว่าในหมู่บ้านที่นางเอกหายออกไปช่วยชาวเขานั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง และแน่นอนว่ามีหนุ่มมาดเข้มพ่อเลี้ยงอย่างพระเอกมาเกี่ยวข้องด้วยนั่นเอง จริงๆนับว่าพระนางเขาเจอกันมาก่อนแล้วนะ แต่เพียงแค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่มาได้รู้จักกันจริงจังก็เมื่อตอนหนูแก้วได้ใช้สิทธิลาพักร้อน 20 วันเพื่อแบกเป้ออกเดินทางเที่ยวพักผ่อนหลังจากทำงานมาอย่างหนัก และจุดมุ่งหมายคืออำเภอสุดชายแดนของจังหวัดตาก ซึ่งเธอต้องการเที่ยวแบบชิลๆนอนโฮมสเตย์ แต่ใครจะคิดว่าเมื่อมาถึงก็เจอแจ็คพอตเมื่อบ้านพักที่จองไม่มีอยู่จริงกลายเป็นบ้านร้าง แน่ชัดแล้วว่าโดนหลอก แต่โชคช่วยที่คนจากไร่พระเอกผ่านมาเห็นและเสนอความช่วยเหลือ พาเข้าไปในไร่ผักของพระเอก โดยพ่อเลี้ยงก็ใจ้ป้ำเปิดเคบิ้นให้พักโดยคิดตังคืนละสองร้อยบาทรวมอาหารทุกมื้อ(โอ้ว โหววอะไรจะดีปานนั้น) ถึงจะเสียเงินมัดจำที่เก่าไปสามพัน แต่แลกกับการได้มาอยู่ที่ไร่แห่งนี้ วิวอลังการ บ้านพักสวย อาหารอร่อย ได้เที่ยวท่ามกลางธรรมชาติ มีไกด์พร้อมงานนี้ไม่คุ้มก็ไม่ว่าอย่างไงแล้วว ความรักของทั้งคู่จึงเริ่มต้นขึ้นที่นี่พร้อมบรรยากาศดีๆที่ทำให้สองใจร้อยรัดเข้าหากัน โดยเวลาไม่ใช่ข้อจำกัดต่อความรู้สึกเลย เมื่อจะรักก็คือรักห้ามกันได้เสียที่ไหน(ฮาา) แต่ลาพักร้อนของนางเอกย่อมหมดลงระยะทางที่ไกลกันจะเป็นอุปสรรคในความรักหรือไม่ แล้วปัญหาของชายหนุ่มที่มาติดพันหมอแก้วจะเป็นอย่างไรมาร่วมลุ้นกันค่ะ ....โอ๊ยยยยย เล่มสุดท้ายนี้น้ำตาลเรียกพี่กันเลยทีเดียวจ้าาาา เบาหวานจะขึ้นตา พระนางคู่นี้น่ารักมากกกกกกกก ช่างพอเหมาะพอเจาะแตกต่างอย่างลงตัวจริงๆ เป็นคู่พระนางที่ไม่น่าโคจรมาเจอกันได้ด้วยหน้าที่การงาน บุคลิกนิสัยห่างกันสุดๆ แต่โชคชะตาคงดลให้ได้มาพบกันจริงๆ "ไม่มีใครเป็นเจ้าของชีวิตใคร ชีวิตคุณเป็นของคุณแต่มันก็เป็นหัวใจของผมด้วย...เพราะฉะนั้น...ดูแลหัวใจของผมด้วยนะ" อั๊ยยยยยยยะ! พ่อเลี้ยงเมฆ นายที่ลูกน้องต่างไม่กล้าเข้ากัน จากหน้านิ่งๆนวดเครารกๆลุคโหดๆ ตาคมกริ๊บบ ท่าทางขึงขังจริงจัง ไม่ค่อยเล่นหัวกับใครมากนัก จริงจังกับการทำงานมาก ไม่ค่อยยิ้มแย้มใครๆก็เลยพาลกลัวกันหมดซึ่งจริงไม่มีใครรู้ว่าพ่อเลี้ยงอ่ะใจดีมากก ดูแลคนงานดีประหนึ่งคนในครอบครัวเลย แต่ขอบอกเถอะพ่อเลี้ยงเมฆทำลายมาดเหล่านั้นทิ้งหมดเมื่อเจอนางเอก แผนกลยุทธ์จีบหญิงมาเป็นมายแมพประหนึ่งเขียนแผนงานธุรกิจ เอาใจสาวสารพัด สรรหาวิถีทางที่จะจีบสาวให้รัก แม้จะดูเก้ๆกังๆ ขี้อาย เพราะไม่เคยจีบใคร แต่มันเป็นอะไรที่น่ารักมากจริงๆผู้ชายมาดเข้มๆแบบนี้มาทำอะไรมุ้งมิ้งนี่ขัดกับบุคลิกสุดๆ แถมพยายามพูดเพราะลงหางเสียงเพื่อนางเอกอีก น่าเอ็นดู(ฮาาา) แถมมุมอ่อนหวานอบอุ่นก็มา ความสุภาพบุรุษเต็มเปี่ยม หลายฉากที่น่ากรี๊ดดดมากที่เขาทำให้หมอแก้ว ไม่แปลกใจเลยว่าถึงจะช่วงเวลาสั้นๆทำไมหมอแก้วถึงให้ใจผู้ชายคนนี้เข้ามากใกล้ชิด เขาใส่ใจ เขาดูแลยิ่งกว่าชายทุกๆคนที่เข้ามา รักแบบเปิดเผยให้เกียรติสุดๆ อย่างฉากพาไปตลาดแล้วหมอแก้วหลับบนรถ เขาไม่อยากปลุก เลยลงไปยืนเฝ้านอกรถ เพราะอยู่ในรถก็เกรงว่าจะไม่ดี จะเดินไปไกลก็กลัวเธออันตรายเลยยืนหน้าเข้มเฝ้าข้างรถมันซะเลย(อ๊อยยย น่ารักอ๊ะ) แล้วที่สำคัญจะไม่พูดถึงไม่ได้เลย คือ เสน่ห์ปลายจวัก ของพ่อเลี้ยงจ้าาาา ช่างเป็นพ่อเลี้ยงลุคโหดๆที่แหวกแนวมาก ใครจะไปคิดว่าผู้ชายบุคลิกห่ามๆแบบนี้จะมีมุมอ่อนหวาน มุ้งมิ้งแบบนี้ โอ้ยย ตายยย มุขจีบสาวด้วยอาหารที่ทำเองกับมือและใส่ใจพิถีพิถันนี่คนอ่านตายเกลื่อนนน แล้วขอบอกว่าแผนนี้ได้ผลมาก เพราะหมอแก้วติดใจ เสน่ห์ปลายจวักพ่อเลี้ยงไปเต็มเปา โดยที่ไม่รู้เลยว่าคนทำอาหารให้คือเขา เธอนึกว่าเป็นแม้ครัวที่ไร่ทำให้ ซึ่งก็มารู้ตอนหลังแอบฮาเหมือนกัน //(ขอให้ทุกคนลองจินตนาการผู้ชายร่างใหญ่ ไหล่กว้าง หน้าดุ โหด จริงจัง ตื่นตีสี่ตีห้าลุกมาเตรียมวัตถุดิบ ออกไปเด็ดผัก มาทำกับข้าวสารพัดมนู ทำไปยิ้มไป ฮัมเพลง เสร็จใส่อาหารลงไปในปิ่นโตสีหวานที่ตั้งใจซื้อมาให้นางเอกโดยเฉพาะ แล้วฝากคนส่งไปให้สาวกินทุกวัน มันน่ารักน่าหยิกมากกกจริง งื้ออออ >//<) หมอแก้ว น้องสาวสุดท้องของพี่ๆทั้งสอง เป็นสาวที่บุคลิกอ่อนโยน จิตใจดี มีน้ำใจ ช่างเหมาะกับการเป็นหมอรักษาคนไข้จริงๆเป็นผู้หญิงที่ใครอยู่ด้วยแล้วต้องสบายใจแน่ๆ เรียกว่างามทั้งกายและใจกันเลยทีเดียว เธออาจจะดูเหมือนสาวน้อยบอบบาง แต่จริงๆแล้วหมอแก้วนับว่าเข้มแข็งและเป็นคนตรงๆ มีความเซี้ยวๆเล็กๆเหมือนกันนะ แง่ความรักก็เปิดเผยชวนฮาไม่น้อย แล้วเธอก็รู้ใจตนเองดีด้วยว่ารู้สึกอย่างไร ไม่ปิดกั้นตัวเอง รู้ว่าพ่อเลี้ยงคิดอย่างไรกับตัวเองจากการกระทำหลายๆอย่างของเขา ไม่แปลกที่จะลองเปิดใจศึกษากันดู รวมๆหมอแก้วเนี่ยเราชอบที่สุดเลยค่ะ มันกลมกล่อมดีอ่ะเหมาะสมกับพระเอกแล้วล่ะ ช่างเป็นคู่ที่ไม่น่าลงเอยกันได้ แต่เวลาอยู่ด้วยกันแล้วมันใช่อ่ะ น่ารักสุดๆ สำหรับปมในเล่มนี้จริงๆแทบไม่มีอะไรมากเลยค่ะ เบากว่าเล่มคุณปลัดแต่ดูมีอะไรมากกว่าเล่มพี่สาวคนโตนิดนึง เรื่องราวก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร มาโทนเรียบๆเรื่อยๆอยู่ท่ามกลางไร่สวน เน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างพระนางเสียมากกว่า แต่มันกลับไม่ได้น่าเบื่อหรือหวานเลี่ยนเลย ด้วยบุคลิกพ่อเลี้ยงมันเลยกลายเป็นความน่ารักแบบฮาๆ จริงๆเล่มนี้น่าจะเหมาะกับบรรดาสายหวานทั้งหลาย คือมันใช่ มันโดน มันน่ารักสุดๆ อ่านแล้วฟินกระจายยยกับการกระทำแสนดีของพ่อเลี้ยงที่มีต่อหมอแก้วคือทุ่มทุนและเขารักของเขามากจริงๆ โอ้ยย ขอแบบนี้หนึ่งคนๆค่า(ฮา) จะว่าไปก็เป็นนิยายพาฝัน พาฟินเล่มนึงเลยแหล่ะ ใครไม่ถนัด ชอบดราม่า เรื่องเข้มข้นข้ามไปได้เลยนะคะ แต่ถ้าต้องการความหวานหยิบได้ค่ะ ถามว่าตัวร้ายมีหรือเปล่า จะเรียกว่ามีก็ไม่เต็มปาก เอาเป็นว่าก็มีอยู่คนค่ะ แต่ก็ไม่ได้ร้ายมากระทบความสัมพันธ์พระนางมากมายอะไร เป็นเหมือนมาเกาะแกะวุ่นวายให้อยากดีดออกไปมากกว่า ซึ่งบทสรุปของตัวละครตัวนี้ก็จัดว่าเหมาะสม ทำตัวเองทั้งนั้นก็ต้องก้มหน้ายอมรับผลกรรมไป ซึ่งก็สมควรโดนมาก คนอะไรโทษทุกสิ่งทุกอย่าง ยกเว้นตัวเอง และตัวนี้แหล่ะค่ะที่ทำให้เรื่องมีสีสันมากขึ้นหน่อยในช่วงหลังที่เข้ามาก่อกวนนางเอก ...จุดที่ชอบอีกอย่างหนึ่งคือแบลคกราวด์พระเอกค่ะ ที่ไม่ใช่แค่พ่อเลี้ยงสวมมาดกล่าวถึงเฉยๆ เล่มนี้พ่อเลี้ยงคนจริง ทำเองลุยเอง เอาการเอางานจริงจังมาก ทำสวนทำไร่บุกเบิกของจริง เวลางานคืองาน เมื่อจบงานค่อยเอาเวลามาเอาใจสาว อุปสรรคการงานของพ่อเลี้ยงนี่กนับว่าเป็นจุดที่ทำให้เรื่องดูมีอะไรมากเหมือนกัน เขาต้องบริหารคนงานหลายคน ไหนจะปัญหาที่ถาโถมเข้ามา การหมุนเงินเพื่อดูแลไร่ทั้งสองมีหลักการแนวคิดทำไร่ทำสวนแบบเศรษฐกิจพอเพียงอีก ส่วนเรื่องรักกับระยะทางที่ห่างไกลนี่ก็สุดยอด พี่แกทำเหมือนตาก-พะเยา-เชียงราย เดินทางใกล้แบบอำเภอเดียวกันมาก ยอมทุ่มทุ่นเสียสละเพื่อมาใช้เวลาอยู่กับนางเอกให้มากที่สุดจริงๆ ...นี่มันผู้ชายในอุดมคติชัดๆ >< >อ่ะชมกันไปเยอะแล้วเนาะ มาถึงจุดติดกันบ้างค่ะ ซึ่งคล้ายกับเล่มก่อนเลย คือ จุดภาษาถิ่น ที่แปลเป็นภาษากลางอีกรอบแล้วเล่มนี้ดันมีเยอะกว่าเล่มที่แล้วด้วย มันเลยดูเหมือนอ่านอะไรซ้ำกันเยอะไปนิดน่ะค่ะ เสียดายว่าถ้าใช้ภาษากลางไปเลยจะสมูทและไม่สะดุดเท่าไร ส่วนเรื่องการตัดบรรทัดและคำผิดในเล่มนี้เจอน้อยลงแล้วล่ะค่ะไม่ได้เป็นประเด็นอะไรมากนัก แต่จุดหลักตอนต้นที่ยังต้องหยิบมาพูดเหมือนเล่มที่แล้วคือ เมื่อนิยายไทม์ไลน์ทับซ้อนและมีฉากเดียวกันนั้น เมื่อมาถึงอีกเล่มโดยที่รูประโยคเหมือนเดิมเราเลยรู้สึกว่ามันอ่านซ้ำไปซ้ำมานิดนึงค่ะ เข้าใจคนเขียนแหล่ะว่าฉากใช้ร่วมกันจริงๆเลยอยากให้เหมือนกัน หรือเผื่อคนที่ไม่เคยอ่านเล่มก่อนจะได้เข้าใจ แต่สำหรับคนที่อ่านมาทุกเล่มมันเลยกลายเป็นซ้ำเดิมน่ะค่ะ เราเลยคิดว่าถ้าจำเป็นต้องใช้ฉากทับซ้อนมาอธิบายอีกจริงๆ น่าจะเล่าเป็นมุมมองของตัวละครหลักในแต่ละเล่มแทนจะดีกว่าหรือเปล่านะ ไม่งั้นพอยกฉากมาเหมือนกันเปี๊ยบเลยเสียอรรถรสแล้วบางครั้งต้องอ่านผ่านๆจุดนี้ไปนิดนึงน่ะค่ะ เราแอบเสียดายแทนเพราะทุกเรื่องๆองค์ประกอบอื่นทำมาดีแล้วนะ มีแค่จุดเล็กจุดน้อยสองสามจุดเท่านั้นเอง แต่รวมๆเล่มนี้น่ารักให้สามผ่านเลยค่ะ ถ้ามองข้ามประเด็นติดใจไป จัดว่าเล่มนี้อ่านเพลินๆสนุกเล่มนึงเลย เรียกว่าพระนางโดนใจค่ะ อ่านแล้มอิ่มใจดี ถ้าสงสัยว่าอ่านแยกได้ไหมเซตนี้ ก็อ่านแยกได้นะคะ เรื่องราวแยกกัน แต่ถ้าให้สมบูรณ์เราว่ามันก็มีบางประเด็นหรือความสัมพันธ์ของสามสามพี่น้องควรอ่านไล่เรียงกันมาตามลำดับดีกว่าค่ะ อ่านจบครบสามเล่มถ้าให้บอกว่าชอบเล่มไหนมากสุด อาจจะให้คะแนนเล่มนี้มากกว่าอีกสองเล่มหน่อย ลำเอียงเพราะตัวพระนางล้วนๆเลย555 แต่เสียดายจริงๆกับจุดที่มันเป็นจุดติดใจของทั้งสามเล่มอ่ะ ถ้ามันปรับได้จะเป็นเซตนิยายฟีลกู๊ดที่สมบูรณ์เลยค่ะ ^^(ว่าแต่ผู้เขียนมาถูกทางแล้วนะหนูว่า นิยายสายหวานๆแบบนี้เขียนได้น่ารักจริงๆค่ะ มาเขียนทางนี้เถอะค่ะ ชอบบบ แฮร่ ><) ปล.ข้อคิดที่เราได้จากนิยายทั้งสามเล่มนี้ มีจุดนึงที่เราว่าผู้เขียนตั้งใจสื่อสารกับคนอ่าน คือ ประเด็นโลกออนไลน์ สมัยนี้คนเราสามารถแชร์อะไรกันได้รวดเร็ว คนเราจะด่า จะนินทา ใส่ร้ายใครก็ได้ลงบนไปบนสังคมออนไลน์ เป็นอาวุธที่สามารถทำร้ายคนได้แบบเร็วสุด ทำให้เราเป็นคนไม่ดีไปเลยก็ได้ เป็นคนดีเลยก็ได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เราควรนำมาปรับใช้ คือ ให้เรารู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ดีที่สุด ให้รู้ว่าจริงๆแล้วเราเป็นอย่างไร แคร์คนที่รักเรา แคร์คนที่รู้จักเรา ดีกว่าไม่นั่งแคร์เสียงบนโลกออนไลน์ที่ไม่รู้จักเราจริงๆ ปัญหานี้มันผ่านมาแล้วก็จะผ่านไป เก็บมาใส่ใจเราจะทุกข์เอง ทำเป็นปล่อยมันไป อย่าไปสนใจ คิดง่ายๆแค่นี้ คิดแบบสามสาวพี่น้องบ้านนี้เราก็ลอยตัวอยู่เหนือลมปากของคนแล้วล่ะ ;) -- พฤษภาคม 2560
|
MiNT_DoReMoN
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
|||||||||||||||||||||||
