BlogGang.com : : Blue Breeze : 5 วัน...แสนสบาย

5 วัน...แสนสบาย

ไปราชการคราวนี้สบายใจจริงๆ ระยะเวลาไปราชการ 5 วันเต็มๆ ตั้งแต่ 1-5 มิ.ย. แต่เข้าอบรมจริงก็แค่วันเดียว คือ 3 มิ.ย. เวลาที่เหลือก็เป็นวันเดินทาง การเดินทางไปราชการเรามีสิทธิ์แค่เบิกค่าพาหนะเดินทางเป็นรถทัวร์ VIP เท่านั้น แต่คราวนี้เราเลือกไปกะเครื่องบินดีกว่า เพราะไปคนเดียวไม่กล้านั่งรถทัวร์ อีกอย่างเราไม่เคยนั่งรถทัวร์ไป กทม. ซะด้วยซิ เช็คราคาตั๋วเครื่องบินแล้วราคาพอๆ กะรถทัวร์เลยแต่ต้องไปขึ้นหาดใหญ่อ่ะ ถ้าขึ้นที่นราฯ มีหวังต้องเพิ่มเงินเยอะแน่เลย ไปขึ้นหาดใหญ่ก็ดีเหมือนกันเพราะงัยวันเสาร์ 6 มิ.ย. หมอก็นัดเราไว้ ยังงัยก็ต้องไปหาดใหญ่อยู่ดี

เพิ่งจะรู้ว่าตัวเองต้องไปราชการ กทม. ก็วันเสาร์ที่ 30 พ.ค. มีพี่ที่ทำงานโทรมาบอกว่าเราต้องไปราชการด่วน ไอ้เราก็ยังไม่ทันหายเมารถตอนกลับมาจากภูเก็ตเล้ยแถมรู้สึกไม่ค่อยสบายด้วยแบบว่าเป็นหวัดนิดหน่อย นี่ต้องไปอีกแล่ะ งานก็รุมเร้าอีก วันอาทิตย์เลยต้องเข้าไปเคลียร์งานกลับซะเย็นเลย

เราซื้อตั๋วเที่ยวไปวันอังคาร 2 มิ.ย. เลือกไฟล์ทค่ำเลยเพราะรู้ว่าจะมีคนไปรับ ถ้าไม่มีคนไปรับคงจะเลือกไฟล์ทประมาณเที่ยงๆ แหละ ที่บ้านไปส่งอีกตามเคยทั้งๆ ที่เราก็บอกไปแล้วว่าเราอยากไปเอง แต่ก็เอาเหอะเพื่อความสบายใจเราก็ไม่อยากขัดใจ ไปถึงที่พักประมาณ 4 ทุ่มได้ โทสับนี่ไม่ต้องพูดถึงกระหน่ำโทกันมาจิ๊ง เอ้อ ครั้งนี้มันเป็นการเดินทางไกลคนเดียวครั้งแรกของเราด้วยมั้ง ที่บ้านเลยโทกระหน่ำโทมาตามติดทุกการเคลื่อนไหว แบบว่าโทมาขอคุยกะคนที่ไปรับเราด้วยนะ ที่บ้านเป็นห่วงกลัวว่าจะไม่มีคนไปรับเรา ทีแรกพ่อโทบอกอาที่อยู่ กทม. แล้วว่าให้ไปรับเราแต่อาเค้าติดดูแลลูกทัวร์ไปรับไม่ได้ เลยให้คนขับรถของบริษัทเค้าไปรับ พ่อก็กำชับกะเรานักหนาว่าไปถึงปุ๊บให้โทบอกทันทีเลยนะ แต่เราเป็นประเภทไม่ค่อยชอบโทสับในที่สาธารณะถ้าไม่จำเป็นอ่ะ เราก็คิดว่าถ้าถึงที่พักแล้วค่อยโททีเดียวเลยดีกว่า แต่พ่อเค้าไม่คิดแบบนั้นอ่ะ เซ็งเรยเรา โดนบ่นๆๆ แล้วชอบใช้คำว่าเป็นห่วงมาทำให้เรารู้สึกผิดตลอดเวลา เรื่องโทสับนี่ถ้าจะให้พูดนี่ยาวเลยนะ ความอาร์ทของพ่อเรากะโทสับลูกๆ นี่แบบอย่าให้พูดเลย เหนื่อยจริงๆ ถ้าพ่อโทมาแล้วเราไม่ได้รับหรือไม่มีสัญญาณหรืออะไรก็ตาม พ่อจะอาร์ทเข้ามากๆ ก็เราไม่ชอบพกมือถือนิ แหม..ก็อย่างไปตลาดแปบนึงจะเอาโทสับไปทำอะไร เกะกะเปล่าๆ พกตังค์ไปอย่างเดียวก็พอเน่อะ 55 คิดง่ายๆ แต่พ่อนะ เวลาอาร์ทเข้านี่คิดตรงข้ามกะเราคนละเรื่องเลยแหละ และอย่างที่บอก " ชอบใช้คำว่าเป็นห่วงมาทำให้เรารู้สึกผิด " พ่ออาร์ทมานานแล่ะ และคงจะอาร์ทไปอีกนานนนนนนน 555 เราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะชินซะแร่ะ อาร์ทเข้าทีนึง บางทีเราก็ขำๆ กะพี่กะแม่บ้าง แต่ก็มีบางครั้งที่ขำไม่ออก

เหอๆๆๆ

ไปอบรมคราวนี้เป็นที่ที่เราไม่คุ้นเคยบวกกับไม่มีใครรู้จักเลย เราเลยเลือกที่พักในนั้นเลย สะดวกด้วย ตลอดเวลาที่อบรมมีแค่ห้องประชุม ห้องพัก และเซเว่น ไม่ได้ออกนอกเส้นทางเลย ดีนะเนี่ยที่มีเซเว่น ไม่งั้นเราอดตายแย่เลย

วันพฤหัส 4 มิ.ย. ขากลับนี่เป็นอะไรที่แบบ... เค้าเรียกอะไรอ่ะ เมาเครื่องบินหรอ ตาหลกอ่ะ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเมาเครื่องได้

อารมณ์แบบว่า ตอนที่กัปตันประกาศว่าจะทำการลดระดับเพื่อเตรียม landing แบบปวดหัวมาก ไม่สบายอยู่แล้ว แล้วมาเจอแบบนี้เข้าไปอีก เรามีอาการแบบนี้ตั้งแต่ตอน take off แล้วแต่ไม่มากเท่าไหร่ พอทน แต่ตอนจะ landing นี่ดิ เฮ้อ.. ไอ้ถุงที่ใส่ไว้ในที่เก็บของหลังเบาะด้านหน้าเราอ่ะ มันเกือบจะได้มาเป็นของเราซะแว้วววว แบบมันวืดๆ ส่ายๆ มึนๆ ตึงๆ พะอืดพะอม จะบอกใครก็ไม่ได้ ต้องทนเก็บอาการนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว

ในใจก็คิดแต่เมื่อไหร่จะลงๆ เป็นอะไรที่แบบเกินบรรยายยยยย

อารายยยยเนี่ย เมารถยังไม่พอยังจะเมาเครื่องอีกหรอ

กลับมาถึงหาดใหญ่ เข้าหอพักน้องแล้วหลับเป็นตายเลย แต่ก็หลับได้แป๊บเดียวก็มันหิวนิยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลย น้องก็ยังไม่ได้กิน เลยพากันออกไปหารัยกินกัน อิ่มมากกกก กลับมานอนต่อ กะว่าเย็นๆ จะไปตลาดน้ำคลองแหกัน เราสอบถามเส้นทางจากเพื่อนแล้ว ไม่ไกลมากนัก ขี่มอไซด์ไปได้

ตื่นมา 6 โมงเย็นนิดๆ ขี่มอไซด์ไปเรื่อยๆ กว่าจะไปถึงก็ทุ่มนึงได้มั้ง ไปถึงอย่างอึ้งๆๆ

ตลาดวายซะงั้น ไม่มีอะไรเลย มีแต่คลอง ร้านเพิง และเรือๆๆ แล้วของกินหายไปไหนซะล่ะ

เอ้อ ก็กะจะมาฝากท้องที่นี่เลยนะเนี่ย ข้อมูลที่ได้มาก็ตลาดปิดดึกนี่นา แล้วนี่มันอารายเนี่ย เราขี่มอไซด์มาไกลขนาดนี้ เพื่อสิ่งใดกัน? หรือนี่จะเป็นบททดสอบว่าเราอดทนต่อความหิวได้แค่ไหน งั้นหรอ? แป่ว ไปไกลแล่ะ สรุปขี่มอไซด์กลับเข้าเมืองแล้วไปจบที่สกายบุฟเฟ่ต์ ชั้น 33 ลีการ์เดนท์

เท่านั้นยังไม่พอ กินมื้อค่ำเสร็จกลับลงมาที่จอดรถ แม่เจ้า!! มอไซด์ยางแบน

มิน่าละตอนนั่งมาก่อนจะเข้าลานจอดรถลีการ์เดนท์ถึงได้รู้สึกท้ายรถมันปัดๆ ยังงัยไม่รู้ เข็นสิคร๊าบพี่น้องงงง ถามยามว่าแถวนี้มีปะยางตรงไหนบ้าง โชคยังเข้าข้างเรา ยามบอกว่าหน้าโรงแรมมีมอไซด์รับจ้างเค้ารับปะยางด้วย โชคดีจัง

วันนี้อัพบล๊อกยาวมากกกก นั่งดูรักใสๆ หัวใจสี่ดวงพลางอัพบล๊อกพลาง ชอบ F4 มั่กๆ ช่อง 3 เอามาฉายใหม่ ดึกแค่ไหนก็ยังจะดูไม่พลาด วันนี้แค่นี้ก่อนดีกว่า บ๊ายบายยยย

Create Date : 07 มิถุนายน 2552

Last Update : 7 มิถุนายน 2552 2:14:21 น.

3 comments

Counter : 433 Pageviews.

โดย: hiansoon

วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:3:21:46 น.

ไม่มีรูปสนุก ๆ มาฝากกันบ้างหร๋าคะ

โดย: peeshin

วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:8:39:27 น.

ขอให้มีความสุขในวันอาทิตย์นะคะ

โดย: บี๋ (Yushi

) วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:13:51:40 น.