กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
27 กันยายน 2553

แรกเริ่มอารัมภบทกับว่าที่คุณแม่คนใหม่ ( 1 - 25 weeks)

ว่าจะเริ่มเขียนบันทึกตั้งแต่เริ่มรู้ว่าตัวเองจะได้เป็นคุณแม่แล้ว
แต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี เพราะมันทั้งงงๆ มึนๆ กับความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จริงๆ

เอาเป็นว่าเริ่มตั้งแต่ตอนลุ้นเลยแล้วกัน จำได้ว่าหลังจากปล่อยมาได้ซักห้าเดือน ระหว่างนั้นก็ศึกษาทฤษฎีทั้งหลายแหล่กันไป ทั้งนับวัน ตรวจวันไข่ตก วิธีผลิตลูกชาย ลูกสาว สารพัด

รอ ร้อ รอก็ยังไม่มาแฮะ เริ่มเครียด เอ๊มันไม่ง่ายอย่างที่คิดนี่หว่า มานั่งคิดดู เออนะในหนึ่งปี โอกาสที่จะมีลูกได้มันแค่12ครั้งเองนี่นะ

ช่วงหลังเลยเริ่มปล่อยวาง ไม่นับไม่ตรวจอะไรแล้ว คุณสามีก็เห็นด้วย เพราะเค้าก็รู้สึกว่ากดดันมากไป ไม่เป็นธรรมชาติ

ทีนี้ล่ะได้เรื่องเลย ต้นเดือนพฤษภาฯรู้สึกว่าประจำเดือนขาดแฮะ แต่อย่างที่บอกเดือนนั้นไม่ได้จำไว้เลยว่าประจำเดือนเริ่มมาวันไหน แต่คล้ายๆว่ามันต้องมาแล้วล่ะ เลยไปซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มารอไว้เลย

ยังจำอารมณ์นั้นได้ดี เหมือนในการ์ตูนเลย
ตื่นมา งัวเงียสุดๆแต่เตือนตัวเองไว้ว่าอย่าลืมตรวจตอนชิ้งฉ่องแรก ก็จัดการตามสเต็ป วางไว้ข้างๆทำธุระไปเรื่อยๆ จนจะออกจากห้องน้ำแล้ว

ลืมไปเลยว่าตรวจไว้ พอดีหางตาเหลือบไปเห็น ตอนแรกก็ยังไม่สนใจ แต่ก็ต้องรีบหันขวับมาดู เฮ้ยยยยยยย หยิบมามองจนแทบจะแยงจมูก

สองขีดชัดแจ๋ว ไม่มีซีดมีจาง ยืนงงอยู่สองนาที

รีบลงไปบอกสามีลากขึ้นมาช่วยยืนยัน คุณสามีก็ลัลลา (แต่ในใจคงงงๆเง็งๆเหมือนกัน)ไปตามระเบียบ

แต่สิ่งที่ผิดความคาดหมาย จนทำให้ตัวเองจิตตกอย่างแรงช่วงอาทิตย์แรกที่รู้คือ ทำมั้ย ทำไม มันไม่มีอารมณ์ปิติยินดี ซาบซึ้ง น้ำตาหยดติ๋งบ้างเลยว้า

หรือเราไม่เหมาะจะเป็นแม่คน? เรายังไม่พร้อม? แล้วจะเลี้ยงได้เหรอเด็กเล็กๆแดงๆ? ชีวิตชั้นจะเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหน? โอ๊ย ความยากลำบากต้องมาเยือน?

สารพัดสารเพความคิดฟุ้งๆ ที่เต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัวของยัยตัวแม่ ห่วงความสะดวกสบายตัวที่เคยมี เฮ้ออออ

แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีตามวันเวลาที่ผ่านไป ตรงนี้ก็เพราะได้กำลังใจที่ดีจากสามี ช่วยให้ความมั่นใจว่าเราต้องทำได้และทุกสิ่งเป็นเรื่องดีๆที่กำลังจะเกิดขึ้น

คุณสามีบอกว่า เลี้ยงหมายังเลี้ยงมาได้(แม่หมา+แก็งค์ลูกอีกห้าตัว) แล้วลูกคนเดียวทำไมจะเลี้ยงไม่ได้

แหมช่างพูดเนาะสามีชั้น ไม่รู้ต่อไปจะเลี้ยงหมาเป็นลูกหรือเลี้ยงลูกเป็นหมานะเรา

มาเข้าช่วงอาการแพ้ท้องเลยดีกว่า งานนี้ต้องบอกว่าแพ้แบบหมดรูปเลยจริงๆ ไม่อยากนึกถึงช่วงเวลานั้นเล้ยยยยยย

อาการเริ่มออกตั้งแต่ประมาณวีคที่5
ไม่ได้ออกนอกบ้านเกือบเดือน อาการก็เหมือนๆคุณแม่ๆคนอื่นทั่วไป วันๆก็หัวทิ่มหัวตำอยู่บนเตียงกับโซฟา จะหอบสังขารออกไปเดินรับลมมั่งยังแทบไม่ไหว

แถมด้วยอาการขี้เกียจอาบน้ำอย่างสุดริด อาบน้ำแต่ละทียังกับโดนจับไปเชือด อาบไปร้องไห้ไป งงกับตัวเองจริงๆ

ช่วงแพ้ท้องอาการจิตตกก็จะกำเริบเป็นพักๆ ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร นั่งนับวันรอให้ครบ12 สัปดาห์ เค้าว่ากันว่ามันจะดีขึ้น

แต่ยังไม่วายคิดต่อไปว่า ชั้นอาจจะเป็นพวกส่วนน้อย ที่แพ้ท้องยันคลอด แล้วชั้นจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง

แต่พอช่วงใกล้สามเดือนก็เริ่มดีขึ้นบ้าง ออกไปทำงานนอกบ้านได้บ้างแล้ว แต่สิ่งนึงที่ทำให้ดีขึ้น ก็ด้วยกำลังใจจากคนรอบข้างทั้งสามี ทั้งแม่ทั้งพี่สาวนี่แหละ

จนพอพ้นสามเดือนไปได้ซักพัก มันก็เหมือนปิดสวิทช์ไปเลยนะ ตลกดีนะร่างกายคนเราเนี่ย

ร่ายยาว เวิ่นเว้อมาซะเยอะ (เขียนอะไรสั้นๆเป็นบ้างมั้ยเนี่ย) ตัดฉับมา ณ (เกือบ)ปัจจุบันเลยดีกว่า

สิ่งนึงที่ได้เรียนรู้กับการจะเป็นแม่คนก็คือ ช่วงเวลาที่เด็กตัวน้อยๆนอนอยู่ในพุง มันไม่ใช่แค่การรอให้เค้าเติบโตจนครบ9เดือน เพื่อลืมตามาดูโลก

แต่มันยังเป็นช่วงเวลาที่ว่าที่คุณพ่อคุณแม่จะได้ปรับตัว เตรียมใจ สร้างความผูกพันธ์ สะสมช่วงเวลาดีๆไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้เจอหน้าเจ้าตัวน้อย

ยิ่งเวลาผ่านไป ความผูกพันธ์ของพ่อ แม่ ลูกก็เพิ่มขึ้นทีละนิด ความกลัวก็เริ่มหดหาย กลายเป็นการรอคอยแบบยิ้มๆ



ตอนนี้เจ้าเด็กน้อยอยู่ในท้องแม่มาได้ 25 วีคแล้ว ไปหาคุณหมอเพื่อฝากครรภ์มาได้ 4 ครั้ง หนูแข็งแรงดี และสุขภาพแม่ ณ ตอนนี้ก็ถือว่าโอเค แต่ก็เริ่มมีอาการปวดหน่วงๆ เวลาเดินมากๆ แต่ก็ไม่มากมายอะไร

ช่วงก่อนนอนจะเป็นช่วงที่หนูตื่นมาทักทายดิ้นดุ๊บดั๊บพ่อกับแม่มากที่สุด
วันไหนหนูไม่ค่อยดิ้นแม่ก็ชักจะกังวล พอหนูดิ้นเยอะๆแม่ก็ค่อยชื่นใจหน่อย

ตอนนี้พ่อกับแม่กำลังเตรียมของใช้เตรียมห้องไว้ต้อนรับหนูอยู่นะ แม่ช้อบเพลินเลยล่ะ

พรุ่งนี้ก็ต้องไปพบคุณลุงหมออีก แล้วจะเข้ามาเล่าให้ฟังนะจ๊ะว่าเป็นยังไงบ้าง


Create Date : 27 กันยายน 2553
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2553 19:52:52 น. 2 comments
Counter : 848 Pageviews.  

 
ยินดีกับคุณแม่คนใหม่ค่ะ


โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:11:45:57 น.  

 
ดูแลตัวเองดี ๆ นะคะ ขอให้คลอดง่าย ๆ น้องแข็งแรงค่ะ


โดย: iamnerisa วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:20:31:13 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Penfolds Grange
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




[Add Penfolds Grange's blog to your web]