ครึ่งชีวิตที่เหลืออยู่...กับความเจ็บปวด
สายตาคู่นั้นที่เคยมองฉันด้วยความรัก สายตาคู่ที่เคยทำให้หัวใจอบอุ่น มาวันนี้สายตาคู่นั้นดูว่างเปล่า...ฉันเองก็รู้สึกเยือกเย็น หนาวเหน็บจับขั้วหัวใจ ความรู้สึกที่ตัวเองไม่เป็นที่รักอีกต่อไป มันเจ็บปวดเช่นนี้เอง มันเจ็บ...เจ็บลึก บาดลึก ลงไปในทุกอณูความรู้สึก เป็นความเจ็บที่ไม่อาจลบล้างได้ด้วยหยดน้ำตา ฉันเข้าใจแล้ว ร่างที่มีเพียงลมหายใจ แต่ปราศจากวิญญาณ ความรู้สึกนั้นเป็นอย่างไร โลกทั้งโลกดูมืดมิด เย็นเยียบ และเงียบเหงา ความรักของฉันกำลังจะกลายเป็นเพียงอดีต อดีต...ที่ไม่มีวันหวนกลับ วันเวลา และความทรงจำกลายเป็นสิ่งว่างเปล่า ฉันรู้และเข้าใจ...ว่ายังไงชีวิตก็คงต้องดำเนินต่อ แม้ว่า...ฉันจะเหลืออยู่แค่เพียง ครึ่งชีวิต ก็ตาม [เครดิตภาพ: //luna.typepad.com/weblog/2009/10/in-human-form.html//luna.typepad.com/weblog/2009/10/in-human-form.html]
Create Date : 22 มิถุนายน 2556 |
Last Update : 22 มิถุนายน 2556 1:28:09 น. |
|
0 comments
|
Counter : 953 Pageviews. |
|
|
|