คนสวยปะทะกับผีบ้านผีเรือน

พ่อแจ๋วจะเชื่อเรื่องผีเจ้าที่มาก พ่อจะพูดประจำว่าถ้าได้ยินเสียงเสาบ้านลั่นอย่าตกใจ นั่นแสดงว่าผีบ้านผีเรือนออกมาเดินเล่น(ผีบ้านข้อยเริ่ดบ่ มีการออกมาเดินเล่นด้วยเด้อ) แต่แจ๋วก็ไม่ค่อยฟังพ่อพูดเท่าไหร่และยังถือเป็นเรื่องตลกด้วย


จนมีอยู่คืนหนึ่งดึกๆกำลังจะเข้านอน แจ๋วก็ได้ยินเสียง"ป๊อกกก ครืนนน" บ้านสั่นไปทั้งหลังจนรู้สึกได้ ในใจก็นึกถึงคำที่พ่อพูดทันที "ฮือๆ บ่ว่าพวกเจ้าจะออกมาเดินเล่น หรือวิ่งเล่นข้าไม่สน แต่อย่ามาเปิดผ้าห่มจ๊ะเอ๋ข้อยแล้วกันเด้อออ" ตอนนั้นอยากจะวิ่งไปนอนกับพี่ชายและน้องชาย แต่คนสวยก็กลัวอีผีกระเทยมันไล่จิก ก็เลยจำใจต้องนอนคนเดียวจนถึงเช้า ...แต่ก็ไม่กล้าถามพี่ชายและน้องชายว่าได้ยินกันรึเปล่า เดี๋ยวมันจะว่าตั้งแต่ผีกระเทยอำแจ๋วเป็นประสาทหลอนไปแล้ว...หลังจากนั้นแจ
๋วก็ได้ยินทุกคืนจนชิน(แต่ยังไม่เคยเห็นกับตา)


พอขึ้นมัธยมปลายแจ๋วเริ่มที่จะทาแป้ง พกกระจกกับหวีไปโรงเรียน วันหนึ่งหลังเลิกเรียนแจ๋วกลับบ้านขึ้นไปบนห้องนอนก็เหลือบเห็นกระป๋องแป้ง
กระจก และหวี อยู่มุมห้อง ในใจก็คิดว่าแม่ซื้อให้เป็นของขวัญที่ไปช่วยขายของที่ตลาดนัดทุกเสาร์ อาทิตย์ เลยไม่ได้เอะใจที่จะถามแม่ แจ๋วก็พกใส่กระเป๋าไปโรงเรียนด้วยทุกวัน แต่หลังจากนั้นแจ๋วก็เจอดีจนได้....ดึกคืนหนึ่งแจ๋วตกใจตื่น ในห้องสว่างสลัวๆจากดวงจันทร์เพราะแจ๋วชอบเปิดหน้าต่างนอน สายตาก็มองไปที่หน้ากระจกที่ตั้งอยู่ปลายที่นอน แจ๋วเห็นผู้หญิงผมยาวนั่งหวีผมที่หน้ากระจก(เราก็พยายามดูว่าเป็นอีผีกระเท
ยแปลงเพศจากห้องพี่ชายรึเปล่า?) แต่ไม่ใช่ค่ะ เขาเป็นผู้หญิงจริงๆ ตอนนั้นรู้ตัวแล้วว่าเห็นเป็นผีจริง จะตะโกนร้องก็ร้องไม่ออก จะวิ่งก็วิ่งไมได้ ก็เลยลองหลับตาและลืมตาขึ้นมาใหม่ หล่อนก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมและมีการส่งยิ้มผ่านกระจกมาให้เราอีก ยอมรับว่ากลัวมากๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้จนเผลอหลับไปเอง พอตื่นเช้ามารีบไปถามแม่ว่า แป้ง ,หวี ,กระจก ที่อยู่มุมห้องแม่ซื้อมาให้น้องแจ๋วบ่???(ประมาณว่าไซ่จนสิเบิ่ดค่อยมาถาม)
แม่ตอบแบบไม่คิดว่า "บ่ แม่บ่ได้ซื้อมาให้อีหล่า แม่ซื้อมาถวายผีเรือน หลวงพ่อบอกว่า เสากลางบ้านเป็นไม้เก่าซึ่งมีนางไม้อาศัยอยู่นานแล้ว ให้เอาพวงมาลัย,ผ้าเจ็ดสี,แป้ง,กระจก,หวี มาถวาย" เอ๊าแล้วก็บ่บอกข้อยล่ะไปเอาของเพิ่นมาใช้ มิน่าเมื่อคืนเพิ่นมาใช้ของข้อย...


2 คืนต่อมาแจ๋วก็ฝันเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยที่สวยมากๆ มากับเด็ก 2 คนเป็นหญิงและชายน่ารักเหมือนกัน แจ๋วถามทันทีว่า "พวกเจ้าอยู่นี่นานแล้วบ่???" ผู้หญิงคนนั้นตอบแบบเรียบๆว่า "อยู่นานแล้ว อยู่มาตั้งแต่บ้านสร้างเสร็จใหม่ๆ"
แจ๋ก็ถามต่อว่า "ถ้าอยู่นานแล้วทำไมปล่อยให้ลูกหลานทุกข์ยากแท้ (ประมาณว่าคือบ่บอกหวยแม่นๆหน่อย)" เขาตอบกลับว่า"เขาอยู่นี่ก็ลำบากเหมือนกันเพราะไม่มีใครทำบุญ ถวายอาหารให้ แต่บ่เป็นหยัง เอานี่ไป" พร้อมยื่นกระดาษแผ่นหนึ่ง ที่เป็นเลขสีแดง 89 และเขาก็จากไปพร้อมกับพูดว่า "กลับก่อนเด้อ!!!!"


ตื่นเช้าแจ๋วก็เล่าความฝันให้ญาติทุกคนฟัง และทุกคำที่พูดกับผู้หญิงคนนั้น ญาติๆเขาก็ซื้อหวยกัน และรวยกันทุกคน หวยออก 98 เพราะญาติตีความฝันเป็น เขาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นก็บอกอยู่ว่า "กลับก่อนเด้อ!!!" เขาก็เลยซื้อหวยกลับด้วย


ญาติๆก็ให้เงินมาจำนวนหนึ่ง ให้เอาไปซื้อของมาถวายที่บ้านแจ๋ว ช่วงนั้นแจ๋วก็ฝันแม่นไปหลายงวด จนในทีสุดหลวงพ่อบอกให้แม่ทำบุญบ้าน ให้ครบ3ครั้ง แล้วเขาจะไม่มารบกวนเราอีกเลย ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ก็จะมีผลเสียกลับมาสู่ครอบครัวด้วย พ่อแม่เชื่อเรื่องนี้ จึงทำบุญบ้าน2ปีต่อกัน ปีที่3 ยังไม่ได้ทำเพราะเราไม่มีเงิน แต่แจ๋วยังคิดว่าถ้ามีโอกาสจะกลับไปทำให้ครบสามปีตามที่หลวงพ่อบอก พ่อกับแม่จะได้สบายใจ แต่แจ๋วคงต้องรอให้ปรับปรุงบ้านจนเสร็จภายในปีนี้ก่อนน่ะค่ะ ....

Create Date : 30 มีนาคม 2554 Last Update : 30 มีนาคม 2554 14:53:02 น. Counter : 566 Pageviews.		1 comments
Share Tweet