ดาวพฤหัส vs ดวงอาทิตย์ หลายคนถามว่า " เฮีย " คือใคร ทำไมผมชอบพูดถึงเฮียบ่อย ๆ เฮียคือผู้ชายที่มาจากดวงอาทิตย์ ส่วนผมก็เป็นเด็กชายที่มาจากดาวพฤหัส ... จะบอกแบบนี้ก็ได้ เฮียเกิดวันอาทิตย์ ผมเกิดวันพฤหัส เขาบอกว่าเราเป็นคู่มิตรกัน อยู่ด้วยกันแล้วจะช่วยเสริมดวงซึ่งกันและกัน (ก็ยังจะเชื่อเป็นตุเป็นตะเหมือนกัน) ผมพบกับเฮียในโลกของอินเทอร์เน็ต โลกที่ใคร ๆ ก็บอกว่ามันกว้างใหญ่และหายากที่เราจะได้พบกับใครสักคนที่จริงใจกับเราแบบไร้ซึ่งเหตุผลและผลประโยชน์ หกเดือนที่แล้วผมยังอยู่ที่ไหนสักแห่งในจักรวาล ยังวิ่งตามหาใครอีกคนที่คิดว่า...เขาไม่มีตัวตนอยู่จริงอีกต่อไปแล้ว...ผมถามตัวเองว่า...ถ้าต้องอยู่คนเดียวต่อไปอีกสักปี...จะยังไหวอยู่หรือป่าว ? คงเหงาน่าดู คงท้อกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่มาก ๆ และคงไม่อยากตื่นนอนไปไหน ไม่อยากออกไปเรียน ออกไปทำงาน ออกจากบ้านไปไหนเท่าไรนอกจาก..ออกไปใช้เงิน ให้หมดไปวัน ๆ แต่แล้วการใช้เงินก็ทำให้ได้พบกับใครอีกคนที่กำลังคิดว่า การอยู่คนเดียว...เป็นเรื่องที่น่าเบื่อที่สุดที่กำลังเกิดขึ้นในชีวิตอีกคน เช้าวันนั้น ผมอยากได้กระเป๋าตังค์ใบใหม่ หลังจากที่ใบเก่าเพิ่งจะทำหายไป ใบที่หายไปเป็นกุซซี่ที่เพิ่งได้มาจากแฟนเก่า...ของขวัญวันเกิดแท้ ๆ ก็ยังไม่รู้จักรักษา เช้าวันนั้นผมเข้าไปถามหาหลุยวิคตองอยู่ใบหนึ่งในเว็บซื้อขายสินค้าแบรนด์เนม แล้วผมก็ได้พบกับเฮีย....เฮียชอบหิ้วของจากเมืองนอกมาปล่อยเล่น ๆ ในเว็บต่าง ๆ บางทีก็รับพรีออร์เดอร์มันซะเลย เพราะเฮียไปเมืองนอกบ่อยมาก กระเป๋าว่างกลับมาประจำ จึงชอบหอบของจากชอปเมืองนอกมาลงขายตามเว็บต่าง ๆ เล่นแก้เหงาเวลาไม่มีงานกองอยู่บนโต๊ะ ผมชอบกระเป๋าใบหนึ่งที่เฮียเอามาลงทิ้งไว้ จึง pm ไปถามราคาที่ตกลงกันได้ เฮียใจดีมาก...ผมบอกว่าใบเก่าเพิ่งหาย แฟนเก่าซื้อให้ตอนวันเกิดด้วย...เฮียก็เลยชวนคุยเรื่องกระเป๋า แล้วก็เลยเถิดไปเรื่องแฟน เรื่องหนังที่ชอบ อาหารที่กินประจำ เรื่องเรียน เรื่องงาน สังคมเพื่อน คุยไปคุยมา ผมตัดสินใจซื้อกระเป๋าของเฮียในราคาที่เฮียไม่ได้กำไรสักบาทเดียว ตอนบ่ายเรานัดรับของกัน แต่ด้วยความที่เราคุยกันถูกคอ เราจึงไปกินข้าวแล้วก็ดูหนังกันต่ออีกเรื่อง การนัดรับของกันวันนั้นเหมือนการนัดเดทกันเลยกลาย ๆ ระหว่างวันเราคุยกันมากมาย ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกว่าเราถูกคอซึ่งกันและกัน ทั้งที่ก่อนหน้านั้น ผมไม่เคยเห็นหน้าค่าตาของเฮียเลย นอกจากเสียงในโทรศัพท์ แต่ก็อย่างที่คลาด เฮียต้องเป็นลูกเจ๊ก ขาว ๆ ตาชั้นเดียวแหง ๆ อาจจะอ้วน ๆ ไม่ก็เตี้ย ๆ แต่มันผิดคลาด ผมได้เจอกับตี๋อินเตอร์ สูงเท่าผม หุ่นดีไม่อ้วนแต่ก็ไม่ได้เล่นกล้าม ไม่ลงพุง อายุ 30 ปลาย ๆ สะอาดและหน้าเด็กมาก ๆ ไม่ถึงกับเรียกว่าหล่อ แต่เดินผ่านฝูงชะนี ชะนีเกือบทั้งฝูงก็ต้องหันมามอง ...... ....... ยิ่งมอง เฮียก็ยิ่งน่ารัก ....... หน้าใสแก้มชมพูปากชมพู ตัดผมสั้น ผิวพรรณดีดูสะอาดตา แต่งตัวมีคลาส เจอกันวันนั้นเฮียขับออลนิวแคมรี่ แต่ทุกวันนี้เฮียขับ CLK 200 kom ที่เป็นคูเป้สี่ที่นั่งแต่สองประตู (และด้วยความทีประตูมันกว้างกว่ารถปรกติ ผมจึงเปิดออกไปชนกับสิ่งต่าง ๆ อยู่บ่อย ๆ จนเฮียต้องเอาเทปใสมาแปะที่ขอบประตูไว้ทุกวัน ไม่ให้มุกที่เคือบไว้ไปติดกับประตูรถชาวบ้านเขาบ่อย ๆ ฮ่า ๆ และทุกวันนี้มันก็กลายเป็นรถผมไปแล้วในบางโอกาศ เหอ ๆ ) ในวันนั้นพอหนังจบ เฮียชวนผมไปที่คอนโด....เพราะมีของที่เฮียเพิ่งจะหิ้วกลับมาจากอิตาลี่อีกเพียบ ทั้งน้ำหอม นาฬิกา กระเป๋านับไม่ถ้วนเลยในใจก็รู้ละว่าเขาจะหลอกไปเชือด แต่ผมก็โง่ตามเขาไปง่าย ๆ พอไปถึงห้องผมก็ติดลมอยู่จนโดนเฮียปล้ำซะงั้น แรก ๆ ก็ขัดขืนนิด ๆ พอเป็นพิธี เด๋วจะหาว่าเราง่าย (อันที่จริงน่ะ ยอมตั้งแต่เจอหน้ากันวินาทีแรกแล้ว...กรุบกริบ ฮ่า ๆ ) พอเสร็จกิจธุระจิปาถะผมก็แต่งตัวกลับบ้าน เพราะรุ่งขึ้นจะกลับเชียงใหม่แล้ว แต่เฮียก็ถามว่า จะลองคบกันดูไหม ? ผมเงียบไปนิดหน่อย........ตอบเฮียไปแค่.....ไว้ค่อยคุยกันดีกว่า .... แต่ในใจน่ะ โอเค แต่ที่ยังไม่ตอบรับไม่ใชว่าอยากจะเล่นตัวต่อหรอกนะ แค่ไม่มั่นใจว่าที่พูดมาน่ะ จริง ๆ เหรอ ปกติก็เจอแต่พวกวันไนท์กันทั้งนั้น พอน้ำแตกก็พูดดีสารพัด แต่พอผ่านคืนนั้นไปก็หายหัวเหมือนกันหมดน่ะซิ เลยไม่อยากจะเชื่อคำพูดใครเท่าไรแล้วละครับ เฮีย วันรุ่งขึ้นผมบินกลับเชียงใหม่...ระหว่างที่อยู่เชียงใหม่ เฮียโทรหาผมตลอด ส่งแมสเสจจนเมมแทบจะเต็ม เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน ไม่เคยโทรศัพท์จะเงียบลงเกินสองชั่วโมง ไม่สายเข้าก็แมสเสจเข้า.......อะหยังปะล้ำปะเหลือ ? ระหว่างที่อยู่เชียงใหม่ ผมเหมือนถูกเฮียท่องมนต์สะกดใส่ทุกวัน ๆ ๆ สองวันต่อมาผมก็ลงมากรุงเทพแบบมึน ๆ แถมค่าตั๋วเครื่องบินยังฟรีอีก ฮ่า ๆ ๆ ไม่คิดว่าตั๋วเครื่องบินไปไม่กลับเที่ยวนั้นจะทำให้ผมได้มาอยู่กับเฮียจนถึงทุกวันนี้ ผมอยากจะบอกเฮียสุด ๆ ว่า เฮียทำผมใจแตกได้จริง ๆ ผมยองดร็อปเรียนลงมาอยู่กรุงเทพ ยอมกลับมาทำงานที่กรุงเทพและยอมย้ายชีวิตตัวเองกลับมาอยู่ในเมืองหลวงก็เพราะเฮีย จากที่ลังเลว่าจะกลับมาดีไหม......กลายเป็นไม่กลับไปอีกแล้ว ตจว. เพราะมีเฮีย......ผมถึงได้มีวันนี้ วันที่ไม่ต้องใช้เงินตัวเองเลยสักบาท ฮ่า ๆ ผมยังจำแรกที่ย้ายเข้ามาอยู่กับเฮียได้เลยว่า เหมือนลูกหมาเชื่อง ๆ ตัวน้อย ๆ เอามาก ๆ เขาบอกให้เก็บเสื้อผ้าแล้วไปแอร์พอร์ตผมก็ไป เขาบอกให้มานอนที่คอนโด ผมก็มา............อะไรจะใจง่ายขนาดนั้นก็ไม่รู้ เหอ ๆ ๆ จากวันที่ดวงอาทิตย์หมุนผ่านดาวพฤหัสในวันนั้นจนถึงวันนี้ กุมภาพันธ์ก็ผ่านเข้าเดือนที่หกแล้วครับที่ผมยอมให้ดวงอาทิตย์โคจรมารอบดาวพฤหัส ตอนแรกที่ผมบอกเพื่อนสนิท ๆ ว่าผมจะย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพ มีแต่คนไม่เชื่อว่าผมจะอยู่ได้นาน เพราะผมเกลียดกรุงเทพแล้วเคยลั่นวาจาสามหาวไว้ว่า ไม่มีทางจะกลับมาอยู่อีกแล้ว......หลังจากวันที่ผมขนของออกจากบ้านไปเมื่อห้าปีก่อน แล้วอยู่มาหลายประเทศแล้วในรอบห้าปีที่ผ่านมา ไม่มีใครคิดว่า เฮีย จะเปลี่ยนวงโคจรของผมให้กลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่เดิมได้สักคน แต่เรื่องแปลกก็กลายเป็นเรื่องจริง ผมอยู่ที่นี่ อยู่กรุงเทพ อยู่กับใครอีกคนที่เจอกันเพียงแค่วันเดียว อืมม์ ผมมันคนใจง่าย....ก็แค่นั้น ฮ่า ๆ ๆ   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2553 4 comments Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2553 4:24:27 น. Counter : 271 Pageviews. Share Tweet

โดย: มินทิวา 7 กุมภาพันธ์ 2553 7:37:29 น.

สวัสดีนะขอรับ แวะเข้ามาทักทายเพราะเห็นชื่อเจ้าของบล็อคนี่แหละ 555 อยากจะรู้ว่าเจ้าของบล็อคเป็นคนยังไง พอเข้ามาแล้ว อ่ะโหยยยย สำบัดสำนวน แรงงงงงงงงงงง ยิ่งอ่านคำแนะนำตัวด้วยแล้ววว อ่ะท่านยังแรงงงง ไม่เลิก ความสุขของใครก็ของใครจริงๆนะขอรับ   โดย: มังกรบินจอมซน..กับคนช่างฝัน 7 กุมภาพันธ์ 2553 22:26:05 น.

ต้ายยยยยย อิอิอิอิ เพิ่งรู้ความจริงคะ แต่ก็ยังชอบอ่านสิ่งที่พี่เขียนคะ มันส์ดี   โดย: ปิ๋วแหง่ว 8 กุมภาพันธ์ 2553 23:30:40 น.

น่าอิจฉา   โดย: AloHaBoyZ 13 กุมภาพันธ์ 2553 17:50:17 น.