ในที่สุดก็ได้นำแมวที่บ้านมาขึ้นทะเบียนซะที นั่งเรียบเรียงประวัติพวกมันสักพัก บางตัวก็จำได้แม่น บางตัวก็เลือนๆไปบ้าง แต่ก็ร๊ากกกทุกตัวเลย จุ๊บๆ

เริ่มจากตัวแรก “ สีนวล ” จริงๆแล้วไม่ใช่ตัวแรกสุด ลูกมันมาก่อนตะหาก มันมาตามลูกมัน ก็เลยใช้สิทธิ์ความเป็นแม่ที่รักลูกม๊ากมาก ยึดพื้นที่บ้านนี้กินอยู่หลับนอนมันซะที่นี่เลย จนตอนนี้มันแก๊แก่ หลงลืมก็เท่านั้น มันเป็นแมวตัวเดียวที่ไม่ได้อยู่ในบ้าน แต่ก็มีสิทธิเท่าเทียมทุกตัวในบ้าน เคยพยายามเอามันเข้าบ้านแต่มะสำเร็จ มันพอใจที่จะอยู่อย่างนั้น แต่ก็เป็นห่วงมันนะ กลัวว่าวันนึงจะไม่เห็นมัน บอกมันเสมอว่า แกต้องไม่หายไปไหนนะ เจ็บป่วยจะได้รักษา ถ้าตายก็จะได้เผา อย่าไปตายที่อื่นเป็นอันขาดนะ เพราะแกจะบาปที่ทำให้ชั้นเสียใจ

“ จูเนียร์ ” เป็นลูกสีนวล มันมาอยู่ก่อนแม่มัน นับได้ว่าเป็นแมวตัวแรกของรุ่นนี้ ตอนที่อุ้มมันมามันตัวนิดเดียว คิดว่าเป็นลูกกำพร้า ทีไหนได้ดันมีแม่ซะนี่ จูเนียร์เป็นแมวซื่อๆค่อนไปทางบื้อๆ แต่ก็ซ่อนแววฉลาดไว้ลึกๆเหมือนกันในบางครั้ง ประมาณว่าน๊านนานครั้ง

“ จมูกดำ ” เป็นพี่น้องกับจูเนียร์ ติดจูเนียร์เป็นตังเม กลัวทุกอย่างในโลก ไม่ว่าจะเป็นคนหรือ ธรรมชาติ เวลากลัวมากๆเช่นตอนฉีดยา มันจะโชว์ความสารถพิเศษในการปล่อยกลิ่นเหม็นออกมาด้วยล่ะ เหม็นมากๆเหม็นค่อดๆ มะรู้เหมือนกันว่ามันปล่อยออกมาทางไหน อาจจะเป็นตดมันก็ได้ แบบว่าเครียดแล้วต้องตดมั๊ง

“ ลูกเหม็น ” ตอนที่ไปเอามันมาตัวสกปรกและมันเหม็นนมาก เด็กๆชีวิตรันท๊ดรันทด ตอนแรกจะตั้งชื่อว่าบุญรอด แต่กลัวว่าโตขึ้นจะกลายเป็นไอ้ขี้เมา เลยมะเอา ตั้งชื่อตามตัวมันดีกว่า แต่ปัจจุบันมันได้ลบอดีตของมันไปหมดสิ้น ตั้งตัวเป็นเฮียเหม็นขาใหญ่ ใครมองหน้าเป็นมีเรื่อง แบบว่าใหญ่โตมาก ขนาดที่ว่าไปก้มๆเงยๆตักทรายเลอะอึมันทิ้ง มันยังเอามือมาตบหัวเลยง่ะ แง๊

“ ลูกตาล ” สาวแก่อ่อนหวานแสนสวยน่ารัก เดิมบ้านอยู่ธนาคารใหญ่ แต่ดันโดนมอเตอร์ไซต์ถอยชน อึเรี่ยอึราด ( แหวะ ) รักษาตัวหายแล้ว ปรากฏว่ากลายเป็นแมวแคระ ตัวเล็กหน้าแก่ มีนิสัยชอบบริการ เลียหัวเลียหูให้ทุกตัว มีจิตวิญญาณของความเป็นแม่สูง ทั้งๆที่ยังมะเคยมีซะมีกะเค้าเลย

“ จุ๊บจิ๊บ ” กรี๊ดกร๊าด จุ้นจ้าน วุ่นวาย ไม่ต่างจกานางอิจฉาช่อง 7 เลย ไม่เหลือคราบเด็กน้อยแอ๊บแบ๊วใสซื่อจากเมืองสุพรรณเลยแม้แต่น้อย ชีวิตไม่สงบนิ่งเล๊ย เอ๊ะหรือว่าจะพาไปสงบจิตสงบใจที่วัดดีนะ อิอิ แม่ล้อเล่นนะจิ๊บเอ๊ย

“ ต้อยติ่ง ” หนุ่มใหญ่หน้าเด็ก ปากเบี้ยว เคยอยู่แบ็งค์เดียวกับลูกตาล แต่ด้วยความที่ตอนเป็นเด็ก ร้องเสียงดังเรียกร้องความสนใจได้ดีมาก เลยโดนลักพาตัวจากแบ็งค์หญ่ายมาอยู่กระต๊อบเล็กๆ คงความน่ารักได้เสมอต้นเสมอปลาย

“ หนูดี ” สาวใหญ่ใจแตก ท้องมะมีพ่อ นอนท้องอีดเป็นรปภ.หญิงเฝ้าแบ็งค์ แต่ด้วยความที่เธอเป็นแมวใจง่าย ชวนมาอยู่ด้วยเธอก็มา พร้อมกับแบกลูกๆในท้องมาด้วย 5 ตัว โอย จะบ้าตาย แต่เธอเป็นแมวที่มีน้ำใจประเสริฐนัก เลี้ยงลูกกาฝากตัวดำอีก 1 ตัวอย่างสนิทใจ ประดุจว่าเป็นลูกตัวเอง อิอิ หรือจริงๆแล้วเธอไม่รู้ตัวว่าถูกหลอกละป่าวนิ

และต่อไปนี้คือลูกๆของแม่หนูดี เป็น 5 ตัวเท่านั้น ที่เกิดใต้ชายคากระท่อมแห่งนี้

“ เงินยวง ” หนุ่มหล่อล่ำ แมนเกินร้อย เนื้อตัวเป็นแต่กล้ามเนื้อแข็งปั๋ง เห็นมันแล้วนึกถึงอาร์โนล์ แต่อย่าร้องเชียวนะ แต๋วแตกเลยฮ่ะ

“ ทองหยอด ” หวานเหมือนชื่อจริงๆด้วย ชอบสะกิดสะเกา ใครผ่านไปผ่านมามะด้าย ต้องสะกิดทักเค้าโม๊ดด

“ นู๋แอน ” สวยเหมือนนักเทนนิสสาวแอนนา แต่หูตึงอ่ะ เลยไม่สนใจมนุษย์หน้าไหนเลย ใครอย่าหวังไปทักทายหรือเล่นด้วยนะ ขอบอก

“ กระทา ” ตอนมันเด็กนึกถึงไข่นกกระทาที่ยังไม่ปอกเปลือก เหมื๊อนเหมือน ชอบตบตีแข่งขันกันด้านความงามกะนู๋แอน โดยไม่ดูตัวเองเลยว่าขี้เหร๊ขี้เหร่

“ เจ้าแก้ว ” แมวสาวอาภัพความงาม เป็นที่ไม่ถูกชะตาของหนุ่มๆ เพราะคงคิดว่ามันเป็นทอมอ่ะ แต่ติดแม่แจ
แก่ป่านนี้ก็ยังดูดนมแม่อยู่เลย แม่มันก็ร๊ากกลูกนอนให้ดูดเฉ๊ย

“ ออมสิน ” มาจากแบ็งค์ตั้งแต่ยังไม่ลืมตา เป็นลูกกาฝากของหนูดี แต่ฉลาดมาก ทำตัวเนียน ไม่ให้หนูดีจับได้เลย ปัจจุบันกลายเป็นแมวยักษ์ที่หากล้ามเนื้อมะเจอ เดินทีนึงย้วยไปย้วยมา สงสัยต้องส่งไปแคลิฟอร์เนียร์ ว๊าว ว๊าว ว๊าว

“ กำไร ” แมวสาวลูกน้ำเค็มจากเมืองระยองฮิ ตั้งชื่อกำไรเพื่อเอาเคล็ด เพราะวันที่พามาบ้าน แวะเอาไปให้หมอตรวจร่างกายเพื่อนัดทำหมัน หมอดั๊นคลำท้องมันแล้วบอกว่า ทำมะด้ายคร๊าบบ แมวท้องแล้วจ๊า โห ใจงี้หายวูบเลย เอาไงเอากันวะ กัดฟันสู้ ได้มาตัวนึง มีของแถมแบบไม่รู้ล่วงหน้ามาดั๊ว งานนี้กำไรวุ๊ย อิอิ แล้วชื่อก็เป็นมงคลจริงๆด้วยล่ะ เดือนกว่าผ่านไป มะเห็นมีไรเปลี่ยนแปลง เลยพาไปหาหมอ เจอหมออีกคน หมอคลำท้องมัน แล้วก็ตรวจๆ กรำ หมอบอกว่า มันมะด้ายท้อง กรี๊ดดดด ดีใจโว๊ยยย แต่ผลจากการที่มันผิดหวังเรื่องท้อง ทำให้มันกลาเป็นแมวสตอบอแหลมาจนทุกวันนี้อ่ะ

“ จุ๊บแจง ” แมวกำพร้าตัวแรกที่ทำให้มีประสบการณ์ในการเลี้ยงแมวทารกให้รอด โชคดีที่มีนังกำไรคอยเป็นแม่เลี้ยงให้ไออุ่นด้วยแหละ แต่ก็ทุลักทุเลพอควร กว่าจะโตมาได้ เป็นสาวที่ก๋ากั๋นใช่ย่อย ชอบนักล่ะเรื่องดักตบเค้าเนี่ย เกลียดใครเกลียดจริง เห้นหน้ามะด้าย ประมาณว่ขอตบให้หายหมันไส้ทีเหอะ

“ ยุงลาย ” วันแรกที่เห็น ดูตั้งนานแน่ะ ก้อนไรดำๆสองก้อนฟ่ะ อ่อ ลูกแมวน่ะเอง อิอิ คราวนี้ง่ายมั่กๆ เพราะมีประสบการณ์จากจุ๊บแจงแล้ว ไม่หนักใจๆ แต่มันดั๊นมาสร้างความหนักใจให้ตอนโตเนี๊ยดิ๊ เป็นไรไม่เป็น เจือกเป็นนิ่ว โค-ตะ-ระ-เครียดเลย เครียดมากๆ กว่าจะผ่านช่วงเดือนนั้นมาได้ ทุกวันนี้มันกลายเป็นแมวเทวดาไปแล้ว เพราะถ้าขัดใจเดี๋ยวฉี่มะออก เซ็งเลย

“ ยุงดำ ” พี่น้องกะยุงลาย เมื่อก่อนรักกั๊นรักกัน แต่พอยุงลายเป็นนิ่ว ต้องห่างจากยุงดำพักนึง ปรากฏว่ายุงดำมันดั๊นเป็นปลาทองความจำสั้นจำยุงลายมะด้าย เจอทีไรเป็นต้องเดินตัวเอียง คอเอียงเข้าใส่ หรือมันกลัวจะติดนิ่วฟะ

“ โบ๊ะโกะ ” แมวมีสกุลรุนชาติ ที่ต้องตกยากมาอยู่กระต๊อบกับเพื่อนๆระดับรากหญ้า เลยคงความหยิ่งและถือตัวไว้ระดับนึง มะค่อยสุงสิงกะใคร มีโลกส่วนตัวสูง แต่นิสัยดี ไม่เกเร อ้อ อีกอย่างนึง เกลียดแมวอ้วนด้วยจ๊ะ

สายน้ำ....สามชีวิต กองกันอยู่ริมถนน 3 ตัวพี่น้อง เหมือนเอาเด็กแฝด3 คนมาเลี้ยงเลยอ่ะ ป้อนนมมือเป็นระวิง ตัวโน้น ตัวนี้ ตัวนั้น วุ่นวายน่าดู มารู้ทีหลังว่าจริงๆแล้วพวกมันเป็นลิงปลอมตัวมา ซนชิเป๋งเลย

“ น้ำข้าว ” เลิ่กลั่ก ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้มันจะตื่นเต้นไรนักหนา

“ น้ำขิง ” ตอนเด็กๆเคยแกล้งตาย เล่นเอาใจหายวาบ ดื้อที่สุด พูดมะเคยฟัง ห้ามมะเคยเชื่อ น่าเอาขี้เถ้ายัดปากตั้งแต่เล็กๆ เสียดายจัง

“ น้ำเงี๊ยว ” ชอบสอดรู้สอดเห็น ใครทำอะไร สนใจไปโม๊ด แต่ขี้อ้อน น่าร๊ากก

“ มะเหงก ” เป็นแมวตัวล่าสุดและคิดว่าจะเป็นตัวสุดท้าย จำใจรับมันไว้ อิอิ เพราะมันโดนหมาไล่กัดมา หน้าตามันมีอะไรบางอย่างที่ไปกระตุ้นต่อมอยากมีเรื่องของแมวทุกตัวที่เห็นหน้ามัน สงสารมันจัง ใครๆก็ไม่รัก ไม่เป็นไรนะมะเหงก แม่รักหนูก็พอแล้วนิ

“ นัยนา ” มาจากตลาดห้วยขวาง ไม่ได้มาตัวเปล่า แต่พกพาเอาโรคลิววคีเมียติดตัวมาด้วย นัยนาเลยต้องอยู่ตัวเดียว ไม่มีเพื่อน สงสารมัน แต่ดูแล้วนัยนาก็พอใจกับชีวิตแบบนี้ เพราะนัยนาเป็นแมวติดคน ชอบอ้อนคนมากกว่า

“ แมงเม่า ” เป็นแมวตัวสุดท้ายจริงๆ แมงเม่าเดินทางมาจากสะพานควาย ด้วยวัยกำลังซุกซน แม้ร่างกายจะยังไม่สมบูรณ์นัก เพราะกระดูกเชิงกรานที่เคลื่อน แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับความซนของมันเลย จริงๆนะ ซนโคตรเลย

อ่ะ...หมดซะทีนิ สำมะโนประชาแมว เตรียมไว้เผื่ออีกหน่อยเค้าต้องให้เอาแมวไปขึ้นทะเบียน อิอิ