พะโต๊ะ น่าเสียดาย หวัดดีครับ เพื่อน ๆ น้อง กลับมาแล้วครับ กลับมาอย่างสวัสดิภาพ ขอบคุณเพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่เป็นห่วง หลายคนที่อาจรอดูภาพสวย ๆ จากพะโต๊ะ อาจจะต้องบอกว่า เสียใจ และเสียดายมาก ๆ เพราะอะไรนะเหรอ มันมีอุปสรรค นั่นคือธรรมชาตินั่นแหละครับ ฝนตกตลอดเลยครับ และเลยทำให้เกิดอุปสรรคในการดำเนินการออกค่ายอาสาในครั้งนี้ด้วย การออกไปเตรียมค่ายครั้งนี้ สมาชิกที่ร่วมชะตากรรมในครั้งนี้ จำนวน 7 คนจากที่ว่าจะเป็น 9 คน แต่ก็ดีครับแค่นี้ก็แย่แล้ว ที่ว่าแย่ก็คือ ถ้ามากไปกว่านี้จะคงลำบากกว่านี้ เพราะเราต้องโบกรถผู้ใจดี เพื่อใช้ในการเดินทางครั้งนี้ ลองคิดดูก็แล้วกัน จากหาดใหญ่ไปชุมพร ถ้าเคยขับรถก็คงรู้ว่าไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมง จากหาดใหญ่เก้าโมงเช้า เราต้องอาศัยผู้ใจดีทั้งหมด 4 ท่านด้วยกัน ทั้งพี่รถบรรทุก พี่ตำรวจรถกระบะ และพี่เซล์แมน ที่ให้เรานั่งร่วมทางมาด้วย และได้ผจญทั้งแดดที่แผดร้อน และฝนตกเพียงปอน กว่าจะถึงพะโต๊ะก็เริ่มค่ำพอดี ผู้ใหญ่บ้านมารับที่ว่าการอำเภอ ตอนแรกถ้าเรามาเร็วหน่อยก็จะพาไปโรงเรียนเลย แต่มาค่ำก็เลยไปพักบ้านผู้ใหญ่อีกหมู่บ้านหนึ่ง เลยได้กินผัดเผ็ดหมูป่า ที่ผู้ใหญ่บ้านเพิ่งได้มา ก็อร่อยดีครับ กำลังหิวพอดีเลย ผู้ใหญ่บ้านให้เราพัก ที่ใช้พักสำหรับนักท่องเที่ยว แบบโฮมเสตย์อ่ะนะ แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยมีใครมาใช้บริการ เลยดูโทรมไปหน่อย อาจจะมากเลยก็ได้ อิอิ หลังจากนั้นเราก็มาคุยกันในการจัดค่าย และแล้วสิ่งที่เราไม่คิด หรือคิดว่าไม่น่าจะเป็นปัญหามันก็เกิดขึ้น นั่นก็คือ ช่วงนี้ฝนตกแทบทุกวัน และตอนนี้ ทางหรือถนนที่จะไปหมู่บ้าน หรือโรงเรียนต้นน้ำบ้านหลางตาง ที่เราจะออกค่ายไม่สามารถไปได้ เพราะถนนมีดินถล่มทับทาง มีหลายจุดด้วยกัน สามราถไปได้ก็ทางเรือ ซึ่งทางผู้ใหญ่ติดต่อให้ไปวันพรุ่งนี้ หรืออาจใช้รถโฟร์วีล ที่คนขับเก่ง ๆ เท่านั้น ถึงจะไปได้ เพราะอาจตกเหวได้ คุยไปคุยมา ปัญหาก็คือ จะไม่มีการปรับปรุงทางก่อนเดือนกุมภาพันธ์ และไม่สามรถจะนำอุปกรณ์ก่อสร้างไปที่โรงเรียนได้เลยจนถึงเดือนกุมภาพันธ์ ที่นี้ทำไงกันดีหละ ผู้ใหญ่แนะนำให้ว่า หาหมู่บ้านใหม่ที่พะโต๊ะ ที่สามารถทำกิจกรรมได้ ผู้ใหญ่หมู่ 15 ที่เราไปพักเสนอว่าเป็นหมู่บ้านเขา ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ที่มีการเดินป่า ส่องสัตว์ และดอกบัวผุด นี่แหละ หรือจะหาโรงเรียนอื่น ๆ ที่เห็นสมควร ตามวัตถุประสงค์ของกิจกรรม เราก็เลยมาปรึกษากัน จึงสรุปว่าเราคงต้องหาโรงเรียนใหม่ เพราะกิจกรรมค่ายมีหลายปัจจัยที่ต้องทำกันหลาย ๆ อย่าง และทีนี้จะหาที่ไหนดี ทีจริงแล้วเราน่าจะได้ค่ายแล้ว แต่ที่จริงเราติดต่อกับทางหมู่บ้านและโรงเรียนตลอดแต่ก็ยังเกิดปัญหาจนได้นะเออ. สุดท้ายเราเลยตัดสินใจเดินทางกลับ เพื่อไปหาโรงเรียนในการออกค่ายให้ได้ เลยนึกถึงอำเภอไชยา ที่สุราษฎร์ธานี เพราะมีพี่หลายคนที่พอรู้จักโรงเรียนและสามารถพาไปดูที่โรงเรียนได้เลย ที่นี่เดินทางไปสุราษฎร์ฯตอนเช้า ก็ยังคงใช้บริการโบกรถเหมือนเดิม ได้พี่ใจดี ไปส่งที่แยกไชยา และมีพี่ใจดีมารับไปหาพี่ที่จะพาไปดูโรงเรียน น่าปลื้มใจ มีพี่ใจดีทั้งตำรวจ พี่อส.และหลวงพี่ ที่เป็นสมาชิกวิทยุสมัครเล่นของไชยา ร่วมเดินทางหาโรงเรียนในครั้งนี้ ขอขอบคุณมาณ ที่นี้ด้วย ดูโรงเรียนมาหลายโรงเรียน สุดท้ายก็มาลงที่โรงเรียนคลองไม้แดง อ.ไชยา เป็นโรงเรียนขยายโอกาส แต่ต้องบอกว่า เป็นโรงเรียนที่เริ่มเจริญแล้ว และมีร่องรอยแห่งการพัฒนา นั่นก็คือ เป็นโรงเรียนที่อาสา มอ.เคยได้มาจัดสร้างอาคารแล้วเมื่อห้าหกปีแล้ว และยังมีม.เกษตรศาสตร์ มอ.สุราษฏร์ธานี และบริษัทเอกชนมาช่วยในการพัฒนา แต่เหตุผลในการเลือกครั้งนี้ ก็คงเพราะโรงเรียนเริ่มขยาย มีนักเรียน 400 กว่าคน อาคารอาจจะเพียงพอ แต่ยังขาดโรงอาหารที่รองรับนักเรียนในช่วงกลางวัน เราเลยเปลี่ยนโครงงานเป็นโรงอาหาร โดยเพิ่มขนาดของโรงอาหารให้ใหญ่ขึ้น ถึงแม้ว่า การไปเตรียมค่ายครั้งนี้ จะไม่เป็นตามแผนที่วางไว้ ไม่ได้ล่องแพ ไม่ได้โรงเรียนที่ต้องการ เพราะอุปสรรคต่าง ๆ แต่แล้วเราก็ได้โรงเรียนทดแทนที่น่าจะทำงานได้สะดวก เพราะคุ้นเคยกับพื้นที่ดี ทำให้นอนหลับหละทีนี้ วันรุ่งขึ้น เราเดินทางกลับ ยังคงใช้การโบกรถ ครั้งนี้ เราใช้รถทั้งหมดสี่คันกว่าจะถึงหาดใหญ่ ก็เกือบห้าทุ่ม เหนื่อยเหมือนกันนะ การเดินทางครั้งนี้ ไม่เป็นไร เพื่อประชา อาสา เชื่อมั่น ศรัทรา โบกรถผู้ใจดี หมู่บ้านพะโต๊ะ โฮมเสตย์บ้านผู้ใหญ่ที่เราพัก อาคารที่อาสา มอ.สร้างไว้เมื่อห้าหกปีก่อน อันนี้ ม.เกษตรศาสตร์ มอ. สุราษฏร์ ก็มาครับ โรงเรียนคลองไม้แดง ในหุบเขา ที่กว้างใหญ่ หลักกิโลที่เราเฝ้ารอโบกรถ   Create Date : 21 สิงหาคม 2549 22 comments Last Update : 21 สิงหาคม 2549 0:28:43 น. Counter : 562 Pageviews. Share Tweet

แหะๆ มาคนแรกเลยครับ ผมเคยไปจัดค่ยที่มหาสารคามอ่ะครับ เป็นประธานค่ายเองด้วย เกือบตายเหมือนกันครับ เหนื่อยมากกกกก   โดย: ราชันย์เมฆา 21 สิงหาคม 2549 0:46:34 น.

มาต้อนรับกลับบ้านครับ ว่าแต่เมื่อไหร่จะได้เห็นหน้าจขบ.เต็มๆ ตาสักครั้ง   โดย: =SILVER EYE= 21 สิงหาคม 2549 2:18:04 น.

ค่ายทุลักทุเลปล่าวเนี่ย   โดย: random-4 21 สิงหาคม 2549 4:40:25 น.

ทำดีได้ดีค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ   โดย: ตองเจ็ด (ตองเจ็ด ) 21 สิงหาคม 2549 12:02:18 น.

ทำไมไม่เลือก โรงเรียนนี้หละครับ".ผู้ใหญ่หมู่ 15 ที่เราไปพักเสนอว่าเป็นหมู่บ้านเขา ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ที่มีการเดินป่า ส่องสัตว์ และดอกบัวผุด นี่แหละ ." ไหนๆตั้งใจจะออกค่ายที่ อ. พะโต้ะ แล้วไม่ใช่เหรอครับ   โดย: zero IP: 203.146.113.196 21 สิงหาคม 2549 12:52:30 น.

ภาพสวยมากๆครับ บรรยากาศดูเย็นสบายดีครับผม ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ้านผมนะ.. (ไม่ค่อยได้อัพเท่าไหร่ครับ)   โดย: zeeson IP: 58.8.99.103 21 สิงหาคม 2549 14:01:04 น.

เห็นแล้วนึกถึงสมัยเมื่อก่อนที่เคยไปค่ายอาสาฯครับ มันได้รสชาติชีวิตไปอีกแบบนึง แต่เมื่อจบจากมหาวิทยาลัยมาแล้วเนี่ยคงหาช่วงเวลาแบบนั้นยากแล้วหล่ะครับ เฮ้อ!!!   โดย: Dr.Manta IP: 124.157.206.14 21 สิงหาคม 2549 18:02:35 น.

ผมก็เคยไปค่ายอาสามา 3 ค่าย สมบุกสมบันและรักกลมเกลียวกันดี โรงเรียนก็เสร็จตามเป้าหมายทุกครั้ง แม้จะเจอปัญหาทุกครั้ง ยังจำบรรยากาศแบบนี้ได้ครับ ขอให้กำลังใจให้งานสำเร็จตามเป้าหมาย มีเรื่องดีๆแบบนี้ ช่วยนำมาเล่านะครับ   โดย: yyswim 21 สิงหาคม 2549 21:44:23 น.

คิดถึงเลยแวะมาหาครับ   โดย: T_Ang 21 สิงหาคม 2549 21:45:34 น.

สุดยอดมากๆ อยากไปด้วย ดอกบัวผุดนี่เคยเห็นในรูปนะ อยากเห็นของจริงจังครับ   โดย: GayKrub 21 สิงหาคม 2549 23:56:21 น.

เง้ออ.......... ไปไม่ชวนเรยยย . . . แบบนี้แหละที่ผมอยากปายยยยยอ่ะ เคยโบกมา 2 ครั้งแว้ววว สนุกดีค้าบบบ วันหลังมีโบก ชวนผมมั่งนะ   โดย: little-joe 22 สิงหาคม 2549 8:46:48 น.

อ่า ผมไม่ไหวล่ะแบบนี้ แบบว่าสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง เป็นโรคสำออยคับ ดันเป็นคนอยู่ยากกินยาก อิจฉาคนที่อยู่ง่ายกินง่ายนะคับ อยากจะทำได้บ้าง แต่มันฝืนใจเหลือเกิน ปล.แบบลำบากเลยก็เคยไปนะ กินอาหารถาดกะวิญญาณสัตว์ - -'' (ไปศึกษาการจัดตั้งประชาคมหมู่บ้านหลังซึนามิ สิบวันแน่ะ) แต่ถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยงครับ   โดย: ละไว้ในฐานที่เข้าใจ IP: 210.246.144.53 22 สิงหาคม 2549 10:01:39 น.

ทั้งอ่านและเห็นภาพแล้ว ก็นึกถึงตอนเรียน มหาลัยเลยครับ ไปเซอร์เวย์ค่ายก็โบกรถไปแบบนี้ละ โบกกันจนติดเป็นนิสัย ไปเที่ยวที่ไหน ตั้งแต่เหนือจดใต้ โบกกันจนเมื่อยเลย แต่ก็ได้ประสบการณ์ที่ดีๆทุกครั้งที่โบกรถ ได้รู้ว่าคนไทยยังมีน้ำใจให้กันอยู่เสมอ คนไม่ดีก็มี แต่ก็น้อยมากๆครับ   โดย: WLS (winter love song ) 22 สิงหาคม 2549 10:39:49 น.

เอาเพลงมาฝากครับ เผื่อว่าขี้เกียจไปที่บล็อกผม ก็กดฟังที่นี่เลยนะครับคุณ จขบ.   โดย: T_Ang 22 สิงหาคม 2549 12:54:40 น.

เข้ามาคราวนี้ได้ฟังสองเพลงควบเลย   โดย: stawahna IP: 124.120.160.89 22 สิงหาคม 2549 17:47:41 น.

ว้าว เจ๋งจังเลยคับพี่ อยากไปเที่ยวแบบโบกๆแบบนี้อีกจัง นึกถึงตอนสมัยเรียนปี1เลยง่ะ   โดย: vecchio (vecchio ) 22 สิงหาคม 2549 21:45:05 น.

เข้ามาชมภาพไปเที่ยวครับ ถึงโปรแกรมจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่คาดไว้ แต่ความประทับใจจากการได้เดินทางไปก็คงจะมีอยู่เสมอแหละนะครับ ขอบคุณนะครับที่แวะไปฟังเพลงไปทักทายกันครับ เห็นว่ากำลังจะมีทริปกันอีกช่วงต้นเดือนกันยาเหรอครับ   โดย: Tempting Heart 23 สิงหาคม 2549 6:05:00 น.

เข้ามาเยี่ยม โห....ท่าทางสมบุกสมบันน่าดู ยังไม่เคยไปค่ายอาสาเลยอ่ะ ท่าจะลำบากเอาเรื่องแฮะ   โดย: H2O+ 23 สิงหาคม 2549 7:03:44 น.

เจ้าของบลอก ลุยมากๆ เหมือนรีบน ผมไม่เคยไปค่ายอาสาเลยอ่า สุดยอดๆ   โดย: นายเจย์ IP: 58.147.93.42 23 สิงหาคม 2549 9:51:38 น.

พอผม click publish ปุ๊บ คอมเม้นของนายก็ขึ้นปั๊บเลย ....สมกับเป็นหน้าม้า ( อ้าวไม่ใช่!) สมกับที่แวะเวียนไปมาหาสู่กันเป็นประจำ เลยขอเม้นบล็อคนี้อีกครั้งแล้วกัน ขอบคุณมากนะคร้าบบบบ แล้วผลัดกันดู   โดย: stawahna (stawahna ) 23 สิงหาคม 2549 19:40:46 น.

บ้านยายหนูอยู่เลยโรงเรียนคลองไม้แดงไปอีกอะค่ะ เข้าไปอีกไกลเลย หนทางลำบากมาก อยู่ใกล้ ๆ กะน้ำตกโตนเรือบินตอนนี้เลย ทางกันดานสุด ๆ นี่ก็เพิ่งจะกลับมา ตอนนี้ทางก็ดีขึ้นเยอะแล้ว   โดย: แจง IP: 124.157.225.35 7 ตุลาคม 2551 11:09:50 น.

กลุ่มเพื่อน 5.63 โรงเรียนอุตรดิตถ์ พื้นที่ภาคใต้ มีสมาชิกของกลุ่มคือ นายชัยวิทย์ เลี้ยงประเสริฐ ผู้อำนวยการศูนย์การศึกษาตลอดชีวิตและการศึกษาตามอัธยาศัยตำบลปากทรง อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร   โดย: กลุ่มเพื่อน 5.63 อ.ต. IP: 210.246.186.9 1 สิงหาคม 2553 10:49:52 น.