กลิ้ง...ไปดูคู่กรรม

วันศุกร์นัดคุณนายป้าไปดูคู่กรรม เพื่อนสาวแกงค์ดูละครเวที เพราะชีดูแล้วไม่หลับ ไม่กดดันเพื่อนให้รู้สึกผิดว่าชวนมาเสียดายตังค์ โชคดีวันนี้งานไม่เยอะเท่าไหร่ ฟ้าเป็นใจ ให้อยู่ออฟฟิศทั้งวัน พอได้เวลาก็ร่ำลาลองกอง (อร่อยมากๆ จากมาด้วยความเสียดาย หลังจากกินนอนสต๊อปไปเกือบโล 555) ตรงไปขึ้นรถไฟฟู้ ตะแรกว่าจะลงสยาม แต่คิดไปคิดมา คิดได้ว่า"ชิดลมมีมิดไนท์เซลล์" ก็เลยชะแว๊ปแอบปิ๊ง ไปดูกระเป๋าที่หมายตาไว้ก่อนว่าลดราคาบ้าระห่ำหรือเปล่า ก็พบว่าไม่ค่อย 20 เปอเซง ก็เลยเซ็งของจริง มันจะมีมหรรมลดราคาอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีกหรือเปล่าหนอ งั้นรอไปก่อนละกันนิ

แล้วมานก็โทรมาตาม ก็แหงล่ะ 6 โมงจะครึ่งแล้วนิ แต่นัดกันทุ่มนึงนะยะ (แถมตอนแรกจะให้ช้านมาเอาบัตรให้ก่อนอีก นังเพื่อนนี่ หนนี้หล่อนเป็นคนจัดการนะยะ ผลัดกันสิ ผลัดกัน ดีนะ ชีรู้สึกตัวทันว่าหนนี้ชีต้องปฏิบัติหน้าที่ เราก็เลยได้แวะชิดลม ฮะฮะฮ่า) กวาดตาร่ำลาบรรดาหมู่กระเป๋ารองเท้า แล้วฝากเสียงสัญญาว่า จะกลับมา ช้านจะกลับมา แล้วก็โกยติงหมาออกมาจากห้าง เพราะหนทางยังอีกไกลอยู่ นู่น...โรงละครกรุงเทพเมโทรโพลิส ณ.บิ๊กซี เดินกันเป็น10นาทีค่ะพี่น้อง ไปถึงเรี่ยวแรงแทบหมด เพราะแบกขนมบัตเตอร์เค้กแสนอร่อยมากมาฝากเพื่อนป้าด้วย เล่นเอาแขนน้อยๆแทบเดี้ยงแน่ะ

มาถึงคุงนายป้ารออยู่ที่ร้านบะหมี่จีปุนนัมเบอร์แปด ได้โด๊บเส้นกันไปคนละชาม แรงค่อยกลับมาหน่อย แต่ก็สำออยเล็กน้อย ถุงขนมเลยต้องลอยออกไปอยู่ในมือคุงนายป้าแทน 5555 (ก็มีของหล่อน 1 ก้อนนะยะ)

กินเสร็จ เหลียวมองหน้ากันไปมา ไปไหนดีหว่า ถ้าเข้าซูเปอร์ เด๋วผีคุงแม่บ้านเข้าสิง ได้ขนของกันหลังแอ่น (ทิชชู นม ยาสระผม ขนม โลชั่น ยิ่งมาหมดพร้อมๆกันอยู่นะ) ก็เลยรีบเอาตัวเองขึ้นไปนั่งรอข้างบนดีกว่า คนก็มีพอสมควรทั้งนั่งทั้งยืน แต่สองสาวชาว(ขี้)เมื่อยอย่างเราขออยู่ฝ่ายนั่งแน่นอน แล้วก็เกือบได้นั่งกันอยู่ทั้งคืน ก็ไม่ได้มองเล๊ยว่าคนอื่นๆเขาทยอยขึ้นโรงฯกันแล้ว(ก็นั่งหันหลังให้ทางขึ้นซะงั้น) นางเพื่อนป้ามันมาเฉลยว่า ช้านนึกว่าทางเข้ามันอยู่หน้าเรา ช้านก็นั่งมองอยู่ว่า ทำไมมันไม่เรียกคนเข้าซะทีเวะ ที่แท้มันก็เป็นอย่างงี๊นี่เอง ...... นางป้าเอ๊ย ป้าเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ

วะอะฮ่า โรงฯนี้หน้าตาดีใช้ได้ มันก็คือโรงละครนั่นแล ที่นั่งก็เลยไม่บังกัน แถมนั่งสบายมากมายอยู่ แล้วสืบมาได้ว่าเขาทำเวทีให้ลึกขึ้น โดยกินพื้นที่นั่งของคนดูเข้ามา ทำให้คนดูได้ใกล้ชิดติดตัวนักแสดง ได้เห้นรายละเอียดการแสดงมากขึ้น พูดแล้วก็ช้ำใจจากที่ดูละครใบ้ล่าสุด ไม่รู้จะย้ายที่แสดงทำไม ย้ายให้แย่กว่าเดิมเนี่ยนะ คิดแล้วช้ำจริงๆทิงนองนอย

มองไปไกลๆ(ก็นั่งพันห้า ริมขวาสุด มันก็มองได้ไกลอยู่แหละ) เห็นที่นั่งว่างอยู่เป็นหย่อมๆ นางเพื่อนไหวตัวรีบบอกว่าตอนช้านจองมันเต็มหมดนะยะ เหลือที่ตรงนี้แหละดีที่สุดของที่สุดแล้ววววว ย่ะ....ช้านก็ไม่(ทัน)ได้ว่าอะไรสักหน่อย ร้อนตัวไปได้ แต่จริงๆที่นั่งก็เต็มหมดแหละ คนมากันสาย ก็เป็นเรื่องทำมะดาของชาวกุงเตปนิ (แล้วก็ยิ่งกว่าทำมะดา ที่คนมาสายมักจะจองที่นั่งไว้ข้างในๆๆๆเสมอ)

เอาล่ะ สงบปากสงบคำได้แระ ชาวละครเขาจะร้องเพลงกันแล้วจ๊ะ นับแต่นี้ ห้ามพูด ร้องได้อย่างเดียว จริงๆน๊าไม่ได้ล้อเล่น ขนาดน้องอังฯเขาถามพี่ดอกมะลิว่า "ใครน่ะ" "มาทำอะไรที่นี่" เขายังต้องใส่ทำนองร้องเป็นเพลงเลยจ๊ะ นางเพื่อนป้าที่นั่งข้างๆ ผู้มีดนตรีในหัวใจแค่สามในสี่ ถึงกับทนไม่ได้เขียนคอมเมนต์ลงไปว่า บางประโยคใช้พูดธรรมดาเอาบ้างก็ได้นะ 555 แหม ช้านว่ามันก็เก๋ไก๋ดีออก ดูเพราะพริ้งจริงใจดีแท้ (ถึงแม้จะรู้สึกแปลกๆบ้างนิดหน่อย 555)

ดูละครเพลง ถ้าเพลงไม่ถึง ภาษาไม่ดี ก็ชีช้ำกะหล่ำปลีอยู่ แต่เรื่องนี้เขาตรงกันข้ามนา ภาษาดี ดนตรีเพราะ พี่ดอกมะลิก็ช่างฉอเลาะ พูดไทยได้เสนาะเพราะหูอยู่ หลายคำที่เล่นเอาอึ้งทึ่งเสียว "เกียรติยศ" "เหยียดหยาม" "สว่างไสว" ร้องได้ชัดกว่านักแสดงไทยบางคนที่เล่นด้วยกันซะอีก อิอิ ไม่อาวววจ๊ะ ไม่พูด เขาว่าถ้า"ชม"พูด(ออกมา)ได้ แต่"ด่า"(แอบ)ไว้ฟังเอง

ฉากเขาก็ลงตัวดีอยู่ เรียบง่ายแต่สื่อความหมายได้ชัดเจน ใช้รายละเอียดที่"ใช่"ในแต่ละสถานที่ แค่นี้ก็"พอ"แล้วล่ะ จะว่าไปก็ชอบหลายฉากอยู่ ฉากต้นกล้วยก็เก๋ดีนะ (เพราะมีต้นกล้วยทีไร ต้องมีพ่อดอกฯและหมอเดินผ่านมาให้ชื่นใจทุกที ฮี่ๆๆๆ)

ติดใจการเล่าเรื่องแบบที่เล่นเป็นคู่ขนานกันที่สุด ทำให้ละครกระชับขึ้นแต่ได้รายละเอียดแบบเต็มๆ ยิ่งตอนที่พ่อดอกฯแกไปหาวนัสในคุก แล้วร้องเพลงเดียวกัน ให้ความหมายในมุมมองของแต่ละคน วุ้ยส์!!อะไรมันจะบาดใจได้ขนาดนี้

นี่หรือคือคนที่เธอรัก
นี่หรือคือคนที่เธอห่วงใย
นี่หรือคือคนที่เธอมอบหัวใจ
นี่หรือคือคนที่เธอทำให้ผิดสัญญา

แต่งานนี้ลำเอียงขอเสียดุลย์ให้เงินเยน ชอบพ่อดอกฯร้องมากกว่าวนัสอ่ะ

อ๊ะ..แต่จริงๆก็ไม่เสียดุลย์เท่าไหร่นา ตาผลกับตาบัว พี่เด๋อกะพี่ตู้ก็ได้ใจใช่หยอกย่อย เป็นสีสันที่ดูดีมีราคาทีเดียวเชียว ยังไม่รวมยายเมี้ยนที่ลีลาและวาจานี่ใช่เลย ถ้าดูอีกสองรอบต้องลงไปตบๆๆๆๆ ตบจูบซะให้เข็ด กิ๊ดๆๆ

ว๊ายๆๆๆ ลืมพูดถึงแม่อร พี่ต๊งเหน่งสุดที่รักได้ไงเนี่ย สมแล้วที่ให้เล่นเป็นแม่ของอังฯ เพราะลุกอังเสียงดีขนาดนี้ ก็ต้องได้จากแม่มาบ้างแหละ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น แม่อร-ลูกอัง เสียงดี ร้องดัง ไม่แพ้กันเลยยยยย เสียดายบทที่แม่viร้อง น้อยไปนิดส์(อันนี้ก็ลำไม่ตรงอีกแระ แม่อรเขาเป็นนางเอกหรือเปล่าล่ะยะ)

เอาเป็นว่าปลื้มใจใช่ย่อยกับการกลิ้งครั้งนี้ ถึงแม้จะนั่งไกลไปนิด แอร์หนาวไปหน่อย เดินไกลไม่ใช่น้อย แต่ก็งดงามใช่ย่อยนะจ๊ะ"คู่กรรม"

ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ คุณได้ยินผมไหม
ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ คุณจะไม่เป็นอะไร
ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ คุณคืออาทิตย์ส่องใจ
ฮิเดโกะ ฮิเดโกะ จำไว้ผมรักคุณ

Create Date : 02 กันยายน 2550		1 comments
Last Update : 3 กันยายน 2550 20:45:03 น.
Counter : 551 Pageviews.
Share Tweet