"ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบนั้นไม่มี"
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
20 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 

นารีกำศรวล




นารีกำศรวล

๑.โอมกราบพระพุทธเจ้า...........อรหันต์ ถ้วนเทอญ
กราบพระธรรมวิเศษอนันต์........ค่าฟ้า
กราบพระอริยสงฆ์อัน................ประเสริฐ
จุ่งสถิตปัญญาข้าฯ....................คิดถ้อยกวีขลัง

๒. กราบยังจอมปราชญ์แก้ว.......กวีสยาม
ทุกชื่อทุกรูปนาม........................ก่อนนี้
กราบทุกทศทิศงาม…................คุณค่า
แฝงแง่ทิพย์ลับลี้........................เร่งให้ศึกษา

๓. มาเขียนความโศกเศร้า..........ของสตรี
คือเพศคอยอุทิศพลี...................ยิ่งแล้ว
มอบความรักความดี..................แด่โลก
ซึ้งซาบกับนางแก้ว.....................กล่าวถ้อยสรรเสริญ

๔.บางสตรีเพลินชั่วช้า................กองกิเลส
อำมหิตใจเหมือนเปรต..............มากแล้
โลภหลงโกรธสาเหตุ...................ความงั่ง
ขาดสติปัญญาแก้......................สิ่งร้ายอยู่เสมอ

๕.เช่นละเมอแต่ยี่ห้อ................แบรนด์ดัง
ถึงกับขายตัวยัง……..................โง่บ้า
เสียชาติเกิดกระมัง.....................เป็นมนุษย์
ใครคิดใครใคร่ค้า.......................เสื่อมสิ้นตามกระแส

๖.ทั้งตอแหลตั้งกลุ่ม.....................นินทา
เพาะจิตรคอยริษยา....................เพื่อนด้วย
สืบวิสัยชาติสุนัขมา…................หอนเห่า
ลอบกัดคนจนม้วย.....................เพื่อได้สาสม

๗.โดยสังคมล้วนแต่...................จอมปลอม
ใครนะมีเงินยอม........................กราบไหว้
ใครนะบ่มีตรอม.........................ถูกข่ม
ลืมเพ่งโลกธรรมไซร้....................มนุษย์บ้าจริงหนอ

๘.ถึงหมอชิตผ่านแล้ว..............ยังจำ
ข่าวแท็กซี่เลวระยำ.................…โลภแท้
หลอกขึ้นรถแล้วทำ.....................ขับรถ วนเอย
รับทรัพย์จนอิ่มแปล้....................จากผู้โดยสาร

๙.ร้าวรานคนบ้านนอก...............แสนเข็ญ
มาอยู่บางกอกเป็น.....................ทาสม้วย
ถูกโขกสับลำเค็ญ.......................เสมือนสัตว์
ถูกคดโกงอีกด้วย.......................ชีพนี้อนาถา

๑๐.เหมือนชีวิตแม่ค้า................ทำงาน
เจอเทศกิจสามานย์....................เล่ห์ร้าย
มารีดไถ่เงินพาล........................อำนาจ
ใครไม่รีบโยกย้าย.......................จับแล้วยึดของ

๑๑.ควรมองอาชีพนี้...................สุจริต
ถึงกระทำความผิด.....................บอกได้
ใช่ขายสิ่งเสพติด........................ของเถื่อน
ควรจัดที่ทางไว้..........................ช่วยให้สร้างสรรค์

๑๒.ทุกคืนวันแม่ค้า....................ลำเค็ญ
หาทรัพย์น้ำตากระเซ็น...............เหนื่อยท้อ
แบกภาระบุตรเป็น.....................ทุกข์สม่ำ เสมอนา
ซ้ำถูกผัวฉลฉ้อ...........................ดื่มเหล้าเบ่งผยอง

๑๓.มาถองตนกระทืบซ้ำ............อันธพาล
สัตว์เพศผู้สาธารณ์....................ต่ำต้อย
ไยเธออยู่ดักดาน........................ไฉนเล่า
ตรองเถิดพาลูกน้อย…................หลีกพ้นดิรัจฉาน

๑๔.ถึงสถานสงเคราะห์แล้ว…....รันทด
เห็นเด็กถูกทิ้งสลด.....................หม่นเศร้า
สาเหตุมนุษย์มิลด...................ละเซ็กซ์ มั่วนา
บ้างเกิดตั้งครรภ์เจ้า...................รีดทิ้งสยดสยอง

๑๕.ครั้นมองสาวน้อยนิ่ง.............ในภวังค์
ระลึกเหตุการณ์ความหลัง...........พ่อเลี้ยง
เข้ามาข่มขืนขัง..........................หน่วงเหนี่ยว
ดังถูกฟ้าผ่าเปรี้ยง…...................ชอกช้ำแหลกสลาย

๑๖.อับอายหดหู่แล้ว…….....…..ชีวัน
ซ้ำเกิดการตั้งครรภ์.....................วิบัติแท้
คิดแล้วอยากประชาทัณฑ์...........พ่อชั่ว เลวเอย
หลงกิเลสเกินปรับแก้..................สัตว์เหี้ยดิรัจฉาน

๑๗.ผ่านอนุสาวรีย์นั่นแล้ว..........สมรภูมิ
เคยรบเสียงดังตูม.......................ระเบิดบ้า
ยิงกราดใส่มนุษย์ปูม-.................หลังเผด็จ- การเฮย
ยึดมั่นอัตตากล้า........................ฆ่าทิ้งสะเทือนขวัญ

๑๘.ไทยไยกระสันสู้รบ................กันเอง
ไทยจึ่งเกิดอลเวง........................เรื่องร้าย
ไทยขาดสติละเลง......................รุมฆ่า กันนา
ไทยฆ่าไทยสุดท้าย.....................ประเทศต้องล้าหลัง

๑๙.หากไทยยังแยกพ้อง.............พวกกัน
ไทยไป่มีสักวัน...........................สงบได้
หากไทยร่วมสมานฉันท์..............อุดมคติ
ประเทศอื่นจักเทียมไซร้..............อยู่แล้วสุขเกษม

๒๐.ปรีดิ์เปรมยังซาบซึ้ง..............ตรึงใจ
แดนสยามศิวิไลซ์.......................เลิศแล้ว
ธรรมชาติสะอาดใส....................บริสุทธิ์
สูงค่าเกินกว่าแก้ว......................โลกนั้นสรรเสริญ

๒๑.ทั้งเจริญไปด้วยหลาก….……..แสงสี
แถวรัชดามากมี.........................สัตว์ร้าย
เสือสิงห์สุนัขแรดชะนี.................หลอนหลอก
ผับปิดก่อนแยกย้าย...................สัตว์หิ้วลวงสาว

๒๒.เป็นเรื่องราวชอกช้ำ….........อุทาหรณ์
ถูกถ่ายคลิปงามงอน..................ไป่รู้
เหตุเธอร่านหลับนอน.................รักสนุก
เมามั่วกับชายชู้.........................ภาพนั้นถูกขาย

๒๓.หลายรายยอมมอดม้วย........ชีวิต
เห็นภาพตนสิ้นคิด......................โง่บ้า
บ้างก็ยิ่งหลงผิด..........................ความงั่ง
ไปสู่ทางเปลื้องผ้า.......................เจ็บซ้ำขื่นขม

๒๔.เป็นปมความเสื่อมสิ้น..........ของมนุษย์
เป็นดั่งคำวิสุทธิ์..........................พุทธเจ้า
มนุษย์จักเริ่มโทรมทรุด………….ทางจิตร
ตามพุทธทำนายเว้า...................เกิดแล้วดังเห็น

๒๕.ยามเย็นไปอีกครั้ง..…..…สวนหลวง ร.๙
งามสง่าราวแดนสรวง…………..เพริศพริ้ง
พืชดอกออกเป็นพวง…………...สวยเสน่ห์
คิดอยากเด็ดประดับหิ้ง……….กราบไหว้พระสงฆ์

๒๖.โน่นชงโคม่วงด้วย…………..สีแดง
สีดั่งโลกถูกแทง………………….บอบช้ำ
เหตุมนุษย์ชั่วเปลี่ยนแปลง………ตัดป่า ไม้เอย
ทลายสิ่งแวดล้อมซ้ำ…..………..โลกร้อนวิบัติมหันต์

๒๗.จันทน์กะพ้อพ้อโลก………..หยามสตรี
ไฉนเกิดเป็นนารี…………………อยู่ห้อง
ถูกกดขี่ทุกปี………………….....ทุกชาติ
ถูก ฤ เกิดมาต้อง………………..รับใช้บุรุษเสมอ

๒๘.ชมเพลินเออนั่นงิ้ว…………งามตระการ
ชวนคิดถึงสัตว์สราญ....……..….ลอบชู้
คือสตรีบุรุษสามานย์……………ทำชั่ว ช้าเอย
ตายตกนรกถึงรู้………………….บาปนั้นเป็นไฉน

๒๙.คือไปปีนป่ายงิ้ว…………....ใช้กรรม
ทนทุกข์หนามแทงตำ……..…….หอกง้าว
ห้ามหยุดป่ายหยุดกระทำ………จนหมด กรรมเฮย
จักเจ็บปวดรวดร้าว……………..แน่แท้นิรันดร์สมัย

๓๐.หากใครคิดเชื่อแล้ว………...บาปกรรม
ฝึกจิตรมีศีลธรรม…………………ค่ำเช้า
เพียรไตรสิกขาประจำ……..……ปฏิบัติ
เราเชื่อคำพระพุทธเจ้า……....….เลิศล้ำคำสอน

๓๑.งามชบาไหวอ่อนพลิ้ว……...ลมมา
ชวนคิดถึงผับบาร์………….....…นึกย้อน
เห็นมนุษย์เคลื่อนกายา….…......เต้นยั่ว ยวนเอย
เหมือนสุนัขถูกน้ำร้อน……….....สะบัดดิ้นกระเสือกกระสน

๓๒.สายหยุดหยุดหม่นม้วย…....ชีวิต
ชาติหนึ่งชายซาดิสม์……………มุ่งร้าย
สตรีและเด็กทุกทิศ…………......เจ็บปวด
หยุดเถิดชายนิสัยคล้าย…….......สัตว์เหี้ยดิรัจฉาน

๓๓.บานแล้วร่วงซบพื้น……...…ลั่นทม
นัยสุขทุกข์จ่อมจม….…………..ไป่สิ้น
เกิดแล้วดับอารมณ์………….….ทุกเมื่อ
ยึดมั่นจนแดดิ้น..……………..…จึ่งเศร้าโศกศัลย์

๓๔.เพราะขาดธรรม์เพ่งรู้…..…...ไตรลักษณ์
ชาติหนึ่งมาจมปลัก………….….หม่นไหม้
เพราะขาดอริยมรรค………….....นำสติ
ในวัฏสงสารไซร้…….….…...…ว่ายเวิ้งตัณหา

๓๕.ผ่านมาพบนักร้อง….......แถวพระราม- เก้าแฮ
เสียงเสนาะโสตความ…………...เพราะพริ้ง
ถูกชายชั่วลามปาม……………..หยามเกียรติ สตรีเอย
เหลืออดตบบุรุษกลิ้ง…………....ที่บ้าหื่นกระหาย

๓๖.หลายรายก็พ่ายแพ้………...เงินงาม
ยอมถูกแขกลวนลาม………..….ชอบแท้
อ้อนออเซาะพยายาม………......ทำเพื่อ เงินนา
เหลวจิตรวิญญาณแล้………......ช่างไร้ศักดิ์ศรี

๓๗.ด้วยเกียรติสตรีค่านั้น..……..เกินทรัพย์
สูงค่ากว่าเพชรระยับ…………..ร่วงรุ้ง
ฉันคิดหมดแล้วกับ……………...สามโลก
เกินจักเทียบคำฟุ้ง-…….………...เฟื่องให้ใครเห็น

๓๘.ยังประเด็นชั่วช้า……………สามี
ชอบเที่ยวโสเภณี………………..นิ่มน้อง
จนติดเอดส์อัปรีย์…………….…ความถ่อย ตนนา
แพร่โรคภริยาท้อง.……………...บุตรต้องโศกศัลย์

๓๙.หรือสวรรค์กลั่นแกล้ง………ภรรยา บุตรแฮ
ต้องทุกข์ทนทรมาน์.………….…ชาตินี้
นี่ตัวอย่างหลังวิวาห์…………..…กับบุรุษ ชั่วเอย
หล่อแต่กินนอนปี้….….………...อย่าได้เสาะแสวง

๔๐.ถึงแสนแสบกลิ่นฟุ้ง……......ขจรขจาย
น้ำเน่าเหม็นฉิบหาย...................สะทกสะท้าน
ฉันเห็นยิ่งเสียดาย...................….คุณค่า
คลองก่อนเคยสะอาดสะอ้าน......ระลึกแล้วโศกศัลย์

๔๑.เพราะรัฐบาลนั้นไม่..............สนใจ
ทุกสิ่งความเป็นไป……..............กับน้ำ
ควรเสริมงบเร็วไว……..….……..บำบัด
ป่าวประกาศประชาย้ำ……….....อย่าทิ้งขยะผอง

๔๒.ตามคูคลองเขตบ้าน…….....ชุมชน
เร็วเร่งกันฝึกตน…………..…..รักษ์น้ำ
พัฒนาเพื่อเกิดผล……..………..สำเร็จ
ยังประโยชน์ดีเลิศล้ำ….……......สืบให้ลูกหลาน

๔๓.ทั้งโรงงานบุหรี่สร้าง……........สนองญาติ ใช่ฤๅ
ทลายสภาพอากาศ.………….....เสื่อมสิ้น
มอมมนุษย์เป็นทาส……….....…สิ่งเสพ ติดนา
ตายอย่างทรมานดิ้น………...….รวดร้าวสยดสยอง

๔๔.มีสมองมีไว้แต่………..........โง่เขลา
ผลิตแต่ความมอมเมา…….........เท่านั้น
ธุรกิจอื่นมีเอา……………….......เป็นเยี่ยง อย่างเอย
ไฉนผลิตบุหรี่ดื้อรั้น…………......กว่าเหี้ยดิรัจฉาน

๔๕.ทั้งโรงงานเหล้าผลิต……......สนองบิดา ใช่ฤๅ
มอมมนุษย์โฆษณา………….....ห่าเหี้ย
ชาติหนึ่งโลภเงินตรา………........กว่าสัตว์
ความคิดมากกว่าเพลี้ย…….......กลับบ้าสัตว์สถุล

๔๖.อีศานว้าวุ่นแล้ง………….....กันดาร
แต่มนุษย์กรุงเทพฯสราญ........…ผลิตเหล้า
ฉันคิดยิ่งคิดปาน…………..........ฤดีเดือด
น้ำสะอาดกลับถูกเจ้า………......ผลิตเหล้าระยำไฉน

๔๗.ครั้นไปศูนย์สิริกิติ์แล้ว……......…ฮาฮือ
งานสัปดาห์หนังสือ……….....….อนาถแท้
หนังสือราคขายสะพัดกระพือ…...กับภาพ ถ่อยเอย
เด็กเด็กเห็นแปลกแล้…..….....…รีบซื้ออุปถัมภ์

๔๘.สำนักพิมพ์คลั่งบ้า………....เงินตรา
ผลิตแต่งานตัณหา..…………….เท่านั้น
ประเทศชาติเสื่อมพัฒนา…....….กับเด็ก
เวรระยำดื้อรั้น…………….........ไม่พ้นละอายหมา

๔๙.ถึงสภากาชาดแล้ว………....ช่วยชีพ มนุษย์เทอญ
เรากรุ๊ป o-negative….……........แน่แท้
กาชาดจึ่งเร่งรีบ………………....โทรเรียก เรามา
เราบริจาคเสร็จแล้………….......ซาบซึ้งบุญกุศล

๕๐.หากผองชนร่วมด้วย…….....ช่วยกัน
บริจาคโลหิตปัน…….………......เพื่อนพ้อง
แพทย์จักรักษาทัน..…..…….......ผู้เจ็บ ป่วยเอย
ชีพหนึ่งอาจไป่ต้อง..………........มอดม้วยสังขาร

๕๑.ถึงสถานวัยรุ่นแล้ว……........สยามสแควร์
เจอแต่มนุษย์จอแจ..……...........มากล้น
เห่อวัตถุนิยมแฟ-..………...........ชั่นถ่อย
บ้างแต่งตัวเห็นก้น………...........ชั่วช้าบัดสี

๕๒.มีความคิดแต่ไร้………….....ปัญญา
เป็นพวกกบในกะลา.……….......ต่ำต้อย
เหลวชีวิตเกิดมา…………..........เปลืองเปล่า
เร็วเร่งชีพหนึ่งน้อย………...........เร่งสร้างทางสวรรค์

๕๓.โอ้! หันมองอึ้งนัก-…..….........ศึกษา สาวเอย
ไฉนแต่งยั่วกายา…………..........อยากรู้
มีความคิดกว่าหมา..………........มากยิ่ง
ไฉนลอกวิสัยชะนีผู้…….............ร่ำร้องหาผัว

๕๔.มัวเมาความชั่วช้า……….....ค่านิยม
ชาติหนึ่งมาโชว์นม.……….........หม่นม้วย
ไปเรียนเพื่อเสพสม..…..........…..สำส่อน
บ้างโง่ขายตัวด้วย………........…อุบาทว์แท้ความกระสัน

๕๕.ถึงพันธ์ทิพย์ท่วมท้น……......ซีดี
เปรตระยำอับปรีย์……………....ลอบค้า
ซอฟต์แวร์และเอ็มพี-……….......สามเถื่อน
ลดแหลกขายทั่วหน้า…………...เก่งกล้าเรื่องสถุล

๕๖.เรางุนงงครั้งแรก……….......พันธ์ทิพย์ ไปมา
กับเพื่อนเจอชายกระซิบ……......บอกไว้
“โป๊เปล่าพี่และคลิป……….........แอบถ่าย สาว”เอย
เรานึกในใจได้………………......ด่าไว้ระยำหมา

๕๗.เดินจากมาหลีกพ้น…….......คนทราม
หัวเราะเขาพยายาม.……….......เรียกร้อง
แรกเห็นรีบเดินตาม…………......เราติด
ทำจดจดจ้องจ้อง.……...........…ระลึกแล้วยังขำ

๕๘.หัวลำโพงผ่านแล้ว………....ยังจำ
ข่าวเด็กถูกทรกรรม…………......ทอดทิ้ง
สังคมซึ่งเลวระยำ………..……..เป็นห่วง เด็กเอย
ทารกนอนเกลือกกลิ้ง……..........กับพื้นอนาถา

๕๙.เติบโตกำพร้าแม่……….......อุปถัมภ์
สตรีชั่วเลวระยำ………….......…โง่บ้า
สัตว์มีลูกฤๅทำ…………............แบบอย่าง นี้เอย
เป็นมนุษย์ไฉนถึงกล้า..…….......จิตรไร้พรหมวิหาร

๖๐.ถึงสะพานขอข้ามฝั่ง……..........ธนบุรี
ระลึกพระเจ้าตากฯพลี…..….......กอบกู้
นำเอกราชไทยมี…………..........ความสุข
รักษ์ศาสน์รักราษฎร์รู้……..........ผ่อนร้ายกลายเกษม

๖๑.ปรีดิ์เปรมข้าฯซาบซึ้ง…….....ทศธรรม ท่านนา
หวนระลึกความทรงจำ……........ก่อนไซร้
พงศาวดารงำ…………..…........ความผิด เพี้ยนเอย
บอกพระเจ้าตากฯได้……….......คลั่งบ้าถูกประหาร

๖๒.ทรมานทุบด้วยท่อน…..........ไม้จันทร์
สิ้นพระชนม์ฉับพลัน……............อนาถแท้
คำหลวงพ่อจรัญ…………..........เราเชื่อ แล้วเอย
ในกระสอบมิใช่แม้..……..........พระเจ้าตากสิน

๖๓.แต่เสด็จไปภาคใต้…….........นครศรีฯ
ออกผนวชกายใจวจี……............สะอาดแพร้ว
ฝึกกรรมฐานวิถี………...............ทางสงบ สว่างเอย
จนท่านปฏิบัติแล้ว……..............หลุดพ้นสงสาร

๖๔.วกยังสถานถิ่นท้อง…...........สนามหลวง
เห็นแต่ผีขนุนลวง………............เล่ห์ค้า
ไร้ความตะขิดตะขวง……...........ขายมั่ว กามเอย
รวมเด็กสาวมากหน้า…….........ใคร่ค้าข้างถนน

๖๕.หนทางอาชีพนั้น……...........หลากหลาย
ใช่แต่รักความสบาย……............ต่อสู้
คิดเถิดก่อนจักสาย…….............ชีวิต
เร็วเร่งคิดกอบกู้…………...........สืบสร้างทางกุศล

๖๖.อีกผองชนร่วมประท้วง…...........รัฐบาล
รวมทั่วทุกองค์การ………...........ใช่น้อย
เปิดประเด็นวิจัยวิจารณ์…..........ทุจริต ประเทศพ่อ
เราสดับประชากล่าวถ้อย…........ด่าเหี้ยทักษิณ

๖๗.โกงกินประเทศเพื่อให้….......โคตรญาติ พวกเหวย
หลงระเริงอำนาจ………….........มากล้น
แปรรูปรัฐฯผูกขาด………...........อิสระ องค์กร
ทำเพื่อตนคิดปล้น………...........ประเทศแล้วทุกสถาน

๖๘.อีกทั้งการจาบจ้วง……........เบื้องสูง
ความคิดมากกว่ายูง………........กลับเหี้ย
สืบวิสัยสัตว์ถูกจูง..………..........กับพวก ถ่อยเอย
เหลวชาติคากคกเตี้ย……..........ต่ำต้อยดิรัจฉาน

๖๙.เกิดรัฐประหารสิบเก้า….......กันยา ห้าศูนย์
ฤๅอัศวินนั่นมา……….........ช่วยแล้ว
คางคกเหาะสู่นภา………......….ต่างประเทศ
กลัวขยาดจนใจแป้ว……............หวิดสิ้นอย่างหมา

๗๐.ผ่านมาถึงวัดพระแก้ว…….......นมัสการ พระเทอญ
ชมโบสถ์เจดีย์วิหาร……….........เลิศแล้ว
พระพุทธรูปและงาน…...........….ศิลปะ
เสพจิตรกรรมเพริศแพร้ว….........ค่าล้ำงานศิลป์

๗๑.ถวิลใจไปรู้ตื่น..…….............เบิกบาน
ซึมซาบจิตรวิญญาณ…..............ถ่องแท้
เกิดเจ็บแก่ตายการ…...........…..เป็นสุข ทุกข์นา
หลงยึดเป็นนั่นแล้…...............…ว่ายเวิ้งสงสาร

๗๒.ถึงข้าวสารผ่านแล้ว….......ยังจำ
คนเล่นสงกรานต์กระทำ….....แปดเปื้อน
คือหื่นเล่นแป้งระยำ.……...........คิดชั่ว ช้าเอย
พื้นสกปรกเจ็บสะเทื้อน…...........ต่อผู้กวาดถนน

๗๓.ทั้งหน้ามลเต้นยั่ว…….........โยนี
เสียชาติกุลสตรี…………...........หวีดร้อง
แต่งกายยิ่งอัปรีย์………….........จุดเด่น
เน้นเพื่อคนจับต้อง……............ชอบแท้แพศยา

๗๔.เวทนาสตรีได้นั่ง……..........ขอทาน
กับบุตรตรอกข้าวสาร……..........หม่นเศร้า
เลิกเถอะชีพดักดาน…….…........หลงผิด
มีครบมือและเท้า………............นั่งบ้าขอไฉน

๗๕.ทั้งเหลวไหลไป่สิ้น…............มวลมนุษย์
บ้าผลิตอาวุธ…….………..........วินาศไซร้
นิวเคลียร์ประโยชน์สูงสุด…........แสนวิเศษ ก็ดี
เป็นดาบสองคมให้………..........โลกนี้ป่นสลาย

๗๖.มากมายเรื่องชั่วร้าย….........ภัยมหันต์
เห็นแก่ตัวทุกวัน…………...........ต่ำต้อย
ซื้อวัตถุนิยมประชัน….............ความร่ำ รวยเอย
ชาติหนึ่งเป็นปมด้อย……...........อวดโอ้โอหัง

๗๗.เสียงดังพวกเด็กแว้น............แข่งรถ
แข่งแลกหญิงอนาคต…..............ดับสิ้น
เดิมพันกะเงินสด…….…............และรถ บ้างเอย
จนแข่งรถกระเด็นดิ้น……...........เกลือกกลิ้งตายโหง

๗๘.ทั้งควันโขมงเชื้อโรค….…….....มลพิษ
ของรถยนต์ทุกชนิด…………......มากล้น
ทั่วโลกเกิดวิกฤต…………..........ธรรมชาติ
บ้างอพยพหนีพ้น…..….......…...และบ้างตายสยอง

๗๙.ลองคิดดูกี่ล้าน………..........โรงงาน
ควันพิษมหาศาล………….........ปล่อยไว้
ทั้งน้ำเน่าไร้การ…………..……..บำบัด
เห็นแก่ตัวทำได้………….....…...โลภแท้สัตว์สถุล

๘๐.วุ่นแล้วลดน้ำหนัก….…........ของสตรี
ผอมซูบเหมือนเปรตผี………......แน่แท้
ล้วงคอเพื่ออ้วกวิธี………...........สุดอนาถ
บ้างรับประทานยาแก้……..........กลับร้ายตายสยอง

๘๑.หากเธอลองได้เล่น..….........กีฬา
โยคะอีกทางหา…………........…ฝึกไว้
ควบคุมเรื่องของอา-..……….…..หารแดก ด่วนเอย
ก็มินานดอกไซร้…………...........ร่างนั้นเพียวสวย

๘๒.เฮงซวยเกิดเรื่องเศร้า…........ศัลยกรรม
หลังแพทย์ผ่าตัดทำ……….........บิดเบี้ยว
หน้าเฟะเละหมองดำ..…….........กว่าเก่า
เจ็บปวดเธอโกรธเกรี้ยว…….......เร่งฟ้องร้องศาล

๘๓.มนุษย์ดักดานเห่อบ้า……....ศัลยกรรม
แต่จิตรกลับเลวระยำ……….......ยิ่งแล้ว
ไฉนมิคิดกระทำ…….…….........ดวงจิตร
สะอาดสงบสว่างกว่าแก้ว.…..….ค่าล้ำเป็นไฉน

๘๔.สะเทือนใจสาวคลั่งบ้า.........ตบกัน
ทำเพื่อความกระสัน………….....แย่งชู้
อวดปมเขื่องทุกวัน………..........ความถ่อย
ถ่ายคลิปผองชนรู้……….......….เรื่องร้ายอนาถหนอ

๘๕.นางนกต่อชั่วช้า………........เลวทราม
โบกแท็กซี่คันงาม..………..........จอดด้วย
ให้ไปส่งนางตาม………......……ซอยเปลี่ยว
เจอมิจฉาชีพม้วย….……...........ถูกปล้นทรัพย์สิน

๘๖.บ้างยลยินเรื่องร้าย…...........ของสตรี
บางแท็กซี่อัปรีย์……..….........…หื่นบ้า
ขับรถรับนารี……………............ผ่านที่ เปลี่ยวเอย
เห็นสบโอกาสกล้า……...........…ฉีกขย้ำสาวสวย

๘๗. เดินนวยนาดประกวดบ้า.....นางงาม
มาแต่งตัวหวิวหวาม…………..ชอบแท้
ประกวดเพื่อเพลิงกาม……….....ตามฝรั่ง ใช่ฤๅ
งามสง่ากายจิตรแล้……..….......เลิศล้ำจริงหรือ

๘๘.ฮาฮือสตรีคลั่งไคล้……........ดารา ศิลปิน
เสียสติกระสันตามมา………......หลับด้วย
เหลวชีวิตอนิจจา……………......ค่ามนุษย์
เพียงเพื่อสังวาสม้วย………........คิดแล้วอนาถหนอ

๘๙.ทั้งล่อลวงเรื่องร้าย..………โทรศัพท์ เน็ตเอย
สตรีจึ่งหายลึกลับ……………….มากแท้
บ้างถูกแบล็คเมล์กับ…..………..ชายชั่ว
บ้างถูกข่มขืนแล้…………………ส่งค้ากามสยอง

๙๐.โอ้!สาวเน็ตเล่นกล้อง…….…โชว์ประจาน
เปลือยเปล่ากายสนุกสนาน…….สะบัดสะบิ้ง
เหตุเธอร่านต้องการ……………..จุดเด่น
บ้างเล่นโชว์สวิงกิ้ง………………ใคร่ค้าภาพสยิว

๙๑.ภาพหวิวโป๊ถ่ายแล้ว………...โง่งม
ถ่ายเพื่อปลุกอารมณ์……………กิเลสร้าย
เพียงเงินล่อโชว์นม……………...เร็วรี่
กายไม่สงวนสุดท้าย…………….ถ่ายซ้ำระยำไฉน

๙๒.“ใดใดในโลกล้วน……….….อนิจจัง”
คลายอัตตาทุกขัง……………….ปรับแก้
เพียรไตรสิกขายัง….……………ดวงจิตร
ตนพึ่งตนเที่ยงแท้……………….เร่งสร้างทางกุศล

๙๓.ขอจบยุบลเรื่องร้าย………...ของสตรี
เลวชั่วสุขทุกข์ดี…….……..........คลั่งบ้า
สังคมซึ่งอัปรีย์……………......…วัตถุ นิยมเอย
เหตุเพราะขาดศีลห้า……….......โลกนี้ฉิบหาย

๙๔.งมงายกิเลสทั่วเวิ้ง……........จักรวาล
ดังนกเหินคัคนานต์………..........ใช่รู้
เหมือนปลาว่ายสายธาร……......ใช่ประจักษ์ ธารเอย
คติธรรมนัยกระทู้……….........…บอกให้ใจเฉลียว

๙๕.มองเสี้ยวจันทร์ค่ำนี้.….........หฤหรรษ์
แสงส่องสาดแบ่งปัน..….........….โลกไซร้
เสมือนเราเร่งรังสรรค์……...........อุดมคติ
ฉายแง่ปัญญาไว้………........…..ลบแล้งกวีสยาม

๙๖.งดงามหนอดอกไม้…...........ผลิบาน
แจกจ่ายมธุรสหวาน……............แด่ผึ้ง
เหมือนเรามอบกลกานท์……......แด่โลก
เชิญเสพความโกรธขึ้ง….............สุขเศร้าผสมผสาน

๙๗.นา ฬิกาใช่ย้อน……...........เวลา ได้ฤๅ
รี รี่งานรจนา……………...........ค่าไร้
กำ ไรแห่งชีวา………….............คือกาพย์ กลอนเอย
ศรวล เสกสรรค์โคลงไว้…..........คู่ฟ้าดินสวรรค์

๙๘.ลูก เดินทางสืบสร้าง..…......วรรณศิลป์
แม่ ลูกรักษ์บทกวินทร์……….....มากแล้
จิตร เพียรเพ่งเสาะถวิล…….......หาทิพย์ กวีเอย
เขียน เทิดคุณรักแท้…..…….…..แม่นั้นนิรันดร์สมัย

๙๙.ฉันขอกู้เกียรติให้...............วงศ์กวี
คือผลิตงานสุนทรีย์....................ค่าฟ้า
เจืออุดมคติวิถี........................…ดับทุกข์ เป็นสุข
ปลอบปลุกสามโลกหล้า.............ชาตินี้พลีสนอง ๚ะ๛

ขอขอบคุณภาพวาดจาก yaya




 

Create Date : 20 มิถุนายน 2551
1 comments
Last Update : 20 มิถุนายน 2551 14:47:05 น.
Counter : 899 Pageviews.

 



แวะมาอ่านขอรับ อิอิ

 

โดย: คนสาธารณะ 20 มิถุนายน 2551 22:45:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


maejitr
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add maejitr's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.