น้องจัสมิน แรกเกิด - 1 เดือน
กว่าจะได้เข้ามาอัพ น้องจัสมินก้อ 3เดือนแล้ว แรกเกิด - 1 เดือน ช่วงเดือนแรกเป็นช่วงที่แม่ ปวดหัวเป็นที่สุด ร้องไห้ได้แทบทุกวัน อาการซึมเศร้าหลังคลอดมันเป็นแบบนี้เอง เลี้ยงลูกไปร้องไห้ไป ลูกร้องแม่ก้อร้อง แถมมีเรื่องต้องเศร้าอีก เฮ้อ! คนเป็นแม่กลุ้มอย่างนี้นี่เอง เรื่องแรก "ภาวะตัวเหลือง" สืบเนื่องจากหลังคลอด ก่อนออกจากโรงพยาบาล คุณหมอตรวจค่าตัวเหลืองพบว่าค่าสูงขึ้น แต่ยังไม่ถึง 10 ก้อเลยกลับบ้านได้ แล้ววันรุ่งขึ้นให้มาโรงพยาบาลอีกครั้ง เพื่อเจาะเลือดตรวจค่าตัวเหลือง 4 เม.ย. 53 ไปตรวจค่าตัวเหลือง น่าสงสารลูกมาก ตัวก้อเล็กนิดเดียวต้องมาถูกเจาะเลือด ที่ส้นเท้า เลือดก้อไม่ค่อยออก ร้องไห้ๆๆๆ น่าสงสารเป็นที่สุด แม่ไม่กล้าเข้าไปกลับลูก เพราะสงสาร นั่งรอผลเลือด 15 นาที ใจก้อลุ้นอย่าเหลืองนะลูก นั่งร้องไห้ไป รอผลไป แล้วผลก้อมาน้องมีค่าตัวเหลืองขึ้นสูง คุณหมอแนะนำว่าควรจะ admid เพื่อส่องไฟให้ค่าตัวเหลืองลดจะดีกว่า เพราะถ้าไม่ส่อง ค่าตัวเหลืองขึ้นไปถึง 20 จะเป็นอันตรายมากๆๆ เท่านั้นแหละ ร้องไห้เลย สงสารลูก ไม่อยากให้ลูกถูกอบ แต่ก้อต้องยอมเพราะถ้าเกิดตัวเหลืองมากจะอันตราย หลังจากนั้นลูกก้อถูกส่งตัวเข้าห้องเนอสฌซอรี่อีกครั้ง เพื่อส่องไฟ ต้องถอดเสื้อผ้าออกหมด เพื่อให้ถูกแสงเยอะๆ ลูกก้อร้องไห้ไม่ยอมถอด ต้องสวมแว่นตาป้องกันแสง น่าสงสารมาก และที่สำคัญต้องห่างจากลูกเป็นคืนแรกด้วย ทิ้งลูกไว้ที่โรงพยาบาลแล้วกลับบ้าน พอตกถึงบ้านก้อร้องไห้ คิดถึงลูก ต้องเอาหมอนลูกมากอดไว้ คุณสามีก้อปลอบว่าไม่ต้องร้อง เดี๋ยวลูกก้อกลับแล้ว เราก้อร้องใหญ่เลย สามีก้อบอกว่างั้นนอนดูรูปลูกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้า เราก้อไปหาเค้าแล้ว รีบๆหลับจะได้เช้า แต่คนเป็นแม่ มันนอนลำบากก้อร้องไห้ไปจนหลับ 5 เม.ย. ไปถึงโรงพยาบาลแต่เช้า เพื่อไปให้นมและก้ออยู่กะลูก น่าสงสารมากนอนอยู่ในตู้ มีผ้าคลุมตูดผืนนึง เสื้อไม่ได้ใส่ เพราะต้องให้ได้รับแสงเยอะๆ ค่าจะได้ลดเร็วๆ พอเข้าไปในห้องเนอสฯ คุณพยาบาลบอกว่าน้องไม่ยอมให้ถอดเสื้่อผ้า ร้องไห้ดิ้นตลอด ได้ส่องจริงๆ ไม่กี่ชั่วโมงเพราะชอบให้อุ้ม ต้องอุ้มให้หลับถึงจะเอาเข้าตู้ได้ ต้องรอคุณหมอมาอีกทีว่าจะได้กลับไหม เพราะค่ายังสูงอยู่ แล้วก้อรอในห้องให้นม ลูกตื่นแล้ว คุณพยาบาลก้อเข็นมาให้กินนม ดีใจที่สุดที่ได้กอดลูก ได้หอมลูก เอ๊ะ+นี่ลูกหรือเป็ดย่าง กลิ่นเหมือนเป็ดย่างเลย ลูกก้อดีใจที่ได้เจอป๊ะป๋ากะแม่ กินนมใหญ่เลย ไม่เห็นร้องอย่างที่พยาบาลบอกเลย อยู่กะลูกจนลูกหลับ ก้อลงไปหาไรกิน เพื่อจะได้ขึ้นมาให้นมอีกรอบ ลูกก้อเข้าตู้อบต่อไป จากนั้นคุณหมอก้อขึ้นมา บอกว่าต้องอยู่อีก วันนึงนะ เพราะค่ายังลดไม่มาก ทำยังไงได้ล่ะ อยู่ก้ออยู่ เพื่อความสบายใจและให้หายตัวเหลือง จนเย็นก้อกลับบ้าน เพื่อจะได้มารับลูกกลับบ้านวันพรุ่งนี้ 6 เม.ย. วันนี้มาถึงแต่เช้าตรู่ เพื่อลูกจะได้กินนมแม่ แล้วก้อไปห้องเนอสฯ เพื่อให้นมและก้อแอบดูลูกก่อน ดิ้นอยู่ในตู้ร้องไห้จ้าเลย พอแม่เข้าไปในห้อง พยาบาลอุ้มหนูออกมาเงียบสนิมเลย แถมยิ้มได้ด้วย ดีใจจริงๆ คุณพยาบาลบอกว่า คุณหมอมาตรวจแล้ว วันนี้ให้กลับบ้านได้ แต่ต้องบ่ายๆ เพราะต้องส่องไฟต่อไปก่อน สามคนพ่อแม่ลูกก้อเข้าไปอยู่ในห้องให้นม เล่นกะลูก ผมเหมือนเป็ดย่างเลยลูกเรา ดีใจที่สุดที่ลูกได้กลับบ้าน ลูกต้องกินนมเยอะๆๆ จะได้ขับสารเหลืองออกมา จะได้หายเร็วๆ พอบ่ายๆก้อกลับบ้านกัน ระหว่างแรกเกิด - 1 เดือน ช่วงแรกๆที่เลี้ยงน้องจัสมิน แม่ก้อมึนๆ ทำอะไรไม่ถูก พอลูกร้องไห้แม่ก้อร้องไห้ โทรไปหาสามีก้อร้องไห้ บอกลูกเป็นไรไม่รู้ ร้องไห้ใหญ่เลย ข้าวปลาแทบไม่ได้กิน นั่งอุ้มลูก แถมคนช่วยเลี้ยงก้อยังไม่ว่าง ก้อเลี้ยงคนเดียวไปเรื่อยๆ พอลูกหลับถึงจะได้กินข้าว กินแบบรีบๆด้วยแต่ลูกก้อน่ารักสำหรับแม่เสมอ เวลาลูกหลับเป็นเวลาที่แม่มีความสุขเสมอ เวลาลูกกินนมจากอกแม่ เป็นเวลาที่วิเศษที่คนคนนึงสามารถทำให้ชีวิตน้อยๆได้อิ่ม เป็นแม่ให้อะไรมากกว่าที่คิด แต่สิ่งที่แม่ทรมาณก้อคือลูกอาเจียน หลังจากกินนมเสร็จลูกก้ออ๊วกแบบพุ่งออกปากออกจมูกเลย น่าสงสารมาก แม่ก้อไม่รู้ว่าลูกเป็นอะไร กินเยอะไป หรือท้องยังไม่ปกติ แถมท้องอืดอีก ถ่ายก้อไม่บ่อย งงไปหมด จนบ้างอ้อเมื่อไปหาคุณหมอตอนครบ 1 เดือน คุณหมอถามอาการก้อบอกว่า ท่าทางน้องจะแพ้นมวัว แล้วก้อจริงๆ คุณหมอให้คุณแม่เลิกกินอาหารทุกชนิดที่ทำจากนมวัวว เพราะจะถ่ายทอดโปรตีนทางน้ำนม พอเลิกอาการน้องก้อดีขึ้น ไม่อาเจียนเหมือนแต่ก่อนแล้ว ตัวโตขึ้นมา สบายแล้วเรา ดูรูปสาวน้อยจัสมินตั้งแต่แรกเกิด - 1 เดือนแล้วกัน
Free TextEditor
Create Date : 05 กรกฎาคม 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 5 กรกฎาคม 2553 15:46:39 น. |
Counter : 823 Pageviews. |
|
|
|