---------------------------------------------------------
การทำงานเป็นเเคชเชียร์ต้องเเม่นเรื่องโปรโมชั่นเเละคูปองค่ะ.... บางรายนี่ยังกับสมุดคูปองลดราคาเคลื่อนที่
ไม่รู้ไปสรรหามาจากไหน (อยากได้บ้าง เราก็บ้าคูปองค่ะ 55555 งก) เยอะเเยะไปหมด เราเเคชเชียร์นี่จะประสาท
ต้องคีย์เเยกทีละรายการ ส่วนมากลูกค้าตู้คูปองจะมาวันที่ร้านเเจกคะเเนนสะสมเพิ่ม 20เท่า ถ้าซื้อขั้นต่ำ75$ นี่ก็คีย์ยาวไป
ลูกค้าข้างหลังก็ด่าเเม่ ด่าฟั๊ค หัวเสียกันไป เราก็เรียกเเคชเชียร์เสริม
---------------------------------------------------------
ลูกค้าบ้าหวย ที่นี่จะมีลูกขาขาประจำเเวะเวียนมาซื้อหวย ทั้งหวยออฟไลน์ (หวยขูด) หวยออนไลน์ เเบบปริ้นต์เครื่อง
ก่อนวันหวยออกจะเป็นวันที่ฮาเฮมาก เพราะคนจะเเห่มาขอตรวจรางวัล ทีนี้ลักษณะการถูกรางวัลของที่นี่คือ มีได้ตั๋วฟรีด้วย
เวลาเราคีย์ก็ต้องระวัง เพราะถ้าคีย์ผิดเเล้วซวยตอนนับหลังเลิกงานนะเเหละค่ะ ต้องเที่ยวมานั่งนึกว่าทำไรผิด
---------------------------------------------------------
โดยส่วนตัวนี่ทำมาครบเเล้วค่ะ ทั้งเงินหาย คีย์ผิด เจ็บปวดหัวใจ
ความปวดหัวในการขายหวยคือเราต้องจำให้ได้ว่ามันมีอะไรบ้าง เเล้วหวยที่นี่เยอะมากกกก
ยังไม่รวมพวกสปอร์ตเเอคชั่น เเบล็คเเจ็ค มาเเรกๆนี่ โดนตวาดเป็นว่าเล่น ถ้าเป็นคนจีนนี่วันนั้นเราจะยุ่งเพิ่มเป็นพิเศษคือ ถ้าหวยมีเลข 13 นางไม่เอา นางจะเอาเเบบมีเลขมงคลคือเลข 8 นี่ก็เเคนเซิลตั๋วกันน้ำตาไหลอะคะ ยังไม่นับที่ขอขึ้นเงินเเบบเเยกรายการขอใบเสร็จ วุ่นคะ วุ่นนนนนนน !!!! วันหวยออกนี้ต้องโด๊ป กลับมาบ้านคือหลับเป็นตาย
---------------------------------------------------------
เราสังเกตวิธีการใช้เงินของคนที่นี่บ่อยมาก ถ้าเป็นวัยรุ่นที่อายุยังไม่เกิน 30 ปี จะไม่สนใจเลยว่า
จะมีส่วนลดไหม ขอเเค่นั่นคือสิ่งที่เค้าอยากได้เค้าพร้อมจ่าย บัตรสะสมเเต้มก็ไม่ค่อยเอา
ในณะที่ 30 - 40 จะเริ่มบ่นหงุมหงิมเรื่องราคา ถามหาส่วนลด ใช้บัตรลดราคาบ้าง
เเละถ้าตั้งเเต่ 50 ขึ้นไปนี่จะจริงจังมาก ส่วนลดต้องตรงเป๊ะ เราห้ามทำผิด ซีเนียร์เดย์ต้องกดให้ส่วนลด
จ่ายสดซะส่วนใหญ่ บางคนเคร่งขนาดจุดทศนิยม เก็บเงินทอนครบทุกบาท
---------------------------------------------------------
หน้าที่ของเราบางทีก็ไม่ได้มีเเค่เเคชเชียร์ เห็นตัวเราผอมๆ เเต่หน้าตาเราดูทึก บางทีหัวหน้าก็ให้ยกของมาเติม เปลี่ยนชั้น เติมของในตู้เย็น ยกของจนมือนี่หยาบกว่าหน้าไปเลย
กลับบ้านไปล่าสุดพ่อจับมือบอกลูกพ่อทำไม มือหยาบจัง นี่น้ำตาไหลเลยค่ะ ไม่กล้าบอกว่าทำไรบ้าง บอกพ่อไปว่าอากาศหนาวมือกร้านบ้าง
---------------------------------------------------------
เพื่อนร่วมงาน ส่วนมากก็เป็นคนเเคนาดาค่ะ ทำงานที่ร้านนี้กันมานานตั้งเเต่ร้านเพิ่งเปิดกันเลยทีเดียว
คนที่นี่เค้าไม่ค่อยเปลี่ยนงานบ่อยๆ งานไหนที่เค้าลงตัว ได้เงินเกษียณ ได้ประกันสุขภาพ เค้าก็อยู่ยาวอะคะ
เหมือนเรานี่เหลืออีกเเค่ 1 ชม.ทางร้านจะต้องเปลี่ยนเราจากพาร์ทไทม์เป็นฟูลไทม์ ไม่ค่ะ นางไม่เปลี่ยน
นางบอกหยุดงานนะ เดี๋ยวเหนื่อย โถ่วววว พองี้เเหละมาทำห่วงงง
---------------------------------------------------------