ลูกแม่เนี้ยง

เนี้ยง.....หนะ ชื่อแม่ฉัน แม่เป็น My Idol ของฉันเลยหละสมัยเด็กจนถึงวัยก่อนทำงานแม่กับฉันยังจูนกันไม่ค่อยติด คุยกันไม่ค่อยเข้าใจ อีกอย่างตัวฉันเป็นคนมีความคิดเป็นของตัวเองมากๆ แต่ตอนนั้นแม่ไม่ค่อยเข้าใจเพราะไม่เคยคุยกัน ส่วน Dad ฉันเดทตั้งแต่ฉันอยู่ป.6 เทิอมสอง แม่ก็เลยต้องเลี้ยงลูกคนเดียวมันก็เป็นภาระที่หนักมากๆ

ไอ้ฉันมันเป็นคนมีฝัน ฉันฝันอยากเรียนศิลปากรตั้งแต่อยู่ป.6 คนเค้ามักมองว่าเราเป็นเด็กเกไม่เอาถ่าน อีกอย่างคนต่างจังหวัดเค้าไม่เข้าใจหรอกว่าเรียนอาร์ตจบแล้วไปทำไร นึกว่าแค่วาดรูปขายอย่างเดียว อย่าว่างั้นงี้เลย เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ในเวลานั้นรู้อยู่อย่างเดียว........อยากเรียนอะ...

พอเข้าช่วงม.4 ก็เริ่มติว ( เผอิญมีพี่ที่เค้าจบไปจากโรงเรียนเค้ากลับมาติวน้องๆ เลยมีโอกาส ) พี่เค้าจะถามเลยว่าเราจะสอบเข้าเรียนภาควิชาอะไร เราก็เลือก
คณะมัณฑนศิลป ภาควิชาประยุกตศิลป มหาวิทยาลัยศิลปากร แล้วสอบโควต้าพิเศษตอนม.6 เทิอมต้น ผลสอบออกช่วงตรุษจีนพอดี ดีใจโคตรๆๆ แม่เองก็ดีใจไปกับเราด้วย เพราะว่าอย่างน้อยๆ ศิลปากรก็ไม่ใช่ไก่กาอาราเร่นี่นา เค้าคงเห็นที่เรานั่งวาดรูปดึกๆ ดื่นๆ

...................ฟังดูง่ายเนาะ แต่ว่ามันนำ้ตาเล็ดเหมือนกัน................

แต่ชีวิตมีอะไรยากกว่านั้นเยอะเลย

Create Date : 02 กรกฎาคม 2552		1 comments
Last Update : 2 กรกฎาคม 2552 17:14:22 น.
Counter : 819 Pageviews.
Share Tweet