เฮ้อ จะไปแล้ววววววว จะอยู่ได้ไหมนี่

หลังจากที่ฝ่าวิกฤตหลังสารนิพนธ์ จนอาการอ่วม ก็เรียนจบซักที เฮ้อออออมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

หลังจากนั้นอีกแปบนึงก็ได้ทำงานทั้งล่ามแล้วก็รีเซฟชั่น จนวันหนึ่ง

ประกาศทุนการศึกษาของรัฐบาลรัสเซียที่สมัครไปนานเมื่อชาติกว่าก็ประกาศขึ้นมา ข้าพเจ้าก้อได้ไปซะงั้น อะไรกันนี่ชีวิต แถมยังส่งไปอยู่เมืองวาโรเนสที่อยู่ข้าล่างมอสโคว ประมาณห้าร้อยกิโลเมตร เอาล่ะสิจะไปดีไหม

แต่ในที่สุดก็จะไป การเดินทางจะเริ่มต้นในวันที่ยี่สิบตุลาคม ครั้งนี้จะเป็นการเดินทางที่แสนวิเศษหรืออย่างไรไม่ทราบแน่ชัด,

ตอนนี้รู้สึกกลัวแล้วก็คิดมากในทุกเรื่องๆ คือบางทีก็คิดไปก่อน รู้สึกตัวเองไร้สาระ

แต่โอเค ความหวังมันต้องมี ความตั้งใจมันต้องเกิด -คำกล่าวของอาจารย์ที่ข้าพเจ้าศรัทธาในความสามารถของเค้าได้ผุดขึ้นหลังจากไปค้นชีทเก่าๆเพื่อเอาใส่กระเป๋าใบเบ้อเริ่ม และแน่นอน ในกระเป๋านั่นคงเก็บทั้งความหวังของพ่อแม่ การคิดถึงบ้าน เมืองไทยและทุกๆอย่างไปด้วย

ถึงความฝันอันยาวไกล หวังว่าจะสำเร็จ




Free TextEditor

Create Date : 16 ตุลาคม 2551 Last Update : 16 ตุลาคม 2551 3:10:14 น. Counter : 1451 Pageviews.		4 comments
Share Tweet