เราจะหนีไปเที่ยวทะเล เที่ยวภูเขา หนีไปที่ไหนๆ
ทุกข์มันก็ตามกายกับใจของเราไป

แล้วเราลองมองดูไหมว่า
ที่เราทุกข์เราทุกข์เพราะอะไร

เราทุกข์เพราะเราเอาใจไปเกาะเกี่ยวไว้กับ
คน สัตว์ สิ่งของ หน้าที่ การงาน

ยศถาบรรดาศักดิ์ ทรัพย์สิน เงินทอง
เราทุกข์เพราะเราเอาใจเข้าไปยึดกับสิ่งๆ นั้นว่า

เป็น ของของเรา เมื่อเราไม่ได้ดั่งใจปรารถนา
เราก็รู้สึกว่าสิ่งๆ นั้น เป็นต้นเหตุที่ทำให้เราทุกข์

แต่จริงๆ แล้วเปล่าเลย
ต้นเหตุที่แท้จริง คือ ใจของเรา

เป็นเพราะใจที่มีความอยาก ที่มีความยึดมั่น
ในสิ่งนั้นว่า เป็นของของเรา ต่างหาก ที่ทำให้เราทุกข์

ลองพิจารณาถึงต้นตอที่แท้จริง
ถ้าเราค่อยๆ สละ ค่อยๆ ละ แล้ววางลง

วางความเป็น ของของเรา ลงไป
ใจเราก็จะเริ่มคลายจากทุกข์

จะคลายมาก หรือ น้อย
ก็ขึ้นอยู่กับกำลังสติและปัญญาของเรา

เราสลัดออกได้ไว เราก็สบายใจได้ไว
เรากอดทุกข์ไว้ เราก็หนัก ก็จมอยู่อย่างนั้น

เวลาของความสุข กับ ความทุกข์เรามีเท่ากันนะ
อยู่ที่ตัวเราแล้วว่าจะเลือกอะไร

กุศลเกิดได้ที่ใจนี้ อกุศลก็ย่อมดับที่ใจนี้ได้เช่นกัน

   ยิ้มเลยยย ละสิ วันนี้แค่นี้ก่อนนะค่ะ เดียวเรา อ่านเจอบทความดีๆจาก เพจไหน จะเอามาแชร์นะค่ะ