จุดเปลี่ยนเพื่อฝัน (กลับมาแล้วค่ะ เมื่อเข้มแข็งขึ้นกว่าเดิม) วันศุกร์ที่ผ่านมาได้รับจดหมายตอบกลับจากโฮมแคร์ที่สมัครไว้ตั้งแต่สิ้นเดือนมีนาคม เขาบอกว่าหนึ่งสมัครเป็นผู้ดูแลคนแก่จะต้องผ่านการลงทะเบียนถูกต้อง สองวุฒิการศึกษาเขาต้องการที่เทียบตามมาตรฐานของที่นี่แล้วส่งมาใหม่ (จุดนี้ยอมรับว่ายังไม่ได้ทำ เลยใช้ฉบับที่มีอยู่ให้เขาดูก่อน) อย่างไรก็ตามแม้จะเอาวุฒิที่มีอยู่ไปเทียบก็คงใช้ไม่ได้สำหรับงานนี้เพราะฉันไม่ได้ผ่านการลงทะเบียนถูกต้องเพื่อเป็นผู้ที่จะทำงานนี้ได้เนื่องจากไม่ได้เรียนมาทางด้านการพยาบาลหรือการดูแลคนแก่ตามข้อแรกนั่นเอง จะว่าไปฉันก็เขียนไปในจดหมายสมัครงานด้วยว่านอกจากตำแหน่งนี้แล้วตำแหน่งอื่น(เตรียมอาหาร ทำความสะอาดฯลฯ) หรือโฮมแคร์นี้ที่ตั้งอยู่ที่อื่น ฉันก็สะดวกทั้งนั้น แต่เขาก็มิได้กล่าวถึงแต่อย่างใด ฉันให้โอกาสกับตัวเองแล้วแต่ยังไม่มีใครให้โอกาสฉันเลย ครั้นมองหางานด้านความปลอดภัยในการทำงานที่ตนเองถนัดและมีประสบการณ์ยิ่งแล้วใหญ่เพราะไม่เคยเห็นผ่านสายตาเลย งานอื่นที่ไม่ต้องการวุฒิการศึกษามากมายนักก็ปฏิเสธเราหมด ยอมรับว่าท้อแท้เหมือนกัน ความรู้สึกเช่นนี้ถ้าจะปล่อยให้มันกัดกร่อนจิตใจไปทุกวันเห็นทีจะพ่ายแพ้มันอย่างไม่เป็นท่า มาถึงจุดนี้คงต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่างเพื่อให้ชีวิตที่มีอยู่เป็นประโยชน์อย่างสูงสุดตามตั้งใจแต่ไหนแต่ไรมา ไม่อยากปล่อยให้เวลาผ่านไปพร้อมกับความแก่ชราเข้ามาเยือนพร้อมกับความไร้สาระประโยชน์ในชีวิตตัวเอง อยากภาคภูมิใจและบอกกับตัวเองว่าดีใจนะที่เกิดมาแล้วไม่เสียที ฉันเคยทำงานมาก่อนดังนั้นการที่ต้องมาอยู่บ้านเต็มเวลานั้นมันรู้สึกว่าตัวเองได้ปล่อยเวลาให้ผ่านไปทุกวัน จริงๆแล้วก็ทำงานบ้าน ทำงานอดิเรก แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งก็หวนคิดเรื่องทำงานทุกครั้งจนได้ กลับไปคิดใช้เวลาทบทวนไปมาหลายครั้ง คิดว่าจะหักเหทางเดินไปตามความใฝ่ฝันที่อยากเป็นศิลปิน โดยการหัดสร้างสรรค์งานวาดภาพ ต้องหัดเพราะไม่ได้เรียนมาทางด้านนี้ นี่แหละคือการตัดสินใจอีกครั้งเพื่อนำไปสู่จุดเปลี่ยนเพื่อความฝันของฉันเอง ก็ไม่แน่ใช่ไหมร้อยปีสองร้อยปีข้างหน้าอาจจะมีชื่อฉันในฐานะศิลปินคนหนึ่งของโลกก็เป็นได้ แต่นั่นคงไม่สำคัญเท่ากับการที่ฉันได้ทำในสิ่งที่ใจรักและใฝ่ฝันมาตลอด ขอบคุณเพื่อนๆชาวบล็อกหลายๆท่านนะคะที่มาถามไถ่ถึงกัน ตอนนี้จะเริ่มกลับมาเขียนบล็อกอีกครั้งหลังจากหลบไปพักกายและใจโดยไม่ได้ร่ำลา ทิ้งบล็อกร้างไว้เสียนาน ตอนนี้เข้มแข็งขึ้นแล้วค่ะ แล้วจะตามไปทักทายที่บล็อกนะคะ   Create Date : 05 พฤษภาคม 2551 31 comments Last Update : 5 พฤษภาคม 2551 7:33:17 น. Counter : 370 Pageviews. Share Tweet

CHEER UP 'KA   โดย: apple IP: 61.19.67.136 5 พฤษภาคม 2551 7:57:34 น.

มาเป็นกำลังใจให้ด้วยคนค่ะ   โดย: วิสกี้โซดา 5 พฤษภาคม 2551 8:05:13 น.

สู้..สู้..นะคะ..เป็นกำลังใจให้ค๊า   โดย: กะตุ้งนิ้ง 5 พฤษภาคม 2551 8:32:54 น.

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะค่ะ   โดย: สร้อยหมาก 5 พฤษภาคม 2551 8:49:04 น.

Go the way that your heart desire : )   โดย: niceguyfinishlast 5 พฤษภาคม 2551 10:25:03 น.

เป็นกำลังใจให้นะน้องน้ำ ต้องใช้ภาษาที่สามคงจะหางานยากกว่าที่พี่อยู่ แต่อย่าท้อนะคะ พี่ดูจากบล๊อคแล้วคิดว่าน้องน้ำเป็นคนที่ไม่นิ่งเฉย เอาพรสวรรค์ที่ตัวเองมีมาใช้ให้เป็นประโยชน์ ศิลปินบางคนเค้าก็ไม่ใด้เรียนอะไร เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้   โดย: ลูกแมง 5 พฤษภาคม 2551 11:03:20 น.

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้สู้ค่ะ   โดย: - (Be Happy ja ) 5 พฤษภาคม 2551 13:20:39 น.

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ เคยอ่านเจอพี่คนนึงในบล็อคเขียนเอาไว้ว่า ไม่มีพรสวรรค์ แต่มีพรแสวง อย่างคุณน้ำนี้ มีทั้งพรสวรรค์ และ พรแสวง ยังไงก็ขอให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองฝัน และ หวังเอาไว้นะคะ   โดย: Thatcha70 5 พฤษภาคม 2551 17:52:08 น.

เป็นกำลังใจอีกแรงน่ะค่ะ   โดย: DUNHILL 5 พฤษภาคม 2551 19:26:55 น.

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ   โดย: whitelady 5 พฤษภาคม 2551 21:55:02 น.

วาดภาพก็ดีนะคะ ภาพที่คุณน้ำวาดมันมีอารมณ์ในภาพหน่ะค่ะ ไม่ออกแข็ง ๆ อย่างบางคนวาด ชีวิตต้องก้าวไป ไม่ลองไม่รู้ค่ะ...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 6 พฤษภาคม 2551 3:31:46 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าท้อถอยนะคะ   โดย: Picike 6 พฤษภาคม 2551 3:40:35 น.

ทุกคนต่างมีความฝันกันทั้งนั้น ขอให้จงเดินตามหาฝันได้สำเร็จนะค๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: Borken 6 พฤษภาคม 2551 3:55:40 น.

วันนี้บังเอิญจริงๆได้คุยกับพี่ที่ทำโฮมแคร์ เค้าโชคดีมากๆทำงานโดยการมีคนช่วยฝากให้ เพราะเราเคยสมัครไปไม่เคยได้หรอกค่ะ ปฎิเสธมาหมด อะไรๆก็ต้องมีวุฒิตรง ท้อเหมือนกันเน๊อะ สมัยก่อนทำงานอาสาสมัครค่ะ ทำใกล้ๆบ้านปั่นจักรยานไปทำ ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว ตอนนี้จะสมัครไปใหม่ ขนาดอาสาสมัครบางงานก็ต้องมีวุฒิ หรือประสบการณ์เท่านั้นเท่านี้ อย่างเซ็ง ทำงานที่ใจรักก็ดีนะคะ ถึงยังไงก็เป็นสิ่งที่เรารัก และมีความสุขที่จะทำ ช่วงนี้อากาศดีจริงๆ อยากเห็นปาร์คที่คุณน้ำไปเดินเล่นจัง ชอบบรรยากาศสงบๆค่ะ   โดย: KOok_k 6 พฤษภาคม 2551 5:37:16 น.

ดีใจจังค่ะที่เห็นว่าคุณลิฟฟี่ มีกำลังใจและเดินทางไปตามฝันอย่างมุ่งมั่น ขอให้ประสบความสำเร็จค่ะ เอาใจช่วย   โดย: thaispicy 6 พฤษภาคม 2551 7:08:33 น.

คุณน้ำคะ..จะบอกว่าแป้งทำเกี๊ยวซ่านี่นิ้งซื้อสำเร็จมาจากซุปเปอร์ร้านจีนอ่ะค่ะ.. เค้าตัดมาเป็นแผ่นกลมๆ เรียบร้อยแล้ว..นิ้งว่าแผ่นจะหนากว่าแป้งเกี๊ยวสีเหลืองหน่อยนึงนะคะ..เวลาขาย..เค้าจะวางไว้แถวเดียวกัน..พวกแป้งเกี๊ยว แผ่นปอเปี๊ยะ และพวกเส้นก๋วยเตี๋ยวสดอ่ะค่ะ.. ยังไงคุณน้ำลองไปหาดูนะคะ..ช่วงเซ็งๆ ก็มาทำอะไรอร่อยๆ หม่ำกันดีกว่า..แค่นี้ก็มีความสุขขึ้นแล้วค๊า   โดย: กะตุ้งนิ้ง 6 พฤษภาคม 2551 9:28:20 น.

น้องน้ำพี่อ้อเอากำลังใจมาส่งให้ถึงบล็อกเลยคะ วันนี้อาจจะไม่ใช่วันของเรา แต่สักวันต้องมีวันของเราคะ สู้ต่อไปนะจ้ะ .. น้องน้ำฝีมือวาดภาพของน้องน้ำเนี่ยไม่ธรรมดานะพี่ว่า เอาดีทางนี้จะดีมั๊ยน้อ... ที่นั่นศิลปินเยอะซะด้วยน๊า   โดย: พี่อ้อ (ladysamui ) 6 พฤษภาคม 2551 11:18:59 น.

สู้ๆนะจ๊ะ แล้วจะเอาดอกไม้มาฝากเยอะจ้า   โดย: ammataya 6 พฤษภาคม 2551 13:57:33 น.

สู้ๆค่ะเป็นกำลังใจคะ สักวันต้องเป็นวันของเราค่ะ   โดย: uncha 6 พฤษภาคม 2551 16:12:52 น.

แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ...คุณน้ำ.... พริ้มเป็นอีกคนหนึ่งที่ตามหาความฝันตัวเองเรื่องงาน แต่ก็ไม่เคยจะประสบความสำเร็จเรื่องงานเลยนะค่ะ ช่วงนี้พริ้มก็หยุดตัวเองเรื่องงานประจำมาสักพักแล้วค่ะ บ้างครั้งอยุ่กับตัวเองกับความว่างมากเกินไปก็มีคิดมากเหมือนกัน แถมคนในครอบครัวไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เราคิดจะทำ ตอนนี้เลยเปลื่ยนมาตามความฝันความชอบตัวเอง ว่าอยากจะทำหนังสือด้านที่ตัวเองถนัดและรัก แต่ก็มีประสบการณ์ทำหนังสือนี้ไม่มากเท่าไหร่ อาจเริ่มต้นช้าและนานกว่าคนอื่นแต่จะไม่ท้อพยานามให้ได้ และหวังว่าคุณน้ำจะทำตามความฝันความชอบได้สำเร็จเหมือนกันนะค่ะ เป้นกำลังใจให้เสมอค่ะ   โดย: พริ้ม (prim@บ้านบางมด ) 6 พฤษภาคม 2551 16:32:34 น.

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ เหมือนกันเลย ยื่นใบสมัครไปแต่ละที่ โดนปฏิเสธหมด ทั้งๆที่งานไม่ต้องใช้วุฒิการศึกษานะ ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมเค้าไม่เลือกเรา แต่ยังไงก็ต้องสู้ต่อไปเนาะ เพื่ออนาคตของเรา เป็นกำลังใจ้ให้กันและกัน เนาะ   โดย: may (snailfamily ) 6 พฤษภาคม 2551 16:34:26 น.

ทำงานอะไรก็ได้ที่เรารักและมีความสุขกับมันดีกว่านะคะ มาให้กำลังใจค่ะ   โดย: grippini 6 พฤษภาคม 2551 19:03:27 น.

โอ้โห...น้องน้ำที่น่ารัก เนื้อเรื่องหรือช่วงชีวิตที่ผ่านมาตรงกับงานศิลปะล่าสุดของพี่เลย ก็ภาพ "ความหวัง" ของน้องน้ำไง ขอบคุณมากนะจ้ะที่เข้าไปคอมเม้นต์ให้ อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยน๊า ในความเหงาของพี่ที่ถอดมาจากอารมณ์ มันเป็นความเหงาที่รอความหวังจริง ๆ ด้วย โอ้...คำพูดมีความหมายมาก ๆ เลยพี่ชอบ ๆ น้องน้ำสู้ ๆ เน้อ อยู่ต่างแดนแบบนี้ คงจะเหงาน่าดู แต่ก็เป็นความเหงาแบบมีความหวังใช่ไหมจ้ะ สู้ ๆ   โดย: biebie999 6 พฤษภาคม 2551 20:18:58 น.

มาเยี่ยม...และเป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: nikanda 6 พฤษภาคม 2551 21:07:20 น.

น้องน้ำ พี่อ้อเป็นกำลังใจให้นะคะ พี่เองถ้าต้องตกอยู่ในสถานการณ์นั้นคงแย่แน่ๆเลย ไม่มีความสามารถ วาดรูปได้สวยๆอย่างคุณน้ำ ไม่รู้จะหาทางออกยังไง อย่าพึ่งท้อนะคะ ลองหาๆไปเรื่อยๆ แต่ก็ลองหาอะไรที่รักและทำได้ดีทำดู น้องสะใภ้พี่อ้อ (แต่เค้าอายุมากกว่าตั้งหลายปีนะ) เค้าทำงานฝีมือได้ดี เค้าก็รวมกลุ่มกับแม่บ้านในหมู่บ้าน ทำนู่นทำนี่น่ารักเชีบวล่ะค่ะ ความสุขรอบๆตัว ถ้าเรามองดูดีๆก็อยู่ไม่ไกลหรอกนะคะ อย่าคิดมาก เอ้อลืม ว่าจะบอกตั้งหลายทีละ พี่ก็ชอบแวร์เมียร์เหมือนกันค่ะ รูปเค้าออกโทนนุ่มๆ ผู้หญิงๆดี ตอนนี้อากาศสดใส ทำให้ใจสดชื่นไปด้วยนะคะ   โดย: อ้อ (peanutbutter ณ ฮอลแลนด์ ) 7 พฤษภาคม 2551 2:15:06 น.

Keep trying naka. You will finally get what you want.. Cheer up!ka   โดย: hamble pie 7 พฤษภาคม 2551 2:39:50 น.

บททดสอบของชีวิตค่ะ..   โดย: BLACK BERRIES 7 พฤษภาคม 2551 15:17:36 น.

ทำ catering ซิค่ะ มีฝีมืออยู่กะตัว กลัวอะไร ทำไปพลางๆระว่างทางของศิลปิน   โดย: บะหมี่น้ำแสนอร่อย 18 พฤษภาคม 2551 1:14:24 น.

เป็นกำลังใจค่ะ น่าจะขายภาพด้วยนะคะ ไปได้สวยแน่เลยค่ะ ที่ตลาดนัด หรือ ฝากขายตามแกลอรีก็ได้ค่ะ   โดย: redclick 21 พฤษภาคม 2551 10:58:56 น.

ขอให้หาฝันเจอ และฝันเป็นจริงนะคะ สู้ๆๆๆๆ ค่ะ อย่าท้อถอย เบื่อหน่าย หมดกำลังใจไปซะก่อน   โดย: Dublina 4 สิงหาคม 2551 14:59:01 น.

หวัดดีค่ะน้องน้ำ ติดตามอ่าน blog ของน้องอยู่สักพักนึง(แบบแอบๆอ่านชอบเป็นคนเบื้องหลัง อุอุ) มาวันนี้เลยอยากเสนอหน้าออกมาหน่อย เข้าใจในความรู้สึกของน้องคนนี้เอามากๆว่าอยู่ต่างบ้านต่างเมืองไทยเรา มันเหงามากๆนะยิ่งไม่ได้ทำงานบางทีมันก้อมีฟุ้งซ่านนิดหน่อย ตอนช่วงปีแรกพี่เป็นเหมือนกัน ทั้งอ่านหนังสือ วาดภาำพ ประดิษฐ์ของอะไรแล้วแต่ทำมันหมด อยู่บ้านก้ออยู่เฉยไม่ได้ไงแบบหย่อนก้นได้ไม่นาน แต่พอได้ทำงานแล้วมันก้ออยากหาเวลาส่วนตัวอีก เฮ้อ คนเรา แต่ยังไงเสียพี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องน้ำอีกคน อดทนเข้าไว้จ้ะ มันต้องมีวันของเราสักวันนึง...พี่ไม่มี blog ของตัวเองหรอกจ้ะ อย่างที่บอกตอนนี้เวลาช่างหายากเหลือเกิน แต่พยายามเข้ามาอ่านอีกจ้ะ ถึงไม่รู้จักเป็นทางการแต่ก้อเป็นหนึ่งในเพื่อนทางเรื่องราว พี่ตวง otuang@yahoo.com   โดย: Tuang IP: 168.209.98.114 17 กันยายน 2551 15:49:46 น.