|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
|
หน้านี้มองไม่เห็นด้วยตา ลองเปิดใจแล้วอ่านดูดิ แล้วจะเห็นสิ่งที่เขียนไว้
ขอโทษนะคะที่ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนสักเท่าไร แต่ไม่ได้ลืมนะ แค่บางครั้งเคยลองจะเขียนแล้ว แต่รู้สึกสับสนความกับตัวเอง ไม่สามารถที่จะอธิบายมาเป็นคำพูดได้ (ถึงแม้บางครั้งจะอึดอัดก็ตาม) คนที่เข้าใจที่สุด ก็เห็นจะเป็นตัวเองนั่นแหละ เพราะคงไม่อาจจะหาใครมาเข้าใจได้ บางครั้งตัวเอง ยังไม่เข้าใจจิตใจตัวเองเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่ทำได้ดีที่สุด คืออยู่เงียบ ๆ คนเดียว ปล่อยให้ใจได้อยู่เงียบ ๆ อยู่กับตัวเอง ...............................
สิ่งที่อยากจะบอก ก็ไม่พ้นเรื่องใจตัวเองนั่นแหละ กับคนใกล้ ๆ ตัวคนนึง ที่ไม่คิดว่าจะรู้สึกใจหาย เมื่อรู้ว่าเค้าจะต้องไป ทั้ง ๆ ที่ดูเหมือนเค้าจะไม่อยากจะสนิทกับเราเท่าไร มีแต่เรานั่นแหละที่แอบไปหลงความน่ารักของเขา แต่บางครั้งก็ทำให้เราโกรธจนไม่อยากจะคุยด้วย เรื่องก็มีอยู่ว่า เพื่อนร่วมงานคนนึง เค้ากำลังจะออกแล้ว ซึ่งรู้ว่า ถ้าเค้าไปแล้ว คงไม่อาจที่จะเข้าถึงตัวตนเค้าได้อีก คงได้แต่ตามไป ดูความเป็นไปของเค้าตามกระทู้ต่าง ๆ อิอิ บางคนคงสงสัยอะจิ ว่าเค้าออกไปแล้วโทรคุยกันก็ได้นี่ หรือแอบเล่นเอ็มคุยกันก็ได้ ไม่เห็นจะยากเลย ......แต่ ไม่กล้าหรอกค่ะ แค่ทักไปก็โดนว๊ากแล้ว น่ากลัวจะตาย ยิ่งถ้าโทรไปแล้วเจ๊ดันไม่มีอารมณ์คุยด้วยละก้อ นั่นแหละความผิดใหญ่หลวง บ้านบึ้มแน่ เค้ามักจะสอนให้เราคิดอะไรแปลก ๆ ได้เสมอ แรก ๆ ก็อาจมีน้อยใจว่า ทำไมต้องว่ากันแรง ๆ ด้วย แต่พอหลัง ๆ เริ่มจะชินแล้วมั้ง แค่เราลองเปลี่ยนวิธีคิดที่ว่าจะน้อยใจที่เค้าว่าเรา มาเป็นกลับมาพิจารณาตัวเอง ว่าเราแย่อย่างที่เค้าว่ามั้ย มันก็จริง เพราะเราอยู่ท่ามกลางคนเก่ง ๆ ทั้งนั้น เราเลยดูแย่กว่าคนอื่น ๆ เขา แต่ก็ดีใจนะ ที่เคยได้รู้จักคนอย่างเค้า ได้มีโอกาสได้อยู่กับเค้าวันละเกิน 8 ชั่วโมงด้วยซ้ำ ได้เห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เคยได้เห็น มีโอกาสใกล้ชิดเค้ามากกว่าใคร ครั้งนึงเค้าเคยเข้ามากอด ตอนนั้นก็รู้สึกแปลกนะ แต่ก็รู้ดีแฮะ ชอบมองเวลาที่เค้าเล่าเรื่องอะไรต่อมิอะไรให้ฟัง เค้าเป็นได้หลายอย่างในเวลาเดียวกัน บางครั้งเค้าก็เป็นนางฟ้าน้อย ๆ น่ารัก แต่บางทีก็กลายเป็นนังปีศาจร้ายได้ภายในพริบตา บางที เค้าก็เป็นเหมือนคนที่เข้มแข็ง ที่เหมือนจะเปลี่ยนโลกทั้งใบได้ด้วยตัวเขา แต่บางทีเค้าก็เหมือนคนที่ไร้พลังในตัว จนเหมือนเค้าแทบจะหยุดหายใจ ถึงแม้จะไม่ได้พูดว่าเสียใจนะที่เค้าจะไป แต่ก็จะคิดถึงเค้าตลอด และคิดว่าอีกคนนึง(P'Ong)ก็คงจะคิดถึงเค้าไม่น้อยไปกว่ากัน มันขึ้นอยู่ที่ว่าใครจะแสดงออกรึเปล่า แต่บางครั้งเราก็ไม่จำเป็นต้องแสดงให้เห็นว่าเรา อ่อนแอ เมือ่เค้าจะไป แล้วทุกสิ่งก็ต้องดำเนินต่อไป ตามแบบที่มันเป็น ถึงแม้หน้าฝนจะจากไป ความชุ่มชื่นก็คงอยู่ในใจเราตลอดไป ถึงแม้อากาศจะหนาวสักเท่าไร ความอบอุ่นในใจก็คงไม่จางหายไปไหน ถ้าเราเรียนรู้ที่จะเก็บรักษาความรู้สึกในส่วนดี ๆ เอาไว้ ให้อยู่กับเราตลอดไป
คงคิดถึงเธอน่าดู..........joom
Create Date : 28 กันยายน 2549 |
|
14 comments |
Last Update : 28 กันยายน 2549 21:55:06 น. |
Counter : 620 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 4 ตุลาคม 2549 19:07:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: Jannyfer 2 พฤศจิกายน 2549 7:50:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 3 พฤศจิกายน 2549 4:53:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 15 พฤศจิกายน 2549 3:45:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Jannyfer 15 พฤศจิกายน 2549 7:32:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 1 ธันวาคม 2549 11:28:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 31 ธันวาคม 2549 22:07:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 24 มีนาคม 2550 18:45:08 น. |
|
|
|
| |
|
|
ยิ้มไว้...แล้วดีเอง
ครับ