https://www.youtube.com/edit?feature=vm&o=U&video_id=qCfV4cYWtLI
สนุกมาก... บ้านผีสิงห์ก็น่ากลัวสุดๆ ยิ่งกว่าเคยเจอที่ใหนในชีวิต...
เค้าให้เข้าบ้านผีสิงห์ กลุ๊ปละ 10-15 คนโดยประมาณ
ตอนแรกที่ไปรอคิวหน้าประตูบ้าน ป้าลีเป็นคิวที่ เจ็ด หรือ หก ประมาณนั้น แต่ผ่านไป สองนาทีในตอนที่ไปยืนรออยู่นั้นเค้าก็จะมีมอนิเตอร์ให้เราดูตัวอย่างนิดหน่อยๆ
ผ่านไปสองนาที ทุกคนถอยไปต่อคิวข้างหลังหมดเลย...
สองหนุ่มข้างหน้า ฝรั่ง ยี่สิบกว่าปีเห็นจะได้ รูปร่างเหมือนนักกีฬารักบี้ อะไรแบบนั้น.. หันมามองป้าลี
"โอเค เธอมาจากเอเชีย เธอต้องคุ้นเคยกับหนังผีแน่ๆ ชั้นให้เธอไปก่อน" อ้าว ป้าลีเอ๋อสิงานนี้
"ชั้นไม่เอเชียนะ หน้าชั้นออกจะฝรั่ง" ป้าลีตอบออกไป ทุกคนในกลุ๊ปหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
แต่ก็ก้าวไปเป็นคนแรกอยู่ดี.... เอาวะ เด๋วหาว่าผู้ใหญ่รังแกเด็ก... ขาสั่นชิบเป้ง...
ในบ้านผีสิงห์ที่ ยูนิเวอซอลนี้ มันน่ากลัวมาก ถึงมากที่สุด เพราะว่ามันสมจริงเสมือนว่าเราเข้าไปอยู่ในหนังผีนั้นๆ เลยก็ว่าได้
และป้าลีจะเตือนไว้อีกหนึ่งอย่างนะคะ...
ใครที่อยากรู้ว่า แฟนตัวเองแต๋วแตกหรือไม่ ให้พาไปที่นี่เลย...รับรองได้เห็น...
ไอ้หนุ่มน้อยสองคนหุ่นนักกีฬารักบี้นั่นแหละ.. มันแต๋วออกจริงๆนะ วิ่งกันกระเจิง
พวกเราไม่รู้จักกันหรอกก่อนเข้ามาในบ้านนี้... แต่กว่าครึ่งชั่วโมงหรือหนึ่งชั่วโมงนี่แหละ ที่พวกเราต้องอยู่ด้วยในเหตุการณ์แบบนั้น มันสนิทกันและรักกันโดยอัตโนมัติ "อย่าทิ้งกรูนะอีป้า" ฮ่าๆ มีเสียงนี้เป็นระยะ...
มันดึงเสื้อเราและเกาะกลุ่มข้างหลังเราสิบกว่าคนอย่างแน่นเหนียว... ไอ้เราก็กลัวจะตาย (ห่........)
กลัวจริงๆ นะฟ้อย....
อีตอนวิ่งกันกระเจิงนี่แหละ มันส์มาก..กว่าจะเอาชีวิตรอดออกไปได้... โอ้โห... ประทับใจค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 143 คน [
น่าสนุกนะคะเนี่ย