เมื่อราว 7 ปีก่อนขณะที่ผมเปิดบริษัททัวร์อยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ ในปีนั้น Hi5 กำลังเป็นที่นิยมอย่างมาก และในค่ำคืนหนึ่งยามลมหนาวพัดผ่าน ขณะที่ผมกำลังท่องโลกออนไลน์อย่างเพลิดเพลิน ก็มีหนุ่มรูปงามคนหนึ่งแวะเข้ามาทักทายปราศรัย พร้อมทั้งหยอดคำชมมากมายให้ผมรู้สึกปลื้มใจ หลังจากที่เราได้รู้จักกันจากสื่อ Hi5 เราก็เริ่มคุยกันต่อที่ MSN ด้วยกันจนเริ่มสนิทสนมกัน เราคุยกันทุกวันโดยไม่เคยรู้เบื่อ ถึงแม้ว่าเราต่างจะเป็นคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน แต่จากการที่เราคุยกันทุกวันติดต่อกันหลายเดือน ก็ทำให้เราสองต่างสนิทสนมกันอย่างมาก จะแทบจะเรียกว่าเพื่อนสนิทกันเลยก็ว่าได้ ถึงแม้ว่าวัยของเราจะห่างกันถึง 16 ปี แต่เราก็รู้สึกว่าเราสามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้อย่างวิเศษ เราต่างมีความรู้สึกดีๆ ให้กันและกัน มีความปรารถนาดีต่อกันและห่วงใยกัน

ด้วยความที่เขาเป็นคนรูปงามอย่างมาก ทำให้ผมตัดสินใจสร้างกำแพงใจอย่างหนาแน่น และผมค่อยๆ ก่อกำแพงให้สูงขึ้นและหนาขึ้นทุกวันๆ ที่เราคุยกัน เพราะผมกลัวว่าตัวเองจะเผลอไปหลงรักเขาเข้านั่นเอง ความเป็นหนุ่มรูปงามของเขาทำให้ผมจำเป็นต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อน เพราะถ้าหากผมเผลอใจไปคิดรักเขาอย่างคนรักเข้าในวันใดวันหนึ่ง บางที..ความสัมพันธ์ในฐานะมิตรที่ดีของเรา อาจต้องสูญเสียไปนั่นเอง ผมจึงปิดใจตัวเองเสียสนิทเพื่อป้องกันไม่ให้สายสัมพันธ์ของเราต้องสิ้นสุดลง เหมือนกับความรักของคนทั่วไปที่เริ่มต้นง่ายแล้วจบลงในเวลาต่อมา ซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้จบสิ้น ซึ่งถือเป็นความโศกเศร้าอาดูรย์ยิ่งนัก




เจ็ดปีผ่านไป...ที่ผมพลาดโอกาสครั้งสำคัญที่จะทำให้ตัวเองสุขสมหวังในรักตามที่ใจปรารถนา เพียงเพราะผมกลัว...กลัวว่าความรักจะจบลงในวันใดวันหนึ่ง การตัดสินใจก่อกำแพงแห่งรักที่สูงขึ้นทุกวันๆ ทำให้ผมรู้สึกผิด เพราะเมื่อวันหนึ่งโอกาสแห่งรักพร้อมที่จะงอกงามขึ้นในหัวใจของผม แต่เป็นเพราะกำแพงที่หนาและสูงใหญ่เกินไป ได้เข้ามาขวางกั้นให้ผมพลาดโอกาสที่จะรักอย่างที่ใฝ่ฝันจะรักเสียสิ้นเชิง ผมมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเทพในฝันมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ผมกลับปล่อยให้หลุดลอยไปเพียงเพราะความกลัวที่จะต้องสูญเสียเขาไปนั่นเอง

มาถึงวันนี้...วันที่ผมได้มีความรู้สึกแบบเดียวกันนั้นอีกครั้งหนึ่ง ในวันที่ได้รู้จักกับ "แก้ว" ผู้ซึ่งมีความงดงามดุจเทพทองในนิมิตฝันของผมเลยทีเดียวไม่นึกฝันเลยว่า...วันนี้ องค์เทพทองผู้ซึ่งได้บังเกิดขึ้นในนิมิตฝันของผมเมื่อราว 20 ปีก่อน ได้จุติมาเกิดยังโลกมนุษย์แล้วจริงๆ เขาผู้ซึ่งงดงามดุจดั่งเทพทองอย่างสมบูรณ์แบบ แววตาของเขาเปล่งประกายไปด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความปราณีอย่างเต็มหัวใจ รูปคิ้วที่โก่งดุจคันศรที่ครอบเหนือดวงตาทั้งสองข้างของเขาช่างชวนให้รู้สึกน่าหลงใหลยิ่งนัก ใบหูที่งดงามได้รูป ประกอบกับจมูกที่เรียงเป็นสันอย่างงดงามลงตัว มาจรดกับปากที่เป็นกระจับอย่างลงตัวที่สุด ไม่น่าเชื่อเลยว่า...ชีวิตนี้ผมจะได้มีโอกาสได้เจอกับองค์เทพทองตัวจริง เขาได้เข้ามาทำให้ชีวิตของผมได้เกิดแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ขึ้นอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่แรงบันดาลใจที่เคยมีได้หมอดไหม้ไปนานหลายปีแล้ว ผมต้องขอขอบคุณฟ้าดินที่เอื้อโอกาสให้ผมได้เป็นมิตรที่ดีของเทพทองในชีวิตจริงในวันนี้