Bloggang.com : ++SMILE LOGIN++ : ผู้ชาย.......ของ Smile

ผู้ชาย.......ของ Smile

วันนี้...อยากเขียน ระบายอารมณ์

ผู้ชาย

ทำไมต้องมี........แล้วทำไม เราต้องมีผู้ชาย เออนั่นสิเน๊าะ
ชีวิตนี่ ตั้งแต่เติบโตมา จำได้ว่า มีผู้ชายรายล้อมเพรียบ!!
เบื่อคนนี้ ก็ไปคุยกับคนนั้น รำคาญคนนั้น ก็ไปคุยกับคนนี้
ไอ้ 2 คนนี้ งี่เง่า ก็ไปคุยกับคนโน้น.....เฮ้อ คิดแล้วก็เบื่อ

ตอนเด็ก ป๊อบปูล่ามาก เดินผ่านวงไหน มีแต่คนตะโกนเรียกชื่อ
ผู้ชายบางคน กวนตรีน........ตะโกน เรียกชื่อแม่ซะงั้น
แต่สมัยเด็ก ไม่ถือสา เมิงเรียกชื่อแม่ตรูเหรอ...ตรูก็เรียกมั่ง
แม่เมิง อย่าคิดนะว่าตรูไม่รู้จักชื่อ...ตรูรู้จักชื่อแม่ ทั้งห้องเว่ย

มีมอ'ไซค์ คู่กาย 1 คัน ตะบี้ตะบัน ห้อๆๆๆๆ พาเพื่อนเที่ยว
เคยโดดเรียน ไปเที่ยวน้ำตกกัน 5 คน หนุกหนานๆๆๆๆ
กลับมาบ้าน โดนตีหลังอาน นอนหงายทีต้องร้อง อะโอ๊ยยยๆๆๆ
เช้ามาเจอเพื่อน ก็เม้าท์กัน เฮ้ย...กรูโดนตีว่ะ เจ็บอิ๊บอ๋าย
เพื่อนอีก 4 คน หัวเราะ..........แล้วพูดว่า "กรูก็โดน" กร๊ากกก

นะ.........ชีวิตนี้ หาความสุขใส่ตัวไปวันๆ ตามประสาเด็กกำพร้า

พอโตขึ้นมาหน่อย ก็เริ่ม จีบผู้ชาย.......อ๋าว มัยงั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เป็นคนแปลกๆ นิดนึง ชอบจีบผู้ชาย ยิ่งคนไหนทำท่าเหนียมอาย

ยิ่งชอบบบบบบบบบ

ผู้ชายคนแรกที่จีบ...> ชื่อ "นักรบ โชคพิพัฒน์ไพบูลย์"...ดูดิ่ จำแม่นป่ะล่า
จีบคนนี้ ตอนแรก เพื่อนสบประมาท บอก ยากว่ะ กรูว่ายาก
แม่งป๊อบนะเว้ย กรูเห็นผู้หญิง มาหาถึงห้องประจำเลย..เมิงจะลองเหรอ

อ๊ะ ก็ลงตัวพอดีแล่ะ ตรูชอบลองของเว้ยยยยยยยยยยยยยยยย

สุดท้าย สำเร็จ เป็นแฟนกันได้ 2 เทอม.....แต่เหนื่อยโคดดดดด
เหนื่อยใจ ต้องมาวิ่งไล่แย่งผู้ชายกับคนเป็นสิบ คิดแล้วคิดอีก
ถอนสมอดีมั้ยตรู.........เฮ้อ คุณนักรบแกก็นะ..ยิ้มแม่งอย่างเดียะ
พูดเป็นคำเดี๊ยะ....เราอยู่ของเราเฉยๆ เออเมิงอ่ะยืนเฉยๆ
แต่เมิง เล่นโปรยยิ้มไปด้วยยยยยยย.....แระครายจะอดใจไหววะคะ

เหนื่อยมากนัก.........สุดท้าย เลิกกัน จบไป เป็นเพื่อนกันต่อ

คนต่อมา...>

ชื่อ ปฏิกรณ์ เกิดโภคา.....ชื่อเล่นว่า........หนุ่ม
พ่อคนนี้นะ ขอบอก ทำเอาเรา เหนื่อยอกเหนื่อยใจมากมาย
เพราะพี่แก เจ้าชู้ตาใส.........หน้าด้าน หน้าทน
จับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน กรูไม่รับเด็ดขาดดดดดดดดด

ขนาดเห็นกับตา มันยังพาผู้หญิงวิ่งหนี โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูจะบ้า

รายนี้ เป็นผู้ชายคนแรก...........ที่มันคิดจะมีเพศสัมพันธ์
มันพยายาม พาไปที่เปลี่ยวๆ ที่สบโอกาส ตลอดรายการ
ถ้ามีโอกาส มันจะพยายามอย่างยิ่งยวด ไอ้เราก็ต้องหาทาง
เอาตัวรอดตลอด เวลา

....เหนื่อยทั้งวิ่งตามมัน
....เหนื่อยทั้งตัวเอาตัวรอดจากการถูกปล้ำ

สุดท้าย.........เลิกกัน ไม่ทันได้เป็นเพื่อน เพราะมันย้าย รร.

คนต่อมา...>

วิมาน เอี่ยมเจริญ.........นี่เป็นเพื่อนร่วมค่าย เจ๊ย ร่วมห้อง
มาบอกว่าชอบ เอาตอนประมาณ ม.4 ตอนนั้นเราก็มีคนอื่นด้วย
แต่ก็ไม่ปฏิเสธคนนี้ เพราะเคยได้ยินกิตติศัพท์ว่า

ขานี้.........รักแรง โกรธแรง

เคยกินยาล้างห้องน้ำ (วิกซอล พิ้งค) เพื่อฆ่าตัวตายประชดรัก
พอพี่แกมาบอกว่าชอบเรา เราเลย แหยงๆ กล้าๆกลัวๆ
ถ้าตรูปฏิเสธมาน........จะโดนน้ำยาล้างห้องน้ำ กรอกปากมั้ยหว่า

คนนี้ คบนานหน่อย

เพราะเริ่มโตเป็นหนุ่มสาว เริ่มมีเหตุผล เริ่มคิดรอบคอบ คิดการณ์ไกล
แต่คนนี้อีกแล่ะ...............ทำเรา ชอกช้ำใจ สุดๆๆๆ
อะไรที่ไม่เคย ก็พบกับคนนี้ อะไรที่ไม่เคยเจอ ก็เจอกับคนนี้

เป็นนักเรียนตำรวจ นครบาล

ตอนแรก หงิมๆ.......นิ่มๆ เรียนเก่ง (ผู้ชายทุกคนที่เราชอบ ต้อง "เก่ง")
แต่ใครจะรู้ ไอ้คนที่หงิมๆ นิ่มๆ นี่แล่ะ เจ้าชู้อย่างเนียนนนนนนนน
ตอนนั้น น้ำตาไหลเป็นทางงงง ตลอดทางกลับบ้าน ทำยังไงก็ไม่หยุดไหล
เสียใจมากมาย คาดหวังไว้กับ คนนี้เยอะ ตามประสาเด็กสาวเริ่มโต

เฮ้อ..........จบเหอะ อย่าไปพูดถึงเค้าอีกเลยเน๊อะ

ไปทำงานก่อนดีก่า...เดี๋ยวมาเขียนต่อ กาแฟก็ยังมะด้ายกินเรย

Create Date : 22 สิงหาคม 2551

Last Update : 22 สิงหาคม 2551 9:22:06 น.

9 comments

Counter : 364 Pageviews.