|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
เสียงจากเปลวเทียน
ทุกคนที่อ่านออกเขียนได้ทุกวันนี้ก็ต้องพึ่งพาโรงเรียนและอาศัยครูเป็นผู้ขับเคลื่อน ประดุจเรือจ้าง แต่พฤติกรรมที่ปรากฏอยู่ทุกวันนี้เปรียบเหมือน "การถึบหัวเรือส่ง" ไม่เพียงไม่เห็นคุณค่าแต่ยิ่งกว่านั้นคือการทำลาย "คุณครูจูหลิงครับเพื่อนร่วมอาชีพและลูกศิษย์ขอให้ความกล้าหาญและความเสียสละของครูเป็นสิ่งที่ช่วยให้ผู้ที่คิดร้ายกับครูและโรงเรียนลดความรุนแรงลงบ้างเพื่อความสงบสุขของประเทศชาติ"
หยุดเถอะครับหยุดทำลาย"โรงเรียน" และ "ครู"
โรงเรียน คือแหล่งให้ความรู้แก่เราไม่เคยมีมุมใดในโรงเรียนเป็นมุมที่อันตรายและให้โทษแก่เรา ครู มีเพียงไม้เรียวที่เป็นอาวุธคอยดัดและขัดเกลาความโง่เขลาให้กับเรา ครู มีเพียงชอล์คอยู่ในมือสำหรับแต่งแต้มสีสันบนผืนผ้าสีขาว มีหรือจะเอามาสู้รบกับมีดกับปืนได้
Create Date : 24 มกราคม 2550 |
|
0 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2550 22:15:28 น. |
Counter : 366 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
krusanti |
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สำหรับคนทำงานแล้วต่างคนต่างก็มีปัญหารุมเร้ากันทุกคนไม่ว่าจะเป็นงานหนักงานเบาหรือทุกอาชีพก็ต่างมีปัญหากันทุกคนและเจ้าตัวปัญหานี่แหละจะทำให้เราเหนื่อย และเหนื่อยในที่นี้มิใช่แค่เหนื่อยกาย แตหากสำคัญกว่านั้นและแก้ยากที่สุดคือเหนื่อยใจ
|
|
|
|