~~KoKi's Land~~
 
กรกฏาคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
28 กรกฏาคม 2551

โห... หายไปนาน... โดนทริปสุดโหดนั่งรถตูดบานทะลุสามประเทศ กลับมาแล้วเด้อออ

สวัสดีค่ะ พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ ทั้งหลายแหล่...

หนูเนี่ย..​หายหน้าหายตาไปนานนนอย่างแรงงงง ก็ทราบค่ะ... ที่ผ่านๆมามีเรื่องราวมันส์เศร้าและเร้าใจ ปะปนกันไปๆมาๆสะเปะสะปะ แต่ในที่สุด หนูก็ได้กลับมาซุกหัวนอนที่แผนดินไทย บ้านเกิดเมืองกิน(และนอน)ของตัวเองอีกครั้ง...

ของขวัญต้อนรับกลับบ้านคือ...​"แหวกดัด" หรือว่า "หวัดแดก" นั้นเองค่ะ...​จะสุภาพหน่อยก็หวัดรับประทาน... ปวดหัวมาตั้งแต่สองสามวัน ก่อนออกจากเมืองอาซิ่มเซี่ยงไฮ้ละ...

ขอเล่าคราวๆละกัน เรื่องที่ไปเที่ยวมาสามประเทศเพื่อนบ้านโดยไม่ง้อบริการเครื่องบิน...​ประสบการณ์ชีวิตมากๆๆ โดยเฉพาะการนั่งรถบัสทะลุประเทศต่างๆได้แก่..

บัสจากจีนทะลุสู่เวียดนาม..
บัสจากเวียดนามทะลุสู่เมืองลาว
บัสจากเมืองลาวทะลุกลับสู่เมืองเวียด...

สะใจมากค่ะ.. ยังไม่พอ.. รถไฟอีกประมาณ 30 ชม. จากเซียงไฮ้ลงไป น่านนิง... นั่งรถไฟกับเหล่าเจ็กหงอซาซี่ พี่ป้าน้าอา คนจีนเนี่ย...​เอ่อ.. มันส์ยิ่งกว่าโก๋แก่อีก...​

เพราะอะไรนะหรอค่ะ? ห้องน้ำค่ะห้องน้ำ... อันแรกเลย.. เจอมาหมดแล้ว กับทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้ที่มนุษย์สามารถค้นพบได้ในห้องน้ำ... ทั้งก้อนขรี้ทองคำ ที่อร่าอยู่ในโถ หรือว่าจะ ขนมปังเปื้อนแยม ของเจ๊ๆ หมวยๆ ในวันนั้นของเดือนที่แปะอยู่ข้างหน้า ต่อหน้าต่อตาคนที่ทำธุระในห้องน้ำ (มันแบบนั่งยองๆอะ.. เลยต้องหมอมเข้าไประยะประชิด.. อ้วกแทบพุ่งงงงงงง) พอดีกว่า.. บล๊อคเน่ากันพอดี..

อาหารบนรถไฟจีน ที่พวกเรา (หนูและพี่ทุ่ม) กล้ำกลืนกันลงไปในเวลา 30 ชม. นั้นคือ..​"บะหมี่สำเร็จรูป" เจ้าค่ะ...​โดนไป เช้า กลางวัน และ เย็น... เส้นผมแทบจะกลายเป็นเส้นมาม่าแล้ว... พี่ทุ่มบอก ชั้นทนไม่ได้แล้วนะ ถึงเมื่อไหรจะไปซัดแม็คโดโนให้สะใจโก๋...

นั่งรถเจ็ดชม. พุ่งตรงจาก นานนิง เข้า ฮานอย.. ความจริงก็ไม่ได้ตรงกันขนาดนั้น ต้องเดินข้ามด่าน ไปขึ้นรถบัสของอีกฝั่ง... โห... พอเจอด่านของเวียดนาม จะทำให้รู้สึกว่า เมืองจีนที่เราเคร่งเกลียดกันมานานกว่า สิบเดือน นั้น.. มันกลายเป็นสวรรค์ไปเลยแฮะ...​ด่านเวียดนาม... ไม่มีกฏอะไรทัั้งสิ้น.. ไม่มีระบบ เดินมั่วกันเข้าไปเอง.. มั่วถือพาสปอตเข้าไปซักช่อง เดี๋ยวเค้าก็ชี้โบ้ชี้เบ้เองว่าให้ไปต่อที่ไหน... หน้า ตม. ไม่มีแถว มีแต่ฝูงชน (ที่ส่วนใหญ่จะพาสปอต จีน หรือ เวียด) ที่บุกกะว่าจะถล่ม ช่องตรวจพาสปอตให้ได้... ฝรั่งยืนอึ้งกันอยู่ด้านหลัง... ถึงบ้างอ้อ.. นี่แหละสงครามแท้ๆเลย... มั่วกันมากกกกกกกกกก... หนูเลยมั่วมั้ง.. ฮาๆๆๆ ถือว่าเราหมวยอยู่แล้ว มั่วไม่ผิด...

แต่ก็จริงๆนะค่ะ..​ถ้าไม่หน้าด้านบุกทะลุไป "โยน" (ขอเน้นว่า "โยน") และ "ยัดเยียด" พาสปอต เข้าไปให้เจ้าหน้าที่แล้วเนี่ย (ฝ่าฝูงชนหัวดำอีกกว่าสิบชีวิต) ก็ยืนรอไปเหอะ... เกิดใหม่แล้วยังไม่รูเลยว่าจะได้ผ่านป่าว... มันส์มาก.. พี่ทุ่มเรา อึ้งไปเลยเด้ ไม่เคยเจออะไรประมาณนี้มาก่อน.. (ก็นะ.. ประเทศมันเจ๋ง มันเยี่ยม มันรวย มันเลิศกว่านิ.. เชอะ..) แต่เราก็หลุดผ่านไปได้ด้วยดี

รวบเลยละกัน.. ยาวแล้ว.. เวียดนาม.. ไปมารอบที่สามแล้ว ก็ยังไม่ชอบอยู่ดี..​อ่าว แป้ววว.. มันยิ่งกว่าเมืองจีนอีกอะ... แมงกะไซเยอะซะจนปวดหัว... ถนนหนทางก็มั่วไปมั่วมาไงก็ไม่รู้... Halong Bay ที่เค้าว่าสวยๆกันนั้น.. หนูว่าทะเลไทยบ้านเรามันเจ๋งกว่าเป็นไหนๆ ...​เออ.. นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวนะก๊ะ... หนูรู้ว่ามีหลายๆคนที่ชอบประเทศนี้กัน... แต่หนูว่ามันวุ่นวายเกินไปอะ...​อีกอย่าง.. พวกพี่เวียดเค้าชอบคาราโอเกะกันเหลือเกิ๊นเหลือเกิน..​แล้วไม่รู้ว่าไปหูหนวกหูตันกันมาแต่ชาติปางใด ถึงได้ชอบแร่ง วอลุม ให้เสียงมันดังมาบาดแก้วหูประชาชนเพื่อนร่วมโลก รอบข้างในระยะ 500 เมตร กันได้ปานนี้.. เฮ้อ... ล่องเรืออยู่บน Halong Bay ตอนกลางคืน ฟ้ามืด ไร้แสงไฟจากเมืองใหญ่ๆ ทำให้เห็นดาวสวยงาม เต็มฟ้า..​น่าโรแรมติต จนกระทั้ง.... เสียงคาราโอเกะเพลงพี่เวียดดังทะลุย่านน้ำออกมา... หนูก็นึกด่าในใจ เรือลำไหนฟะ ทำลายบรรยกาศโครต... หารู้ไม่ว่า...​ตอนลงจากหลังคาเรือจะไปห้องนอน... นั้นเลยครับพี่ท่าน.. ทั้งคนขับ เด็กเสริฟ และไกด์ นั่งเป็น ราชาแห่งไมโครโฟนกัน ดังมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มุงกันหน้าทีวี และ ลำโพงที่ใหญ่ขนาดประมาณเกือบครึงตัวหนูได้อะ... โห.. เซง.. เพลงพี่เวียดก็แปลกๆด้วยอะ... มันประมาณ ลูกทุ่ง ปนๆกับ แดนซ์ๆฝั่งยุโรป.. ทำใจไม่ถูก...​เฮ้อ...

ไว้คราวหน้ามาต่อเมืองลาวดีกว่า.. เมืองที่คนใจเย็น มีชีวิตง่ายๆ ยิ้มๆ.. สบายๆๆ.​และ... "อาหารแพง"...

ปล. อาจจะสงสัยว่า ทำไมอีหนูนี่ กลับมาไทยแล้วยังกระแดะอัพบล๊อคชีวิตในต่างแดนอีก.. คือ..​หนูคิดไปคิดมา.. ตอนนี้ เมืองไทยสำหรับหนูนี่แล้ว.. มันก็เหมือนกับต่างแดนอีกเมืองหนึ่ง..​เพราะว่าหนูไม่ได้กลับมาอยู่ที่นี่นานมากแล้ว... นี่จะเป้นปีแรกในรอบ สิบ ปีที่หนูจะได้กลับมาใช้ชีวิต ใช้สิทธิ์เป็นคนไทยเต็มตัวกันจริงๆจังๆ ก้เลยอยากจะเล่าสู่กันฟังว่า มันมีอะไรที่เปลี่ยนไปจากความคุ้นเคยของหนูเมื่อ สิบ ปีที่แล้วหรือป่าว...

ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้ความสนใจค่ะ..



เตรียมตัวก่อนออกเดินทาง... เป้ใหญ่เป็นเต่านินจาเชียว...



บุญทุ่ม ณ สถานีรถไฟสายใต้ของเซียงไฮ้ "上海南站"



เตียงบนรถไฟ... ห้องแคบๆพี่แกยัดเข้าไปได้หกเตียงง... แคบมากกกกก



พี่บุญทุ่มบนเตียง นั่งเป็นลิงน้อยเชียว... สงสารฝรั่ง เกิดมาตัวใหญ่เกินไซส์มารตฐานแถวๆนี้.​อิอิ



Chinglish number 1 on the train



Chinglish number 2



ในที่สุด!!! หลังจาก 30 ชม ข้าเจ้าก็ถึงซักกะที นานนิง



ถึงด่านละ... ด่านจีน สวยหรู... ไม่ได้ถ่ายด่านพี่เวียดมาด้วยอะ...



เฝอ (ที่ใกล้จะหมด) ชามแรก... อร่อยดี แต่หารู้ไม่ พอช่วงๆที่ใกล้ๆจะเดินทางจบ จะเกิดอาการเกลียดเฝอได้อย่างแรง...



พี่ล่ำ... เพื่อนบุญทุ่ม ส่งตรงจากเยอรมัน... ตัวก็ล่ำ กล้องก็ล่ำ.​... แต่.. เรื่องมากอิ๊บอ๊ายยยยยยย จะตบกันตายกันระหว่างเดินทาง...



สภาพหน้าตาถ้ำที่ Halong Bay แสงไฟหวานเย็นมาก..​เพื่อนฝรั่งบอกเหมือนเดินอยู่ใน Disney Land

จบข่าว...​พอแล้ว รูปเยอะแล้ว เดี๋ยวหลับกันหมด... หุหุ


Create Date : 28 กรกฎาคม 2551
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 12:51:14 น. 10 comments
Counter : 942 Pageviews.  

 
ไหน ๆ ก็กลับมาแล้ว พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ เที่ยวซะก้นบานเลยใช่ป่าว


โดย: Sweet Forever วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:18:12 น.  

 
เล่าซะเห็นภาพเลยค่ะ ไปมาแล้วเหมือนกันเวียดนาม (ฮานอย และฮาลองเหมือนกัน) ไม่ชอบเลยค่ะ เพราะสกปรกมากๆ เลย แต่กระนั้นก็ยังอยากไปเวียดนามกลางและใต้


โดย: jirew วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:10:31 น.  

 
ท่าทางมันดีจังเลยค่ะ


โดย: asita วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:02:38 น.  

 
อย่าลืมรักษาตู้ดด ด้วยละ


โดย: เก๋ (High Access ) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:59:52 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

น่าสนุกจังค่ะ


โดย: ฟรัง-แซ วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:47:39 น.  

 
โห น้องหมวยช่างเป็นการเดินทางที่น่าตื่นเต้นอะไรเช่นนี้คะ

หายป่วยไว ไว นะจ๊ะ



โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:08:10 น.  

 
น่าสนุกจังค่ะ หายป่วยไวไวน่ะค่ะ

ขอบคุณน่ะค่ะที่เข้าไปให้กำลังใจที่บล็อก


โดย: missy pink poison วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:50:03 น.  

 
ว้า กำลังสนุกเลย
รีบมาต่อภาคสองเร็วๆ นะคะ จองที่นั่งแถวหน้าไว้แล้ว อิอิ

Get well soon จ้า


โดย: La_Siesta วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:22:39:59 น.  

 
เที่ยวแบบทรหดดีจัง น่าสนุก
เล่าเรื่องได้สนุกเหมือนเดิม อิอิ!!


โดย: MM (ongchai_maewmong ) วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:1:13:13 น.  

 
พี่ยังนึกว่าน้องหายไปไหน ไปเที่ยว อย่างนี้นาสนุกนะคะ

แต่ว่า อย่างพี่หมดเวลาแร๊ะค่ะ เที่ยวเผื่อด้วยนะคะ


ปล พี่ยังไมได้อ่านที่น้องเขียนนะคะ เดวไว้พี่มาใหม่นะคะ


เทคแคร์ค่ะ


โดย: nattawara วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:11:48:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

KoKi-MAAN
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผ่านศึกสมรภูริมาหลายประเทศแล้วค่ะ โชกโชนกับการเดินทางและนั่งเครื่องบินตูดบาน..​โอ้วววว...
[Add KoKi-MAAN's blog to your web]