~~KoKi's Land~~
Land of the Free AKA Thailand
China
กิ้วก้าวใน Europe
กรกฏาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
28 กรกฏาคม 2551
โห... หายไปนาน... โดนทริปสุดโหดนั่งรถตูดบานทะลุสามประเทศ กลับมาแล้วเด้อออ
ปัดกวาดบ้านหน่อย
หงะ... นาน น๊านนน จะได้อัพบล๊อคกะเค้าซักกะที...
โห... หายไปนาน... โดนทริปสุดโหดนั่งรถตูดบานทะลุสามประเทศ กลับมาแล้วเด้อออ
โห... หายไปนาน... โดนทริปสุดโหดนั่งรถตูดบานทะลุสามประเทศ กลับมาแล้วเด้อออ
สวัสดีค่ะ พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ ทั้งหลายแหล่...
หนูเนี่ย..หายหน้าหายตาไปนานนนอย่างแรงงงง ก็ทราบค่ะ... ที่ผ่านๆมามีเรื่องราวมันส์เศร้าและเร้าใจ ปะปนกันไปๆมาๆสะเปะสะปะ แต่ในที่สุด หนูก็ได้กลับมาซุกหัวนอนที่แผนดินไทย บ้านเกิดเมืองกิน(และนอน)ของตัวเองอีกครั้ง...
ของขวัญต้อนรับกลับบ้านคือ..."แหวกดัด" หรือว่า "หวัดแดก" นั้นเองค่ะ...จะสุภาพหน่อยก็หวัดรับประทาน... ปวดหัวมาตั้งแต่สองสามวัน ก่อนออกจากเมืองอาซิ่มเซี่ยงไฮ้ละ...
ขอเล่าคราวๆละกัน เรื่องที่ไปเที่ยวมาสามประเทศเพื่อนบ้านโดยไม่ง้อบริการเครื่องบิน...ประสบการณ์ชีวิตมากๆๆ โดยเฉพาะการนั่งรถบัสทะลุประเทศต่างๆได้แก่..
บัสจากจีนทะลุสู่เวียดนาม..
บัสจากเวียดนามทะลุสู่เมืองลาว
บัสจากเมืองลาวทะลุกลับสู่เมืองเวียด...
สะใจมากค่ะ.. ยังไม่พอ.. รถไฟอีกประมาณ 30 ชม. จากเซียงไฮ้ลงไป น่านนิง... นั่งรถไฟกับเหล่าเจ็กหงอซาซี่ พี่ป้าน้าอา คนจีนเนี่ย...เอ่อ.. มันส์ยิ่งกว่าโก๋แก่อีก...
เพราะอะไรนะหรอค่ะ? ห้องน้ำค่ะห้องน้ำ... อันแรกเลย.. เจอมาหมดแล้ว กับทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้ที่มนุษย์สามารถค้นพบได้ในห้องน้ำ... ทั้งก้อนขรี้ทองคำ ที่อร่าอยู่ในโถ หรือว่าจะ ขนมปังเปื้อนแยม ของเจ๊ๆ หมวยๆ ในวันนั้นของเดือนที่แปะอยู่ข้างหน้า ต่อหน้าต่อตาคนที่ทำธุระในห้องน้ำ (มันแบบนั่งยองๆอะ.. เลยต้องหมอมเข้าไประยะประชิด.. อ้วกแทบพุ่งงงงงงง) พอดีกว่า.. บล๊อคเน่ากันพอดี..
อาหารบนรถไฟจีน ที่พวกเรา (หนูและพี่ทุ่ม) กล้ำกลืนกันลงไปในเวลา 30 ชม. นั้นคือ.."บะหมี่สำเร็จรูป" เจ้าค่ะ...โดนไป เช้า กลางวัน และ เย็น... เส้นผมแทบจะกลายเป็นเส้นมาม่าแล้ว... พี่ทุ่มบอก ชั้นทนไม่ได้แล้วนะ ถึงเมื่อไหรจะไปซัดแม็คโดโนให้สะใจโก๋...
นั่งรถเจ็ดชม. พุ่งตรงจาก นานนิง เข้า ฮานอย.. ความจริงก็ไม่ได้ตรงกันขนาดนั้น ต้องเดินข้ามด่าน ไปขึ้นรถบัสของอีกฝั่ง... โห... พอเจอด่านของเวียดนาม จะทำให้รู้สึกว่า เมืองจีนที่เราเคร่งเกลียดกันมานานกว่า สิบเดือน นั้น.. มันกลายเป็นสวรรค์ไปเลยแฮะ...ด่านเวียดนาม... ไม่มีกฏอะไรทัั้งสิ้น.. ไม่มีระบบ เดินมั่วกันเข้าไปเอง.. มั่วถือพาสปอตเข้าไปซักช่อง เดี๋ยวเค้าก็ชี้โบ้ชี้เบ้เองว่าให้ไปต่อที่ไหน... หน้า ตม. ไม่มีแถว มีแต่ฝูงชน (ที่ส่วนใหญ่จะพาสปอต จีน หรือ เวียด) ที่บุกกะว่าจะถล่ม ช่องตรวจพาสปอตให้ได้... ฝรั่งยืนอึ้งกันอยู่ด้านหลัง... ถึงบ้างอ้อ.. นี่แหละสงครามแท้ๆเลย... มั่วกันมากกกกกกกกกก... หนูเลยมั่วมั้ง.. ฮาๆๆๆ ถือว่าเราหมวยอยู่แล้ว มั่วไม่ผิด...
แต่ก็จริงๆนะค่ะ..ถ้าไม่หน้าด้านบุกทะลุไป "โยน" (ขอเน้นว่า "โยน") และ "ยัดเยียด" พาสปอต เข้าไปให้เจ้าหน้าที่แล้วเนี่ย (ฝ่าฝูงชนหัวดำอีกกว่าสิบชีวิต) ก็ยืนรอไปเหอะ... เกิดใหม่แล้วยังไม่รูเลยว่าจะได้ผ่านป่าว... มันส์มาก.. พี่ทุ่มเรา อึ้งไปเลยเด้ ไม่เคยเจออะไรประมาณนี้มาก่อน.. (ก็นะ.. ประเทศมันเจ๋ง มันเยี่ยม มันรวย มันเลิศกว่านิ.. เชอะ..) แต่เราก็หลุดผ่านไปได้ด้วยดี
รวบเลยละกัน.. ยาวแล้ว.. เวียดนาม.. ไปมารอบที่สามแล้ว ก็ยังไม่ชอบอยู่ดี..อ่าว แป้ววว.. มันยิ่งกว่าเมืองจีนอีกอะ... แมงกะไซเยอะซะจนปวดหัว... ถนนหนทางก็มั่วไปมั่วมาไงก็ไม่รู้... Halong Bay ที่เค้าว่าสวยๆกันนั้น.. หนูว่าทะเลไทยบ้านเรามันเจ๋งกว่าเป็นไหนๆ ...เออ.. นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวนะก๊ะ... หนูรู้ว่ามีหลายๆคนที่ชอบประเทศนี้กัน... แต่หนูว่ามันวุ่นวายเกินไปอะ...อีกอย่าง.. พวกพี่เวียดเค้าชอบคาราโอเกะกันเหลือเกิ๊นเหลือเกิน..แล้วไม่รู้ว่าไปหูหนวกหูตันกันมาแต่ชาติปางใด ถึงได้ชอบแร่ง วอลุม ให้เสียงมันดังมาบาดแก้วหูประชาชนเพื่อนร่วมโลก รอบข้างในระยะ 500 เมตร กันได้ปานนี้.. เฮ้อ... ล่องเรืออยู่บน Halong Bay ตอนกลางคืน ฟ้ามืด ไร้แสงไฟจากเมืองใหญ่ๆ ทำให้เห็นดาวสวยงาม เต็มฟ้า..น่าโรแรมติต จนกระทั้ง.... เสียงคาราโอเกะเพลงพี่เวียดดังทะลุย่านน้ำออกมา... หนูก็นึกด่าในใจ เรือลำไหนฟะ ทำลายบรรยกาศโครต... หารู้ไม่ว่า...ตอนลงจากหลังคาเรือจะไปห้องนอน... นั้นเลยครับพี่ท่าน.. ทั้งคนขับ เด็กเสริฟ และไกด์ นั่งเป็น ราชาแห่งไมโครโฟนกัน ดังมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มุงกันหน้าทีวี และ ลำโพงที่ใหญ่ขนาดประมาณเกือบครึงตัวหนูได้อะ... โห.. เซง.. เพลงพี่เวียดก็แปลกๆด้วยอะ... มันประมาณ ลูกทุ่ง ปนๆกับ แดนซ์ๆฝั่งยุโรป.. ทำใจไม่ถูก...เฮ้อ...
ไว้คราวหน้ามาต่อเมืองลาวดีกว่า.. เมืองที่คนใจเย็น มีชีวิตง่ายๆ ยิ้มๆ.. สบายๆๆ.และ... "อาหารแพง"...
ปล. อาจจะสงสัยว่า ทำไมอีหนูนี่ กลับมาไทยแล้วยังกระแดะอัพบล๊อคชีวิตในต่างแดนอีก.. คือ..หนูคิดไปคิดมา.. ตอนนี้ เมืองไทยสำหรับหนูนี่แล้ว.. มันก็เหมือนกับต่างแดนอีกเมืองหนึ่ง..เพราะว่าหนูไม่ได้กลับมาอยู่ที่นี่นานมากแล้ว... นี่จะเป้นปีแรกในรอบ สิบ ปีที่หนูจะได้กลับมาใช้ชีวิต ใช้สิทธิ์เป็นคนไทยเต็มตัวกันจริงๆจังๆ ก้เลยอยากจะเล่าสู่กันฟังว่า มันมีอะไรที่เปลี่ยนไปจากความคุ้นเคยของหนูเมื่อ สิบ ปีที่แล้วหรือป่าว...
ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้ความสนใจค่ะ..
เตรียมตัวก่อนออกเดินทาง... เป้ใหญ่เป็นเต่านินจาเชียว...
บุญทุ่ม ณ สถานีรถไฟสายใต้ของเซียงไฮ้ "上海南站"
เตียงบนรถไฟ... ห้องแคบๆพี่แกยัดเข้าไปได้หกเตียงง... แคบมากกกกก
พี่บุญทุ่มบนเตียง นั่งเป็นลิงน้อยเชียว... สงสารฝรั่ง เกิดมาตัวใหญ่เกินไซส์มารตฐานแถวๆนี้.อิอิ
Chinglish number 1 on the train
Chinglish number 2
ในที่สุด!!! หลังจาก 30 ชม ข้าเจ้าก็ถึงซักกะที นานนิง
ถึงด่านละ... ด่านจีน สวยหรู... ไม่ได้ถ่ายด่านพี่เวียดมาด้วยอะ...
เฝอ (ที่ใกล้จะหมด) ชามแรก... อร่อยดี แต่หารู้ไม่ พอช่วงๆที่ใกล้ๆจะเดินทางจบ จะเกิดอาการเกลียดเฝอได้อย่างแรง...
พี่ล่ำ... เพื่อนบุญทุ่ม ส่งตรงจากเยอรมัน... ตัวก็ล่ำ กล้องก็ล่ำ.... แต่.. เรื่องมากอิ๊บอ๊ายยยยยยย จะตบกันตายกันระหว่างเดินทาง...
สภาพหน้าตาถ้ำที่ Halong Bay แสงไฟหวานเย็นมาก..เพื่อนฝรั่งบอกเหมือนเดินอยู่ใน Disney Land
จบข่าว...พอแล้ว รูปเยอะแล้ว เดี๋ยวหลับกันหมด... หุหุ
Create Date : 28 กรกฎาคม 2551
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 12:51:14 น.
10 comments
Counter : 942 Pageviews.
Share
Tweet
ไหน ๆ ก็กลับมาแล้ว พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ เที่ยวซะก้นบานเลยใช่ป่าว
โดย:
Sweet Forever
วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:18:12 น.
เล่าซะเห็นภาพเลยค่ะ ไปมาแล้วเหมือนกันเวียดนาม (ฮานอย และฮาลองเหมือนกัน) ไม่ชอบเลยค่ะ เพราะสกปรกมากๆ เลย แต่กระนั้นก็ยังอยากไปเวียดนามกลางและใต้
โดย:
jirew
วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:10:31 น.
ท่าทางมันดีจังเลยค่ะ
โดย:
asita
วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:02:38 น.
อย่าลืมรักษาตู้ดด ด้วยละ
โดย: เก๋ (
High Access
) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:59:52 น.
น่าสนุกจังค่ะ
โดย:
ฟรัง-แซ
วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:47:39 น.
โห น้องหมวยช่างเป็นการเดินทางที่น่าตื่นเต้นอะไรเช่นนี้คะ
หายป่วยไว ไว นะจ๊ะ
โดย:
ป้ามะลิกับลุงมะระ
วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:08:10 น.
น่าสนุกจังค่ะ หายป่วยไวไวน่ะค่ะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่เข้าไปให้กำลังใจที่บล็อก
โดย:
missy pink poison
วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:50:03 น.
ว้า กำลังสนุกเลย
รีบมาต่อภาคสองเร็วๆ นะคะ จองที่นั่งแถวหน้าไว้แล้ว อิอิ
Get well soon จ้า
โดย:
La_Siesta
วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:22:39:59 น.
เที่ยวแบบทรหดดีจัง น่าสนุก
เล่าเรื่องได้สนุกเหมือนเดิม อิอิ!!
โดย: MM (
ongchai_maewmong
) วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:1:13:13 น.
พี่ยังนึกว่าน้องหายไปไหน ไปเที่ยว อย่างนี้นาสนุกนะคะ
แต่ว่า อย่างพี่หมดเวลาแร๊ะค่ะ เที่ยวเผื่อด้วยนะคะ
ปล พี่ยังไมได้อ่านที่น้องเขียนนะคะ เดวไว้พี่มาใหม่นะคะ
เทคแคร์ค่ะ
โดย:
nattawara
วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:11:48:23 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
KoKi-MAAN
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ผ่านศึกสมรภูริมาหลายประเทศแล้วค่ะ โชกโชนกับการเดินทางและนั่งเครื่องบินตูดบาน..โอ้วววว...
Webmaster - BlogGang
[Add KoKi-MAAN's blog to your web]
Bloggang.com