Bloggang.com : เฟยหยี - @จันท์...ณ บ้านสวนร่มไม้ สู่ น้ำตกตรอกนอง

@จันท์...ณ บ้านสวนร่มไม้ สู่ น้ำตกตรอกนอง

บ้านสวนร่มไม้ อ.ขลุง จันทบุรี

รีสอร์ทกึ่งโฮมสเตย์ ติดน้ำตก และวิวเขาสระบาป

เดินทางมาถึง ช่วงบ่าย เดินดูรอบๆ ก่อน เจ้าของน่ารัก อัธยาศัยดี บริการดีสุดๆ อย่างที่ไม่ค่อยจะเจอที่ไหนมาก่อน เหมือนมาเที่ยวบ้านเขา แล้วเราเป็นแขก ง่ายๆ สบายๆ ไม่เก็บเงินจุกจิก มีน้ำใจ ละเอียดกับลูกค้า คอยสังเกตุดูแล ชมเยอะไปป่ะเนี่ย เอาเป็นว่า เริ่ดค่ะ

ที่พักไม่หรูมาก แต่เรียบง่าย งดคาราโอเกะ มีจักรยานให้ขี่ฟรี ไม่คิดตังค์ด้วย เย้ๆๆๆ มีเครื่องทำน้ำอุ่น แอร์ พัดลม ทีวี ราวตากผ้า ไม้แขวนผ้า ร่ม (รอบคอบมาก) ผ้าเช็ดตัว และน้ำแข็งฟรี ฝากแ่ช่ของในตู้เย็นได้ มีอุปกรณ์จานชาม ช้อน ให้ยืมฟรี กินเสร็จไม่ต้องล้าง วางกองไว้หน้าห้อง เขาจะมาเก็บไปล้างให้เอง

เจ๋งชะมัด ที่สำคัญ WIFI ฟรี ที่นี่สัญญาณแรงมาก ได้ใจลูกค้าสุดๆ 5555

อาหารจานด่วน แบบง่ายๆ เช่น ข้าวผัด ผัดเผ็ดราดข้าว ข้าวไข่เจียว ทุกอย่างจานละ 40 บาท เสิร์ฟให้ถึงห้องพัก ไม่ชาร์ทเพิ่ม ไม่มีค่าน้ำ เพราะเขามีน้ำฟรีให้ขวดใหญ่ และน้ำแข็งฟรีอีก 1 กระติก

เจ๋งอีกละ ^ ^

มาดูห้องพักกันบ้าง

หลังนี้ บ้านร่มไม้ 1 สำหรับ 2 คน 700 บาท หลังเล็กๆ น่ารัก เดินเข้าได้ 2 ทาง จากทางด้านหน้า หรือ ด้านข้างระเบียง

หลังต่อไป เดินไปอีกนิด หลังนี้นอน 4 คนค่ะ ชื่ออะไรไม่รู้ จำไม่ได้ ราคาคืนละ 1,200 บาท

ผ้าปูที่นอนจะหวานไปไหน 5555

ระเบียงกว้าง ห้องนี้เหมาะสำหรับสังสรรค์

วิวที่ระเบียง

เก็บข้าวเก็บของเรียบร้อย ต้องออกเดินสำรวจก่อน ถามเส้นทาง เดินลงจากทางบ้านพัก ไปแอบดูลำธาร ข้ามสะพานเล็กๆ ไป เจอลำธารเล็กๆ น้ำเย็นเจี๊ยบ ก้อนหินเยอะมาก พอแฉะๆ ให้เด็กๆ ได้เล่นกันอย่างปลอดภัย

ลำธารในที่พัก เล็กน่ารัก เสียจนอารมณ์ไม่ฟิน ตัดสินใจเดินไปน้ำตกตรอกนองกันดีกว่า เรียกรวมพล แล้วเดินทางกันเลย

ต้องเดินต่อไป ทางโน้น เริ่มสตาร์ทที่หน้า ครัวสวนร่มไม้

สุนัข ตัวหนึ่ง เดินวนเวียนรอบๆ พวกเรา ถามเจ้าของ ได้ความว่า มันชื่อ โมเช่ มันแอบฟังพวกเราคุยกัน และก็เดินนำทางไป ได้แต่มองอ้าปากค้าง..ใครชวนเหรอ มีใครเอ่ยปากชวนมั้ย เฮ่ย..แน่ะ ยืนรออีก งง..ป่ะกันเถอะ เดี๋ยวโมเช่จะรอนาน แล้วจะคิดว่าพวกเราไม่มีมารยาท

ระหว่างทางจะสังเกตเห็นว่า เป็นถนนที่ตัดผ่านเขา ต้องตัดหน้าดินออกเยอะมาก เสียดายธรรมชาตินะ ที่จริง ทำทางเดินเล็กๆ แล้วให้คนเดินออกกำลังกายขึ้นไปที่น้ำตกก็ได้ ชมวิวทิวทัศน์ มองต้นไม้ใบหญ้า การใช้รถยนต์ดูจะสะดวกสบายเกินไป ไปเที่ยวแล้วเหนื่อยนิดๆ สนุกกว่า

สิ่งที่จะเห็นตลอดข้างทางหรือ ลำธารเล็กๆ ที่ไหลมาจากน้ำตกตรอกนอง มีท่อประปา ระโยงระยาง ต่อพ่วงเต็มไปหมด อิจฉาคนบ้านติดน้ำตกนะ มีน้ำใช้ตลอดปี ใสแจ๋ว เย็นเจี๊ยบ

เดินมาซักพัก เห็นอะไรอยู่ข้างหน้า ป้ายกาแฟสด โอ้ว..มีกาแฟสดด้วยเหรอเนี่ย

อ๋อ..เหมือนเป็นที่พักนะ แต่ไม่เห็นบอกว่าให้เข้าพักได้มั้ย มีแต่ป้ายกาแฟสด ไม่ได้เดินเข้าไป อยากไปน้ำตกมากกว่า แฮ่กๆ (เริ่มหอบ)

ระหว่างทาง เขียวขจี

บ้านหลังนี้อยู่ริมทาง แต่ไม่มีคนอยู่แล้วล่ะ

อุ๊ย เจอป้ายน้ำตกด้วย อยู่ต่ำติดพื้นเชียว มัยไม่ติดสูงๆ หน่อยน้อ

เริ่มเห็นร้านค้าข้างหน้าแล้ว แสดงว่าใกล้จะถึง เยสสส

สังเกตถนน เริ่มหมดระยะถนนคอนกรีตแล้ว ตลอดทาง ทางดีมาก พอใกล้ถึงน้ำตก ถนนเริ่มหมดสภาพ สงสัยงบจะหมด เหอะๆ

มาถึงทางเข้าแล้ว ต้องซื้อตั๋วนะ ผู้ใหญ่ 40 เด็ก 20 เจ้าหน้าที่บอก ขับรถขึ้นไปได้ เพราะต้องไปอีกไกล แต่ถ้าจะเล่นข้างหน้านี้ก็ได้ มีแอ่งใหญ่ให้เล่น เราก็โอเค งั้นแถวนี้แหละค่ะ ไม่เดินแล้ว ไขมันกระจาย ขอพักดีกว่า

มีคนใจถึง ปั่นจักรยานมาด้วย เพราะเนินเยอะมาก เจ้าของที่พักใจดี รีบให้น้ำดื่มมาเป็นกำลังใจ สู้ๆ นะ ไปให้ถึง 5555

บรรยากาศที่น้ำตกตรอกนอง เย็นๆ ต้นไม้เยอะ สดชื่นจัง

มีเลขติดไว้ที่ต้นไม้ เพื่อ..?

เดาว่า เอาไว้นับว่ามีกี่ต้น หรือไม่ก็ทำทะเบียนไว้จะได้ดูแลรักษาได้ง่าย มั้ง..

ด้านหลังศาลาพักที่เห็นจะเป็นแอ่งน้ำตกใหญ่ มีคนเล่นน้ำอยู่หลายคน เสียงดังนิดหน่อย พวกเรานั่งพัก และพูดคุย กินน้ำกินท่า

มองหาโมเช่ มันหายไปไหนแล้ว สงสัย ไกลเกินอาณาเขต

กลัวหมาเจ้าถิ่น แอบหลบไปตอนไหน ไม่มีใครรู้ได้

ทริปนี้ไม่มีรูปน้ำตก หรือแอ่งน้ำให้ดูนะคะ เพราะมีคนอื่นเล่นน้ำอยู่ ถอดเสื้อบ้าง โชว์ซิกแพ็คบ้าง เลยเกรงจะไม่เหมาะสม โดยรวมๆ แอ่งน้ำใหญ่ตรงนี้ ก้อนหินเยอะจริงๆ ทั้งใหญ่และเล็ก น้ำไหลแรง แต่ก็ดูไม่อันตราย

นั่งกินขนม ดื่มน้ำ ชมวิว แล้วก็แอบซุบซิบ นินทาคนนั้นคนนี้ ซักพัก ก็ยกขบวนกลับ ระยะทางขากลับ รู้สึกเร็วกว่าขามาเยอะค่ะ ..