พงศาวดารเมิ่งไต(เครือเมืองกูเมือง)บรรพชนแห่งเขตปกครองตนเองชนชาติไตและจิ่งพัว.เต๋อหงหรือเขตปกครองตนเองใต้คง มณฑลยูนาน

...พญาธรรมมาเต้.เริ่มต้นพงศาวดารเมืองไตว่า“พุทธศักราชที่120...ยุคสมัยของการก่อกำเนิดอาณาจักรแว่นแคว้นทั้งหลายก็เริ่มขึ้น.พญาเมืองทุกแคว้นต่างสู้รบกัน...จนถึง“ปีกัดไก้(246ก่อนค.ศ.)พระเจ้าตอดตาป่อง.สืบบัลลังก์ต่อจากพระบิดา.พระองค์เป็นเจ้าฟ้าที่เก่งกล้าขยายดินแดนถึงมหาสมุทร.จนเจ้านครแห่งนาคาในมหาสมุทร.ยอมถวายหญิงงามเป็นบรรณาการ.พระเจ้าตอดตาป่องครองเมืองเป็นปีที่10จึงสิ้นพระชนม์.บ้านเมืองเข้าสู่ยุคแห่งความวุ่นวาย.เกิดการสู้รบจนทหารและราษฎรล้มตายเป็นอันมาก.ผู้หญิงกลายเป็นแม่ม่าย.เมื่อโอรสของพระเจ้าตอดตาป่องได้สืบราชบัลลังก์ต่อ.ต้องใช้เวลารวบรวมบ้านเมืองขึ้นใหม่จนเป็นปึกแผ่นอีกครั้งและครองเมืองอยู่20ปีจึงสิ้นพระชนม์

....ราชวงศ์พระเจ้าตอดตาป่องครองเมืองสืบต่อ9รัชกาล.จนค.ศ.137พระเจ้าธรรมราชซึ่งเป็นองค์ท้ายๆที่ครองเมืองอย่างสงบสุขได้อีก20ปี.ก่อนจะสิ้นพระชนม์.มเหสีของพระองค์ไม่มีพระโอรส.อำมาตย์และราษฎรจึงตกลงได้เลือกพระนัดดานามว่ามังบ่อ..ขึ้นสืบราชสมบัติแทน.ขณะนั้นเกิดเรื่องมหัศจรรย์ในวัดกลางเมือง.ไก่สีเทาตัวหนึ่งอยู่ๆก็พูดภาษาคน.โดยพูดซ้ำ3ครั้งว่า“ถ้าใครได้กินหัวข้า.คนนั้นจะได้เป็นเจ้า“ท่านเจ้าอาวาสและพระทั้งหลายได้ยินพร้อมกันชัดเจน.รุ่งเช้าเจ้าอาวาสได้สั่งให้สามเณรรูปหนึ่งฆ่าไก่สีเทาตัวนั้น(ตัวที่พูดได้)เป็นพุทธบูชา.กำชับว่าให้ถวายทั้งตัว.แต่ถึงเวลาถวายหัวไก่นั้นหายไป.ไถ่ถามสามเณรเลยบอกว่า.บังเอิญหัวไก่ตกลงกองขี้เถ้าเห็นว่าไม่สะอาด.จะเอาถวายพระพุทธคงไม่เหมาะจึงกินหัวไก่ไปเสียเอง.เจ้าอาวาสฟังดังนั้นก็รู้ว่าเป็นไปตามคำทำนาย.จึงส่งสามเณรไปรับใช้ในวัง.เจ้าฟ้าเห็นสามเณรบุคลิกสง่างาม.จึงรับสามเณรไว้เป็นบุตรบุญธรรม.อีกไม่ถึงปีเจ้าฟ้าก็สิ้นพระชนม์.สามเณรก็ได้เป็นเจ้าครองเมืองอยู่นานถึง52ปีราชวงศ์เจ้าสามเณรครองราชสืบต่อกันมาอีก33พระองค์.บ้านเมืองยุคนี้อุดมสมบูรณ์.พระพุทธศาสนารุ่งเรือง ราษฎรอยู่ดีกินดี ...ประวัติศาสตร์คนไตช่วงนี้.มีความรุ่งโรจน์เต็มไปด้วยความหวังที่เจิดจ้า.จนถึงเวลาที่ราชวงศ์นี้จึงสิ้นสุดลง.กลับสู่ยุคขุนศึกแก่งแย่งกันเป็นใหญ่อีกครั้ง

...ยังมีเมิ่งไตอีกมากมายหลายแห่งที่น่าท่องเที่ยวและไปเยี่ยมเยือนครับ

เรียบเรียงโดย:เชียงตุงเชียงรุ่ง

Cr.ขอบพระคุณเจ้าของภาพทุกท่านครับ