หมวยใหญ่ vs หมวยเล็ก
ระยะเวลาแห่งการรอคอย หมวยใหญ่ 3 ปีค่ะ ที่รอ ไปหาหมอ เจ็บตัว เสียตัง เสียน้ำตาไปหลายปี๊ป พอทำใจเลิกหาหมอ ไปเที่ยว ท้องเลยค่ะ งง หมวยเล็ก 4 ปีที่รอ รอบนี้ธรรมชาติล้วนๆ งงอีกรอบ อาการแพ้ท้อง หมวยใหญ่ ไม่แพ้ค่ะ แต่ง่วงนอนมากกก สามเดือนแรกกินแต่เงาะ อารมณ์ดี สิวตรึม ขี้เกียจแต่งตัว เขาว่าจะได้ผู้หญิง หมวยเล็ก แพ้มาก นั่งคุยกะโถส้วมทุกวัน กินได้แต่ผักต้ม ขี้โมโห หน้าใสไร้สติ เอ้ย ไร้สิว ชอบแต่งตัว ไปเที่ยว รอบนี้เขาว่าจะได้ผู้ชาย
การเจริญเติบโต หมวยใหญ่ ดิ้นระเบิดเถิดเทิง ยิ่งกลางคืนไม่ต้องหลับต้องนอน ท้องใหญ่มาก ลุกนั่งลำบาก นอนกินบ้านกินเมือง น้ำหนักขึ้นไม่เยอะ แต่ตัวอย่างกับแม่หมี รู้ว่าเป็นผู้หญิงตั้งแต่ 5 เดือน พอ 7 เดือน หมอฟันทง ผู้หญิง 99 % หมอบอกเผื่อพลาด สมใจฝาชี อยากได้ลูกผู้หญิง หมวยเล็ก ไม่ค่อยดิ้นจนกลัว ต้องไปอยู่ที่เงียบนอนหงาย แล้วปิดไฟ ดินก็เบ้าเบา บางช่วงเงียบไปทั้งวันจนกลัว หมอซาวด์กี่ครั้งก้เห็นแต่ก้น ท้องนี้แข็งแรง ท้องได้หกเดือนย้ายมาญี่ปุ่น ต้องจัดบ้าน เดินซื้อของ สามารถคะ นอนไม่หลับ ต้องไปหลับลกลางวันแทน เลิกอ๊วกตั้งแต่ท้องได้สี่เดือน แต่แปรงฟันที่อ๊วกทุกที ท้องนี้หุ่นดี ท้องไม่ใหญ่มาก คงเพราะเดินเยอะ ไม่มีอารายกิน ( อาหารไทย )
จะคลอดแล้วค่ะ หมวยใหญ่ ช่วงหลังๆเดินไม่ใหวแล้วค่ะ ท้องใหญ่มาก นอนดูทีวีอยู่คนเดียว คิดเล่นๆว่าถ้าเจ็บท้องจะเดินไปที่โทรศัพท์ได้ไม๊ ซักพักรู้สึกเหมือนฟองสบู่แตกดังบุ้ง มีน้ำใหลออกมานิดหน่อย แต่คิดว่าฉี่ใหล เลยไปเข้าห้องน้ำ ก้ฉี่ออกมาค่ะ ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะพึ่ง 37 วีคเอง แต่พอเดินออกมามีน้ำใหลออกมาเหมือนเราฉี่ราดอะคะ เลยโทรไปหาหมอ หมอบอกให้ดูที่ผ้าอนามัยว่ามีสีอะไร มีสีชมพูจางๆให้มาได้เลย ไม่ต้องรีย ค่อยๆมา รีบโทรไปหาฝาชี พักเที่ยงพอดี เลยไม่ต้องรอนาน หมวยเล็ก ท้องนี้นัดผ่าค่ะ 37 วัคพอดี ขอหมอผ่า เพราะอยากทำหมันเลย จะได้เจ็บรอบเดียว ต้องแอดมิดก่อนคลอด 1 วัน ก่อนแอดมิดเราเดินขึ้นเขาไปใหว้เจ้าแม่กวนอิม ปีใหม่พอดี เลยอยากใหว้พระ ระหว่างรอคลอด หมอก็พยายามเกลี้ยกล่อมเรื่องคลอด อยากให้เราคลอดเอง เรื่องทำหมัน ไม่อยากให้ทำ เราบอกตัดสินใจแล้ว อายุก้ไม่น้อยแล้ว มีอีกคงกินแกลบ ( อันนี้พูดกะตัวเอง )
ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน หมวยใหญ่ ระหว่างทางไปโรงพยาบาล ฝนตก ฝาชีขับซะเร็ว ถ้าไม่กลัวตำรวจคงเร็วกว่านี้ เราบอกหมอบอกให้ค่อยๆไป ก็ช้าซ้า น้ำก็ใหลออกมาเรื่อยๆ ถึงโ รงพยาบาลเกือบบ่าย ชุดคลุมเราสีน้ำเงิน เปียกหมดเลย ดีที่ฝนตก ไม่งั้นคนคงคิดว่าเราฉี่ราดแน่เลย หมอตรวจดูว่าปากมดลูกเปิดหรือยัง ให้นอนรอโดยเอาหมอนรองก้นไว้ ไม่ให้น้ำใหล เราก็เริ่มเจ็บท้องมากขึ้นเรื่อยๆ คิดว่าจะคลอดเอง ผ่านไป 6 ชั่วโมง น้ำคร่ำใหลตลอด ช่องคลอดเปิดเซ็นเดียว หมอบอกต้องผ่าไม่งั้นน้ำแห้งแล้วเด็กจะแย่ ผ่าก้ผ่า เพราะเจ็บท้องจะตายอยู่แล้ว ขนาดเราเจ็บยังไม่ถึงคลอด ยังจะตาย ( นับถือคุณแม่ที่คลอดเองทุกท่านค่ะ ) บล๊อคหลังก่อนค่ะ หมอก็คุยไปเรื่อย ๆ ไม่เห็นถามว่าชายัง เหมือนที่เราดูในหนังอะ ชาเหมือนไม่มีขาเลย ซักพักรู้สึกหน่วงๆที่ช่องคลอด เราช๊อคเลย ไม่เห็นหมอบอกขั้นตอน หนาวสั่นจนพยาบาลเอาผ้าห่มไฟฟ้ามาห่มให้ก็ไม่หาย ไม่ได้ยินเสียงร้อง ได้ยินแต่พยาบาลพูดว่า ต๊ายยยไปเอาแก้มมาจากใหนลูก แล้วเราก็ได้พบกัน น้ำตาใหลพรากกก โถตัวเหี่ยวจังลูก เหม็นก็เหม็น หัวเปียกเหมือนลูกหมาพึ่งเกิด รักแรกพบซะแล้วเรา น้ำหนัก 3360 กรัม ค่ะ ได้เห็นกันแป๊ปเดียวก็ต้องไปพักฟื้น 1 ชั่วโมงก่อนกลับห้อง หนาวสั่นไม่หายจนต้องฉีดอะไรมะรู้เข้าสายน้ำเกลือถึงหาย เหนื่อย หลับดีกว่าเรา หมวยเล็ก หมอนัดขึ้นเขียงวันรุ่งขึ้นบ่ายโมง นอนไม่หลับแปลกที่ กลัวเสียงคนที่มารอคลอด ร้องได้โหยหวนมาก (คนญี่ปุ่น ) ตื่นเช้าอดอาหาร แทงน้ำเกลือ พยาบาลมารับบ่ายโมงตรง เดินไปจนถึงห้องคลอดเลย มีหมอหนุ่ม 5-6 คนมายืนต้อนรับหน้าห้องผ่า เดินไปขึ้นเตียง อายเจ้าค่าอาย กลัวหมอเห็นแผนที่ประเทศไทยอันหวงแหน มีพยาบาลคนเดียวเอง เริ่มจากฉีดยาบล๊อคหลัง รอบนี้กลัวมากกก เพราะรู้ขั้นตอนแล้ว หมอจะเอาน้ำแข็งมานาบที่ตัวตั้งแต่อกลงมา ว่าเย็นไม๊ ถ้าเย็นแสดงว่ายังไม่ชา ดีหน่อย ห่วงเรื่องภาษาอยู่ กลัวพูดกันไม่รู้เรื่อง ภาษาญี่ปุ่นไม่ค่อยแข็งแรง ถนัดเม้ามากกว่า ลุ้นค่ะลุ้นว่าหญิงหรือชาย หมอพูดอะไรมะรู้ระหว่างการผ่า ไม่ออกมาซะที กลัวเหมือนกัน เสียงร้องมาก่อนเลยค่ะ พยาบาลอุ้มมาให้ดู ตกใจมาก เหี่ยวกว่าคนพี่อีก ตัวเล้กนิดเดียว ดำ ๆไงไม่รู้ ตกหลุมรักอีกแระ น้ำหนัก 2640 กรัม ทำหมันต่อเลย หมอบ่นว่าเลือดออกเยอะ ดันฟังรู้เรื่องอีก เกินเวลาที่หมอบอกไปเยอะ ขากลับไม่ต่องเดิน สบาย
Free TextEditor
Free TextEditor
Free TextEditor
Free TextEditor
Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2552 15:51:16 น. |
Counter : 458 Pageviews. |
|
|
|