คุณหญิงกระเจี๊ยบ!!!
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2553
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
3 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
What happen with my life?

What happen with my life?



ช่วงนี้จิตใจอ่อนแอเหลือเกิน อะไรนิดก็น้ำตาหล่น อะไรหน่อยก็นำตาร่วง


แย่...บอกได้คำเดียวว่าแย่ ไม่คิดมาก่อนเลยว่า ตัวเองจะอ่อนแอได้ขนาดนี้


ประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมาไม่ได้ช่วยอะไรได้เลยสำหรับที่นี่


ที่ที่มีแต่ความวุ่นวาย ไร้ระบบ ไม่ยอมรับความจริง


ทุกคนถูก...เมื่อผิดก็จะโยนให้คนอื่น หรือเดินหนี...ไม่รับผิดชอบ!!!



แล้วเราจะทนต่อไปได้หรือ?...นี่คือคำถาม


ที่เพียรถามตัวเองมาตลอดระยะเวลากว่าสองเดือน


เราทำอะไรให้ให้ที่นี่ได้บ้าง?


ครั้งแรกเราเองที่เป็นฝ่ายคาดหวังให้เราทำทุกอย่างที่ทำได้


มันเหมือนจะไปได้สวยกับเนื้องานที่เราเคยทำ และถนัด Presentation


แต่เมื่อผ่านมาสักพัก เราได้เข้าไปลุยใน Detail


เราก็ต้อง Fail  เพราะอะไรหลายอย่างแตะต้องไม่ได้


มีอำนาจก็เหมือนไม่มี ต้องกลายเป็นคนที่กลัว หงอ ไร้ความเป็นตัวเองอย่างสิ้นเชิง



หลายคนให้คำแนะนำ "อย่าคาดหวังค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆศึกษาไม่ต้องรีบ เดินช้าแต่มั่นคง"


แต่ไหนตอนนี้


"ทำไมไม่ทำ ... ทำไมทำไม่ได้"


Why do you loss the leader ship?


นั้นสิ...ทำไม...เพราะว่า Fail ไง เคย Fail ความมั่นใจว่าทำถูก ควรทำมันหายไป


อะไรคือสิ่งที่ที่นี่ต้องการจากเรา


เราพยายามปรับปรุงตัวเสมอ เพื่อให้อยู่ได้อย่างมีความสุขทุกผ่าย


หากแต่ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย นอกจากจิตตก เศร้า และน้ำตาร่วง เพราะความเจ็บใจตัวเองเท่านั้น



เราไม่ใช่ Super man ไม่ใช่ Hero และไม่ใช่วีรสตรี


เราเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาที่เจ็บได้ ร้องไห้เป็น



เรารู้นี่คือบททดสอบของ...ความเป็นผู้นำ


ซึ่งเราต้องพยายามก้าวผ่านไปให้ได้ โลกนี้เต็มไปด้วยการเรียนรู้มากมาย


เราต้องมีความมานะ พยายาม อดทนอย่างแสนสาหัสกับบททดสอบนี้


เพื่อปลายทางที่มีความสุข


แต่...ระหว่างทางนี่สิ เต็มไปด้วยทุกข์แสนสาหัสขนาดนี้


เราจะผ่านไปได้หรือ?


ปัญหาชีวิตมากมายก็ผ่านมาแล้ว หากแต่เรื่องงานง่ายๆที่เราเองก็สามารถ


วันนี้เกิดจะไม่สามารถขึ้นมาเสียเฉยๆ



เป็นไปได้ไม๊...ถ้าเราจะเข้ามาเก็บกวาดอะไรให้ดีขึ้น


เราเองก็อยากทำให้ได้อย่างนั้น


แต่วันนี้ มันหมดแรงและท้อมาก ตอนจบใหม่ๆยังไม่ต้องใช้พลังเท่านี้เลย


คนที่ทำทุกอย่างได้เสมอ แต่เมื่อวันที่ไม่สามารถทำอย่างใจคิดได้มันช่างทรมาน


ตราบใดที่ยังเป็นแบบนี้ ไม่นานเราก็จะถูกกลืนเข้าไปในวัฒนธรรม


ขององค์แบบนนี้แน่ๆ



...เราไม่อยากเป็นคนที่โวยวาย  ไร้มารยาท...


...เราไม่อยากเป็นคนที่ชอบโยนความผิดให้คนอื่น...


...เราไม่อยากเป็นคนที่ชอบคิดว่าตัวเก่ง ไม่ฟังใคร...


...เราไม่อยากเป็นคนที่ทำไม่ดีพอ แต่ไม่พร้อมจะปรับปรุง...


...และสุดท้าย...


เราไม่อยากทำในสิ่งที่ตัวเองแกล้งรัก


เพราะเราไม่เหมาะกับที่นี่...หรือ....ที่นี่ไม่เหมาะกับเรากันแน่



สับสนจริงๆ ไม่รู้จะป่านไปได้อย่างไร




ป.ล. เคยมีคำกล่าวว่า "เรื่องบางเรื่องเมื่อหาทางออกไม่ได้ ก็ให้ออกทางเข้า"


       หรือเราต้องทำแบบนั้นจริงๆ



Free TextEditor


Create Date : 03 พฤษภาคม 2553
Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 20:36:23 น. 5 comments
Counter : 512 Pageviews.

 
แวะมาทักทายจ้า


โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:07:34 น.  

 
ปัญหาในองค์กรแบบนี้ แก้ยากจริงๆ ครับ เพราะบางทีอาจจะกลายเป็นวัฒนธรรมของที่นั่นไปแล้ว

พออ่านไปแล้ว พึ่งเห็นว่า จขบ. ทำมา 2 เดือน จริงๆ ตรงนี้อาจจะเป็นเพราะช่วงปรับตัวด้วยน่ะครับ ยังไงเราไม่สามารถเปลี่ยนรอบตัวในที่ทำงานได้ ลองเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองแทนดีกว่าครับ เช่น

1. หน้าที่และความรับผิดชอบตาม JD ของเรา เราทำให้ดีที่สุด

2. เรื่องหยุมหยิมเรื่องอื่นปล่อยไป เราทำอะไรไม่ได้ อันไหนติดขัด ปล่อยวาง แล้วตั้งใจแก้ปัญหาทีเกิดขึ้น เพื่อไม่ให้กระทบต่อตัวเราและองค์กร ให้นึกเสมอว่า อุปสรรคนี่แหละ จะทำให้เราแกร่งขึ้น (แต่อย่าแกร่งจนกร้าวนะครับ)

3. พยายามตีซี้กับเพื่อนในที่ทำงานด้วยน้ำใจ หรืออื่นๆ เพื่อจะได้ช่วยประคับประคองเราไปได้

4. สำคัญมาก เพิ่มความอดทนของตัวเองให้มากขึ้น

5. ถ้าคิดว่าทำหมดแล้ว แต่ไม่ไหวจริงๆ เตรียมแผน 2 สำหรับการหางานใหม่ไว้ล่วงหน้าก็ดีนะครับ

ทั้งหมด เป็นข้อแนะนำครับ จะลองฮึดดูซักครั้ง ก็สนับสนุึนเลยครับ ที่สำคัญ ขอให้ จขบ. ผ่านอุปสรรคเหล่านี้ไปได้ด้วยดีครับ


โดย: เข็มขัดสั้น วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:03:00 น.  

 
เคยได้ยินใครคนนึง..เคยพูดว่า....คนที่จะทำให้เรารู้สึกอะไรๆ ได้ คือคนในครอบครัว...คนในที่ทำงานเป็นเพียงแค่คนที่พบตอนเช้าแล้วแยกย้ายกันในตอนเย็น...แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:32:52 น.  

 
อาจจะต้องให้เวลากับมันอีกซักหน่อย...ให้เราได้ปรับตัวมากกว่านี้
อุปสรรคที่เราเตรียมรับมือมาแล้ว...แต่กลับเจออุปสรรคที่เราไม่คาด
ว่าจะได้เจอ...ลองทำความรู้จักกับมัน...และถามตัวเองอีกทีว่าเรา..
ชอบหรือไม่ชอบ...ตอนนี้อจจะเจอเรื่องที่ขัดแย้งกับความรู้สึกมากๆ
ซักเรื่อง แล้วทำให้เราเริ่มรู้สึกแย่กับที่ที่...และพยายามหาทางดีดตัวเองออก...
ลองนั่งนิ่งๆอยู่ในนั้นอีกซักพัก...รอให้สิ่งต่างๆมันคุ้นชิ้นก่อน....
อาจจะรู้ว่าเราจะอยู่กับมันได้ยังไงนะ...ยังไงก็สู้ๆ...อย่าเพิ่งคิดถึงประตู
อยู่ให้รู้ว่า แน่จริงซะก่อน...


โดย: greenvases วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:31:37 น.  

 


โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:29:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

aim_j
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add aim_j's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.