กระดิกเท้าดูทีวี...บนความถูกต้องและชอบธรรม!?

กระดิกเท้าดูทีวี...บนความถูกต้องและชอบธรรม!?

ผลสำรวจของสำนักโพลแห่งหนึ่งบอกว่า ร้อยละ 72.6 ไม่เห็นด้วยกับการปิดถนนเพื่อชุมนุมขับไล่รัฐบาล, ร้อยละ 70.8 ไม่เห็นด้วยกรณีบุกเข้ายึดสถานีโทรทัศน์ NBT , ร้อยละ 68.9 ไม่เห็นด้วยกับการปิดล้อมทำเนียบ กระทรวงและสถานที่ราชการ และร้อยละ 65.1 เห็นด้วยที่ควรจะมีการปรับเปลี่ยนรัฐบาล
ตัวเลขเหล่านี้กำลังสะท้อนอะไรบางอย่างที่มากกว่า “วิกฤติเมือง” ที่ร้อนแรงอยู่ขณะนี้ กล่าวคือ ประชาชนของสังคมกำลังรู้สึกสะเปะสะปะระหว่างความรู้สึกกับความคิด
หากดูจากตัวเลขสำรวจร้อยละ 65.1 ที่เห็นด้วยกับการเปลี่ยนรัฐบาล แสดงว่าประชาชน(ส่วนใหญ่)ไม่ชื่นชอบการทำงานของรัฐบาล นั่นคือกรณีความคิดเห็น
แต่ตัวเลขของผลสำรวจอื่นๆ ประชาชนเองก็ไม่ชื่นชมการกระทำของพันธมิตร เพราะเกรงจะเกิดความรุนแรงไปถึงขั้นนองเลือด พูดง่ายๆ..เค้ากลัวพันธมิตรจะพาคนไปตาย!!
ด้านนี้เป็นความรู้สึก..
ด้วยความคิดที่ระคนปะปนไปกับความรู้สึกเช่นนี้กำลังเกิดขึ้นเป็น “เปอร์เซ็นต์ใหญ่” ของสังคม แต่ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเป็นเรื่องส่วนบุคคล และเป็นเรื่องอันชอบธรรมในสังคมประชาธิปไตยที่ “ใคร” ก็สามารถคิดและรู้สึกได้ทั้งนั้น
ส่วนตัวผมเองไม่ใช่หมอดูฟันธงฟันทิ้งที่ไหน แต่มีความคิดเอาว่า ผลสำรวจข้างต้นนี้ ร้อยละ 80-90 คือแบบสอบถามของคนที่...ดูข่าวทีวีอยู่บ้าน!
ขอย้ำนะครับ..นี่เป็นความคิดอันชอบธรรมของผม
ทำไมคนดูข่าวทีวีอยู่บ้านถึงไม่ออกไปชุมนุม ตลอดจนหลายเสียงสะท้อนคิดว่า การไปร่วมชุมนุมมีส่วนทำให้สถานที่ราชการต้องเสียหาย-ต้องมัวหมอง?
ทั้งหมดทั้งมวล เป็นความคิดอันชอบธรรมของเขา...
เช่นกัน คนที่ไปร่วมชุมนุมก็มีความคิดและความรู้สึกอันเป็นความชอบธรรมที่จะไปแสดงตัวตน ณ สถานที่ดังกล่าว ดังนั้น เราไม่ควรนำมาปะปนกันให้เกิดความแตกแยก
ประเด็นนี้ร้ายกาจนัก และกำลังกลายเป็นเกมส์ที่ “กลุ่มบุคคล” ใช้เป็นแรงเหวี่ยง เอาความรู้สึกนึกคิด(ที่แตกต่าง) ของคนในสังคมมาห้ำหั่นใส่กันขณะนี้
ผมเองได้ไปร่วมชุมนุมกับกลุ่มพันธมิตรฯ มา 2-3 ครั้ง ซึ่งเชื่อว่าหลายคนที่เคยไปคงมีประสบการณ์คล้ายคลึงกับสิ่งที่ผมจะเล่าดังต่อไปนี้..
1 ก่อนไป เมื่อญาติพี่น้อง เพื่อนพ้องที่รักทราบ จะทักท้วงด้วยความเป็นห่วง ไม่อยากให้ไปอยู่ในที่อันตราย เกรงจะไม่ปลอดภัย พานทำให้อนาคตอันโชติช่วงชัชวาลพลอยดับวูบ แต่ก็ไม่ใช่ว่าคนรอบข้างจะไม่เห็นด้วยซะทีเดียว ส่วนใหญ่มักจะบอกว่า..เรายังมีทางอื่นในการแก้ปัญหา(ที่ไม่ใช้ความรุนแรง) มิใช่หรือ?
2 เมื่อเรายืนกรานชัดเจน ทีนี้จะเกิดความเหลื่อมล้ำทางความรู้สึกกับคนรอบข้าง คือ เราไป ทำไมคุณ เธอ มึง ไม่ไป และมักจะเลยเถิดจนเกิดกรณีโต้แย้ง ไปหรือไม่ไป?? มึงไม่ไปใจตุ๊ด หรืออยากไปก็ไปไอ้ควาย(เอ้ย) ห้ามไม่ฟัง อันนี้ก็ว่ากันไปตามสภาพแวดล้อมคนรอบข้าง
กล่าวโดยส่วนตัว เมื่อผมเดินทางไปร่วมชุมนุม 2-3 ครั้ง ผมไม่ได้รู้สึกฮึกเหิม รักม็อบหรือเกลียด(ผู้นำ)รัฐบาลชนิดเป็นบ้าเป็นหลังมากขึ้นแต่อย่างใด แล้วก็ไม่ได้กลับบ้านมาทำแมนใส่คนรอบข้างว่า กูไปมาแล้ว แต่บังเอิญอย่างยิ่งว่า ไปแล้วรู้สึกอะไรกลับมาบ้าง
เป็นความรู้สึกอันชอบธรรมของผมนะครับ!
ปกติผมจะเดินทางไปร่วมชุมนุมตอนกลางคืน เลยทำให้ได้เห็นภาพความเป็นอยู่ของผู้ชุมนุมพวกที่มาปักหลักกินนอน ทั้งกางเต้นท์ ปูแผ่นพลาสติก นั่งๆ นอนๆ กันตามอัตภาพ มีช็อตเด็ดประทับใจตรงมีการทำราวแขวนเสื้อผ้าโดยใช้เสาอาคารทำเนียบรัฐบาลสุดโอ่โถงนั่นแหละเป็นฐานที่มั่น
ดูให้ตลกก็ดูได้ ว่ามันเป็นภาพสุดแสนจะคอนทราสต์แตกต่างกันสุดขั้วระหว่างสถานที่ของผู้ทรงเกียรติกับเสื้อผ้าของผู้ทรง(เกลียด)
แต่เชื่อว่า ผู้ชุมนุมคงไม่ได้อยากตากผ้าเหม็นๆ ให้เสียทัศนียภาพทำเนียบฯ สวยๆ หรอก และถ้าเลือกได้ ถามกันจริงๆ ระหว่างนอนอยู่บ้าน(ที่ไม่สวยเท่าทำเนียบ) กับนอนกลางพื้นดินแฉะๆ (หากคืนไหนฝนตกลงมา) จะเลือกอย่างไหน?
ไม่มีมันสมองเท่าไอน์สไตน์ หรือรวยล้นฟ้าเท่าเศรษฐีไร้ชาติบางคน เชื่อว่าคงเลือกคำตอบได้?
นี่ยังไม่นับตามฟุตบาธ เกาะกลาง-ข้างถนนราชดำเนินที่มีผู้ชุมนุมยึดครองเป็นนิวาสถาน ผมสรุปด้วยสายตาแบบชอบธรรมเลยว่า ลำบาก! ยิ่งวันไหนฝนตก น้ำเจิ่งนองตามพื้น ไหลซอกซอนตามแผ่นพลาสติกจนซึมถึงหลัง จะเคลื่อนย้ายไปไหน ก็ไม่มีที่ที่ดีไปกว่านี้ เห็นแล้วมันก็อด...
ไม่ได้สงสาร!
เพราะความน่าสงสารมัน “ใหญ่” ไม่พอจิตใจของผู้ชุมนุมหรอกครับ
แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้ว่า...
เพียงคนๆเดียว หรือคนบางกลุ่มทำให้เกิดภาพเหล่านี้?
เพียงคนๆเดียว หรือคนบางกลุ่มทำให้สังคมสับสนทางความคิดและความรู้สึกเหล่านี้?
ผมเคารพในความคิดของคนๆเดียว หรือคนบางกลุ่มทั้งหมด เพราะนั่นเป็นความชอบธรรมทางความคิดของพวกเขา แต่ความคิดอันชอบธรรมเหล่านั้นท่านได้ไตร่ตรองดูแล้วหรือไม่ว่ามันเป็นความคิดที่ถูกต้องแล้ว?
กลับมาจากม็อบ ไม่ว่าจะมีคนถามว่าไปทำไม เป็นอย่างไร ผมตอบตามจริงครับว่า..
ไปแล้วเห็น..เห็นแล้วได้คิด..ส่วนจะคิดได้อะไรก็ตามแต่ตัวท่านนั้นๆ
เป็นความคิดที่ผสมไปด้วยความรู้สึก(ส่วนตัว)
และกรุณาอย่าชวนกันไป เพราะอยากไป ต้องไปเอง แต่ถ้าไม่ไปก็ไม่ผิดอันใด เพราะเป็นความรู้สึกอันเป็นความชอบธรรมของตนเองเท่านั้น
ไปหรือไม่ไปชุมนุม ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งสำคัญคือ เมื่อทุกคนมีความชอบธรรม แต่ก็อย่าละเลย “ความถูกต้อง” ด้วย...
เหมือนดังเช่น ลุงหมัก(ของผมและทุกๆคน) พยายามให้คนทำงานสื่อเลือกข้าง นัยว่า สังคมเองก็ต้องเลือกข้าง ไม่รัฐบาล ก็พันธมิตร??
ลุงพูดได้โดยชอบธรรม แต่ถามว่าถูกต้องหรือ??
ลุงสั่งให้ตำรวจเข้าสลายม็อบ เพราะมีอำนาจศาล เป็นความชอบธรรม แต่ถูกต้องแล้วหรือ??
สถานีโทรทัศน์บางแห่ง(ของลุง) เลือกที่ใช้คำโปรยในรายการข่าวว่า “พันธมิตร ยึดเมือง!?” เป็นความชอบธรรม แต่แน่ใจว่าเขียนด้วยความหมายถูกต้องแล้วหรือ?
ลุงอยากด่ากราดใครก็ได้ที่เห็นแย้ง ชอบธรรมต่อปากของลุง แต่ด่าไป ใจลุงเคยถามปากมั้ยว่า..ถูกต้องแน่หรือ?
ตั้งคำถามกับลุงอย่างนี้ ไม่วายโดนด่า งั้นถามอย่างนี้ดีกว่า--ผู้ชุมนุมที่ไปแขวนราวตากผ้าเสาทำเนียบฯ ทำถูกต้องหรือเป็นความชอบ(ทำ)หรือไม่?
ลองให้โพลทำสำรวจ ประชาชนที่นั่งดูทีวีอยู่ที่บ้านดูสิครับ??!!

สันทัด โพธิสา..

Create Date : 01 กันยายน 2551		2 comments
Last Update : 1 กันยายน 2551 14:45:05 น.
Counter : 1104 Pageviews.
Share Tweet