ว่าด้วยความรู้สึกล้วนๆ
วันนี้เดินทางกลับบ้านเร็วผิดปกติเลิกงาน 5 โมงพุ่งออกจากออฟฟิต ขับรถมาเรื่อยๆ ได้เห็นรถกระบะบรรทุกน่าจะเป็นคนงานก่อสร้างนั่งอัดๆกันหลายๆคน สายตาเค้ามองไปรอบๆตัว มีบางคนผงกหัวทำจังหวะ สงสัยกำลังฮัมเพลงอยู่ บางคนนั่งก้มหน้าฟุบลง เห้ยทำไมแค่เห็นเราก็รู้สึกเหงา รู้สึกเศร้าๆ(พิมพ์ถึงตรงนี้น้ำตาจะไหล) เราอ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้มากๆ วันนี้พวกเค้าทำงานกันเหนื่อยหรือเปล่านะ ทำไมเราถึงคิดถึงพวกเค้า หลายครั้งที่เราเห็นสถานการณ์แบบนี้ เรานั่งร้องไห้ในรถเป็นจริงเป็นจังมาก คราวก่อนเห็นคุณลุง นั่งหลังรถคนเดียว ฝนตก รถติด ลุงมีผ้าใบบังหัว โอ้ย สงสารจับใจ เราจะช่วยอะไรบอกเค้าได้ไหมนะ คิดถึงขนาดอยากไปเรียนสังคมสงเคราะห์ แต่คิดไปมา บางทีเค้าอาจจะมีความสุขกว่าเราก็ได้นะ เห้อ พิมพ์ไม่รู้เรื่องเวิ้น จริงๆคือสงสาร อยากช่วยเหลือ แต่ตัวเองยังตัวไม่รอด 555 



Create Date : 28 มกราคม 2558
Last Update : 28 มกราคม 2558 20:52:53 น.
Counter : 767 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Thunia bensoniae
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มกราคม 2558

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
29
30
31