เป็นตัวเอง...ชีวิตมันสี้นเกินว่าจะเป็น...คนอื่น
 
มีนาคม 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
21 มีนาคม 2552

คุณ...เคยมีเพื่อนแบบนี้มั้ย...????

คุณเคยมีเพื่อน...สักคนมั้ย  (ต้องมีบ้างละ)
งั้นคำถามต่อมา
คุณเคยให้เพื่อน....ยืมเงินมั้ย  (มันต้องมีบ้างยืมแล้วก็คืน)
งั้น ขออีก 1 คำถาม...
คุณเคยมีเพื่อนที่...ขโมยเงินคุณ...ตอนคุณ ไม่มีเงินบ้างมั้ย
...หวังว่าคุณคงโชคดี ที่ไม่เจอเพื่อนอย่างที่ผมเจอ....
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเล่า ...และคงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
ถึงจำนวนเงินไม่ได้มากมายอะไร...แต่มันคงอยู่วนเวียน
ในหัวผม ...แล้วสิ่งที่ทำให้ผมนึกถึงเพื่อนคนนี้ คือก็เรื่องนี้
มากกว่าเรื่องความเป็นเพื่อนที่มี...





เกม (นามสมมุติ)...เป็นเพื่อนผู้ทอม ที่ผมรู้จักผ่าน pirch มาหลายปี
ถ้านับรวมถึงปัจจุบัน ก็เกือบ 10 ปีได้
เราคบกันตามประสาเพื่อนผู้ทอม  นัดเจอกัน เที่ยวกันบ้าง
ต้องบอกก่อนว่า ผมไม่ได้เป็นคนมีเงินมากมายอะไร
ยืมก็คือยืมต้องคืน  ส่วนเที่ยว แล้วผมเป็นคนชวนไปเที่ยว
อันนี้ยินดีออกให้


ช่วงที่ผมเจอเกม เขากำลังอกหัก  คงใช้โทรศัพท์เยอะ
เกมโทรมาให้ผมจ่ายค่าโทรศัพท์บ้าน สมัยก่อนยังเป็น
เทเลคอม อยู่เลย   จำนวนเงินประมาณ 500  บาทกว่า
(บอกแล้วว่ามันไม่ได้เยอะอะไร) เจอกันแล้วจะจ่ายให้
500  เมื่อสมัย เกือบ 10 ปี ก่อน ผมว่ามูลค่ามันเยอะนะ
แต่เจอกันก็ไม่คืน ไม่ได้พูดถึง เอานะ เข้าใจว่าเพื่อนคงไม่มี


ผมไม่แน่ใจว่าเกมมีฐานะยังไง  คือ เขามีเงินนะ แต่ถ้าผม
ไปชวนเขาเที่ยวค่าใช้จ่ายจะต้องออกให้ (ถูกต้องแล้วก็ชวนเขาไป)
แต่เกมเป็นเพื่อนที่ดีนะในความรู้สึกผมตอนนั้น
แม้ว่าในบ้างครั้งจะรู้สึกว่า ทำไมกูโดนเอาเปรียบเยอะจังเลย


ช่างมันเรื่องแค่นี้เรื่องเล็ก ถือว่ากินเที่ยวด้วยกัน
ถึงเวลาผ่านไปเกมก็ยัง..ไม่คืนค่าโทรศัพท์ 
จนมันเปลี่ยนมาเป็น ทรู ...ละ  (500 กว่าบาทเอง)


เราก็คบกันมาเรื่อย เจอกันบ้าง โทรคุยกันบ้าง
จนปี 2548 ประมาณ 31  พ.ค.  ผมต้องย้ายห้อง
จากรามอินทรา  มาสุขุมวิท 93  เกมก็มาช่วยผมย้ายห้อง
ฝนตก ห้องอยู่ชั้น 6 เราขนกันทุลักทุเลมาก
เมื่อขนเสร็จ แหวกที่พอมีที่นอน เราก็อาบน้ำ
ลงไปทานข้าวกัน วันนั้นผมเลี้ยงข้าวเกม
เพราะเกมมาช่วยย้ายห้อง ซาบซึ้งในน้ำใจเพื่อนมาก


ช่วงนั้นผม ถูกแฟนทิ้ง  ไม่มีเงิน เพิ่งได้งานใหม่ ย้ายห้องมาใกล้ที่ทำงาน
คือชีวิตกำลังเจอแต่เรื่องแย่ๆๆ
อืม...ด้วยเงินเก็บที่ผมมีประมาณ 8500  บาท
จ่ายค่าห้องไป 4400  ค่ารถขนของ 1000 เงินน่าจะเหลือ 4100
และเงินจำนวนนี้ผมต้อง เก็บไว้เป็นค่าห้อง ของสิ้นเดือน มิ.ย.
2500  (ค่าเช่า + ค่าน้ำ+ ค่าไฟ+ค่าส่วนกลาง)
แล้วต้องใช้กินทั้งเดือน 1500  อืม...จนจริงๆ


ก็เอาเงินใส่กระเป๋ากางเกงยีนส์ไว้ตัวที่ใส่ประจำ  นับไว้อย่างดีเลย
ตื่นเช้ามาจะลงไปซื้อข้าวมาเลี้ยงเพื่อน  เฮ้ย.....เงินเหลือ 3000  บาท
หายไปไหนละ 1000  ผมยืนยันกับตัวเองเลย ว่านับไม่ผิด
โดยเฉพาะเงินที่จำเป็นกับชีวิตผมขนาดนี้  ผมรีบลงไปโทร
ตู้หยอดเหรียญหารถขนของวันผมให้เงินเกินหรือเปล่า
เขาบอกว่าไม่เกินพอดีเมื่อวานยังนับเงินกันไง
แล้ว...เงิน 1000  ผมหายไปไหน....  ผมกลับขึ้นห้อง
ด้วยคำถามในหัว แต่ผมไม่ได้ถามเกม ไม่ได้คิดด้วยว่า
เกมจะทำกับผม  ในยามที่ผมกำลังแย่ในชีวิต  ไม่เป็นไร
เหลือ 500 ก็ใช้ไป 500   .....


การเงินผมยังไม่เข้าที่หรอก ต้องฝึกงานฟรี 1 เดือน
กินแต่ข้าวไข่เจียว กล่องละ 10 บาท บางวันก็มาม่าต้ม
หรืออะไร เพื่อนคนอื่นแวะมาเลี้ยงข้าวบ้าง


ก.ค. ผมไปยืมเงินเพื่อนมา 1500  เพื่อใช้หนี้เพื่อนอีกคน
ที่ยืมเขามา 500   และอีก1000 เอาไว้ใช้
เพราะสิ้นเดือน ก.ค. เงินก็ออกแล้ว แต่...
เกมแวะมาค้างที่ห้องผมอีกครั้ง ในวันที่ผมเหลือเงิน
1000  บาท คืนนั้น  เราไป 7/11กัน ผมซื้อของ 49 บาท


1000- 49 = 961  แบงค์ 500  1 ใบ  แบงค์ 100  4 ใบ
แบงค์ 50   1 ใบ  เหรียญ10 1 เหรียญ  เหรียญบาท 1 เหรียญ
เงิน500 ต้องไปโอนให้เพื่อนวันรุ่งขึ้น ส่วนเงิน 461 เก็บไว้ใช้


ด้วยความบังเอิญบนแบงค์500 มีคนเขียนข้อความอะไรสักอย่าง
ทิ้งไว้ ผมอ่านแล้วจำแบงค์ 500 นี้ได้ เพราะมันคง
เป็นแบงค์ใหญ่ที่ผมมี และต้องไปโอนให้เพื่อน


ตื่นเช้ามา 10 โมงผมต้องไปทำงาน  เกมจะไปหาแฟนเพราะ
วันนี้เป็นวันเกิดแฟน


9 .30 ผมแต่งตัว ล้วงไปในกระเป๋าเกงเพื่อหยิบเงิน 50 บาท
ติดตัวไปทำงาน และ 500 ไปโอนคืนเพื่อน  แต่ ...500  หายไป
ผมคิดอะไรไม่ออก นาทีนั้น เงินหายอีกแล้วเหรอ
เมื่อคืนก่อนนอน ผมยังนับแล้วใส่กางเกงไว้เลย


นาทีนั่นหน้ามืดแล้ว  ผมถามเกม ว่าเอา เงินไปหรือเปล่า
งั้นขอดูเงินหน่อยว่ามีเท่าไหร่ ผมจำ จำนวนเงินที่เกมบอกไม่ได้
แต่ผม จำแบงค์ 500  ที่อยู่ในกระเป๋าเงินเกมได้
นั่นมันแบงค์ 500 ผม ที่ผมต้องโอนให้เพื่อน


ผมถามเกมว่าทำกับผมอย่างนี้ได้ยังไง เห็นเป็นเพื่อนกันอยู่หรือเปล่า
ผมต้องไปทำงาน เพราะเลย 10 โมง ผมเดินปาดน้ำตาไป
ผมเสียดายความเป็นเพื่อน ที่ยาวนานระหว่างเรา
ผมเสียใจ


เกมตามไปที่ทำงานด้วย  พี่ที่ทำงานถามว่ามีอะไร
ก็เล่าไป พี่เขาไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่ผมเล่า  ผมนั่งร้องไห้
มันอัดอยู่ข้างใน เวลาที่ผมแย่ทำไมเพื่อนต้องมาทำร้ายผม


เกมบอกว่า เอางี้ละกัน เกมให้ตังค์ 500 คืนเป็นค่าโทรศัพท์
ที่เคยยืมมาละกัน  (500  เทเลคอม)
จริงๆเกมจะเอาเงินเนี้ยไปเลี้ยงข้าววันเกิดแฟน
แต่เห็นเพื่อนเดือดร้อนก็เอาไปเถอะ


...มึงเอา 500 ที่ขโมยกูมา ...มาคืนกูนี่นะ....
หัวใจมึงทำ..ด้วยอะไรวะ


เกมบอกว่าเย็นนี้จะพาแฟนมาเลี้ยงวันเกิดที่นี่
ผมกล้าพนันได้เลย เกมมันไม่มาหรอก  คนที่ขโมยเงินเพื่อน
ยังจะกล้ามาเหรอ...แล้วเกมไม่มาจริงๆ


เราขาดการติดต่อ กัน...ถามจริงถ้าคุณไม่ได้ขโมยเงิน
คุณจะหลบหน้า คุณจะหายไปทำไม เว้นเสียแต่ว่าคุณ ทำ...


ผมเป็นคนที่โกรธใครไม่นาน แต่เป็นคนที่จำ อาฆาต
(ซึ่งมันไม่ดีหรอก)  ผมถือว่า เกมไม่ได้คืนค่าโทรศัพท์ 500
แต่เกมคืนเงินที่ขโมยผม 500  แล้ว 1000  ที่มันหายไปละ


วันนึงผมกับเกมก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง  เกมว่างงาน
ผมอยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ของชีวิต เกมมีปัญหาเรื่องเงิน
เพราะมีแฟน แล้วเพิ่งซื้อรถมือสอง  


พ.ย.48. เกมยืมเงินผม 1000  บอกว่าเดือน ธ.ค จะคืนให้
ครบกำหนด เกม โอนคืนมาให้ 400 บาท  ค้างไว้ 600


ปัจจุบัน ปี52
ผมได้ทวงเกมหลายครั้ง smsไป  โทรไป  ทวงผ่าน msn เกมไม่คืน
แต่เกมมีปัญญา ออกรถยนต์คันใหม่  เติมน้ำมัน มีเงินเที่ยว
ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข  แต่เกม ไม่มีปัญญาคืนเงินผม


ผิดที่ผมให้ยืมไป  ผิดที่ผมคิดว่าเพื่อนจะปรับปรุงสันดานให้ดีขึ้นได้


แต่ที่ผมนำมาเขียน อยากให้เป็นบทเรียนกับคุณผู้อ่านว่า
อย่าไปคิดแทนคนอื่น อย่าไปคิดให้โอกาสคนที่สันดานเป็นแบบนี้
เพื่อนที่คบกันมานาน เขาอาจไม่เคยคิดว่าคุณเป็นเพื่อน
นอกจากผลประโยชน์ที่มี


นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเขียน  และคงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
ผมจะโพสไปเรื่อยๆ เตือนความโง่ตัวเองไปเรื่อย
และผมจะเล่ากับคนรอบข้าง  เล่าให้คนที่รู้จักผมและรู้จัก ...เกม


และผมขอเตือนเพื่อนบางคนว่า ที่คุณถูกพ่อเลี้ยงข่มขืน
หรือใครโดนอะไร  ไปนอนกับผุ้ชาย เรื่องราวอื่นๆ
วันที่เกมเขาโกรธคุณ  เขามาเล่าให้ผมฟังหมดละ
และผมไม่ได้เล่าใครต่อมันจบที่ผม แต่ผมไม่แน่ใจว่า
เกมเล่าต่อไปแล้วกี่คน...โชคดีนะครับ


ยืมแล้ว..ขโมยแล้ว...สิ่งเหล่านี้ จะติดตัวไปจนกว่า...จะตาย


 


 


 


 








 

Create Date : 21 มีนาคม 2552
8 comments
Last Update : 21 มีนาคม 2552 11:34:01 น.
Counter : 678 Pageviews.

 

กำ !!!

 

โดย: OyK_MiXeR 21 มีนาคม 2552 13:28:07 น.  

 

นั่งอ่านจนจบเลย เศร้าจังค่ะ ทุกคนย่อมเจอะเจอทั้งคนดีและไม่ดี
อย่าไปอาฆาตเขาเลยค่ะ จะทำให้ใจเราไม่สบายไปเปล่าๆ
ปล่อยวางเถอะค่ะ เขาทำอะไรเอาใว้ ไม่ช้านานเขาต้องได้รับผลตอบแทนแน่นอน
สู้ๆค่ะ

 

โดย: นางสาวเปิ่นจัง 21 มีนาคม 2552 13:59:40 น.  

 

สมัยนี้ไว้ใจได้แต่ตัวเองครับ

 

โดย: endless man 21 มีนาคม 2552 15:15:14 น.  

 

เลิกคบมันซะเพื่อนคนนี้อยู่คนเดียวดีก่วานะค่ะ

 

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) 21 มีนาคม 2552 17:46:42 น.  

 

รู้สึกแย่อะ ไม่ต่างกะถุกหักหลังเลยอะนะ(เพราะของอย่างนี้มันต้องใช้ความไว้ใจเป็นโอกาสในการทำผิดเช่นกัน)

มียังงี้อย่ามีเลยค่ะ เลว หนักแผ่นดิน

 

โดย: Tukta21 21 มีนาคม 2552 18:29:37 น.  

 

อ่านแล้วก็อนาจใจแทน คุณนี่ก็เป็นคนดีคนหนึ่งนะคะ ให้อภัยได้หลายครั้ง เป็นเรารอบแรก ก็ทางใครทางมันเถอะเมิง

เพื่อนแบบนี้เราไม่เคยมีค่ะ เคยมีเพื่อนมายืมเงินที่หนึ่ง เป็นเพื่อนตั้งแต่ ม.3 เรารู้อยู่แล้วล่ะว่า คงจะไม่ได้คืน ก็คิดซะว่าทำบุญไป

ส่วนเพื่อน ๆ ที่คบ ๆ กันปัจจุบัน มันไม่มีเงินมันก็ไม่ยืมค่ะ ถ้าไม่มี มันจะบอก เราไปกินไปเที่ยว เราก็ออกให้มัน เท่านั้นเอง ซื้อความสบายใจ ให้เพื่อนยืมเงิน มักจะเสียเพื่อน แต่รายของคุณนี่ ถึงขึ้นขโมย แย่มาก ๆ คนแบบนี้คงจะไม่เจริญ

 

โดย: Lilac Girl 21 มีนาคม 2552 19:49:48 น.  

 

ถ้ายังคิดว่าเขาเป็นเพื่อน

เราต้องทำใจ

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ

 

โดย: บ้าได้ถ้วย 21 มีนาคม 2552 19:57:20 น.  

 

 

โดย: iTsnaTz 12 พฤษภาคม 2552 0:38:20 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


hero_tom
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชีวิต...มันสั้น เกินว่าจะเป็น...คนอื่น
[Add hero_tom's blog to your web]