|
ผีอำ....
ผีอำ....
เป็นครั้งแรก ที่เปลี่ยนมุมมองชีวิตครั้งยิ่งใหญ่ เนื่องด้วยกระผมได้พบเจอกับอาการที่เรียกว่า ผีอำ แบบจังๆ ที่ว่าเปลี่ยนมุมมองชีวิตก็เพราะว่าเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องผีๆสางๆ ไสยศาสตร์ อะไรทั้งปวง เพราะตั้งแต่ลืมตาดูโลกก็ไม่เคยเจอเรื่องอะไรแปลกๆพวกนี้มาก่อน จนอายุจะ 25 แล้ว (อีก 2 วัน ) มาเล่าเหตุการณ์แบบฉากๆกันเลยดีกว่า
ขอท้าวความก่อนว่า สถานที่เกิดเหตุเป็นห้องพักแบบเช่ารายเดือน อยู่ละแวกนิคมอุตสาหกรรมจังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งผมได้งานที่นี่เลยต้องหาที่พักอยู่กับเพื่อน ซึ่งตอนแรกที่พักแถบนี้ราคาถูกจึงมักไม่ค่อยมีใครย้ายออก แต่ช่วงจังหวะผมไปติดต่อมีคนย้ายไปพอดีก็เลยได้เข้ามาอยู่ ถือว่าโชคดี (รึเปล่า) ตั้งแต่อยู่ที่นี่มาก็ก็ร่วมๆ 2 เดือนแล้ว ตัวผมเองตั้งแต่ได้เข้ามาครั้งแรกก็สังเกตุเห็นว่า บนประตูห้องมีผ้ายันต์ปิดอยู่ เหมือนผ้ายันต์ของคนจีน เป็นสัญลักษณ์รูป 6 เหลี่ยม แล้วประตูระเบียงหลังห้องก็มียันต์รูปพระอีก 1 ผืนแปะไว้ ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่เข้ามานอนก็ไม่เคยได้สวดมนต์บอกกล่าวเจ้าที่เลย ด้วยเพราะว่าตัวผมเองไม่เชื่อเรื่องพวกนี้แล้วความขี้เกียจไม่ชอบสวดมนต์ด้วยนั้นเองเลยไม่เคยกราบไหว้เจ้าที่เจ้าทางเลย คิดว่าคงไม่มีอะไร คืนแรกก็ไม่มีอะไรนะปกติ แต่พักหลังๆ เริ่มฝันเห็นผีบ้าง เห็นคนตายบ้าง จนผมรู้สึกแปลกๆ เพื่อนผมที่นอนด้วยกันก็ถามว่าทำไมละเมอบ่อยจัง ซึ่งตัวผมเองความจริงแล้วไม่ใช่คนนอนละเมอ อาจมีกรนบ้าง เพื่อนผมเลยกลัวเลยได้ไปถามคนรู้จักข้างๆห้องบอกว่าห้องนี้มีอะไรไม่ชอบมาพากลรึเปล่า ซึ่งข้างห้องก็บอกว่าไม่มีอะไร จนเมื่อวาน ( 12/12/53 ) ผมก็นอนปกติ ได้ยินเสียงฝนตกหนักเลยตื่นมาฉี่ แล้วก็ดูเวลาประมาณตี 3 กว่าๆ ก็เคลิ้มเหมือนจะหลับ แล้วก็รู้สึกว่ามีคนเดินอยู่แถวๆหัวนอน ซึ่งเพื่อนผมก็นอนหลับอยู่ข้างๆ ผมเองก็ชำเรืองตาไปดูก็ไม่มีอะไรคิดว่าคงเป็นเสียงจากข้างห้อง แต่ซักพักเหมือนจะหลับอยู่แล้วแต่ยังไม่หลับนะอยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายสวดมนต์อยู่บนหัวนอน เสียงสวดเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆจนผมพยายามจะหันหัวไปมอง ตกใจมากเมื่อรู้ว่ามือเท้าตัวเองขยับไม่ได้ แม้แต่จะกระดิกนิ้ว มันแข็งไปหมดไม่รู้เป็นอะไรเกิดมาไม่เคยเป็นแบบนี้ จะหันคอไปดูก็หันไม่ได้ ทุกอย่างเหมือนโดนยืดเอาไว้รู้สึกกลัวมากว่าเราเป็นอะไรไป จึงตะโกนเรียกเพื่อนแต่รู้สึกว่าสียงมันออกมาจากปากเบามากๆ ทั้งๆที่เราตะโกนเต็มที่ ผมตั้งสติไม่อยู่ได้แต่ตะโกนไปเรื่อยๆอยู่ประมาณ 1-2 นาที
เสียงผู้ชายคนนั้นก็ยังสวดอยู่ จนผมตะโกนเสียงดังลั่นออกมาได้ จนเพื่อนผมถามว่าเป็นอะไร เสียงสวดเงียบไป ตัวผมขยับได้ทันดี เลยเล่าให้เพื่อนมันฟังมันก็เชื่อนะบอกให้ผมไปทำบุญ แต่ตัวผมเองนั่งอึ้งอยู่แป๊ปนึงพยายามทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเราหลับไปหรือเปล่า ละเมอรึเปล่า พยายามนึกย้อนเหตุการณ์แต่ละนาทีว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เป็นไปได้อย่างไรที่แขนขาพบขยับไม่ได้เลยซักนิด มันแปลกมาก คิดในใจว่านี่สินะ ที่หลายๆคนเรียกว่าผีอำ วันนี้เจอกับตัวจนได้ทั้งๆที่คิดว่าทั้งชีวิตคงไม่เจอเพราะมันเป็นเรื่องไม่จริง น่าจะเกิดจากอาการอ่อนเพลียนจนหมดแรงมากกว่า เมื่อก่อนเคยมีเพื่อนเล่าให้ฟังผมพยายามหาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์มาโต้แย้งมันจนมันไม่ค่อยพอใจคิดว่าผมไม่เชื่ออย่างเดียว จนวันนี้ได้เจอกับตัวรู้สึกแปลกบอกไม่ถูก มันขัดแย้งมาตลอดกับความเชื่อเมื่อก่อนที่คิดว่าผีไม่มีในโลก แต่ถึงยังไงตอนนี้ก็ยังไม่เชื่อ 100% นะ ไม่แน่อาจจะจิตเราฟุ้งซ่านไปเอง ก็ได้อยากให้เป็นแบบนี้จริงๆ ทั้งๆที่รู้แก่ใจก็ตาม วันนี้เลยกลับมาเล่าให้แม่ฟังแต่เช้า แม่ก็บอกว่าแม่ก็เคยเจอยิ่งกว่าเราเสียอีก แบบว่าถึงขั้นลากขาแกล้งให้นอนไม่ได้กันเลย แม่เจอครั้งเดียวตอนผมยังไม่เกิด ซึ่งก็เป็นครั้งแรกที่แม่เล่าให้ฟัง แล้วแม่ก็แนะนำให้ไปทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร แต่เรื่องใหญ่กว่านั้นก็คือตราบใดที่ผมยังไม่กลับไปนอนที่หอเพื่อนผมก็จะตามผมมานอนที่บ้านด้วยทุกคืน เพราะมันกลัวมากๆ แต่มันไม่เคยเจอเลยซักครั้งเดียว อิอิ เพื่อนๆที่แวะเข้ามาอ่านใครเคยเจออยากให้ลองเล่าประสบการณ์แปลกๆ แบบนี้มามั่งนะครับ แชร์ๆกันนะ เผื่อคราวหน้าผมอาจจะเจอเข้าอีกจะได้รู้ว่าควรทำยังไงดี ผมสวดมนต์ไม่เป็นเลยครับ ได้แต่นะโม นะโม
Free TextEditor
| Create Date : 13 ธันวาคม 2553 |
|
11 comments |
| Last Update : 22 ธันวาคม 2553 10:53:57 น. |
| Counter : 1724 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [