100 ครั้งยังไม่เท่าเพียง 1

ในวันหนึ่ง.. ขณะที่กำลังเดินทางไปเรียนตามปกติ โดยการโดยสารเรื่อครอบครัวขนส่ง..

สายตาก็กวาดไปทั่ว เหมือนวันทั่วๆไป..

ช่วงเวลาการเดินทางที่ยาวนานร่วม40นาที..
ทำให้สะดุดกับผู้หญิงคนข้างหน้า ที่ทิ้งสายตา เทความสนใจ ในหนังสือที่ถือด้วยมือของเธอเอง..

เธอเอียงหนังสือไปมา.. ตัวหนังสือข้างในนั้น ใหญ่พอที่คนสายตาปกติที่นั่งอยู่ข้างหลังมองเห็นและอ่านออกได้อย่างสบายๆ แต่ถึงอย่างนั้น เธอคนนั้นก็ยังสวมแว่น.. เพื่อที่จะได้อ่านมันได้อย่างชัดๆ

การเอียงหนังสือไปมาขณะที่อ่านของเธอนั้น.. เหมือนเป็นการกวักมือเรียกคนที่นั่งอยู่ว่างๆ.. แถมยังเป็นคนที่มีใจรักการอ่านในระดับหนึ่งอยู่เป็นทุนเดิม ..ให้สนใจ


แต่ก็ไม่ได้คิด ว่าข้อความข้างใน.. จะทำให้ถึงกับต้องรีบหยิบปากกาและกระดาษขึ้นมารีบจด
เพราะกลัวว่าเจ้าของหนังสืออ่านจบแล้วจะพลิกหน้าต่อไป..

แต่โชคดีในเรื่องของสายตาและสมองที่อ่อนเยาว์กว่า จึงจดมาได้ทัน..



เรื่องนี้ผ่านมาเกือบปี.. กระดาษสมุดที่จดมาก็จำไม่ได้ว่าไปเล่นซ่อนแอบอยู่ที่ไหน

แต่ประโยคนั้นยังจำได้.. ฝังใจไม่ลืม


และวันนี้ก็มีโอกาสได้สืบค้น และพบสิ่งนั้น

//www.jetovimut.com/index.php/anisong/100-thambun-sai-bathra.html

ว่าด้วยเรื่อง "การทำบุญใส่บาตร" ..ข้อสรุป ตรงกับเนื้อหาที่บังเอิญฝังใจในวันนั้น
แม้การใช้ประโยคและวลีจะต่างกันก็ตาม



การให้ทานแก่สัตว์เดรัจฉาน 100 ครั้ง มีอานิสงส์ไม่เท่ากับให้ทานแก่คนที่ไม่มีศีลเลย 1 ครั้ง

การให้ทานแก่คนที่ไม่มีศีล 100 ครั้ง ก็ยังมีอานิสงส์ไม่เท่ากับให้ทานแก่ท่านที่มีศีลบริบูรณ์ 1 ครั้ง

การให้ทานแก่ท่านที่มีศีลบริบูรณ์ 100 ครั้ง ก็มีอานิสงส์ไม่เท่ากับท่านที่ปฏิบัติตนเพื่อโสดาปัตติมรรค 1 ครั้ง

การถวายทานหรือให้ทานแก่ท่านที่ปฏิบัติเพื่อพระโสดาปัตติมรรค 100 ครั้ง ก็ยังมีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระโสดาปัตติมรรค 1 ครั้ง

การถวายทานแก่พระโสดาปัตติมรรค 100 ครั้ง ก็ยังมีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระโสดาปัตติผล 1 ครั้ง

การถวายทานแก่พระโสดาปัตติผล 100 ครั้ง ก็ยังมีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระสกิทาคามีมรรค 1 ครั้ง

การถวายทานแก่พระสกิทาคามีมรรค 100 ครั้ง ก็มีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระสกิทาคามีผล 1 ครั้ง

การถวายทานแก่พระสกิทาคามีผล 100 ครั้ง ก็มีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระอนาคามีมรรค 1 ครั้ง

การถวายทานแก่พระอนาคามีมรรค 100 ครั้ง ก็มีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระอนาคามีผล 1 ครั้ง

การถวายทานแก่พระอนาคามีผล 100 ครั้ง ก็ยังมีผลไม่เท่ากับถวายทานแก่พระอรหัตมรรค 1 ครั้ง

การถวายทานกับพระอรหันต์ 100 ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายทานกับพระพุทธเจ้า 1 ครั้ง

การถวายทานกับพระพุทธเจ้า 100 ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายสังฆทาน 1 ครั้ง

การถวายสังฆทาน 100 ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายวิหารทาน 1 ครั้ง
คือ สร้างวิหาร มีการก่อสร้าง เช่น สร้างส้วม ศาลาการเปรียญ กุฏิ โบสถ์ วิหาร เป็นต้น

การถวายวิหารทาน 100 ครั้ง มีผลไม่เท่ากับถวายธรรมทาน 1 ครั้ง




...ข้อมูลที่เจอสามารถหาได้เท่านี้ แต่สิ่งที่กินใจจนจดจำ โดยไม่จำเป็นต้องสืบค้น

ธรรมทาน.. คือการเปลี่ยนคนที่มีมิจฉาทิฏฐิ ให้ เป็นคนมีสัมมาทิฏฐิ ..ในหนังสือเล่มนั้นว่า ..นับได้ว่าเป็นทานอันสูงสุด

...แต่ยังมีทานชิ้นสุดท้าย ..ชิ้นที่ได้บุญสูงกว่าการถวายทานทั้งปวง


" การถวามธรรมทาน 100 ครั้ง มีผลไม่เท่ากับการให้ อภัยทาน เพียงครั้งเดียว "




ทุกวันนี้.. ก็ยังไม่ทราบว่าหนังสือเล่มนั้น คือหนังสือเล่มไหน

เป็นหนังสือเล่มบางๆ.. คงเป็นหนังสือธรรมะที่แจกทั่วไป ..ที่มักไม่ค่อยได้รับความสนใจ เพียงเพราะปกดูแล้ว ทำให้เดากันไปว่า "น่าเบื่อ"

..ไม่เห็นปกทั้งหน้าและหลัง ..ไม่เห็นสัน ..เห็นเพียงตัวหนังสือตัวใหญ่ๆที่บรรจะอยู่ด้านในนั้น
..ไม่รู้จักคนอ่าน ..ไม่รู้จักคนเขียน ..รู้แต่ว่า นี่เป็นหนังสือบางๆที่น่าอ่านอีกเล่มนึง


ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความ"น่าเบื่อ"

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2554 Last Update : 7 พฤศจิกายน 2554 21:22:58 น. Counter : 2059 Pageviews.		1 comments
Share Tweet