 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
สมัยเมื่อครั้งที่เริ่มจำความได้
ประมาณสามหรือสี่ขวบนี่แหละ ความสุขของเราเมื่อตอนนั้น คือการรอคอย
"เมื่อสมัยเกือบสามสิบปีที่แล้ว พาหนะที่บ้านเราใช้ประจำคือ เรือหางยาวลำเล็กๆ เครื่องยนต์แบบที่ต้องใช้เชือกหมุนวนๆ ข้างหน้าเครื่อง แล้วอาศัยการหมุนเพื่อจุดสตาร์ทมอเตอร์ให้ใบพัดทำงาน สมัยนี้แถวบ้านไม่มีแบบนั้นแล้วเพราะมันล้าสมัยเกินไป พ่อกับแม่จะออกไปหาปลาในตอนกลางคืนซึ่งเราก็หลับสนิทไม่รู้เรื่อง (จะไปไหนก็ไปกันเหอะ) พอเราตื่นมาตอนเช้าพระอาทิตย์ยังไม่ทันขึ้น เราจะรีบล้างหน้า แปรงฟันแล้ววิ่งแจ้นไปที่ชายหาดพร้อมกับเจ้าสำลี แมวน้อยตัวสีขาวจั๊ว ป่าว เราไม่ได้รีบวิ่งไปรอพ่อกับแม่หรอกนะตอนนั้น แต่จุดหมายของเราก็คือ การเดินหาสิ่งของต่างๆ อะไรก็ตามที่ซัดมาเกยฝั่ง พร้อมกับดูแสงพระอาทิตย์ที่ค่อยๆ โผล่พ้นมาจากภูเขาของเกาะยาวใหญ่ที่พาดยาวอยู่ตรงหน้าอันไกลโพ้น สิ่งของที่เราเก็บมาได้จะกลายเป็นของเล่นหลากหลายของเรา อาทิ หุ่นทหารพรานจิ๋วที่ทำด้วยพลาสติกเราเก็บสะสมได้หลายตัวอยู่ มีหุ่นไอ้มดแดงพลาสติกจิ๋วด้วย มีถ้วย จาน ชาม อันจิ๋วๆ และของอื่นๆ อีกมากเลย ของพวกนี้มันลอยมาจากแผ่นดินใหญ่ ซึ่งเราขอขอบคุณเด็กๆ ที่เป็นเจ้าของมาก่อน ขอบคุณมากๆ นะ ถ้าเธอไม่ทำหล่นทะเลเพราะไม่ระวัง เราคงไม่มีโอกาสได้ของเหล่านี้มาแน่ๆ สิ่งของต่างๆ ที่เราเก็บมาได้จะถูกเก็บรวบรวมไว้อย่างดี และนี่คือความสุขของเด็กน้อยที่รู้สึกได้ในตอนนั้น
พอเราเดินกลับมาที่จุดเริ่มต้นถ้าพ่อกับแม่ยังไม่กลับมา เราก็จะเดินไปหาต่ออีกด้าน ถ้าหาครบทั้งสองด้านซ้าย-ขวาแล้ว พ่อกับแม่ยังไม่มาเราก็จะนั่งเล่นไกวเปลใต้ต้นหูกวาง เจ้าสำลีไม่ได้เดินไปเป็นเพื่อนเราตลอดทางที่เราเดินที่ชายหาดหรอก มันแค่วิ่งมาส่งที่ชายหาดตรงจุดเริ่มต้นเฉยๆ สงสัยว่ามันคงอยากทำธุระส่วนตัวอื่นๆ กระมัง พอเราเดินเสร็จกลับมาก็เจอมันนอนรออยู่ล่ะ สักพักเราก็จะได้ยินเสียงที่คุ้นเคย คือเสียงเครื่องยนต์ขนาดกี่แรงม้าก็ไม่รู้ เท่าที่รู้มันคือเสียงเครื่องยนต์เรือหางยาวของพ่อเรานั่นเอง จากนั้นก็จะเห็นเรือหางยาวลำเล็กค่อยๆ โผล่พ้นหัวแหลมออกมา เสียงนั้นเราไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี เอาเป็นว่าพ่อมาแล้วเฟ้ยยยยย เย้ๆๆๆๆๆ วันไหนได้ปลาเยอะพ่อก็จะเอาไปขายที่แพปลาอ่าวปอ ถ้าได้ไม่เยอะก็จะเอามาทำเป็นปลาเค็มตากแห้งเอาไว้กินยามขาดแคลน พ่อเราจะซื้อยาคูลหรือปีโป้มาฝาก และนี่คือความสุขครั้งที่สองของเด็กน้อยในตอนนั้นค่ะ"
| Create Date : 27 เมษายน 2553 |
| Last Update : 27 เมษายน 2553 23:53:03 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 329 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: **อุมมี** (ติดถนนใหญ่  ) วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:11:53:52 น. |
|
|
|
|
| ha-r-ya |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
บ้านแม่เราอยู่ติดทะเล...
เช้าๆในวันหยุด...คุณตาจะพาไปเดินเก็บพวกปูกุ้งตัวเล็กๆ
ที่เค้าโยนทิ้งกัน..
กลับมาทอดกินค่ะ...
แต่สมัยนี้ขายเนอะ...สมัยก่อนโยนทิ้งเต็มเรย