นั่งงง ๆ อยู่ ว่าในเมื่อคำตอบพื้นฐานก็รู้อยู่แล้ว
ถ้าใจตัวเองสอนลำบาก บางทีอาจจะต้องเลือก
ระหว่างเลือดที่สูบฉีด กะ เหตุผลที่ควรจะเป็น
สบายใจกะสิ่งไหน ก็อยู่กะสิ่งนั้นล่ะกัน...


ลป. คำตอบ มันก็คงมีอยู่แล้วแหละ ว่าแต่รับได้ป่าว อิอิ

  

อืมมม . . . ตอนนี้ดูแลหัวใจตัวเองให้เลือดสูบฉีดอยู่อะค่ะ - -" กลัวตายอยู่เหมือนกันถ้าไม่ฉีดขึ้นมาคงยุ่ง
.
.
.
.
.
.
ไม่ค่อยหวังพึ่งใครมาดูแลหัวใจเท่าไหร่ เพราะ ทุกคนต่างต้องดูแลใจตัวเอง แต่ถ้าเกิดมีใครมาดูแลหัวใจ ก็เป็นเรื่องดี

  

ไอ้คนคาดหวังน่ะคือตัวเรา ...คนที่จะทำให้เราสมหวังหรือไม่ กลับไม่เคยรู้เรื่องกับเราด้วยเลย



คนผิดหวังน่ะ เราคนเดียว ไม่ใช่ใครจริงๆ

  

รักมันคาดหวังไม่ได้จริงๆฮะ
ปล่อยให้มันเป็นดีกว่า
ยิ่งคาดหวังยิ่งผิดหวังอ่ะ
.
.
.
สมหวังในรักก็แล้วกัน :)

  

เราว่า.."เสีย" ไปได้เรื่อยๆ ค่ะ
คงเริ่มจาก เสียความรู้สึก > เสียใจ > เสียดาย > เสีย Self > เสียน้ำตาอีกแล้ว

ปล.รักตัวเองมากๆ มันพูดง่ายแต่ทำยากเนอะ
สงสัยพลอยคงเอาความสุขไปผูกไว้กะคนอื่นมากไป ไม่ดีๆ ต้องปรับปรุง

  

ยิ้มๆไว้..


ไม่มีใครทำร้ายจิตใจของเราได้มากเท่าที่เราปล่อยให้มันเจ็บหรอก

แทนที่จะต้องอดทน ก็เปลี่ยนมันให้เป็นความคุ้นเคยซะ(จะได้เปล่าหว่า เหอๆ)



เป็นห่วงนะน้องสาว..