|
บาสเกตบอลเป็นกีฬาชนิดหนึ่งซึ่งแบ่งผู้เล่นเป็น 2 ทีม แต่ละทีมประกอบด้วยผู้เล่น 5 คนพยายามทำคะแนนโดยการโยนลูกเข้าห่วงหรือตะกร้า Basketball is a sport played by two teams of five players on a rectangular court. The objective is to shoot a ball through a hoop 18 inches (46 cm) in diameter and 10 feet (3.048 m) high mounted to a backboard at each end. Basketball is one of the world's most popular and widely viewed sport. 
กติกาการเล่น
เกมจะแบ่งการเล่นเป็น 4 ควอเตอร์ (quarter) แต่ละควอเตอร์มี 10 นาที (สากล) หรือ12 นาที ช่วงพักครึ่งนาน 15 นาที ส่วนพักอื่นๆ ยาว 2 นาที ทีมจะสลับด้านสนามเมื่อเริ่มครึ่งหลัง เวลาจะเดินเฉพาะระหว่างที่เล่น และนาฬิกาจะหยุดเดินเมื่อเกมหยุด เช่น เมื่อเกิดการฟาวล์ หรือระหว่างการชู้ตลูกโทษ เป็นต้น ดังนั้นเวลาทั้งหมดที่ใช้แข่งมักยาวกว่านี้มาก ในขณะใดขณะหนึ่งจะมีผู้เล่นในสนามฝ่ายละห้าคน และจะมีผู้เล่นสำรองสูงสุดทีมละเจ็ดคน สามารถเปลี่ยนตัวได้ไม่จำกัดและเปลี่ยนได้เฉพาะเมื่อเกมหยุด เครื่องแบบนักกีฬาสำหรับทีมชายและหญิงตามมาตรฐานได้แก่ กางเกงขาสั้นและเสื้อกล้ามที่มีหมายเลขผู้เล่นชัดเจนพิมพ์ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง รองเท้าเป็นรองเท้ากีฬาหุ้มข้อเท้า อาจมีชื่อทีม ชื่อนักกีฬา และสปอนเซอร์ ปรากฏบนชุดด้วยก็ได้ The game play is divided into four quarters (quarter) each quarter is 10 minutes (international) or 12-minute halftime break for 15 minutes while the other two long minutes, the team will switch the pitch at the start of the second half. Time to walk only during playback. And the clock is stopped when the game stops, such as when a foul. Or during penalty shots, etc., so the total time spent racing often much longer.[/sup] [sup]While there are those who do while playing in Division five people each, and are the reserve team of individual players to a maximum of seven people. The change and change only when the game stops. The male and female team athletes according to the standard, including shorts and vest with the number clearly printed on both players in front and behind. Shoes Boots sneaker ankle might be named a team name and sponsor athletes appear on the series.
เทคนิคพื้นฐาน
ตำแหน่งผู้เล่นและโครงสร้าง มีการแบ่งชัดเจนขึ้นเป็น พอยท์การ์ด ชู้ตติ้งการ์ด สมอลฟอร์เวิร์ด เพาเวอร์ฟอร์เวิร์ด และ เซ็นเตอร์ ในบางครั้งทีมอาจเลือกใช้ การ์ดสามคน แทนฟอร์เวิร์ดหรือเซ็ตเตอร์คนหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า three guard offense การเล่นตั้งรับ มีหลักการแตกต่างกันสองรูปแบบ คือ ตั้งรับแบบโซน (zone defense) และ แบบแมน-ทู-แมน (man-to-man defense) การตั้งรับแบบโซน ผู้เล่นจะยืนคุมผู้เล่นฝ่ายบุกที่อยู่ในโซนที่ตัวเองรับผิดชอบ ส่วนแบบ แมน-ทู-แมน นั้น ผู้เล่นฝ่ายรับแต่ละคนจะยืนคุมและป้องกันผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามที่โค้ชวางแผนการเล่นเอาไว้ โครงสร้างของการตั้งรับ การบุก เซ็นเตอร์ (C) : มักเป็นผู้เล่นตัวสูงที่สุดในทีมและให้ดีต้องมีกล้ามเป็นมัดๆและมีน้ำหนักตัวมากอีกด้วย ใช้ความได้เปรียบของร่างกายทำแต้ม หรือ ป้องกัน บริเวณใต้ห่วง พาวเวอร์ฟอร์เวิร์ด (PF) : จะเล่นคล้ายกับเซนเตอร์ เวลาบุกจะหันหลังให้แป้น และเมื่อเล่นเกมรับ แบบแมน ทู แมน จะยื้นใต้ห่วง สมอฟอร์เวิร์ด (SF) : เป็นคนทำแต้มให้ทีม หรือ บางทีอาจจะได้เป็นคนรับผิดชอบการส่งบาสด้วย พอยต์การ์ด (PG) : ดูแลการบุกของทีมโดยควบคุมลูกและส่งลูก ไปยังผู้เล่นที่เหมาะสมในเวลาที่เหมาะสม และ เป็นคนนำลูกไปยังฝ่ายตรงข้ามเมื่อเวลาบุก ชู้ตติ้งการ์ด (SG) : ชู้ตระยะไกลได้ดี และ สามารถทำคะแนนใกล้แป้นได้อีกด้วย
การเลี้ยงลูก การเลี้ยงลูกเป็นบังคับให้ลูกกระเด้งกับพื้นตลอดเวลา ผู้เล่นไม่ใช้มือตบลูกแต่จะใช้มือดันลูกไปหาพื้นแทนเนื่องจากควบคุมลูกได้ดีกว่า เมื่อต้องเลี้ยงลูกผ่านคู่ต่อสู้ ผู้เลี้ยงลูกควรเลี้ยงให้ลูกอยู่ห่างจากผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามมากที่สุด ดังนั้นผู้เล่นจำเป็นต้องเลี้ยงลูกได้ทั้งสองมือ ด้วยการสลับมือเลี้ยงลูกผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามก็เอื้อมมือถึงลูกได้ยากขึ้น และระหว่างที่สลับมือจะต้องเลี้ยงลูกให้ต่ำลงป้องกันการขโมยลูก ผู้เล่นอาจเปลี่ยนมือโดยเลี้ยงลูกลอดระหว่างขาหรือไขว้หลังก็ได้ ผู้เล่นที่ชำนาญสามารถเลี้ยงลูกได้โดยไม่ต้องมองลูก ซึ่งช่วยให้มองหาเพื่อนร่วมทีมหรือโอกาสการทำแต้ม และป้องกันการขโมยลูกจากผู้เล่นที่ยืนอยู่รอบ ๆ ได้  การฟาวล์ การเล่นที่กระทบกระทั่งผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามให้อีกฝ่ายเสียเปรียบและไม่เป็นธรรม ถือเป็นข้อห้ามที่ถ้าฝ่าฝืนจะนับเป็น ฟาวล์ (foul) ผู้เล่นตั้งรับมักจะเป็นคนทำฟาวล์แต่ผู้เล่นฝ่ายรุกก็สามารถทำฟาวล์ได้เช่นเดียวกัน คนที่ถูกฟาวล์จะได้ส่งลูกจากข้างสนาม (inbound) เพื่อเล่นต่อ หรือได้ชู้ตลูกโทษ หรือ ฟรีโทรว์ (free throw) ถ้าการฟาวล์เกิดขึ้นขณะกำลังชู้ตลูก การชู้ตลูกโทษลงห่วงครั้งหนึ่งจะได้หนึ่งคะแนน ผู้เล่นจะได้ชู้ตลูกโทษหนึ่งกี่ครั้งขึ้นกับว่าลูกที่ผู้เล่นชู้ตตอนถูกฟาวล์นั้นได้แต้มหรือไม่ เวลาชู้ตลูกโทษผู้เล่นต้องยืนหลังเส้นลูกโทษซึ่งห่างจากห่วง 4.5 เมตร (15 ฟุต) การที่จะมีฟาวล์หรือไม่อยู่วิจารณญาณของกรรมการผู้ตัดสิน ว่าผู้เล่นเกิดการได้เปรียบในการเล่นอย่างขาวสะอาดหรือไม่ ทำให้บางครั้งมีความเห็นขัดแย้งกับการเรียกฟาวล์ของกรรมการ การกระทบกระทั่งในกีฬาบาสเกตบอลเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และการเรียกฟาวล์อาจแตกต่างกันในแต่ละเกม ลีก หรือแม้กระทั่งกรรมการตัดสินแต่ละคน ผู้เล่นหรือโค้ชซึ่งแสดงน้ำใจนักกีฬาที่แย่ เช่น เถียงกับกรรมการ หรือ ชกกับผู้เล่นอื่น อาจโดนเทคนิคัลฟาวล์ หรือ ฟาวล์เทคนิค (technical foul) ซึ่งถูกลงโทษโดยให้อีกทีมได้ชู้ตลูกโทษ (รายละเอียดขึ้นอยู่กับลีก) ถ้าเกิดเหตุการณ์ซ้ำก็อาจถูกไล่ออกจากสนามได้ ฟาวล์ที่เกิดจากการเล่นที่รุนแรงเกินไป จะเรียกว่าฟาวล์ขาดน้ำใจนักกีฬา หรือ ฟาวล์รุนแรง (unsportsmanlike foul ในสากลหรือ flagrant foul ในเอ็นบีเอ) ก็จะได้รับโทษที่สูงขึ้นกว่าฟาวล์ธรรมดา บางครั้งอาจถูกให้ออกจากสนามด้วย ถ้าทีมทำฟาวล์เกินกว่าที่กำหนด (ในหนึ่งควาเตอร์ หรือ ในครึ่งเกม) ซึ่งก็คือ สี่ครั้งสำหรับกติกาสากลและเอ็นบีเอ ทีมตรงข้ามสามารถชู้ตลูกโทษสำหรับการฟาวล์ที่จะเกิดขึ้นในครั้งต่อๆ ไป จากนั้นจนกว่าจะจบช่วง ไม่ว่าการฟาวล์จะเกิดขึ้นขณะกำลังชู้ตลูกหรือไม่ (รายละเอียดขึ้นอยู่กับลีก) ถ้าผู้เล่นฟาวล์รวมห้าครั้งนับเทคนิคัลฟาวล์ด้วย (บางลีก รวมถือเอ็นบีเอ ยอมให้ฟาวล์ได้หกครั้ง) ผู้เล่นนั้นไม่สามารถเล่นในเกมได้อีก เรียกว่าฟาวล์เอาท์ (foul out) Positions Although the rules do not specify any positions whatsoever, they have evolved as part of basketball. During the early years of basketball's evolution,two guards, two forwards, and one center were used. In more recent times specific positions evolved, but the current trend, advocated by many top coaches including Mike Krzyzewski is towards positionless basketball, where big guys are free to shoot from outside and dribble if their skill allows it.[45] Popular descriptions of positions include: Point guard (often called the "1') : usually the fastest player on the team, organizes the team's offense by controlling the ball and making sure that it gets to the right player at the right time. Shooting guard (the "2') : creates a high volume of shots on offense, mainly long-ranged; and guards the opponent's best perimeter player on defense. Small forward (the "3') : often primarily responsible for scoring points via cuts to the basket and dribble penetration; on defense seeks rebounds and steals, but sometimes plays more actively. Power forward (the "4'): plays offensively often with their back to the basket; on defense, plays under the basket (in a zone defense) or against the opposing power forward (inman-to-man defense). Center (the "5'): uses height and size to score (on offense), to protect the basket closely (on defense), or to rebound. The above descriptions are flexible. For most teams today, the shooting guard and small forward have very similar responsibilities and are often called the wings, as do the power forward and center, who are often called post players. While most teams describe two players as guards, two as forwards, and one as a center, on some occasions teams choose to call them by different designations. Shooting Shooting is the act of attempting to score points by throwing the ball through the basket, methods varying with players and situations. Typically, a player faces the basket with both feet facing the basket. A player will rest the ball on the fingertips of the dominant hand (the shooting arm) slightly above the head, with the other hand supporting the side of the ball. The ball is usually shot by jumping (though not always) and extending the shooting arm. The shooting arm, fully extended with the wrist fully bent, is held stationary for a moment following the release of the ball, known as a follow-through. Players often try to put a steady backspin on the ball to absorb its impact with the rim. The ideal trajectory of the shot is somewhat controversial, but generally a proper arc is recommended. Players may shoot directly into the basket or may use the backboard to redirect the ball into the basket. Dribbling Dribbling is the act of bouncing the ball continuously with one hand, and is a requirement for a player to take steps with the ball. To dribble, a player pushes the ball down towards the ground with the fingertips rather than patting it; this ensures greater control. When dribbling past an opponent, the dribbler should dribble with the hand farthest from the opponent, making it more difficult for the defensive player to get to the ball. It is therefore important for a player to be able to dribble competently with both hands. Good dribblers (or "ball handlers') tend to bounce the ball low to the ground, reducing the distance of travel of the ball from the floor to the hand, making it more difficult for the defender to "steal" the ball. Good ball handlers frequently dribble behind their backs, between their legs, and switch directions suddenly, making a less predictable dribbling pattern that is more difficult to defend against. This is called a crossover, which is the most effective way to move past defenders while dribbling. A skilled player can dribble without watching the ball, using the dribbling motion or peripheral vision to keep track of the ball's By not having to focus on the ball, a player can look for teammates or scoring opportunities, as well as avoid the danger of having someone steal the ball away from him/her.
| Create Date : 04 มกราคม 2559 |
| Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2559 14:17:32 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1327 Pageviews. |
 |
|
