ตอนเช้ารู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่ไม่มีอะไร...

แต่พอกลับห้องมา รู้สึกว่าวันนี้แม่งเหี้ยจริงๆ !

:'( อะไรก็ไม่เอาแล้ว ไม่อยากได้อะไรทั้งสิ้น เอาชีวิตน้อยๆคืนมาเถอะนะ

วันอาทิตย์ที่ 5 กุมพา 2555 

วันแรกที่เราเจอกัน เค้าอยู่ในลังเน่าๆน่าสงสาร ร้องขออาหารกิน !

สุดท้ายฉันก็ซื้อชีวิตหนึ่งมาเพื่อที่จะมาฟื้นฟูและดูแลเค้า ! พร้อมกับคำใจไว้แล้วล่ะว่า..

"ซื้อที่สวนคงต้องมาพร้อมโรค" ดูเค้าแล้วเค้าก็ทั้งผอม และยังเด็กก็เลยตัดสินใจเอาเค้ามาเลี้ยง

วันศุกร์ที่ 10 กุมพา 2555 

เมื่อวันที่เก้าอาการเค้าเริ่มออก คือไม่กินอะไร ไม่ร้อง และซึม เช้าวันศุกร์เลยพาไปหาหมอ ..

หมอก็บอกว่า ในอึมีไข่พยาธิและในท้องมีโปรโตซัว ในช่องปากและลำคอเป็นฝ้าเพราะเชื้อรา และสุดท้ายตาก็เจ็บ !

ฟังแล้วรู้เลยว่าเค้าเป็นเยอะแล้วอาการหนัก เพราะเค้าซึมมาก !

หมอก็จ่ายยามา เราก็ทำตามทุกอย่าง ทุกขั้นตอน

วันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาเค้าก็เริ่มกินเยอะขึ้น ดูสดใส ร่าเริงมากขึ้น ดูเหมือนอาการดีขึ้น

วันที่อังคารที่ 14 กุมพา 2555

เช้าวันนี้เค้าดูแย่ลงอีก มีน้ำลายยืดออกมาจากปาก :( กะว่าพรุ่งนี้จะพาไปหาหมอ

ตอนค่ำกลับมาจากมหาลัยเปิดห้อง เปิดไฟ เห็นเค้านอนอยู่ รีบเปิดกรง วินาทีที่จะหยิบตัวเค้า หวังเพียงแค่ว่าตัวเค้ายังอุ่น แต่กลับไม่ !

ตัวเค้าแข็งและเย็นแล้ว ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่คุกเข่านั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น เหมือนหัวใจสลาย  

ไอ้เหี้ย มึงเลี้ยงมายังไง มึงไม่ใส่ใจ ไม่ดูแล ไม่ให้อาหารเค้าเลย !

มึงจะไม่เลี้ยง ไม่อยากเลี้ยงก็เลยยเอามาขาย มึงไม่สนใจเหี้ยอะไรเลยสินะ กะจะขายอย่างเดียว !

ไม่ได้เสียดายเงินที่ซื้อมา เพราะยังไงก็คิดจะช่วยเค้าอยู่แล้ว

แต่มันรู้สึกแย่ที่...เราทำได้แค่นี้เหรอ ?