หนีน้ำไปปางอุ๋ง

หลังจากตกอยู่ในสภาพ "ผู้ประสพภัย" โดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันตัดสินใจเดินทางไปแม่ฮ่องสอนตามคำชวนของเพื่อนสาวที่มีบ้านอยู่ลำปาง

เหตุผลประกอบการตัดสินใจที่หนึ่งคือ อยู่กรุงเทพไม่ปลอดภัยและเศร้าเกินไปที่จะต้องอยู่คนเดียวโดยคิดวนเวียนถึงบ้านที่จมอยู่ในน้ำ
เหตุผลที่สองที่ทำให้ตัดสินใจง่ายขึ้นไปอีกคือ ไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ นอกจากค่ารถไปกลับ กรุงเทพ - ลำปาง

หลังจากที่ไปถึงบ้านเพื่อนที่ลำปาง เราก็ขับรถจากที่บ้านมุ่งหน้าสู่ปางอุ๋งกัน ใช้เวลาเกือบทั้งวันกว่าจะเดินทางมาถึง เส้นทางค่อนข้างลำบาก เพราะตลอดทางขึ้นเขาเป็นทางโค้งไปตลอด จนกว่าจะถึงจุดหมาย ก็เย็นแล้ว กว่าจะเตรียมอาหารและกางเต้นท์ก็มืดค่ำ แต่ก็คุ้มค่ามากสำหรับการเดินทางคราวนี้

เพราะว่าตอนนี้ฉันกำลังนอนอยู่ริมน้ำ และมองฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ภาพนี้หาดูยากนักในเืมือง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใคร ๆ ก็ตกหลุมรักดวงดาวเหล่านี้

ยิ่งดึกมากเท่าไร เหล่าดวงดาวยิ่งปรากฎกายชัดเจนขึ้น คล้ายหญิงสาวที่เขินอายไม่กล้าปรากฎตัวต่อหน้าสาธารณชน ต้องรอให้ความมืดคลืบคลานมาก่อนเธอจึงยอมเผยโฉม เช่นกันยิ่งดึกเท่าไรเสียงจิ้งหรีดร้องเพลงยิ่งส่งเสียงดัง ราวกับว่ากำลังแข่งขันกันอยู่

ใช่แล้วยิ่งอยู่ในที่สงบเท่าไร ก็ยิ่งได้ยินเสียงที่ต้องการฟังชัดเจนมากเท่านั้น เสียงหัวใจก็เช่นกันหากได้หยุดพัก หยุดฟังเสียงรอบข้าง เราก็จะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองชัดขึ้น ภาพความงามรอบกายก็ชัดขึ้นเช่นกัน

และฉันก็คิดได้ว่า...ความมืดและความเงียบไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวเสมอไป ใจเราเองต่างหากที่คอยวาดภาพความน่ากลัวนั้นขึ้นเอง

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2554		4 comments
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2554 8:26:15 น.
Counter : 432 Pageviews.
Share Tweet