เรื่องที่ไม่ควรนำมาเล่าต่อ
ถ้าเห็นว่าไม่สมควร ยินดีลบค่ะ (หาหมวดยากจัง เรื่องนี้)
ขอบ่น ความรู้สึกนั้นสั่งสมมาได้2วันแล้ว นึกทีไรก็ยังไม่จางหาย เป็นเพราะอะไรก็ไม่รู้
ทีแรกก็ตั้งใจว่าจะเขียนตั้งแต่วันแรกที่เจอ เพราะวันนั้นอารมณ์เสียอยู่แล้ว ไปเจอเหตุการณ์แบบนั้น ก็แบบ*2
เริ่มแรกด้วยกำลังจะกลับบ้าน รถที่ผ่านบ้านสายแล้วสายเล่า ก็ไม่ยอมขึ้น เพราะรถมันเก่า กลัวจะไม่ถึงบ้าน ทำนองนั้น จนหันไปอีกทาง ปรากฏว่า ถนนโล่ง ภายใน2นาทีเห็นจะได้ น่านับถือตำรวจไทยจริงๆ ทำงานกันอย่างรวดเร็ว ทีเรื่องอื่นล่ะก็ไม่ค่อยได้เรื่อง ชิชะ ก็แน่ล่ะ.... ไร้รถราและผู้คนสัญจรไปมา เมื่อได้เห็นดังนั้น จึงประจักษ์แล้วว่า ซวยแล้วกรู ตำรวจเยอะแยะราวกับมายกมาทั้งกอง ต่างก็ทำงานกันอย่างแข็งขัน ณ เวลานี้ ชั้นเข้าใจความรู้สึกของตำรวจจริงๆ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเกลียดมันเข้าไส้ (ชอบจับกรูจัง) แต่วันนี้ "เห็นใจ"
รถที่ผ่านบ้านชั้นมาจอดตรงป้าย ไม่ทันไร ตำรวจก็มาไล่ ยิ่งแน่ชัดเลยว่า อีก2-3นาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น จากนั้นก็มีรถตำรวจกระจายเสียง บอกให้คนที่ยืนอยู่ข้างทางนั่งลง ชั้นก็แบบ ฮ้า~!!! ต้องนั่งลงด้วยเหรอ -*- ในใจคิดอยู่อย่างเดียวว่า "ต้องนั่งลงด้วยเหรอ" ซ้ำๆๆๆๆๆๆ
จากนั้นก็มีรถนำทางเปิดไฟขับมาอย่างรวดเร็ว แล้วรถ ยี่ห้อตัวปัญหา อันโด่งดัง ณ ดิ เอ็มโพเรี่ยม ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว แค่นี้แหละที่อยากจะเล่า
เหตุการณ์นี้มันผ่านไป2วันแล้ว แต่ข้องใจ เลยไปเซิจเรื่องดีๆในเนต มีคนชื่นชอบเยอะเหมือนกันแหะ แต่ทำไม๊ทำไม คนแถวนี้ถึงได้ เล่าเรื่องแปลกๆให้ฟังอยู่เรื่อยเลย (อยากรู้หลังไมค์ ฮ่าๆๆ)
Create Date : 04 กรกฎาคม 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 2 สิงหาคม 2551 9:45:45 น. |
Counter : 396 Pageviews. |
|
|
|
เบื่อไอ้พวก Royalism ด้วย นี่ยังดีนะ มันไม่บอกให้คนสองข้างทางก้มลงกราบพร้อมกันให้หมด เหอ เหอ