Bloggang.com : Friday Story : บาปปาริชาต / แก้วกังไส

บาปปาริชาต / แก้วกังไส


	บาปปาริชาต เขียนโดย แก้วกังไส สำนักพิมพ์ ไฟน์ บุ๊ค คำโปรยปกหลัง กลิ่นหอมนวลลอยแทรกเข้ามาในสายลมร้ายของพายุร้าย ฟุ้งขจรไปทั่ว กลิ่นนั้นแรงจนเริ่มฉุน ก่อนกลีบดอกไม้สีแดงสะพรั่งจะร่วงหล่นลงมา จากเบื้องบนดังฝนโปรยมาเป็นธาราดอกไม้ และเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานนักก็กลายเป็นทะเลสีแดงฉานท่วมท้นขึ้นมาถึงหัวเข่า คราวนี้ไม่ว่า จะมองไปทางไหนหล่อนก็ไม่พบใครเลย ไม่ว่าจะเป็นบัวซอน ฟองคำ หรืออีเป็ง และคนอื่นๆ จะมีแต่เพียงตนเองเท่านั้นที่เดียวดาย อยู่กลางทะเลกลีบดอกปาริชาต “ไม่!! ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่!!” ฝันร้ายหลอกหลอนมาแต่ยังเยาว์วัย ทำให้หญิงสาวต้องดั้นด้นมาถึง เมืองไทย ด้วยดวงจิตที่ตกอยู่ในมนตราปาริชาต แล้ววิถีกรรมก็ปูถนนมุ่งตรงสู่หุบนางครวญให้กับหล่อน บอกให้รู้ว่ามีใครบางคนยังรอคอยวันที่จะชำระทุกสิ่งให้สิ้น แม้แต่ดวงใจของหล่อนก็ตาม!! เล่มนี้ได้รับมาจากผู้เขียนโดยตรงเลยค่ะ แต่ดองไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ^^” ในที่สุดก็ได้ฤกษ์หยิบมาอ่านซะที (ฮา) บาปปาริชาต เป็นเรื่องราวของหญิงสาวชาวญี่ปุ่นชื่อ มิสึสึ หล่อนถูกฝันร้ายหลอกหลอน ทำให้จมอยู่กับความทุกข์ทรมาน จึงตัดสินใจเดินทางมาตามหาความจริงที่หุบนางครวญ... สถานที่ที่ปรากฏอยู่ในความฝัน และได้รู้จักกับเขตต์คีรี เจ้าหน้าที่อุทยาน ซึ่งรับอาสาเป็นไกด์ให้หล่อน ในขณะที่ความรู้สึกดี ๆ ของสาวญี่ปุ่นกับหนุ่มไทยเริ่มก่อตัวขึ้น มิสึสึก็ได้ค้นพบเรื่องราวในอดีตชาติ อันเป็นที่มาของฝันร้าย วังวนของความรัก ความแค้น และความริษยา ที่ฝังอยู่ในดวงวิญญาณสามดวง กำลังรอวันชำระสะสาง ปลดปล่อย และให้อภัยจากใครคนหนึ่ง... ขอบอกก่อนว่าปกติแล้ว จขบ. เป็นคนไม่คุ้นกับภาษาถิ่นค่ะ ไม่ว่าจะเหนือ อีสาน หรือใต้ก็ตาม ตอนแรกก็แอบหวั่น ๆ อยู่ว่า จะอ่านรู้เรื่องไหม แต่พอได้อ่านจริง ๆ กลับรู้สึกว่าอ่านง่ายกว่าที่คิด เพราะผู้เขียนเรียงร้อยภาษาเหนือเข้าไปในบทสนทนาได้อย่างกลมกลืน อ่านแล้วได้สำเนียง แต่ระดับคำไม่ยากเกินความเข้าใจ สิ่งที่น่าชื่นชมอีกอย่างหนึ่งก็คือ รายละเอียดต่าง ๆ ที่ค้นคว้ามาเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นฉาก สถานที่ ธรรมเนียมความเชื่อของคนในท้องถิ่น และแนวความคิดที่ถ่ายทอดออกมาผ่านทางตัวละคร พูดถึงบุคลิกตัวละครในเรื่องนี้ เนื่องจาก มิสึสึ เป็นตัวละครหลักที่ใช้ดำเนินเรื่อง บอกเล่าการกระทำและความรู้สึกนึกคิดของหล่อนออกมาโดยละเอียด จึงกลายเป็นตัวกำหนดธีมของเรื่องไปด้วย ในช่วงต้นซึ่งเล่าถึงฝันร้าย บรรยากาศจะค่อนข้างเครียดและกดดัน แต่หลังจากเดินทางมาประเทศไทย และได้พูดคุยทำความรู้จักกับพระเอก บรรยากาศของเรื่องก็สดใสน่ารักขึ้นค่ะ ^^ (ชอบตอนที่เพื่อนพระเอกเชียร์ให้จีบ ฮาดี) สรุปแล้ว บาปปาริชาตเป็นนิยายที่อ่านเพลิน และสอดแทรกแง่คิดดี ๆ ให้แก่ผู้อ่าน เป็นงานที่สะท้อนถึงความตั้งใจ และความพยายามในการศึกษาค้นคว้าข้อมูลของผู้เขียนได้อย่างเด่นชัด ...ที่บ้านยังมีผลงานของผู้เขียนอีกสองเล่มค่ะ ได้ยินมาว่า เป็นแนวสบาย ๆ สนุกเฮฮา เดี๋ยวว่าง ๆ อ่านจบแล้ว จะนำมารีวิวอีกค่ะ