|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อไหร่จะรู้จักเจ็บแล้วจำสักที...
เคยมั้ย...ที่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า.... เคยมั้ย...ที่รู้สึกว่าค่าของเราอยู่ตรงไหน... เคยมั้ย...ที่รู้สึกท้อจนไม่มีแรงเดินต่อ... ในบางเวลาที่อยู่คนเดียว มักจะทำให้รู้สึกว่าเราไม่มีใคร ไม่เหลือใครแล้วจิง ๆ หรอ
แต่ทุกครั้งที่มีความคิดแบบนี้ ได้แต่ทนแล้วก้มหน้ายอมรับมัน คิดแต่ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นเรื่องที่ตัดสินใจเองทั้งนั้น เราต้องยอมรับในการตัดสินใจของเรา ไม่เคยนึกเสียใจเลยจิง ๆ
ทุกวันนี้อยู่ไปวัน ๆ กับตัวเอง คอยบอกกับตัวเองเสมอว่า เราต้องอยู่ได้ซิ... มันคงไม่อยากนักหรอก...
เริ่มต้นชีวิตใหม่... หันมารักตัวเองให้มาก ๆ รักคนที่เค้ารักเราให้มาก ๆ พ่อ แม่ พี่น้อง ทุก ๆ คนที่รักเรา
ปัญหาอาจจะยังไม่จบลง แต่สัญญากะตัวเองไว้ว่า จะไม่ทำลายตัวเองไปมากกว่านี้ ถ้าต้องอยู่แบบไร้ค่า
หาค่าให้กับตัวเองไม่ได้ หรือว่ายังมองไม่เห็นค่าของกัน ก็อย่าทนอยู่ด้วยกันอีกเลย ไม่เคยรู้สึกว่าต้องทนอยู่หรืออยู่ทน แต่ที่อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะ "รัก"
แต่ถ้าคำว่ารักไม่ได้มีความหมาย คงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่อีกต่อไป... เหนื่อยจนรู้สึกว่า "ทำไมถึงได้ยอมทำลายตัวเองอยู่ได้นานแบบนี้ ทำไมไม่รักตัวเองบ้างนะเรา"
Create Date : 29 เมษายน 2551 |
|
32 comments |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2551 13:59:06 น. |
Counter : 770 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: นายปลาดาว.. (yjam ) 30 เมษายน 2551 11:51:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: Jungkame (Jamekung ) 1 พฤษภาคม 2551 16:36:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: autoall 13 พฤษภาคม 2551 7:53:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: autoall 22 พฤษภาคม 2551 9:01:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มีอาจารย์ท่านหนึ่งสอนนักเรียนในคลาส
ท่านถามนักเรียนทุกๆคนในชั้นว่า แบ้งค์ 1000 บาท
ในมือท่านมีค่าหรือไม่ ใครอยากได้บ้าง
ทุกคนตอบมี ทุกคนยกมือ
ท่านกำขยำแบ้งค์ ใบนั้นบี้ๆ
แล้วถามใหม่ มีใครอยากได้บ้าง
นักศึกษาทุกคนยกมือ อยากได้ๆ
เอาใหม่ให้สะใจอาจารย์ ทานเอาแบงค์ วางลงพื้น
เอาเท้าย่ำๆ ขยี้ เขี่ยๆ แล้วปล่อยไว้ที่พื้น
ถามนักศึกษาต่อ ยังมีใครอยากได้แบงค์ใบนี้อีกบ้าง
ทุกๆคนยกมือ อยากได้ๆ
คำถามคือทำไม ยังอยากได้ แบงค์ไม่สวยแล้วนะ ชำ้มากมาย
เสียรูปทรง เละเทะ บุบบี้ ทำไมยังอยากได้....
คำตอบที่ได้ แม้ว่าแบ้งค์พันใบนั้นไม่ว่ามันจะถูกเปลี่ยนรูป
ไปอย่างไร มันยังคงมีค่าเสมอ เมื่ออยู่ในมือคนที่ต้องการ
สิ่งที่ได้คิด คนเรามีค่าเสมอ เมื่ออยุ่กับคนที่รู้คุณค่าของเรา
และเราจะมีคุณค่า ต้องรุ้จักคิด ทำในสิ่งที่ดีและสมควร
และ ถ้ายังมีคนไม่เห็นมัน เรานั่นแหละ ต้องรู้คุณค่าของตัวเอง
รักตัวเองให้เป็น แล้วเราจะรักคนอื่นเป็น..
สู้ๆครับ