ได้รับสิ่งที่คุณมาเรีย ณ ไกลบ้านเรียกว่าแถ่ก แต่หลังจากดูอย่างถี่ถ้วนจากต้นฉบับ ของน้องมะละกอ แฟนบล่อกของพีอาร์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย แล้วพบว่ามันไม่ใช่แถ่กแต่เป็นแคมเปญส่งเสริมการท่องเที่ยวประเทศไทย ดูคำถามแล้วตอบไม่ได้หลายข้อเพราะไม่ได้กลับบ้านต่างจังหวัดอยู่เรื่อยๆ กลับไปทีก็อยู่วันสองวัน ดังนั้นผมขอตอบแคมเปญส่งเสริมการท่องเที่ยวเมืองที่อยู่ คือรัฐเวอร์จิเนียก็แล้วกัน อย่าว่าโง้นงี้เลยนะ

แถ่ก ที่คุณมาเรีย เรียกและเอามาให้ เป็นแถ่กส่งเสริมการท่องเที่ยวไทย คุณมาเรียตอบได้สบายๆ เนื่องจากแกเที่ยวเมืองไทยซะทะลุปรุโปร่ง แต่ผมไม่มีความรู้เรื่องการท่องเที่ยวไทยถ้าให้ตอบแบบคุณมาเรียต้องสอบตก อย่าว่าแต่เที่ยวไทยเลย ไปกรุงเทพยังงงไปไหนไม่ค่อยจะถูก ว่าแล้วไม่ได้การต้องตอบไม่ได้แน่ๆ ดังนั้นผมจะตอบแบบแนวที่ผมตอบได้แบบไม่ให้สอบตกดังนี้



๑. แนะนำตัวก่อนนะครับ เกิดจังหวัดอะไร ปัจจุบันอยู่ไหนเอ่ย..

บ้านเกิดเลยอยู่ต่างจังหวัดครับ หลงมาเรียนหนังสือที่กรุงเทพ แล้วหลงทางมาที่ๆ อยู่ปัจจุบันนี่แหละ ตอนนี้อยู่ที่รัฐเวอร์จิเนียติดกับกรุงวอชิงตัน ดีซี ยังไม่รู้จะหลงทางไปไหนต่อ แต่ที่แน่ๆ ยังหาทางกลับประเทศไทยไม่ถูก นึกๆ ดูก็เหมือนยิปซีร่อนเร่พเนจร ไปเรื่อย ไม่เคยได้ปักหลักอยู่กับที่ อิจฉาคนบางคนที่อยู่ที่เดียวไม่เคยย้าย เชื่อมั้ยผมอยู่ไปย้ายไปจนไม่มีอะไรที่เป็นของประทับใจตั้งแต่เด็กติดไว้กับตัวเลย


๒. ขอคำขวัญประจำจังหวัดหน่อยสิ ไว้ประดับความรู้ครับ

เห็นมั้ยข้อนี้ก็ตอบไม่ได้แล้ว พอจะตอบข้อนี้ ดูข้อต่อๆ ไปคิดว่าคงไม่สามารถตอบได้จนจบ ไม่มีข้อมูลมากพอ ถามแค่กรุงเทพมีอะไรบ้างยังไม่ค่อยจะรู้
ว่าแล้วก็เอาคำขวัญของรัฐที่อยู่นี่ มาส่งเสริมการท่องเที่ยวซะเลยก็แล้วกัน อย่าว่าหาว่าโง้นงี้เลยนะ

“Virginia is for Lovers” ฟังดูเหมือนสำหรับคนรักกัน แต่จริงๆแล้วเขาหมายถึง สำหรับคนรักภูเขา คนรักชายหาด และคนรักประวัติศาสตร์เลยเอามารวมเป็นคำเดียว ว่าสำหรับคนรักหลายอย่างที่กล่าวไปแล้ว


๓. ถ้าเพื่อนมาเที่ยวที่บ้านจะพาไปเที่ยวที่ไหนในจังหวัดเราครับ

เห็นมั้ยอย่างนี้ละเข้าทางถ้าเพื่อนมาเที่ยวบ้านจะพาไปเที่ยวใน

ดีซี เอาไปทิ้งไว้ซักอาทิตย์นึงให้ถ่ายรูป เอาไปส่งให้ดูมิวเซียมดูได้เป็นเดือน ในเวอร์จิเนีย พาไปดูภูเขา ดูแม่น้ำ ช๊อปปิ้ง
แมรี่แลนด์ พาไปดูอแควเรี่ยม ในนิวยอร์กพาไปถ่ายรูป

เมืองแถวที่อยู่เป็นรัฐสามรัฐติดกัน มีถนนวงแหวนเชื่อมจนดูเป็นเหมือนรัฐเดียวกัน


๔. แล้วของฝาก ของที่ระลึก ของกินแนะนำหน่อยสิครับ

ของฝาก:
ก็เห็นเพื่อนๆ ซื้อหอบกันกลับไปไม่ว่าแชมพู เสื้อผ้า กระเป๋า แว่นตา นาฬิกา ที่ได้จากการช้อปปิ้ง เห็นอะไรเป็นซื้อหมด เอาไปฝากได้ครับ

ของที่ระลึก:
ก็เป็นพวกกรอบรูป พวงกุญแจ แก้วน้ำที่มีรูปสกรีนหรือที่มีคำขวัญติด

ของกิน:
เชื่อมั้ยครับว่าที่นี่ไม่มีอาหารอะไรที่เป็นอาหารประจำท้องถิ่น เหมือนอย่าง Philly Cheese Steak ที่ฟิลาเดลเฟีย หรือ นิวยอร์กเบเกิ่ล เอาเป็นแบบที่ถิ่นอื่นไม่มีก็ละกันครับ เพื่อนๆ มาส่วนมากจะขอให้หาให้กินอันได้แก่

ปูม้า- บลูแครบแมรี่แลนด์ เนื้อหวานแน่น บางทีมีไข่ติดมาด้วย ทำลายธรรมชาติอย่างมาก แต่อร่อย ผมอาสาทำน้ำจิ้มทะเลให้เองครับ
ปลาตาเดียวทอด แถมด้วยข้าวสวยร้อนๆ ไม่ให้ช้อน ให้เปิบกับมือ

ถ้าอยากกินซูชิ จะพาไปกิน
ถ้าอยากกินอาหารฝรั่งจะพาไป ชีสเค้กแฟคทอรี่
แนะนำสเต้กไดแอนกับสกรั้มปี้ชริม เมนูโปรดผม


๕. ทริปไหนที่เคยไปแล้วประทับใจมากที่สุด ตอบได้ทริปเดียว (ทุกข้อขอเป็นในประเทศไทยนะครับ)

นี่ไงมีเงื่อนไขบังคับไว้ ตอบยากมากเพราะแต่ละทริปจะมีความทรงจำที่แตกต่างกันไป แถมต้องเป็นประเทศไทย ไม่รู้หละ ตอบไม่ได้ ตอบแบบนี้ละกัน เพราะให้เลือกได้ทริปเดียว

ทริปที่ประทับใจมากที่สุดคือ ทริปที่ไปนิวยอร์กครั้งแรกครับ การเดินทางใช้เวลา 4 ชั่วโมง ออกตอนดึกๆ ถึงเช้าตรู่ เห็นเทพีสันติภาพเป็นครั้งแรก โอ้ อากาศเย็นก็เย็นง่วงก็ง่วง แต่ก็ประทับใจ หลังจากนั้นก็ไปแอตแลนติกซิตี้ แหล่งเล่นสล๊อตในนิวเจอร์ซี ก็ขับรถต่อในตอนค่ำของอีกวัน เที่ยวนั้นผมขับรถเลี้ยวซ้ายเข้าเลนซ้ายสวนทางรถที่กำลังวิ่งมา หวิดไป กลับมาก็มานั่งนึก หูย เกือบไปแล้วเรา


๖. ถ้าจะพาแฟนไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ คิดว่าจะพาไปที่ไหน

พาไปขับรถข้ามประเทศครับ จากฝั่งตะวันออกไปผั่งตะวันตก ระยะทางประมาณ ๓ ๐๐๐ ไมล์ จะผ่านเมือง ผ่านป่า ผ่านอุทยานแห่งชาติหลายแห่ง ผ่านความยากลำบากต่างๆ ระยะทางและเวลาจะทำให้ได้ศึกษานิสัยใจคอกันให้ได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นไงครับ ขากลับไม่ขับกลับให้เมื่อยหรอกครับ แยกกันบินกลับ เพราะทะเลาะกันไปตั้งแต่ขาไปแล้ว


๗. สถานที่ที่อยากไปเที่ยว แต่ยังไม่เคยไป

อุทยานแห่งชาติ โยเซไมตี้ จะไปดูบ่อน้ำพุร้อนที่มีโป่งดิน ดินในแอ่งเป็นสี ตัดกับขอบมีสีสวยงามมาก จะไปถ่ายรูปต้นไม้ในอุทยานแห่งชาติที่มีอายุเยอะๆ

ตอนนี้เห็น Death Valley อยากไปขึ้นมาอีกที่นึง


๘. เมืองที่ประทับใจ

รัฐนิวเจอร์ซี่ มีอยู่เมืองนึงไม่ไกลจากนิวยอร์ก จะเป็นเมืองที่มีภูมิประเทศ เป็นภูเขามีถนนขึ้นลงเนิน มองเห็นแม่น้ำด้วย ตอนหลังไปอีกหาไม่เจอว่าอยู่ตรงไหน อยากไปอีก แถมไม่รู้ด้วยว่าชื่อเมืองอะไร เมืองจะมีลักษณะคล้ายกระบี่ ที่มีถนนขึ้นลงเนิน ถ้าผมจำถูกต้อง ที่กระบี่จะเป็นในตัวเมือง ที่มีถนนขึ้นลงเนิน และมีอยู่มุมนึงที่มองเห็นทะเล ทั้งสองที่นี่นานมาแล้ว เหลือแต่ความทรงจำเลือนๆ

นิวยอร์ก ไปแล้วไปอีก ชอบความที่เป็นเมืองไม่เคยหลับ


๙. สุดท้าย ขอภาพถ่าย ที่ประทับใจมากที่สุดในชีวิตครับ

ถ่ายไป 28 ครั้ง พอใช้ได้รูปเดียวครับ ทั้งละอองฝน ทั้งมือสั่น ดูแล้วหัวเราะกับตัวเอง มันยากจริงๆ

Boomp3.com