|
|||||
LOVE ในมิติทับซ้อน ตอนที่ 2 ค้นพบ นิยายเรื่อง : LOVE ในมิติทับซ้อน ผู้แต่งนามแป้นพิมพ์ : PURUPURU ปี : 2019 RYOTA//"เอ๋ แสงนั่นอีกแล้วมันเป็นรูใหญ่แสงจ้าอยากรู้จังถ้าเข้าไปจะเกิดไรขึ้นฉันจะเป็น อะไรมั้ยนะหรือฉันตายแล้วเนี่ยโอ้ววว ฉันจะเข้าไปดีมั้ยเนี่ยอืม" ผมเดินไปเดินมาอยู่สิบนาทีแสงนั่นก็ไม่มีท่าทีว่าจะหายไป RYOTA//"เอาวะเป็นไงก็เป็นกันถ้ามีคนมาเห็นคงเป็นเรื่องระดับโลกแน่ วุบบบ* >_<" วาบบ..........* 0_= 0_0 >_> <_< >_> 0_0? RYOTA//"ที่นี่มันที่ไหนกันคุ้นๆ แหะ เหมือนเคยเห็น....." RYOTA//".........เห็นในฝัน.....................เห้ย!!!!!นี่ฉันมาที่ไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยที่นี่มันที่ ไหนกันแน่ทำไมรถถึงบินไปมาได้เหวอออออ......................ฟู่วๆๆๆๆๆๆ ใจเย็นไว้ๆ เรียวตะใช้สมองคิดใช้ตามองที่นี่อาจเป็นโลกของเราก็ได้ลองเดินสำรวจ ดูก่อนแล้วกันนะจริงๆอาจจะแค่ฝันก็ได้น่า.............(หยิกแก้ม)* โอ้ยเจ็บๆๆๆ นี่มันความจริงหรอเนี่ยเริ่มจะมืดแล้วด้วยอืมม..ดูเหมือนนาฬิกาจะใช้ได้ ปกติ ตอนนี้ก็ 18.09 น. ทุกคนแต่งตัวปกติหมดนะเท่าที่ฉันเห็นเนี่ยจะประหลาดก็แค่ รถยนต์บินได้ล่ะนะออแล้วก็นาฬิกาข้อมือสีดำนั่น เห็นพูดชื่ออาหาร อาหารที่สั่งด้วย เสียงก็วาบมาตรงหน้าเลยโหสุดยอดเลย" หลังจากนั้นผมก็เดินสำรวจไปเรื่อยๆ จนผมเผลอไปชนเข้ากับใครสักคนเลยรีบขอโทษไป ตามมารยาท ปึง* RYOTA//"อ่าขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจ" ?????//"...................." RYOTA//"เอ่อเป็นอะไรหรือป่าวครับ" ?????//"...................." ผมก็มองหน้าเขาอยู่สักพักแต่มองยังไงก็ไม่เห็นเพราะแสงไฟส่องจากด้านหลังของเขา ด้านหน้าเลยมืดสนิท RYOTA//"เอ่อ" 0_0? ?????//"หึ เจอกันอีกแล้วนะจำฉันไม่ได้หรือไง" เขาเอาฮู้ดที่คลุมหัวลง พรึ่บ* ผมจึงเห็นใบหน้าเขาได้ถนัดตา O0O!!! RYOTA//"อ๋าาาา! คุณคนเมื่อเช้านี่!" ?????//"นายมาทำอะไรตรงนี้มันมืดแล้วนะกลับบ้านไปได้แล้ว ว่าแต่นายมาจากไหนให้ ฉันไปส่งมั้ยเจ้าเด็กหลงทางหึ *u*" RYOTA//"นิผมไม่ใช่เด็กหลงนะผม 17 แล้วและอีกอย่างผมไม่ได้ชื่อเจ้าหนูผมชื่อยุ.." ?????//"ยุกิโตะสินะอืมม ชั่งเป็นเด็กไม่มีมารยาทจริงๆ" RYOTA//"หาาาาาาาาาาคุณนั่นแหละไม่มีมารยาทน่ะ ถ้าจำชื่อได้ก็บอกกันก่อนเส้ คุณน่ะ..วิ่งมาชนผมเองนะคุณต้องขอโทษผมสิ" ?????//"จะยังไงก็ชั่งฉันจะกลับบ้านแล้วตอนนี้ 18.30 แล้วไม่เห็นหรอมัวแต่เดินมั่วๆ ระวังพวก โจรมาฆ่าปาดคอล่ะแถวๆ นี้สะด้วย 5555" RYOTA//"หาาาาคุณมันแย่ที่สุดไม่คิดจะขอโทษกันเลยสินะ" ?????//"ถ้าอยากให้ขอโทษก็เห่าสามครั้งสิแล้วฉันจะขอโทษนะ 555 เอาล่ะฉันไปละระวังตัวด้วย แล้วกันนะยุกิโตะ" อ่าเอ่อ <_< >_> <_< ฆ่าปาดคอเลยหรอ อึก หน้ากลัวอ่าาาาฉันจะทำยังไงดีฉันมาจากทาง แสงนั่นแต่แสงดันหายไปแล้วกลับไม่ได้เลย RYOTA//"เอ่อนี่คุณน่ะ!!!!!!!" ?????//"หือ" หันกลับมา RYOTA//"ผมขอ@!#@@$" ?????//"อะไรนะ!" RYOTA//"ผมขอ@^@$$$" ?????//"นายช่วยตะโกนดังๆ ได้มั้ย!" RYOTA//"ผมขอไปอยู่ด้วยสักคืนได้มั้ยครับบบบบบบบ!" ?????//"หะ 55555 ไม่มีทาง บางทีนายอาจเป็นโจรก็ได้" ผมรีบวิ่งไปหาเขาด้วยความกลัว RYOTA//"ผมไม่มีทางทำเรื่องชั่วแน่นอน...แค่คืนเดียวนะ..คือว่าผมน่ะมาจากแสงที่สว่างนั่น เหมือนกับคุณผมก็เลยมาอยู่ที่นี่ไงผมหาทางกลับไม่ได้แค่คืนเดียวแล้วคุณ จะเอาผมไปไว้ข้างทางก็ได้" ?????//"หืม.......(เขาเลิกคิ้วขึ้น)*" ?????//".........ก็ได้แค่คืนเดียวนะ แต่ฉันก็สงสัยเหมือนกันไอแสงนั่นมันคืออะไร เดี๋ยว พอถึงคอนโดฉันแล้วเราค่อยคุยแล้วกันนะ" RYOTA//"เอ่อว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอครับ" ?????//"ถ้าอยากรู้ทำอาหารให้ฉันกินก่อนแล้วฉันจะบอก แต่อย่างนายคงทำไม่เป็นล่ะสิจะสั่ง มาก็ได้นะ" RYOTA//"ชิ อย่าดูถูกผมนะรับรองคุณจะต้องทึ่ง! และอีกอย่างผมสั่งอาหารไม่ได้หรอกครับ ข้อแรกเลยผมไม่มีตังค์ข้อสองผมไม่มีนาฬิกาสีดำนั่นที่ผมเห็นตอนเย็นผมไม่รู้มัน ทำงานยังไงนะแต่ผมไม่มีหรอกเพราะงั้นสั่งอาหารไม่ได้" ?????//"อ้อคนจนสินะพวกขอทานหรอ" RYOTA//"ผมไม่ใช่ขอทานสักหน่อยนะ" ?????//"เอ้าขึ้นรถ เราจะไปกันแล้ว" RYOTA//"หาาา O_O รถนี่มันอะไรกันมันลอยอยู่หรอ เป็นไปไม่ได้" ?????//"มัวอึ้งอะไรอยู่ไม่เคยเห็นรถบินได้หรือไงขึ้นมาได้แล้ว" ผมมัวอึ้งกับรถยนต์สีแดงของเขาเพราะรถเขาสวยมากและลอยอยู่เกือบขนานกับถนน มันหน้าทึ่งจริงๆ โลกใบนี้มันอะไรกันฉันจะต้องหาคำตอบให้ได้ถ้าได้อ่านหนังสือ จากโลกแห่งนี้ละก็นะ บรื้นๆ* ฟิ่ววววววววววววววววววววววว* RYOTA//"เหวอ!!!!! อ้าาาาาระวังงง" ?????//"นี่ยุกิโตะจะกลัวทำไมนี่มันระบบออโต้นะไม่ชนใครหรอก" RYOTA//"อะอ้าวหรอก็ผมไม่รู้นิที่นี่มันที่ไหนผมยังไม่รู้เลยนะ" ?????//"หืมนายไม่รู้จริงๆ หรอ ที่นี่คือโลกไง" RYOTA//"แล้วมันปีอะไรล่ะครับ" ?????//"ปี ค.ศ 10,000" RYOTA//"อะไรนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...ปะปะปะปะเป็นไปไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ?????//"โอ้ยหน้ารำคาญเลิกโวยวายได้แล้ว" RYOTA//"ก็ผมผม.." ?????//"แล้วเธอมาจากปีอะไรล่ะ" RYOTA//"ผมมะมาจากปี ค.ศ 2019" ?????//"อย่ามาล้อเล่นน่า" RYOTA//"ผมไม่ได้ล้อเล่นนะโลกของผมน่ะรถยนต์ยังบินไม่ได้เลยจะขับแค่บนถนนเท่านั้น" ?????//"จะ..จริงหรอ? หน้าตกใจเหมือนกันนะถ้าเป็นแบบนั้นแล้วเธอจะทำยังไงต่อ" RYOTA//"เอาไว้ค่อยคุยกันต่อแล้วกันครับ" ?????//"ตามใจ" RYOTA//"Zzz" ณ คอนโดของชายนิรนาม ?????//"นี่ยุกิโตะตื่นสิยุกิโตะนี่" RYOTA//"อืมมมมม" ?????//"ขี้เซาจริงหมอนี่เห้อสงสัยต้องอุ้มท่าเจ้าหญิงขึ้นคอนโดแล้วมั้ง ฮึ่บ พรึ่บ* มาขอฉันอยู่ ด้วยแท้ๆ ทำไมประธานบริษัทอย่างฉันต้องมาอุ้มนายขึ้นห้องด้วยเนี่ยตื่นเมื่อไรโดนแน่" แกรกๆ* ดิ๊งด่อง* ลิฟต์ AI//"ไม่ทราบว่านายท่านต้องการจะไปชั้นอะไรคะ" ?????//"ฉันต้องการไปชั้นที่ 100" ลิฟต์ AI//"รับทราบค่ะ พรึ่บ* วุบบบบ*" ?????//"ว่าแต่หมอนี่ตัวเบาเหมือนกันนะ จะว่าไปหน้าตาหมอนี่เหมือนกับผู้หญิงจังมีแฟน หรือยังนะ............อะอะนี่ฉันคิดอะไรเนี่ยตั้งสติไว้อากิฮิโระหมอนี่มันเป็นผู้ชายนะ ฉันเป็นถึงประธานจะทำตัวตกต่ำไม่ได้" RYOTA//"อืมมม รินะรอเดี๋ยวนะจะเอาอาหารไปให้" ?????//".................?" ดิ๊งด่อง* พรึ่บ* ลิฟต์ AI//"คุณมาถึงแล้วค่ะ" ดึก ตึก ตึก* ?????//"นี่ฉันเองนะแมรี่เปิดประตูให้หน่อย" AI แมรี่//"สแกนทั่วร่างกาย ตี้ดด* ยินดีต้อนรับค่ะคุณยูมะ" ?????//"อืม ช่วยเอาเตียงลงมาที" AI แมรี่//"รับทราบค่ะ ตื้ดดดดด* ตึก*" ?????//"ฮึ่บ............ไม่ตื่นสะที" AI แมรี่//"ต้องการอะไรเพิ่มมั้ยคะคุณยูมะ?" ?????//"ไม่เป็นไรขอบใจ" ?????//"ตอนนี้กี่โมงแล้วแมรี่" AI แมรี่//"ตอนนี้เวลา 19.02 น. ค่ะ" ?????//"ถ้าเขาตื่นไม่ต้องบอกชื่อฉันจะอ่านหนังสือหน่อย" AI แมรี่//"รับทราบแล้วค่ะ" ?????//"อ้ออย่าลืมอธิบายให้เขาฟังด้วยล่ะ เพราะครั้งแรกตอนไปอยู่ที่แปลกฉันคิดตลอดว่าฝัน จนหมอนั่นมาเองเลยรู้ว่าคือเรื่องจริง ตื่นมาคงจะสติแตกหน้ารำคาญ" AI แมรี่//"รับทราบแล้วค่ะ" ณ เวลา 21.02 น. RYOTA//"อืมมมหาววว _._ =_- 0_0 >_> <_< >_> O_O! นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ยไม่ใช่ บ้านฉันนิ" AI แม่รี่//"ได้โปรดใจเย็นๆ ก่อนนะคะ" RYOTA//"นั่นเสียงใครน่ะ แกอยู่ไหนออกมานะ!!!" AI แมรี่//"ฉันคือ AI ของห้องนี้ค่ะฉันชื่อ แมรี่ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ" RYOTA//"ถ้าเป็น AI จริง งั้นแสดงให้ดูหน่อย" AI แมรี่ ได้ทำการเปิดปิดผ้าม่านและเปิดปิดไฟเพื่อแสดงให้เรียวตะเห็นว่าเป็น AI จริง RYOTA//"ยังไงฉันก็ไม่ไว้ใจอยู่ดีฉันจำได้ว่าฉัน.........อ้ะจริงด้วยสินะ ที่ฉันมาอยู่นี่ได้เพราะเขานี่หว่าลืมไปเลย นึกว่าเป็นแค่ฝันสะอีกนะแล้วตอนหลับเขา แบกฉันมายังไงเนี่ยฉันหน้าจะหนักอยู่นะนั่น" AI แมรี่//"งั้นช่วยที่ฉันจะอธิบายด้วยนะคะคือว่า เจ้านายของฉันเขาอุ้มคุณมาด้วยท่าเจ้าหญิง เขาขึ้นลิฟต์มาค่ะ เพราะปลุกคุณแล้วคุณไม่ตื่นเขาบอกว่าคุณขี้เซามาก เจ้านายฉันบอกว่าอย่าปลุกค่ะ ให้คุณตื่นขึ้นมาเองและสั่งกำชับไว้ว่าห้ามบอกชื่อให้ กับคุณด้วยค่ะ และตอนนี้เจ้านายฉันอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องสมุดค่ะ" RYOTA//"หาาาว่าไงนะฉันไม่ได้ขี้เซานะแค่เพลียเพราะฉันน่ะก่อนหายมาที่นี่ฉันอ่านหนังสือ เกี่ยวกับโลกคู่ขนานเพื่อไม่ให้ตัวเองสอบตกมากถึง 10 เล่มนะจะไม่ให้ฉันง่วง ได้ไงล่ะแมรี่" AI แมรี่//"งั้นหรอคะ คุณคงเพลียมากสินะคะว่าแต่คุณชื่ออะไรคะฉันจะได้จำเอาไว้" RYOTA//"ฉันหรอฉัน ยุกิโตะ เรียวตะ..........เอ่อนี่แมรี่ใช้ห้องครัวได้มั้ยแล้วมันอยู่ตรงไหนหรอ ห้องครัวน่ะ นำทางให้ฉันหน่อยสิ" AI แมรี่//"ได้ค่ะ ทางนี้ค่ะ" ผมตามเสียงของแมรี่ไป ที่ๆ ผมนอนหน้าจะเป็นห้องนอนหมอนั่นรึป่าวนะแต่ห้องกว้างโคตร ผมลุกและเดินตรงไปและเลี้ยวขวาตามเสียงแมรี่ที่บอกผม เมื่อเจอห้องครัวผมก็ตัดสินใจ จะทำข้าวปั้นเพราะนี่ก็ดึกแล้วและหมอนั่นคงหิวแย่แล้วล่ะนะ AI แมรี่//"ทางนี้ค่ะเชิญทำอาหารตามสบายค่ะ หากขาดเหลืออะไรสามารถพูด ได้เลยค่ะแต่ขอเตือนไว้อย่างนะคะ ถ้าหากคุณทำร้ายเจ้านายของฉันละก็ ฉันจะส่งเลเซอร์ไปทำร้ายคุณค่ะ" RYOTA//"อ่อหน้ากลัวจังฉันเข้าใจแล้ว เธอใจดีจังนะแมรี่ขอบคุณนะครับ" AI แมรี่//"ไม่เป็นไรค่ะยินดีให้บริการค่ะ" RYOTA//"เอาล่ะ! เริ่มทำข้าวปั้นสูตรเด็ดได้ ณ บัดนี้ โอ้วววว!" กรุณารอตอนต่อไปค่ะ >< |
สมาชิกหมายเลข 4826927
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ขอบคุณที่อ่านนะ เรียกข้าน้อยว่า PURUPURU นะ
Group Blog All Blog
Link |
||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |