รักครั้งแรกของผมแต่งงานครับ..ขอระลึกความหลังอีกซักวัน (ไม่เศร้าแต่เน่าเล็กๆ) ง่า..มาเล่าต่อแล้วครับ (จะมีใครตามอ่านมั้ยน้อ) ความเดิม ตอนที่แล้ว กั๊บ... ผมได้ย้ายมาเรียนต่อที่โรงเรียนประจำจังหวัด เพราะคุณลุงผมอยากให้เรียน แถมบอกถ้าสอบติดจะให้ตังค์ และพ่อแม่ผมก็เห็นชอบด้วย ไอ้ผมก็น่ะยังไงก็ได้ไปสอบก็ดันติด ก็สนุกสนานกับโรงเรียนใหม่ได้ครึ่งปี แป้งก็เขียนจดหมายมาหาผมที่โรงเรียนฉบับนึง ความรู้สึกแรกที่ได้รับจดหมายก็ดีใจปนแปลกใจเพราะไม่มีใครเคยส่งจดหมายมาหาผม แถมนี่ยังเป็นจดหมายจากแป้งที่ผมไม่ได้ติดต่อกันเลยเป็นครึ่งปี ก็สังหรณ์ว่ามันต้องมีอะไรซักอย่างถึงทำให้แป้งลงทุนเขียนจดหมายมาหาผม ผมยังจำได้ว่ากระดาษจดหมายเป็นกระดาษแบบกระดาษสมุดแบบมีเส้น ใจความจดหมายไม่ยาวนัก ถามว่าผมเป็นยังไงบ้าง แล้วแป้งก็เล่าถึงชีวิต ม.ปลาย ของแป้งที่โรงเรียนเดิมว่าสนุกสนานเพียงใด ฯลฯ แต่ส่วนท้ายของจดหมายลงท้ายว่า ขอให้เราสองคนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไปนะ และลงชื่อว่า P&K ซึ่งผมก็เดาว่า P ก็คงย่อมาจาก แป้ง ส่วน K ก็คงเป็นใครซักคนที่ เป็นสาเหตุให้แป้งต้องเขียนจดหมายมาหาผม ไม่รู้ว่าแป้งลงทุนเขียนจดหมายฉบับนี้มาหาผมเพื่ออะไร ส่งมาเพื่อรักษาน้ำใจผม อยากให้ผมรู้จากแป้งเองแทนที่จะรู้จากคนอื่น หรือส่งมาเพื่อเยาะเย้ยผมก็ไม่รู้ ความรู้สึกตอนนั้นสับสน จะว่าเสียใจก็ไม่เท่าไหร่นะเพราะผมก็รู้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้ เพราะบางทีที่เรื่องของเราต้องเป็นแบบนี้อาจจะเกิดมาจากผมเอง แต่ก็ยอมรับว่าเสียดายเล็กๆ ที่ผมไม่พยายามแก้ไขหรือสานความสัมพันธ์กับแป้งต่อจนเธอมีคนอื่น แต่ความรู้สึกสุดท้ายจริงๆแล้วดีใจที่อย่างน้อยแป้งก็คงยังแคร์ผมอยู่บ้าง(ไม่ว่าจะในแง่ดีหรือร้าย) ถึงยอมลงทุนเขียนจดหมายมาบอกผม ทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องทำเลยซักนิด ผมเลยตัดสินใจกลับไปหาแป้งที่โรงเรียนเก่า ไม่ได้โกรธ หรืออยากไปคืนดีแต่อย่างใด เพียงแต่รู้สึกแค่อยากไปคุย ไปได้ยินจากปาก อยากเห็นหน้าแป้งอีกซักครั้ง แป้งก็ออกมาหาผมแล้วเราก็ได้คุยกัน เรื่องของเรื่อง มิสเตอร์ K นั้นจริงๆ แล้วก็คือ ไอ้คุณพี่ก้อง เป็นรุ่นพี่ปีนึง อยู่ ม.5 (ผมเคยเจอตัวจริงครั้งหนึ่ง เพื่อนชี้ให้ดู หล่อว่ะคับ ยอมรับ ตี๋ๆ ขาวๆ) หลังจากขึ้น ม.4 ได้พักนึง ไอ้คุณพี่ก้องนี้ก็เข้ามาจีบแป้ง แป้งเล่าว่า ไอ้คุณพี่ก้องเนี่ยบอกว่าแอบชอบแป้งมาตั้งแต่ แป้งอยู่ ม.3 (ไอ้คุณพี่ก้องอยู่ ม.4) แต่เห็นว่าแป้งมักจะเดินไปไหนมาไหนกับผู้ชายใส่แว่น (ฮึ่มม..ตรูนี่หว่า) เลยไม่กล้าจีบ แต่พอขึ้น ม.4 ไอ้เจ้าแว่นซื้อบื้อ(ผมเติมให้) มันไม่อยู่แล้ว ไอ้คุณพี่ก้องเลยได้โอกาสเข้ามาจีบแป้งซะเลย(กรอด...) และก็ประสบความสำเร็จซะด้วย -_-" วันนั้นเราสองคนคุยกันนานพอสมควร แล้วผมก็วางตัวได้ดีทีเดียว แป้งเล่าเรื่องราวของเธออย่างดูมีความสุข ผมก็ได้แต่ยิ้มรับฟังเรื่องราวของเธอ เราคุยเล่นแซวกันแบบเพื่อนกันจริงๆ ควรจะทำ จากวันนั้นผมก็ไม่ได้เจอแป้งอีกเลย แต่ข่าวคราวของเธอยังมีมาเข้าหูผมเสมอจากเพื่อนๆ ของผม ซึ่งก็เป็นเพื่อนของแป้งด้วย (ผมยังด่ามันบ่อยๆว่ามาบอกกรูมัยว่ะ...มันก็บอกว่าเผื่อมรึงอยากรู้ แต่บางทีถ้ามันไม่เล่าผมก็แอบๆถามถึงว่ะคับ อิอิ) ชีวิตของผมกะแป้งเหมือนสวนทางกันอยู่เรื่อยๆ จบม.ปลาย เราก็ต่างเอ็นทรานซ์ติดที่กรุงเทพฯ เหมือนกัน แต่ขณะที่แป้งเรียนทางวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยอันดับ 1 ของประเทศใจกลางเมือง ผมก็มาเรียนทางศิลปะที่มหาลัยอันดับไหนไม่รู้ แต่อยู่แถวชานเมืองที่มีรถเมล์ผ่านแค่สองสาย เข้าตัวเมืองที 2-3 ชั่วโมง รอบมหาลัยมีแต่ทุ่งนา (ในตอนนั้น...แต่ตอนนี้เห็นเค้าว่าพัฒนาขึ้นมี เซเว่น-อีเลเว่นแล้ว) ที่มหาลัยแป้งป๊อปปูล่าร์พอสมควรได้เป็นหลีดฯ คณะ (แต่ช้าก่อน..ไม่ใช่หลีดฯ มหาลัยนะจ๊ะ) แต่ผมก็แค่นักศึกษาโทรมๆ ไม่มีใครรู้จัก ได้แต่นั่งกินเหล้าเมายาเฮฮาอยู่ที่คณะเท่านั้น จบมาผมได้มาทำงาน เป็นมนุษย์เงินเดือนที่บริษัทเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ใจกลางกรุงเทพ (เย้) แต่แป้งก็ดั๊นไปทำงานด้านโรงงานที่ต่างจังหวัดแถวชายทะเล -_-" เราสองคนต่างก็ใช้ชีวิตของเราไปเรื่อยๆ ในแบบที่มันควรจะเป็น แป้งเปลี่ยนงาน 2-3 งาน (แต่ก็ยังเป็นงานเกี่ยวกับโรงงานเหมือนเดิม) และได้เรียนต่อจนจบปริญญาโท ขณะที่ผมยังคงทำงานเป็นปู่อยู่ที่เดิม เพราะขี้เกียจหางานใหม่ ย้ายบริษัท จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เพื่อนสนิทสมัย ม.ต้น (ที่ยังอุตส่าห์ทนคบกันรอดจนวันนี้) ของผมคนนึงจะแต่งงาน ก็ขอให้ผมไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้ และมันบอกว่า มันก็ขอให้แป้งมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวด้วยนะ ผมเองยอมรับเลยว่าดีใจ และตื่นเต้น อยากเจออยากเห็นว่าแป้งที่ผมไม่ได้เจอมา 10 กว่าปี ตอนนี้จะเป็นอย่างไร... ...ว่าจะเขียนให้จบ แต่กั๊กไว้หากินอีกซักตอนดีกว่า..ซะงั้น...   Create Date : 29 เมษายน 2548 9 comments Last Update : 1 สิงหาคม 2551 0:12:32 น. Counter : 650 Pageviews. Share Tweet

ตามมาอ่านค่ะเรื่องน่ารักดีจัง แล้วเขามีแฟนยังอ่ะค่ะ มาเล่าตอนใหม่เร็วๆนะค่ะ ถ้าเขายังไม่มีแฟนทำไมไม่จีบอ่ะค่ะ อ้าวเรายุ่งเรื่องชาวบ้านอิอิ   โดย: V-FAN 29 เมษายน 2548 20:51:28 น.

เข้ามาอ่านครับ ชอบๆ ชอบทั้งเรื่องทั้งเพลง และเพลงนี้ผมยังฟังอยู่ทุกวันนี้แหละครับความหมายดี ชอบๆ   โดย: Sugarray 29 เมษายน 2548 21:36:40 น.

~~~ คุงแหล เรียนคณะไรเหรอ... อยากรู้ไปงั้นแหละค่ะ - -" ~~~ ปล.เรื่องของคุงแหล สนุกมากมาย รออ่านอยู่   โดย: เค้กชาเขียวอยากบอกคุณว่า (ฉันชอบคุณแน่ค่ะ ) 29 เมษายน 2548 21:38:04 น.

อ่าวๆ อย่ากั๊กสิเพ่ ถ้าเก๊กจะไม่ว่าเลย เพราะเก๊กไปก็เท่านั้น แต่กั๊กนี่ หงุดหงิดนะ ดีใจแทนคุณแป้งเค้าจริงๆ T_T   โดย: THE BEGINNING 29 เมษายน 2548 22:07:29 น.

รอซะนานเลยค่ะ...แต่ว่ามีกั๊กด้วย(ใจร้าย) โปรดติดตามตอนต่อไปค่า...น่ารักเชียว ^ ^   โดย: จ๊ะโอ๋ (ja_opig ) 29 เมษายน 2548 23:31:38 น.

เค้าก็มีแฟนของเค้าเรื่อยอ่ะครับ น้องปลา ไม่รู้จะหาจังหวะเสียบตอนไหนเหมือนกัน ขอบคุณค้าบ ดีใจที่คุณ Sugarray ชอบครับ อ้าวคุณเค้กชาเขียวฯ อยากรู้ไปงั้นแหล่ะ งั้นผมก็ไม่บอกซะงั้นแหล่ะ อิอิ ล้อเล่น บอกได้ครับ นิเทศศิลป์ครับ อ้าว..เจ้าเบลล์ พี่ไม่เก๊กให้เมื่อยหรอกเฟ้ย แค่นี้ก็หล่อไม่เกรงใจใครแล้ว...เฮ้อ แง...ป่าวใจร้ายนะค้าบ คุณจ๊ะโอ๋ จริงๆแล้ว เมื่อยมือพิมพ์อ่ะ เดี๋ยวจะรีบมาต่อให้จบนะกั๊บ   โดย: captainfakenature 1 พฤษภาคม 2548 4:23:25 น.

ชอบก็บอกชอบไปเลยค่ะ สงสัยจะต่างฝ่ายต่างไม่กล้าบอกกัน พูดยากเนอะเพื่อนกัน กลัวจะเสียเอนไป เกิดบอกรักแล้วเข้าใจผิดไปว่าเค้าก็ชอบเรา อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป   โดย: อยู่ไกลบ้าน 1 พฤษภาคม 2548 4:46:07 น.

ทำไมอ่านแล้วเศร้าวะฉัน เหอๆ   โดย: ปิงปองงง 3 พฤษภาคม 2548 11:59:46 น.

มาอ่านต่อคะ งิงิ แล้วก็ตะกุยตะกายไปอ่านตอนจบโดยด่วน... ลป.ชอบเพลงประกอบด้วยอ่ะคะ   โดย: แก้วการะบุหนิง 7 พฤษภาคม 2548 14:57:41 น.