หน้าบ้านฉัน...ทานตะวันบานแล้ว
...หน้าบ้านพักพนักงาน พี่ข้างห้องหว่านเมล็ดพันธุ์ทานตะวันไว้หน้าห้องได้หลายวันแล้ว เราก็เฝ้าดูการเจริญเติบโตของมัน เฝ้ารอวันที่มันจะออกดอกเบ่งบาน และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง เมื่อต้นทานตะวันต้นหนึ่งออกดอก เบ่งบาน ถึงแม้ไม่มากมายเหมือน ทุ่งทานตะวันที่สระบุรี แต่ยังไงๆมันก็เป็นทานตะวันเหมือนกัน หลังเลิกงานก็เลยหยิบกล้องมาเก็บภาพไว้ก่อนที่มันจะร่วงโรยรา หลายครั้งที่เห็นดอกทานตะวันก็จะนึกถึงเพลง ทานตะวัน ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ก็เลยขอเอาเนื้อเพลง ทานตะวัน มาประกอบภาพถ่ายมาให้ชมกันครับทานตะวันเนื้อร้อง เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ตะวันส่องใสแดดฉายลงมาทาบทาทิวทุ่งแผ่วลมผ่านโรยเหมือนโปรยกลิ่นปรุงดอกฟางหอมลอยดอกหญ้าดาววับวาวทางเกลื่อนเหมือนดังหยาดพลอยแตะนิดต้องน้อยราวมณีร่วงพรูพลัดพรายลงดินจะอยู่แดนไหนสุดฟ้าแสนไกลคะนึงถึงถิ่นด้าวแดนแผ่นดินที่เราจากมาเนิ่นนานแสนนานดอกหญ้างามงดงามดังก่อนหรือรอนร่วงรานแดดร้อนดินแล้งลมระงมแผ้วพานบ้านนาป่าเขาทุ่มกายทุ่มใจเข้าโหมแรงไฟหัวใจแรงเร่ายิ่งสร้างยิ่งทําระกําหนักเบาดิ้นรนหนทางเจ้ามิ่งขวัญยิ่งวันยิ่งเดือนยิ่งเลือนยิ่งรางทอดทิ้งทุ่งร้างวันและวันผ่านเยือนเหมือนเดินทางไกลตะวันส่องแสงสาดแสงลงมาทาบทาทางใหม่ร่วมจิตร่วมใจก้าวไปก้าวไปฝ่าภัยร้อยพัน มิ่งขวัญเอ๋ยหัวใจเรามั่นเหมือนทานตะวันเฉิดแสงแรงฝันราวระวีตะวันสีทองส่องใสขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมครับ