คิดถึงเชียงราย...

 
มกราคม 2554
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
5 มกราคม 2554
 

เที่ยวไทยรองเท้าแตะกับอนุรักษ์ ตอน คิดถึงอัมพวา...




โบกมือลาปีเก่า สวัสดีปีใหม่อย่างผ่อนขมอง แก่ขึ้นอีกปี ผายหน้าต้อนรับความเหี่ยวย่นอ้ำอึ้งสดุดี...

ชีวิตมันก็เท่านี้แหล่ะขอรับ สุขมา ทุกข์ไป ไม่จีรัง 365 วัน วิ่งผ่านเร็วไวยิ่งกว่ารถไฟชินคันเซ็ง ต้นปี กลางปี เป็นธรรมดาที่ข้าพเจ้าคลุกเคล้าบทละครชีวิต Comedy บ้าง Drama บ้าง ดั่งใบกระเพราที่ถูกคลุกเคล้ากระทะอาหารจานด่วน

การได้ท่องเที่ยวนู้นนี่ จึงเป็นโบนัสชีวิตอย่างน้อยปีหนึ่งข้าพเจ้าต้องขอใส่ซองส่งให้ตัวเอง โบนัสชีวิต หรือ กำไรชีวิต ปล่อยวางเรื่องบัดซบนานาปาถะตลอดปี แล้วสังวาสไปกับความสุขชวนกระเฉาะ

และโบนัสชีวิตที่ข้าพเจ้ามอบให้ตัวเอง Countdown ปี 2010 คือ “สุขจังอัมพวา” ทริปง่าย ๆ ใช้แค่ 3 + 1 จตุปัจจัย เสื้อผ้า, อาหาร, บ้าน แล้วก็สตางค์ติดตัว

อัมพวายังคงเป็นดินแดนต้องมนต์ไม่สร่างซา วิถีชีวิตคนท้องถิ่นเรียบง่าย อาหารการกินหยิบจกได้สองฝั่งคลอง จากแม่น้ำสองสาย แม่น้ำแม่กลอง และแม่น้ำท่าจีน ที่ไหลบรรจบกัน คอยหล่อเลี้ยงลูกหลานชาวอัมพวาพัฒนาจากเด็กน้อยตีนเท่าฝาหอยเติบโตเป็นผู้ใหญ่หอยเท่าฝาโอ่งรุ่นสู่รุ่น

กุ้งสด ปลาสด ปลาหมึกสด น้ำจิ้มแซบ กระจัดกระจายทั่วซอกปาก ผลัดกันรับแรงกระทบซี่ฟันลูกอีช่างเคี้ยว ก่อนขย้อนลงกระเพราะ อิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งบรรยากาศ โดยมีสายลมธรรมชาติทักทายรูขุมขนเย็นเยือกแบบพอเพียง ใจนึงก็เสียดายเจ้ากุ้งหอย ปูปลา พวกนี้ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วมันยังว่ายซุกซนอยู่กลางคลอง อีกไม่กี่ชั่วโมงถัดมากลับต้องรวมตัวกันลอยเคว้งกลางชักโครก

พ่อค้า แม่ค้า ผิวดำละเลื่อม พายเรือตระโกนเชิงกระซิบกรุ้มกริ่มขายของให้นักท่องเที่ยวสองฟากคลอง พวกเขาแลมีความสุขกับงานที่ทำ แน่นอนผัดไทยกุ้งสด ก๋วยเตี๋ยวเรือ กวยจั๊บ กุ้งเผา ปลาเผา อาชีพขายของเช้าชามเย็นชามนี้คงไม่ทำให้เขารวยล้นฟ้า แต่มันก็อวลด้วยหลักคำสอนพ่อหลวงเรา “เศรษฐกิจพอเพียง” ความพอเพียงเนรมิตรอยยิ้มให้ทั้งผู้มาเยือนและเจ้าบ้าน ความรวยหาใช่ความสุขที่แท้จริงไม่...

กวยจั๊บ 20 บาท, ก๋วยเตี๋ยวเรือ 15 บาท, กุ้งเผา ปลาเผา ราคาใจเขาใจเรา ซื้อกินนั่งกินกันสด ๆ ลุ้นหลบสายน้ำกระเซ็นจากเรือยนต์แล่นผ่านเป็นระยะ ด้วยราคาที่ถูกแสนถูก มันทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกชาบูชาบูน้ำจิตน้ำใจชาวอัมพวา แม้ปัจจุบันที่นี่จะได้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวไทยติดอันดับต้น ๆ ไปแล้ว แต่ราคาสินค้ากลับติดดินไม่แพงเว่อร์เฉกเช่นที่อื่น อิงกระแสความดังชูผลประโยชน์ตัวเองกลบกลิ่นอายเสน่ห์ความมีน้ำใจคนท้องถิ่นไม่รู้ตัว

เมื่อพระอาทิตย์ยื่นไม้ส่งให้พระจันทร์ทำหน้าที่ต่อ บรรยากาศเงียบสงัด เคล้าเสียงหิ่งห้อย แมลงตัวเล็กตัวน้อย ส่งเสียงระริกระรี้ต่างกันตามกล่องเสียงสปีชีย์ ข้าพเจ้ารู้สึกปลอดภัยขณะยื่นห้อยขาระเบียงริมคลอง ความรู้สึกกลัวไอ้เข้งับครั้นเสพหนังฝรั่งกลับไม่แล่นเข้าหัวชวนอะดรีนาลีนลุกซู่เลยสักนิด

ยวนเพลิดเพลินปล่อยสองขาห้อยโตงเตงสะบัดเล็บขบเฉียดผิวน้ำ มือซ้ายยกขึ้นลงจิบสปายองุ่นกรั้วลิ้น ให้แอลกฮอลล์สังวาสเส้นเลือดนับถอยหลังรอเวลารั่ว (คออ่อน) พูดคุยกับคนข้าง ๆ สัพเพเหระแลกลมปากเจือแอลกฮอลล์บันเทิงสะหวีวี้วิง

คุ้นเคยแต่เสียงรถยนต์ วิทยุ โทรทัศน์ ขี้เมานักร้องจำเป็นละแวกบ้าน พอได้มาฟังเหล่าแมลงนักร้องจำเป็นกร่นเสียงร้องสองฟากคลอง มันน่าแปลกแม้ฟังจับไม่ได้ศัพท์กลับไพเราะกว่าเสียงคนหลอดเสียงควาย

ไอ้แผนที่วางไว้กะจุดพลุเย็น Countdown ปีใหม่ พอถึงเวลาโรคขี้เซางอแงถามหา ครั้นไม่ตามใจก็ลำบาก เพราะขนตาบนขนตาล่างจ้องพันกันให้ตาปิดปริบ ๆ กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เข้าสู่ภวังค์ Inception ซะแล้วเรา ไอ้ปากบอกเสี้ยนจุดพลุเย็น Countdown สรุปมุสาฉับพลัน

ถึงวันกลับดวงตาหวานฉ่ำยิ่งกว่าช็อคโกแลตสอดไส้คาราเมลของข้าพเจ้ายวนอาวรณ์ คิดฮอตยังเสพกลิ่นแมลงร้องไม่อิ่มหู ยังมองโลกผ่านเลนส์กล้องกดชัตเตอร์ไม่ด้านนิ้ว ยังกินของท้องถิ่นไม่อิ่มท้อง วงจรเวลาความรับผิดชอบห้วง 365 วันก็มาเป่านกหวีด ข้าพเจ้าเป็นแค่มนุษย์เดินดินไม่มีมนต์วิเศษหนีพ้นวงจรภาระชีวิตได้ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา แต่ความทรงจำดี ๆ ถึงอัมพวาไม่มีวันเหือดแห้ง ซองโบนัสชีวิตซองใหม่ ข้าพเจ้ายังไม่รู้ว่าครั้งหน้าข้าพเจ้าจะยื่นให้ตัวเองเสพสุขที่ไหน กลับเมืองกรุงไปจะมีปรากฏการณ์แมลงร้องกล่อมหูเซอร์ไพส์ให้ได้ยินสักคืนไหม ลูกอีช่างซักตัวเอง เพ้อเจ้อเรื่องสุขไม่เล็กชวนลิงหลับ ของผู้ชายบ้าบอบ้าบออารมณ์เพี้ยนคนหนึ่ง...




























































































 

Create Date : 05 มกราคม 2554
7 comments
Last Update : 5 มกราคม 2554 18:18:28 น.
Counter : 521 Pageviews.
Share

 
 
 
 
ถ่ายรูปได้สวยงามมาก
 
 

โดย: แขก IP: 223.204.129.149 วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:14:39:31 น.  

 
 
 
เห็นแล้วอยากไปเที่ยวอีกจัง
 
 

โดย: ohoho1 IP: 58.9.13.214 วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:14:53:45 น.  

 
 
 
เจ๋งจิงๆ พี่ชายเรา
 
 

โดย: Namfon Anomario IP: 58.9.13.214 วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:15:06:36 น.  

 
 
 
เค้าไปกันจังเลย อัมพวา เราไม่ได้ไปสักที

ภาพสวยครับ ดูจุใจไปเลย
 
 

โดย: นายหัวเด่น วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:16:54:41 น.  

 
 
 
ตามมาชม อัมพวา ครับ
 
 

โดย: Kavanich96 วันที่: 6 มกราคม 2554 เวลา:10:53:15 น.  

 
 
 
ตามมาเที่ยวอัมพวาด้วยจ้า
 
 

โดย: pragoong วันที่: 6 มกราคม 2554 เวลา:11:06:07 น.  

 
 
 
สุดยอดครับนี่แหละเชียงรายดินแดนแห่งขุนเขา ทะเลหมอก ดอกไม้งาม สาวสวย เหนือสุดแดนสยาม จนใครหลายๆคนยกให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมแห่งหนึ่งในเมืองไทย
 
 

โดย: Royter วันที่: 8 มกราคม 2554 เวลา:16:06:25 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

Chrono_Trigger
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

คิดถึงเชียงราย...
[Add Chrono_Trigger's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com