เหมือนกันเด๊ะ พ่อนูจุดธูปทุกวัน ช่วงจะเปลี่ยนเวลา
จากกลางวันเป็นกลางคืน จะร้องมาราธอน
ถึงสองทุ่มครึ่ง ทั้งสวดมนต์ ไหว้พระ ย่านูจะไปตาม
ยายข้างบ้านมาช่วย เราก็หยอดแอร์เอ็กซ์
แต่งเพลง "ท้องอืดท้องเฟ้อ แอร์เอ็กซ์ช่วยคุณได้"
ร้องให้นูฟัง โกลาหลมาก สุดท้ายเมื่อเขาร้องจนเหนื่อย
จะหมดแรงหลับคร่อกคามือไปเองหลังจากอุ้มเดิน
จนท่านพอใจ ขณะอุ้มเดินพ่อนูสวดชินบัญชร+
ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฉกอยู่ไม่สามารถมาช่วยอุ้มได้
เมื่อครบ 3 เดือน อาการเหล่านี้จะหายไปทันที
เพราะเขาโตขึ้นแล้วค่ะ

ชอบมาอ่านบล็อคคุณโชคดีนะแล้วดีนะ
อ่านแล้วรู้สึกมีเพื่อนร่วมประสบการณ์
ที่เล่าแบบตรงไปตรงมาดีค่ะ

มือใหม่ครับ ก็ได้แต่ถาม และพูดไปตรงๆ เพราะเชื่อว่าหลายคนคงจะช่วยแชร์ประสบการณ์ให้กับเราได้ครับ ยินดีครับที่มีเพื่อนร่วมประสบการณ์

ตอนเล็กๆลูกเราก็เป็นค่ะ ร้องแบบไม่มีสาเหตุ จับเวลาได้เลย จะร้องตอน หกโมงครึ่ง และจะหยุดเองตอน สองทุ่มครึ่ง ทำยังไงก็ไม่ยอมหยุด จะดูดนมแม่ท่าเดียว (บางทีนมแม่ก็ไม่เอา) โทรปรึกษาคนที่เมืองไทย ก็เหมือนกันเลย บอกให้จุดธูปไหว้ บอกเจ้าที่

แต่เราก็ค้นพบวีธี ให้ลูกหยุดร้องไห้ได้โดยบังเอิญ คือเค้าชอบฟังเสียงน้ำที่ไหลมาจากก๊อกค่ะ พอเปิดปุ๊ป หยุดร้องไห้ปั๊ป อุ้มโยกๆสักพักก็หลับ แต่ต้องเป็นการเปิดนำ้ให้ไหลทิ้งเลยนะ เคยนึกประหยัด เปิดใส่กะละมัง เสียน้ำเปลี่ยน พ่อโวยวายซะ

แต่ของเราโชคดีที่ค่านำ้ฟรีอ่ะ ตัวเองลองดูนะ หรือไม่ก็เสียงไดร์เป่าผม (อันนี้ใช้ไม่ได้ผลกับลูกเรา) หรือ ถุงก๊อบแกร๊บ หรือ ไม่ก็เสียงวิทยุ ที่มัน ซ่าๆๆๆอ่ะ ลองดูนะ เค้าว่ากันว่า เด็กชอบ ก็ลองทำดู

ปล. คุณพ่อน่ารักจังค่ะ

จำได้ว่าลูกก็ร้องแบบนี้สองเดือนเต็มๆค่ะ
อุ้มเท่านั้นที่ครองโลกแต่มันเหนื่อยมากกกกกกกกกกก
เข้าใจมู้ดนี้เลยค่ะ
พอสองเดือนผ่านไปก็หยุดเองเฉยเลย

เอาใจช่วยพ่อมือใหม่ค่า

เพื่อนๆจากห้องงานฝีมือ มาให้กำลังใจหลายคนเลย...

ฟังแล้วเหนื่อย


เคยเจอแต่ เด็กๆ (ที่รพ) ไม่ว่าใครอุ้ม ก็ไม่หยุด

แต่พอ อิชั้นไปอุ้ม เท่านั้นแหละ เงียบ สนิท ทันที


ทั้งๆที่ ไม่ได้อุ้ม อะไร ดี เลย แขนซ้ายหนีบ

แขนขวาทำงาน แล้วก็เดินร่อน ไปทั้งตึก

แต่ มันก็เงียบ กัน สงสัย ของจะแรง ฮ่า