กาพย์ยานี ๑๑ กลอนกานท์อันวิจิตร ยามเพ่งพิศพินิจนัย เปรมปรีด์หฤทัย รัดรึงใจยามได้ยล เรียงร้อยอักษรา ก่อเกิดมาทุกแห่งหน ร่มรื่นชื่นกมล ดุจหยาดฝนพระพิรุณ กวีที่สูงส่ง ใช่จรรโลงอย่างหันหุน แนบในใจละมุน บ่เคืองขุ่นข้องหมองใจ รินรสบทกวี ถ้อยวจีมีความหมาย คำนึงถึงความนัย เร้นลึกไว้ให้เคลือบแคลง เพียงเพราะมิพบพักตร์ ลุประจักษ์อักษ์แอบแฝง ใจตรึกนึกแจกแจง บ่เสแสร้งแกล้งรู้ความ <   Create Date : 23 พฤษภาคม 2552 6 comments Last Update : 26 ตุลาคม 2552 22:55:45 น. Counter : 334 Pageviews. Share Tweet

<   โดย: อาลีอา 23 พฤษภาคม 2552 0:58:52 น.

แวะมาเยือนบล๊อกใหม่ขอรับ   โดย: คนสาธารณะ 23 พฤษภาคม 2552 5:13:53 น.

มาอ่านกาพย์ ฟังเพลงเพราะครับ   โดย: วฤก 23 พฤษภาคม 2552 8:20:30 น.

แวะมาเป็นกำลังใจ ว่าแต่ว่า ทำได้แค่นี้เองหรอ อุอุ ... O.o   โดย: รักน้องหมาจัง IP: 58.8.107.163 23 พฤษภาคม 2552 9:26:48 น.

ขอขอบคุณ คุณอาลีอา ด้วยครับ กับความพยายามสร้างอนุสาวรีย์แห่งความขำ ขอขอบคุณท่านอา คนสาฯ ครับ กับหมีน้อยฝันดี ขอขอบคุณ คุณ วฤก ครับ ที่มาฟังเพลงเพราะ แล้วกลอนไม่เพราะบ้างหรือครับ กาซิก กาซิก ขอขอบคุณ คุณ รักน้องหมาจัง ด้วยครับ ที่มาเป็นกำลังใจ และดูถูก ไปด้วยในตัว ขอบคุณครับ   โดย: cenyou 25 พฤษภาคม 2552 21:04:19 น.

โดย: คนสาธารณะ 26 พฤษภาคม 2552 1:26:17 น.