Bloggang.com : โต๊ะข่าวบันเทิง :

จูมง มหาบุรุษกู้บัลลังก์ 1

เกริ่นนำ

จากตำนานสะท้านแผ่นดิน ถ่ายทอดและดัดแปลงมาเป็นซีรีส์อิงประวัติศาสตร์ยอดนิยมแห่งเกาหลี "จูมง...มหาบุรุษกู้บัลลังก์" ละครบอกเล่าเรื่องราวการก้าวขึ้นสู่การเป็นปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรโกคูรยอของจูมง ชายหนุ่มที่เกิดมาเพื่อกอบกู้เอกราชคืนศักดิ์ศรีสู่แผ่นดิน จูมง (รับบทโดย ซองอิลกุก) เป็นบุตรของยูฮวา (รับบทโดย โอยุนซู ) หญิงสาวชาวฮาแบ และแฮโมซู (รับบทโดย ฮอจุนโฮ) ชาวโชซอนโบราณผู้รักชาติเหนือสิ่งอื่นใด เมื่อผู้เป็นบิดาได้จากเขาไป เขาจำต้องดำเนินชีวิตอยู่ท่ามกลางความอิจฉาริษยาและแก่งแย่งชิงดีในครอบครัวที่ไม่ใช่ของตน โดยเฉพาะจากเทโซ (รับบทโดย คิมซุงซู) บุตรของกึมวา (รับบทโดย จุนกวางริล) พระราชาแห่งแคว้นพูยอผู้ชุบเลี้ยงจูมงมาตั้งแต่เกิด

จูมงได้พบรักกับโซซอโน (รับบทโดย ฮันเฮจิน) ลูกสาวหัวหน้าเผ่าเล็กๆ ผู้เก่งกาจเกินหญิง แต่หนทางแห่งความรักของคนทั้งคู่มีอุปสรรคมากมายให้ต้องฝ่าฟัน หนึ่งในนั้นมาจาก เจ้าชายเทโซ พี่ชายผู้เคียดแค้นจูมงมาตลอด และต้องการเอาชนะจูมงในทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่ความรัก

ศึกรบที่รุมล้อม ศึกรักที่ถาโถม เขาจะรับมือกับมันอย่างไร ติดตามชมและร่วมลุ้นกับเส้นทางแห่งความรัก บนหนทางแห่งกษัตริย์ได้ใน "จูมง..มหาบุรุษกู้บัลลังก์" ี

ก่อนคริสตศักราช 108 อาณาจักรโชซอนโบราณประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าสองพัน หนึ่งร้อยปี อาณาจักรโชซอนโบราณทำศึกสงครามกับราชสำนักจีนเป็นเวลาปีกว่า และในที่สุดราชสำนักจีนก็ได้รับชัยชนะยึดครองดินแดนต่างๆของอาณาจักร โชซอนและได้ก่อตั้งเขตปกครองขึ้นมากมาย ได้แก่ มณฑลนังปัง มณฑลชินบอน มณฑลอิมคุนและมณฑลยอนโท นับแต่นั้นเป็นต้นมา พสกนิกรของอาณาจักรโชซอนโบราณก็ลุกฮือขึ้นต่อต้าน โดยมีแฮโมซูเป็นแกนนำ

แฮโมลูพระราชาแคว้นพูยอทรงเห็นแก่ความสามารถของแฮโมซู ดังนั้นจึงทรงให้ที่พักพิงแก่พสกนิกรของอาณาจักรโชซอนโบราณ สร้างความปลาบปลื้มให้ชาวโชซอนเป็นอันมาก เวลาเดียวกัน ฮ่องเต้จีนทรงสูญเสียคนที่พระองค์โปรดปรานไป บรรดาขุนนางต่างพากันทูลเตือนฮ่องเต้ว่าถ้าหากพระองค์ทรงปล่อยชาวโชซอนไว้ เชื่อว่าจะนำภัยพิบัติมาในภายภาคหน้า ด้วยเรื่องนี้เองทำให้ฮ่องเต้จีนทรงกลัดกลุ้มพระทัยยิ่งนัก

ในเวลาเดียวกัน ยอมีอึลได้ทำนายดวงชะตาแคว้นพูยอ ที่ทะเลฟูหยีมีนกสามขาอยู่ตัวหนึ่ง แต่เวลานี้กลับสูญหายไป กล่าวได้ว่าสองขาของนกนั้นคือแฮโมลูและกึมวา แต่อีกขาหนึ่งนั้นเป็นใครไม่สามารถยืนยันได้

ผู้ปกครองมณฑลยอนโทเรียกหัวหน้าชุมชนเข้ามาพบ กึมวาเดินทางไปที่มณฑลยอนโทแทนพ่อ จนได้รู้จักกับยูวา ผู้ปกครองมณฑลยอนโทประกาศว่าผู้ใดให้ความช่วยเหลือให้ที่พักพิงแก่แฮโมซู ผู้นั้นจะต้องได้รับโทษสถานหนัก จากนั้นผู้ปกครองมณฑลยอนโทก็ให้หน่วยอาชาเหล็กกวาดล้างผู้ต่อต้าน กึมวาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แม้ว่าเคียดแค้นมาก แต่เกรงว่าภัยจะถึงตัวจึงไม่กล้ายื่นมือเข้าไปเกี่ยวข้อง ทันใดนั้นยูวาก็ร้องห้ามไม่ให้ฆ่าคนอีกต่อไป

เนื่องจากให้ที่พักพิงแก่แฮโมซู ทำให้หมู่บ้านฮาแบถูกกวาดล้าง มีเพียงยูฮวาที่รอดชีวิต ส่วนคนอื่นๆนั้นถูกหน่วยอาชาเหล็กแห่งราชสำนักจีนฆ่าตาย

ก่อนที่หน่วยอาชาเหล็กเดินทางมาถึงหมู่บ้านฮาแบนั้น แฮโมซูได้หลบหนีไปแล้ว แฮโมซูได้พบกับยอนทาบอลพ่อค้าคนหนึ่ง ถึงรู้ว่าหมู่บ้านฮาแบถูกกวาดล้าง แฮโมซูตกใจมากเมื่อรู้เช่นนั้น
ยอนทาบอลเห็นชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้ามีท่าทีที่ตกตะลึงเมื่อรู้ว่าหมู่บ้านฮาแบถูกกวาดล้าง ยอนทาบอลสันนิษฐานว่าชายหนุ่มคนนี้น่าจะเป็นแฮโมซู เพื่อจับกุมตัวแฮโมซูมอบให้ผู้ปกครองเขต ดังนั้นจึงรับแฮโมซูเป็นคนงาน นึกไม่ถึงว่าพ่อค้ากลุ่มนี้ถูกโจรปล้น ด้วยวรยุทธ์ที่ลึกล้ำของแฮโมซู ทำให้พ่อค้ากลุ่มนี้ผ่านพ้นวิกฤตไปได้

ขณะที่ทหารจีนหย่อนความเข้มงวด กึมวานำพรรคพวกบุกเข้าไปช่วยยูฮวาออกจากที่คุมขัง กึมวาดีใจมากเมื่อรู้จากยูฮวาซึ่งกำลังทุกข์ระทมว่าแฮโมซูยังมีชีวิตอยู่ ภรรยาของยอนทาบอลให้กำเนิดทารกเพศหญิง ยอนทาบอลตั้งชื่อลูกสาวว่าโซซอโน โดยตั้งใจว่าจะเลี้ยงดูลูกสาวให้แข็งแกร่งกว่าผู้ชายเสียอีก

กึมวาเสียใจมากเมื่อรู้จากพูดึ๊กบูลว่าแฮโมลูพ่อของตนให้ร้ายแฮโมซู ต่อมากึมวาก็นำพาทหารไปช่วยชีวิตแฮโมซู แต่แฮโมซูถูกธนูของหน่วยอาชาเหล็กยิงเข้าที่หน้าอก และตกหน้าผาไป

ขณะที่ยูฮวา และลูกกำลังตกอยู่ในอันตรายนั้น ซือจีก็ปรากฎตัวขึ้นไว้ทัน และได้บอกความ จริงบางอย่างกับยูวา และจูมง นี้ ไม่นานนัก ยูฮวาก็ให้กำเนิดทารกเพศชาย นางตั้งชื่อลูกว่าจูมง กึมวาเกลี้ยกล่อมยูฮวาซึ่งกำลังจะไปจากแคว้นพูยอให้อยู่ที่นี่ต่อไป โดยเน้นย้ำว่าถ้าหากไปจากแคว้น พูยอจะเป็นการยากที่จะชุบเลี้ยงจูมงให้ได้ดี ตนยินดีชุบเลี้ยงจูมงเสมือนลูกในไส้ของตน

ในเวลาเดียวกัน ยอมีอึลเห็นนกสามขาทะยานสู่ท้องฟ้า นางจึงบอกพูดึ๊กบูลว่า จะต้องมีอาเพศอย่างแน่นอน พูดึ๊กบูลสงสัยว่าจูมงเป็นลูกชายของแฮโมซู ด้วยเหตุนี้พูดึ๊กบูลจึงสั่งให้ซือจีแม่ทัพใหญ่ไปกำจัดจูมง

ยูฮวารู้สึกไม่ชอบมาพากลจึงอุ้มลูกชายหลบหนีออกจากแคว้นพูยอ แต่นึกไม่ถึงว่ากลับพบทหารจากราชสำนักจีน ขณะที่นางและลูกกำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเอง ทันใดนั้นซือจีก็ปรากฏตัวขึ้นช่วยชีวิตยูฮวาและจูมงสองแม่ลูกเอาไว้ จากนั้นซือจีก็บอกความจริงให้ยูฮวารู้ว่าการตายของแฮโมซูเป็นความประสงค์ของแฮโมลู หลังจากที่ซือจีกล่าวจบก็ชักกระบี่ออกมาหมายปลิดชีวิตยูฮวาและจูมง

ยี่สิบปีต่อมา หลังจากที่กึมวาขึ้นครองราชย์แล้วก็ไม่ว่างเว้นการทำสงคราม ทำให้อาณาเขตของแคว้นพูยอกว้างใหญ่ไพศาลกว่ารัชสมัยของพระ ราชาองค์ก่อน มากกว่าสองเท่าก็ว่าได้ เนื่องจากจูมงกลั่นแกล้งพูยอง ดังนั้นจึงถูกขังอยู่ในห้องเก็บของ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้จูมงไม่สามารถเข้าร่วมพิธีเซ่นไหว้ สร้างความผิดหวังให้พระเจ้ากึมวายิ่งนัก

พระเจ้ากึมวาทรงรับสั่งลงโทษโบยจูมงยี่สิบไม้ ทันใดนั้น องค์ชายเทโซซึ่งประทับอยู่ข้างพระเจ้ากึมวาก็ทูลต่อพระเจ้ากึมวาซึ่งเป็นพระบิดาว่า ในวันพรุ่งนี้จูมงจะต้องออกไปค้นหาธนูเทพกับตน (ธนูที่ปฐมกษัตริย์ทรงใช้เป็นอาวุธคู่กายในการสถาปนาแคว้น)เทโซทูลขอ ให้เลื่อนการลงโทษออกไปก่อน พระเจ้ากึมวาทรงใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพระองค์ก็ทรงเห็นด้วยกับคำทูลขอของเทโซ ภารกิจครั้งนี้จูมงตั้งใจว่าจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง

รุ่งเช้า จูมงพร้อมด้วยเทโซและยอนโบก็พากันออกจากวังหลวงเพื่อค้นหาธนูเทพ เทโซสั่งจูมงให้ขี่ม้าล่วงหน้าไปก่อน นึกไม่ถึงว่าจูมงหลงเข้าไปในเส้นทางที่มีหมอกหนาทึบจนมอง ไม่เห็นทางข้างหน้า จูมงรู้สึกไม่ชอบมาพากลจึงออกตามหาไต้ซูและยอนโบด้วยความร้อนใจ แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของคนทั้งสอง

ด้วยความบังเอิญที่จูมงหลงเข้าไปในป่า ทำให้จูมง และโซซอโนได้พบกัน

ครั้งแรก โซซอโนช่วยชีวิตจูมงไว้ จูมงจึงปลาบปลื้มในความดีของโซซอโนเป็นอย่างมาก

จูมงหลงเข้าไปในป่าและ จูมงก็โชคดีที่ได้พบกับขบวนขนสินค้าของโซซอโน ทำให้รักษาชีวิตไว้ได้ เมื่อจูมงรู้ว่าคนที่ช่วยชีวิตตนไว้เป็นผู้หญิง ทำให้จูมงถึงกับตะลึงในความงามของนาง เทโซและยอนโบเดินทางมาถึงเขาปฐมกษัตริย์ ทั้งสองอาศัยบทกวีจีน ที่ระบุไว้ในแผนที่ออกค้นหาธนูเทพ แต่น่าเสียดายที่ทั้งสองไม่เข้าใจ ความหมายของบทกวี ทำให้ทั้งสอง ได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ที่นั่นเท่านั้น หลังจากที่ฟ้ามืดลงแล้ว ทั้งสองถึงค้นพบความหมายของบทกวี เทโซและยอนโบจึงควบม้าไปยังถ้ำที่ซุกซ่อนธนูเทพ

เดิมทีเทโซคิดว่าจูมงตายแล้ว นึกไม่ถึงจูมงยังมีชีวิตอยู่และกลับมาอย่างปลอดภัย เทโซสั่งยอนโบให้จับตาดูความเคลื่อนไหวของจูมง

ยูฮวาเปิดเผยความลับซึ่งนางเก็บซ่อนไว้เป็นเวลานานให้จูมงรู้ว่าวันหนึ่งจูมง จะได้เป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ของแคว้นพูยอ จากนั้นก็พาจูมงไปฝากตัวเป็น ศิษย์มูซงผู้ซึ่งมีวรยุทธ์ล้ำเลิศ
มูซงมองเห็นมืออันอ่อนนุ่มของจูมง ดังนั้นจึงบอกจูมงไปปีนเขาเสียก่อนค่อยกลับมาหาตน จูมงโกรธมากที่มูซงสั่งให้ตนปีนเขาไปมาหลายครั้ง

ดังนั้นจึงถามมูซงว่าเมื่อใดจะถ่ายทอดวรยุทธ์ให้ตน มูซงพาจูมงไปที่ถ้ำลับแห่งหนึ่ง วันเวลาผ่านไป จูมงศึกษาวรยุทธ์ไม่น้อยจากมูซง
พระเจ้ากึมวาและพูดึ๊กบูลต่างรู้มาว่าห้องอาวุธของแคว้นพูยอได้ประดิษฐ์อาวุธใหม่ขึ้นมา ทั้งสองต่างดีใจมากจึงพากันไปที่ห้องหลอมเหล็ก

ขณะที่ทุกคนกำลังเตรียมการทดสอบกระบี่อยู่นั่นเอง เทโซบอกทุกคนว่าตนต้องการทดสอบกระบี่ด้วยตนเองว่ามีอานุภาพสักเพียงใด โดยเรียกจูมงให้ประลองกระบี่กับตน

หลังจากที่จูมงคิดใคร่ครวญสักครู่ก็รับปากตามความต้องการของเทโซ ยอนทาบอลดีใจมากเมื่อเห็นโซซอโนลูกสาวของตนทำการค้าสำเร็จกลับมา จากนั้นยอนทาบอลก็เรียกโซซอโน,ลีซูและอูเทไปห้องหนังสือ ยอนทาบอลก็บอกทุกคนว่านับแต่นี้เป็นต้นไปจะต้องหาทางผลิตอาวุธให้แคว้นพูยอให้ได้ นี่เป็นหนทางเดียวที่จะอยู่รอดได้
พูดึ๊กบูลไม่อยากเชื่อเลยว่าแฮโมซูยังมีชีวิตอยู่ พูดึ๊กบูลติดตามยอมีอึลไปยังที่คุมขังแฮโมซู ทั้งสองสั่งมูซงนำทางไป

จูมงเห็นพูดึ๊กบูลตกใจมากเมื่อเห็นพูดึ๊กบูลและหยีเหมยจี่เข้ามายังที่คุมขัง ทั้งสองค้นพบสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร จูมงหาที่ซ่อนตัว พูดึ๊กบูลคิดมาตลอดว่าแฮโมซูตายแล้ว หลังจากที่พูดึ๊กบูลเห็นกับตาว่าแฮโมซูยังมีชีวิตอยู่ พูดึ๊กบูลก็ออกจากถ้ำไป พูดึ๊กบูลกำชับมูซงอย่าแพร่งพรายให้ใครรู้ว่าตนมาที่นี่ เทโซพบว่าจูมงออกจากวังหลวงทุกวัน เทโซเรียกจูมงมาที่ลานฝึกวรยุทธ์ จากนั้นเทโซก็โยนกระบี่ให้จูมง เทโซบอกจูมงว่าตนจะสอนเพลงกระบี่ให้ จูมงลังเลอยู่สักพัก แม้ว่าไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่ก็ไม่มีทางเลือก เทโซจ่อกระบี่ไปที่จูมง ในที่สุดจูมงก็ตัดสินใจประลองเพลงกระบี่กับเทโซ

ตกดึก จูมงถือเหล้าไหหนึ่งไปที่ห้องอาวุธเพื่อพบกับโมพัลมอหัวหน้าช่างเหล็ก จูมงขอร้องให้โมพัลมอช่วยตีกระบี่ที่มีความแข็งแกร่งเหมือนกับกระบี่ของเทโซซึ่งแทงฟันไม่หัก โมพัลมอบอกจูมงด้วยความลำบากใจว่าอาวุธต่างๆในห้องอาวุธนี้ถ้าหากไม่มีรับสั่งจากพระเจ้ากึมวา ผู้ใดจะนำอาวุธออกจากห้องนี้ไปไม่ได้
ชนเผ่าซอนบีซึ่งเพิ่งมีอาวุธในครอบครองเริ่มต้นออกตระเวนทำศึกสงคราม ผู้ปกครองเขตคนใหม่ของมณฑลยอนโท

ก่อนที่จะเดินทางไปรับตำแหน่งนั้นจะต้องเดินทางไปที่แคว้นพูยอเสียก่อน หลังจากที่พระเจ้ากึมวาทรงล่วงรู้เรื่องนี้ พระองค์ก็ทรงมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้นมา ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงทรงมีรับสั่งเรียกประชุมขุนนาง

ยางจอนผู้ปกครองเขตคนใหม่ทูลถวายจดหมายฉบับหนึ่งให้พระเจ้ากึมวา เนื้อความในจดหมายกล่าวถึงเรื่องการตรวจสอบคลังอาวุธของแคว้นพูยอ พระเจ้ากึมวาทรงกริ้วมากจึงทรงมีรับสั่งให้เผาจดหมายทิ้ง

ขณะที่สถานการณ์กำลังวิกฤตนั่นเอง พูยองไม่มีทางเลือกจึงตัดสินใจเปิดเผยความจริงให้ทุกคนรู้ว่าจูมงเป็นองค์ชายแห่งแคว้นพูยอ พระเจ้ากึมวาทรงอนุญาตให้เทโซและยอนโบเข้าออกห้องอาวุธ ทั้งยังรับสั่งให้ทั้งสองค้นหาเคล็ดลับในการผลิตอาวุธให้ได้อีกด้วย

คนกลุ่มหนึ่งกำลังจับตาดูความเคลื่อนไหวของจูมง และแล้วคน กลุ่มนี้ก็ย้อนกลับไปค้นหาจูมงที่ถ้ำอีกครั้ง ที่แท้คนที่จับตาดูความเคลื่อนไหวของจูมงก็คือยูฮวาและมูซงนั่นเอง
จูมงตะลึงเมื่อเห็นเพลงกระบี่อันลึกล้ำของแฮโมซู จูมงอยากศึกษาเพลงกระบี่ของแฮโมซู แฮโมซูบอกจูมงนั่งข้างๆ จากนั้นแฮโมซูก็ใช้มือคลำตั้งแต่ศีรษะจนถึงเอวของจูมง แฮโมซูประทับฝ่ามือลงบนแผ่นหลังของจูมง ไม่นานนัก หลังจากที่แฮโมซูนำมือออก จูมงก็หายใจถี่ด้วยความเหน็ดเหนื่อย จากนั้นจูมงก็หมดสติไป

เทโซและยอนโบคิดกำจัดจูมง ดังนั้นจึงนำยอดฝีมือไปที่ห้องขังซึ่งอยู่ในถ้ำ พระเจ้ากึมวาทรงมีพระประสงค์จะเห็นห้องขังลับซึ่งอยู่ในถ้ำด้วยพระองค์เอง ทหารองครักษ์ถวายอารักขาพระเจ้ากึมวาเสด็จไปที่ถ้ำ แฮโมซูและจูมงกำลังฝึกเพลงกระบี่ด้วยกันในถ้ำ เทโซและยอนโบพากันมาถึงปากถ้ำ ทั้งสองพากันบุกเข้าไปในถ้ำ จูมงและแฮโมซูประจันหน้ากับเทโซและยอนโบ จูมงเตรียมการรับมือ เทโซและยอนโบดึงผ้าคลุมหน้าออก จูมงตกใจมากเมื่อพบว่าเป็นเทโซและยอนโบ

แม้ว่าจูมงตกใจมากก็ตาม แต่ก็ไม่แสดงออกอะไรโดยปล่อยไปตามสถานการณ์ จูมง,เทโซและโซซอโนดื่มน้ำชาด้วยกันในห้องรับแขก เทโซปฏิบัติต่อจูมงราวกับไม่เคยเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาก่อน

จูมงขอร้องโซซอโนว่าตนต้องการอยู่กับเทโซตามลำพังสักพักหนึ่ง จูมงคุกเข่าลงตรงหน้าเทโซ จากนั้นจูมงก็บอกเทโซว่าตนไม่ได้มักใหญ่ใฝ่สูงแต่อย่างใด ขอร้องเทโซไว้ชีวิตตนสักครั้ง เทโซบรรยายถึงความเจ็บปวดที่ตลอดยี่สิบปีมานี้จูมงนำมาสู่ตนและมเหสีวอน เทโซยื่นคำขาดกับจูมงว่าถ้าหากจูมงก่อเรื่องขึ้นอีกตนจะไม่มียกโทษให้อีกต่อไป

พระเจ้ากึมวาทรงมีรับสั่งให้แม่ทัพฮึกจีเข้าเฝ้า พระองค์ทรงมอบหมายให้แม่ทัพฮึกจีจับกุมแฮโมซูกลับมาให้ได้ พูดึ๊กบูลเกิดความกลัดกลุ้มใจด้วยเรื่องนี้เป็นอันมาก
แฮโมซูซึ่งนั่งอยู่ข้างกองฟางนั้นได้หวนนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต แฮโมซูมีลางสังหรณ์ไม่ดีนัก ดังนั้นจึงชักกระบี่ออกมา.....

จากความช่วยเหลือของยอมีอึล ทำให้แฮโมซูและยูฮวาได้พบกันอีกครั้ง ยูฮวาหลั่งน้ำตาเปิดเผยความในใจซึ่งนางเก็บซ่อนไว้ในใจนานหลายปีให้แฮโมซูรู้ หลังจากที่แฮโมซูและยูฮวาได้พูดคุยกันแล้ว แฮโมซูก็เดินทางกลับที่พัก แฮโมซูลูบไล้ใบหน้าจูมงซึ่งกำลังหลับสนิท จนน้ำตาไหลพรากโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
หลังจากที่ยูฮวากลับถึงวังหลวงแล้วก็ไปเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา นางทูลพระเจ้ากึมวาว่านางได้พบกับแฮโมซู

ต่อมา พระเจ้ากึมวาก็รับสั่งถามถึงวรยุทธ์อันลึกล้ำของจูมง จูมงทูลพระเจ้ากึมวาว่าเมื่อครั้งที่ตนอยู่นอกวังหลวงนั้นได้ศึกษาวรยุทธ์จากแฮโมซู พระเจ้ากึมวาทรงมีรับสั่งให้มเหสีวอน,ขุนนางชั้นผู้ใหญ่,ยูฮวา,จูมง,เทโซ,ยอน โบและคนอื่นๆมาเข้าเฝ้า จากนั้นพระองค์ก็รับสั่งบอกทุกคนว่าที่เรียกทุกคนมาเข้าเฝ้านั้นเพราะต้องการปรึกษา หารือเรื่องการสถาปนาองค์รัชทายาท ทุกคนต่างพากันตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

จูมงออกจากวังหลวงเพื่อไปหายอนทาบอล จากนั้นก็ขอร้องยอนทาบอลให้รับตนเข้าทำงาน ยอนทาบอลขอคิดใคร่ครวญเสียก่อน ยอนทาบอลขอความคิดเห็นจากโซซอโน,อูเทและพวก โออี,มารีและซาโพเชื่อว่าเมื่อจูมงกลับวังหลวงจะต้องได้รับตำแหน่งอย่างแน่นอน เมื่อได้ยินว่าจูมงมาที่นี่ด้วยเรื่องใดแล้วก็สร้างความผิดหวังให้คนทั้งสามเป็นอันมาก
หลังจากที่พระเจ้ากึมวาทรงล่วงรู้ว่าจูมงเป็นคนงานในกลุ่มพ่อค้าแล้ว พระองค์ก็ทรงนำเรื่องนี้บอกยูฮวา ยูฮวาเป็นห่วงจูมงมาก เนื่องจากไม่รู้ว่าเวลานี้จูมงกำลังคิดอะไรอยู่
เทโซต้องการช่วยพระเจ้ากึมวาคลี่คลายปัญหาการค้าเกลือ ดังนั้นจึงชักชวนพูดึ๊กบูลไปเมืองยอนโท ยางจอนบอกเทโซและพูดึ๊กบูลว่าไม่มีเรื่องจะคุยกับคนทั้งสอง ถ้าหากต้องการคลี่คลายปัญหานี้ พระเจ้ากึมวาจะต้องเสด็จมารับราชโองการจากราชสำนักจีนด้วยพระองค์เอง พูดึ๊กบูลกล่าวว่าไม่สามารถรับความอัปยศเช่นนี้ได้ แต่ก่อนอื่นควรเดินทางกลับไปคิดหาหนทางที่แยบยลเสียก่อน เทโซกลับยืนกรานว่าจะคลี่คลายปัญหานี้ให้ได้เสียก่อนค่อยเดินทางกลับ

ในเวลาเดียวกัน ยอมีอึลเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวาด้วยเรื่องการสถาปนาองค์รัชทายาท ยอมีอึลทูลตำหนิพระเจ้ากึมวาที่ทรงตัดสินพระทัยตามลำพัง พระเจ้ากึมวาทรงรับสั่งว่าพระองค์ไม่อยากให้ร้ายแฮโมซูอีกต่อไป และแล้วพระองค์ก็ทรงปรึกษาหารือเรื่องกิจการบ้านเมืองกับยอมีอึลผู้ซึ่งคิดปองร้ายแฮโมซู

จูมงไปหายูฮวา จากนั้นจูมงก็บอกยูฮวาว่าเนื่องจากมีปัญหาการค้าเกลือ ตนจึงต้องเดินทางไปที่แคว้นโกซาน ยูฮวาไม่ปริปากพูดแต่อย่างใด นางมอบแหวนหยกให้จูมง จากนั้นก็บอกจูมงว่าเมื่อใดที่ได้พบนางในดวงใจก็ให้มอบแหวนยกวงนี้ให้นาง ยอมีอึลพูดคุยกับซูยองสาวงามที่มีอายุน้อยที่สุดในบรรดาสาวงาม

ซูยองบอกยอมีอึลว่านับตั้งแต่นางก้าวเข้ามาในวังหลวง นางก็รู้สึกถึงความกดดัน คำพูดของซูยองทำให้ยอมีอึลหวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครั้งเผชิญหน้ากับจูมงที่ริมแม่น้ำ
จูมงและโซซอโนพากันขับไล่คนจีนที่บุกเข้ามาจู่โจม โซซอโนจำได้ว่าหนึ่งในคนกลุ่มนี้เป็นขุนนางที่เคยค้าอาวุธกับนางมาก่อน ทำให้นางรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากล มารีและซามูยังคงยืนกรานว่าจะเดินทางต่อไป จูมงบอกคนทั้งสองว่าโซซอโนเป็นผู้นำการเดินทาง ขอให้โซซอโนเป็นคนตัดสินใจว่าจะเดินทางต่อไปหรือไม่

ราชสำนักจีนต้องการให้แคว้นพูยอส่งทหารไปช่วยทำสงครามกับชาวหู พระเจ้ากึมวาทรงลังเลพระทัยว่าจะปฏิบัติตามความต้องการของราชสำนักจีนดีหรือไม่ เทโซต้องการสร้างความดีความชอบจึงปรึกษาหารือกับยางจอนเรื่องการส่งทหารไปช่วยทำศึกสงคราม

จูมงและโซซอโนพากันขับไล่คนจีนที่บุกเข้ามาจู่โจม โซซอโนจำได้ว่าหนึ่งในคนกลุ่มนี้เป็นขุนนางที่เคยค้าอาวุธกับนางมาก่อน ทำให้นางรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากล มารีและซามูยังคงยืนกรานว่าจะเดินทางต่อไป จูมงบอกคนทั้งสองว่าโซซอโนเป็นผู้นำการเดินทาง ขอให้โซซอโนเป็นคนตัดสินใจว่าจะเดินทางต่อไปหรือไม่

ราชสำนักจีนต้องการให้แคว้นพูยอส่งทหารไปช่วยทำสงครามกับชาวหู พระเจ้ากึมวาทรงลังเลพระทัยว่าจะปฏิบัติตามความต้องการของราชสำนักจีนดีหรือไม่

เทโซต้องการสร้างความดีความชอบจึงปรึกษาหารือกับยางจอนเรื่องการส่งทหารไปช่วยทำศึกสงคราม แต่แล้วพระเจ้ากึมวาก็ทรงตัดสินพระทัยเปิดศึกกับราชสำนักจีน
เดิมทีโซซอโนตัดสินใจยกเลิกการเดินทาง จูมงขอเวลาสองวัน เชื่อว่าสองวันนี้ตนสามารถเดินทางถึงแคว้นโกซาน จูมงบุกเข้า เพื่อช่วยจูมง

โซซอโนบุกเข้าไปในค่ายโจรโดยไม่คำนึงถึงอันตรายโดยยื่นข้อแลกเปลี่ยนกับแบปัง จูมง,โออี,มารีและส่านฟูตกใจมากกับการปรากฏตัวของโซซอโน โตชิบอกยอนโบว่าจูมงและพวกถูกแบปังซึ่งเป็นโจรป่าจับกุมตัวไว้ เชื่อว่าจูมงต้องตายอย่างแน่นอน ยอนโบนำความกลับไปรายงานเทโซ

นึกไม่ถึงว่าเทโซกลับบอกยอนโบว่าไม่ควรเชื่อถ้าไม่เห็นกับตาตัวเอง ยอนโบถูกเทโซตำหนิติเตียนเป็นการใหญ่ พูยองไปหายูฮวาเพื่อบอกนางว่าจูมงกำลังตกอยู่ในอันตราย ยูฮวาเป็นห่วงจูมงมาก ดังนั้นจึงตัดสินใจนำความไปบอกยอนทาบอล ชาวแคว้นพูยอต่างหาหนทางเพื่อได้เกลือมาครอบครอง ด้วยเหตุนี้จึงมีเรื่องทะเลาะวิวาทไม่เว้นวัน พระเจ้ากึมวา ทรงกลัดกลุ้มพระทัยยิ่งนักไปในค่ายโจรและถูกพวกโจรจับกุมตัวไว้ โซซอโนต้องการช่วยจูมง ดังนั้นจึงเข้าไปในค่ายโจร

จูมงและโซซอโนเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา จูมงกราบทูลพระเจ้ากึมวาด้วยความเชื่อมั่นว่าตนค้นพบแหล่งเกลือซึ่งชาว แคว้นพูยอสามารถใช้ไปได้จนชั่วลูกชั่วหลาน ที่สำคัญไม่จำเป็นต้องเปิดศึกสงครามกับดกจออีกด้วย คำพูดของจูมง ทำให้พระเจ้ากึมวาทรงสบายพระทัยขึ้นมา พระเจ้ากึมวาทรงประทานงานเลี้ยง เทโซและยอนโบใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นจับจ้องไปที่จูมงและพวก จูมงพาโซซอโนซึ่งเตรียมตัวเดินทางกลับไปพบแม่ของตน

ยูฮวา,จูมงและโซซอโนพูดคุยกันอย่างออกรสชาติ จูมงบอกยูฮวาว่าที่ตนประสบความสำเร็จเพราะความช่วยเหลือของโซซอโน เมื่อครั้งที่ตนหลงอยู่ในป่า โซซอโนก็ช่วยชีวิตตนไว้ ยูฮวาซาบซึ้งในน้ำใจของโซซอโนยิ่งนัก นางมองหน้าโซซอโนด้วยใบหน้าที่พึงพอใจเทโซหวนนึกถึงคำพูดของโออีที่ว่าจูมง กำลังคิดค้นอาวุธที่มีความแข็งแกร่งขึ้นมา

เรื่องนี้สร้างความกลัดกลุ้มใจให้เทโซเป็นอันมาก ยอนโบไปหาโตชิเพื่อขอบคุณที่ให้ความช่วยเหลือ ทำให้ตนเป็นที่ไว้วางใจต่อไป จูมงเดินทางไปที่เมืองยอนโทในฐานะผู้แทนพระเจ้ากึมวา หลังจากที่จูมงเดินทางกลับมายังแคว้นพูยอแล้ว จูมงก็นำความกลับมาทูลรายงานพระเจ้ากึมวาว่าตนได้บอกยางจอนถึงพระประสงค์ ของพระองค์ว่าถ้าราชสำนักจีน เข้ามาก้าวก่ายการบริหารบ้านเมืองของแคว้นพูยอและยังคงทำเช่นนี้สืบต่อไป แคว้นพูยอจำเป็นต้องเปิดสงครามด้วย ขุนนางใหญ่ต่างพากันตกตะลึงกับคำพูดของจูมง มีเพียงพระเจ้ากึมวาเท่านั้นที่ทรงชื่นชมจูมง เทโซไปหาโดคูซึ่งอยู่ในห้องอาวุธ เทโซสอบถามโดคูว่าการคิดค้นอาวุธคืบหน้าไปถึงเพียงใด โดคูรายงานเทโซว่าตนคิดค้นกระบี่ซึ่งมีความแข็งแกร่งกว่ากระบี่ของจีนเสียอีก

พระเจ้ากึมวาทรงให้บรรดาองค์ชายทั้งหลายประลองยุทธ์กัน เทโซและจูมงประลองกระบี่กัน ยากนักที่จะตัดสินแพ้ชนะ การประลองยิงธนู จูมงใช้ผ้าปิดตาและยิงเข้าเป้าหมายซึ่งไกลนับสิบโยชน์ ความสามารถในการยิงธนูของจูมงนั้นได้สร้างความตะลึงให้ทุกคนเป็นอันมาก พระเจ้ากึมวาทรงเห็นเงาแฮโมซู บนร่างของจูมง

คนกลุ่มหนึ่งได้รับคำสั่งจากยอนโบให้ไปจับกุมตัวพูยอง โออีเล่นงานโตชิ จากนั้นก็ช่วยพูยองออกมา จูมง,มารีและซามูเตือนสติโออีว่ายิ่งสถานการณ์คับขันยิ่งจะต้องมีสติ มีคนร้ายบุกวังหลวง จูมงและยูฮวาต่างกังวลมากไม่รู้ว่ายอมีอึลเป็นตายร้ายดีอย่างไร พระเจ้ากึมวาทรงตำหนิแม่ทัพใหญ่ฮึกจีที่คุ้มกันหละหลวม จากนั้นพระองค์ก็มีรับสั่งให้สืบหาเบาะแสของยอมีอึลและจับตัวคนร้ายให้ได้โดยเร็ว

ยอมีอึลซึ่งตัดสินใจไปจากแคว้นพูยอนั้นได้หวนนึกถึงความหลัง จูมงพบเห็นยอมีอึล จูมงเดินเข้าไปหายอมีอึล ยอมีอึลบอกจูมงว่าก่อนที่นางจะไปจากแคว้นพูยอนั้น นางมีเรื่องหนึ่งที่ต้องการให้จูมงให้อภัยนาง เรื่องนั้นก็คือพ่อบังเกิดเกล้าของจูมงไม่ใช่พระเจ้ากึมวา แต่เป็นแฮโมซู จูมงตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

ยอนโบกระหยิ่มยิ้มย่องเมื่อรู้ว่ายอมีอึลจะไปจากแคว้นพูยอ ยอนโบบอกเทโซด้วยความมั่นใจว่าครั้งนี้ตนจะกำจัดจูมงให้ได้ เทโซใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยจับจ้องไปที่ยอนโบ
จูมงซึ่งอยู่ที่ระเบียงทางเดินนั้นเห็นเทโซและยอนโบกำลังพูดคุยกันและกำลังเดินเข้ามาหาตน จูมงเกิดความเคียดแค้นขึ้นมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เทโซและยอนโบสั่งให้ทหารฆ่าแฮโมซู
จูมงต้องการตามหาแฮโมซู ดังนั้นจึงตัดสินใจพาโออี,มารีและซามูร่วมเดินทางไปด้วยกัน หลังจากที่จูมงบอกความประสงค์ของตนให้แม่รู้แล้วก็ออกเดินทาง

พระเจ้ากึมวาทรงพระสุบิณเห็นแฮโมซูถูกหน่วยอาชาเหล็กตามล่าหมายเอาชีวิต แฮโมซูถูกธนูยิงได้รับบาดเจ็บสาหัส พระเจ้ากึมวาทรงว้าวุ่นพระทัยยิ่งนักจึงเสด็จไปยังที่พักของยูฮวา ตกดึก เนื่องจากยูฮวานึกถึงคำพูดของจูมงขึ้นมา ทำให้นางนอนไม่หลับ ยูฮวาตกใจมากเมื่อเห็นพระเจ้ากึมวาทรงเสด็จมายังที่พักของนาง

พระเจ้ากึมวาทรงซักถามยูฮวาว่าจูมงเลิกล้มความคิดที่จะแก่งแย่งตำแหน่งองค์รัชทายาทแล้วเช่นนั้นหรือ ใช่หรือไม่ว่าเรื่องนี้เกี่ยวพันกับแฮโมซู ยูฮวาทำอะไรไม่ถูกเมื่อได้ยินเช่นนั้น นางไม่รู้จะทูลตอบอย่างไร พูดึ๊กบูลและขุนนางใหญ่เห็นว่าการที่จูมงเลิกล้มความคิดที่จะแก่งแย่งตำแหน่งองค์รัชทายาทแล้วนั้น

การแก่งแย่งตำแหน่งองค์รัชทายาทขององค์ชายอีกสองพระองค์ก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป สมควรอย่างยิ่งที่จะสถาปนาเทโซขึ้นเป็นองค์รัชทายาท พระเจ้ากึมวาทรงรับสั่งว่าอย่าเพิ่งร้อนใจไปโดยจะยังไม่มีการสถาปนาองค์รัชทายาทในเวลานี้ เทโซกลัดกลุ้มใจเมื่อได้ยินรับสั่งจากพระเจ้ากึมวา แต่ยอนโบกลับสบายใจซึ่งใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

หน่วยอาชาเหล็กแห่งราชสำนักจีนกวาดต้อนชาวโชซอนไป จูมง,โออี,มารีและซามูพากันขับไล่กองกำลังของหน่วยอาชาเหล็กไปและช่วยชาวโชซอนไว้ได้ ผู้ปกครองเขตยอนโทโกรธมากเมื่อรู้จากนายกองว่าหน่วยอาชาเหล็กเสียชีวิตแล้ว และชาวโชซอนได้รับการช่วยเหลือ ยางจอนมีคำสั่งให้ตระเตรียมกองทัพจับกุมตัวคนร้ายให้ได้ เทโซเดินทางไปเจรจากับยางจอน ยางจอนรับปากรับปากว่าจะส่งช่างอาวุธไปที่แคว้นพูยอเพื่อถ่ายทอดวิทยาการให้ เทโซดีใจมาก และขอบคุณในความช่วยเหลือของยางจอน ยางซูลานลูกสาวของยางจอนเดินเข้ามา นางกล่าวทักทายเทโซ ซูยองและพิลีเหอไปหายูฮวา นางบอกยูฮวาว่าการที่จูมงไปจากแคว้นพูยอแล้ว ยูฮวาตกใจมากเมื่อรู้ว่าจูมงไม่ได้อยู่ที่แคว้นพูยอ พิลีเหอกลับกล่าวว่าถ้าหากจูมงไม่ไปจากแคว้นพูยอ บางทีจูมงอาจมีภัยถึงชีวิตก็เป็นได้

เทโซและนาลูทดสอบกระบี่ที่ช่างจีนประดิษฐ์ขึ้นมา ทั้งสองนำกระบี่ที่ตีขึ้นใหม่ทดสอบกับกระบี่ที่เป็นของเดิม นึกไม่ถึงว่ากระบี่ของแคว้นพูยอกลับหักเป็นสองท่อน พระเจ้ากึมวาทรงสนพระทัยกับการทดสอบครั้งนี้มาก พระองค์ทรงประทานงานเลี้ยงให้แก่ช่างอาวุธจีน ยอนโบแสดงความริษยาเทโซออกมาอย่างชัดเจน ยอนทาบอลออกไปทำธุระ ยอนโบสั่งทหารตรวจค้นที่พักยอนทาบอล และนำจดหมายและบันทึกกลับไป หลังจากที่โซซอโนรู้เรื่องนี้ก็ไปหาเทโซ และถามเทโซว่าเหตุใดจึงทำเช่นนี้ เทโซตกใจมากเมื่อรู้เรื่องนี้ ดังนั้นจึงสอบถามความจริงจากยอนโบ เทโซถามยอนโบว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ถึงทำเรื่องเช่นนี้ เทโซบอกโซซอโนว่าเป็นฝีมือของยอนโบ ตนจะให้ความเป็นธรรมเอง จูมง,อีอี,มารีและซามูเดินทางกลับมายังแคว้นพูยอ จูมงเข้าไปหาแม่ จากนั้นก็ไปเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา พระเจ้ากึมวาทรงนึกถึงแฮโมซูขึ้นมา ทำให้พระองค์ทรงเล่าเหตุการณ์ในอดีตให้จูมงฟัง จูมงรับฟังเรื่องราวต่างๆด้วยความตั้งใจ จูมงทรงซาบซึ้งในน้ำพระทัยของพระเจ้ากึมวาที่ทรงชุบเลี้ยงตน

แต่ถึงอย่างไรก็ตามตนก็ไม่สามารถให้อภัยเทโซและยอนโบที่คิดฆ่าแฮโมซูเป็นอันขาด

นับเป็นอีกครั้งที่พระเจ้ากึมวาทรงปฏิเสธขุนนางใหญ่ที่ต้องการให้พระองค์สถาปนาเทโซเป็นรัชทายาท มเหสีวอนโกรธมากโดยไม่ฟังคำทัดทานของเทโซแต่อย่างใด ยูฮวาบอกจูมงว่ามเหสีวอนและเทโซไม่สบพระทัยสักเท่าใดนัก ภัยอาจมาถึงจูมง ขอให้จูมงระวังตัวให้ดี ยอนโบดีใจมากที่การสถาปนาองค์รัชทายาทถูกเลื่อนออกไป ยอนโบไปหาโตชิ โตชิแนะนำยอนโบให้อยู่นิ่งๆดูเทโซและจูมงห้ำหั่นกัน จากนั้นค่อยเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ยอนโบเห็นด้วยกับความคิดของโตชิ พระเจ้ากึมวาทรงชักชวนจูมงเสด็จประพาสเยี่ยมเยียนพสกนิกร หมอดูเข้ามาทำนายทายทักดวงชะตาของพระเจ้ากึมวา ทำให้พระเจ้ากึมวาทรงว้าวุ่นพระทัยยิ่งนัก ระหว่างทางที่เสด็จกลับวังหลวง จูมงทูลพระเจ้ากึมวาถึงสภาพจิตใจของพสกนิกร พระเจ้ากึมวาทรงลืมเรื่องหนึ่งไป เรื่องนั้นก็คือความเป็นอยู่ของชาวโชซอน

จูมงตัดสินใจเปิดศึกกับเขตปกครองจินพานและมณฑลอิมดุนเพื่อช่วยชาวโชซอนออกมา ยูฮวาบอกจูมงว่าขุนนางใหญ่ในราชสำนักต่างพากันคัดค้านพระเจ้ากึมวา ยูฮวากังวลใจกับการตัดสินใจของจูมง จูมงกล่าวว่าถ้าหากพระเจ้ากึมวาทรงคัดค้าน ตนและแม่จะไปจากแคว้นพูยอ โมพัลมอนำกระบี่ที่ห้องอาวุธตีขึ้นมานั้นให้ยอนทาบอลดู จูมงกล่าวว่าความแข็งแกร่งของกระบี่เล่มนี้มีความแข็งแกร่งพอๆกับกระบี่ของเทโซ ควรจะผลิตขึ้นมาให้ดีกว่านี้ โมพัลมอรู้ดีว่าจะต้องตีกระบี่ที่มีความแข็งแกร่งขึ้นมาได้อย่างไร แต่ก็ใช้เวลาสักพักหนึ่ง โมพัลมอมั่นใจว่าจะตีกระบี่ที่มีความแข็งแกร่งกว่ากระบี่ของชาวจีนเสียอีก

โซซอโนบอกจูมงว่าเทโซรับปากแต่งงานกับลูกสาวของยางจอนเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนกับการสร้างอาวุธ ขอให้จูมงระมัดระวังเทโซให้ดี โซซอโนเข้าไปหาพ่อ นางอาสาเข้าไปทำการค้ากับกองทัพ เนื่องจากในเวลานี้แคว้นพูยอกำลังจะเปิดศึกกับมณฑลชินบอนและมณฑลอิมดุน

จูมงตัดสินใจเปิดศึกกับเขตปกครองจินพานและมณฑลอิมคุนเพื่อช่วยชาวโชซอนออกมา ยูวาบอกจูมงว่าขุนนางใหญ่ในราชสำนักต่างพากันคัดค้านพระเจ้ากึมวา ยูวากังวลใจกับการตัดสินใจของจูมง จูมงกล่าวว่าถ้าหากพระเจ้ากึมวาทรงคัดค้าน ตนและแม่จะไปจากแคว้นพูยอ โมพัลมอนำกระบี่ที่ห้องอาวุธตีขึ้นมานั้นให้ยอนทาบอลดู จูมงกล่าวว่าความแข็งแกร่งของกระบี่เล่มนี้มีความแข็งแกร่งพอๆกับกระบี่ของเทโซ ควรจะผลิตขึ้นมาให้ดีกว่านี้ โมพัลมอรู้ดีว่าจะต้องตีกระบี่ที่มีความแข็งแกร่งขึ้นมาได้อย่างไร แต่ก็ใช้เวลาสักพักหนึ่ง โมพัลมอมั่นใจว่าจะตีกระบี่ที่มีความแข็งแกร่งกว่ากระบี่ของชาวจีนเสียอีก

โซซอโนบอกจูมงว่าเทโซรับปากแต่งงานกับลูกสาวของยางจอนเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนกับการสร้างอาวุธ ขอให้จูมงระมัดระวังเทโซให้ดี โซซอโนเข้าไปหาพ่อ นางอาสาเข้าไปทำการค้ากับกองทัพ เนื่องจากในเวลานี้แคว้นพูยอกำลังจะเปิดศึกกับมณฑลชินบอนและมณฑลอิมคุน

กองกำลังของสี่ชนเผ่าต้องการให้พระเจ้ากึมวาทรงถอนรับสั่งการเปิดศึกสงคราม สี่ชนเผ่าจะไม่ส่งกองกำลังเข้าร่วมศึกสงครามเป็นอันขาด พระเจ้ากึมวาทรงตกพระทัยมากเมื่อทรงล่วงรู้เรื่องนี้ พระองค์ทรงกริ้วมากจึงทรงมีรับสั่งให้เตรียมกองกำลังเพื่อทำศึกสงคราม แต่ก็มีขุนนางใหญ่จำนวนมากที่ทูลคัดค้าน ยางจอนส่งจดหมายให้สายซึ่งแฝงตัวอยู่ที่แคว้นพูยอ หลังจากที่สายซึ่งแฝงตัวอยู่ที่แคว้นพูยออ่านเนื้อความในจดหมายแล้วก็หน้าถอดสี และทำลายจดหมายทิ้ง จูมง,โออี,มารีและซามูพากันไปทำความเข้าใจถึงสภาพจิตใจพสกนิกร ผู้คนพากันวิพากษ์วิจารณ์สี่ชนเผ่าฆ่าราชทูตของพระเจ้ากึมวา

ต่อมา ชาวโชซอนที่ได้รับการช่วยเหลือจากจูมงและพวกนั้นได้พากันเดินทางมาหาจูมง ทุกคนอาสาเข้าทำศึกสงคราม อีกด้านหนึ่งนั้น มีคนราวสิบคนได้เดินทางไปที่หน้าวังหลวงโดยอาสาเข้าร่วมศึกสงคราม

เทโซคุกเข่าลงตรงหน้าพระพักตร์พระเจ้ากึมวา โดยอาสาเป็นแม่ทัพเปิดศึกกับมณฑลชินบอนและอิมคุน นึกไม่ถึงพระเจ้ากึมวากลับทรงมีรับสั่งให้จูมงเป็นแม่ทัพใหญ่ สร้างความไม่พอใจให้เทโซและยอนโบเป็นอันมาก แคว้นพูยอจะต้องได้รับชัยชนะ จูมงเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา โดยกราบทูลต่อพระเจ้ากึมวาว่าตนไม่สามารถรับตำแหน่งนี้ได้ เพราะจะสร้างความบาดหมางให้พี่น้อง แต่พระเจ้ากึมวากลับทรงยืนกรานว่ามีเพียงจูมงเท่านั้นที่สามารถบรรลุภารกิจนี้ได้ ยอนทาบอลและโซซอโนพากันไปเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา โดยอาสาให้การสนับสนุนการทำศึกสงคราม พระเจ้ากึมวาทรงสอบถามคนทั้งสองว่าจะตระเตรียมอาวุธมากมายให้กองทัพได้อย่างไร

โซซอโนทูลพระเจ้ากึมวาว่านางรู้เรื่องการเปิดสงครามนี้มานานแล้ว ดังนั้นจึงตระเตรียมอาวุธไว้แต่เนิ่นๆ พระเจ้ากึมวาทรงพอพระทัยโซซอโนเป็นอันมาก พระองค์ทรงกำชับให้ทั้งสองตระเตรียมอาวุธให้พร้อมสรรพ

หลังจากที่ยางจอนรู้จากเทโซว่าพระเจ้ากึมวาทรงตัดสินพระทัยเปิดศึกสงครามแล้ว ยางจอนก็ตระเตรียมกำลังพลเพื่อรับศึก จูมงส่งกองลาดตระเวนออกไป และพบว่าแผนการของตนถูกข้าศึกล่วงรู้เข้า จูมงจึงจำเป็นต้องเปลี่ยนยุทธวิธีใหม่ ทหารแคว้นพูยอพากันซ้อมรบด้วยจิตใจที่ฮึกเหิม เทโซสวมชุดศึกพร้อมทำศึก พระเจ้ากึมวาทรงรับสั่งกับเทโซว่าให้คอยกองลาดตระเวนของจูมงกลับมาเสียก่อนค่อยออกเดินทาง ยอนทาบอลยุ่งอยู่กับการตระเตรียมอาวุธให้กองทัพ

โซซอโนและซายงเสนอว่าให้ออกเดินทางก่อนทัพใหญ่จะออกเดินทาง ยอนทาบอลเห็นด้วยกับความคิดของโซซอโน โดยจะเข้าไปปรึกษาหารือเรื่องนี้ก่อน ทันใดนั้นเองเทโซก็เดินทางมาหายอนทาบอล เทโซบอกโซซอโนว่าความอดทนของตนมีจำกัด มูซงไปนำตัวหมอดูตามคำสั่งของยูฮวา

ในที่สุดยูฮวาก็รู้จากหมอดูว่าทั้งหมดเป็นแผนการของมเหสีวอนและมาโอยองที่ต้องการให้ตนโกหก ยูฮวาไปเข้าเฝ้ามเหสีวอนและมาโอยอง นางทูลมเหสีวอนว่าในยามสงครามการสร้างความหวาดผวาให้แก่พสกนิกรก็เท่ากับเป็นกบฏ ขอให้ทั้งสองล้มเลิกการกระทำนี้ นางจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นใดๆทั้งสิ้น ยอมีอึลต้องการให้ความช่วยเหลือโซซอโน ดังนั้นจึงเดินทางไปหาซองยางผู้ปกครองเขตฟูลู ยอมีอึลบอกซองยางว่าแคว้นพูยอต้องได้รับชัยชนะในการศึกครั้งนี้อย่างแน่นอน ขอให้ปล่อยตัวโซซอโนออกมา และเป็นพันธมิตรกับยอนทาบอล ซองยางซึ่งไม่มีความชัดเจนในสถานการณ์ที่เป็นอยู่กลับรู้สึกขัดหูต่อคำพูดของยอมีอึล ซองยางให้เวลายอนทาบอล แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้า ดังนั้นจึงตัดสินใจฆ่าโซซอโน ขณะที่นักฆ่ากำลังจะปลิดชีวิตโซซอโนนั่นเอง ทันใดนั้นเองจูมง,โออี,มารีและซามูก็พากันเข้ามาช่วยโซซอโน

จูมงช่วยชีวิตโซซอโนเอาไว้ โซซอโนน้ำตานองหน้าด้วยความตื้นตันใจที่จูมงช่วยชีวิตนางไว้ เทโซรู้เรื่องที่โซซอโนได้รับการช่วยเหลือออกไป เทโซคิดว่านาลูช่วยเหลือโซซอโน เมื่อออกไปต้อนรับโซซอโน เทโซกลับไม่เห็นโซซอโนอยู่ข้างกายนาลู เทโซตกใจมากเมื่อเห็นโซซอโนอยู่ข้างกายจูมง

จูมงใช้ว่าวยักษ์เข้าจู่โจมกองกำลังข้าศึก โดยเผาค่ายของข้าศึกจนพังพินาศ พระเจ้ากึมวาทรงรับสั่งให้แม่ทัพนำทัพบุกเข้าโจมตีเพื่อไม่ให้ข้าศึกได้ตั้งตัว กองทัพข้าศึกแตกพ่ายไม่เป็นท่า ยางจอนสั่งให้ทหารทิ้งเมือง พระเจ้ากึมวาทรงมีรับสั่งให้ทหารตามล่า ทันใดนั้นเองก็มีธนูจำนวนมากสาดใส่กองทัพของพระเจ้ากึมวา พระเจ้ากึมวาถูกธนูยิงได้รับบาดเจ็บสาหัส
ยางจอนเกิดความตระหนกเมื่อรู้ว่าผู้ปกครองเขตชินบอนถูกฆ่าตาย ดังนั้นจึงสั่งให้ถอนกำลัง อีกด้านหนึ่งนั้น จูมงกำลังตามล่าจับกุมตัวผู้ปกครองเขตอิมดุน...

พระเจ้ากึมวายังทรงหมดสติที่แท่นบรรทม มาโอยองร่ายมนต์ถวายการรักษาพระเจ้ากึมวา แต่พระอาการของพระเจ้ากึมวาก็ไม่ดีขึ้น หมอหลวงกล่าวว่าพระเจ้ากึมวาจะทรงปลอดภัยหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับลิขิตสวรรค
์
พูดึ๊กบูลไม่อยากให้อาการประชวรของพระเจ้ากึมวาส่งผลกระทบต่อราชสำนัก ดังนั้นจึงเสนอให้เทโซสำเร็จราชการแทนพระเจ้ากึมวาไปก่อน หลังจากที่ปรึกษาหารือกับขุนนางใหญ่ทั้งหลายแล้ว ในที่สุด ทุกคนก็ลงความเห็นให้เทโซสำเร็จราชการแทนพระเจ้ากึมวาไปก่อน เทโซแต่งตั้งนาลูเป็นหัวหน้าองครักษ์ โซซอโนหลั่งน้ำตาด้วยความคิดถึงจูมง อูเทจ้องมองโซซอโนด้วยความสงสาร

เทโซและมเหสีวอนต้องการสร้างฐานกำลังในราชสำนักให้มั่นคง ดังนั้นจึงเริ่มต้นกำจัดขุนนางที่มีความจงรักภักดีต่อพระเจ้ากึมวา
เทโซต้องการล้างแค้นให้มเหสีวอน ดังนั้นจึงจับกุมตัวยูฮวามาคุมขัง เพื่อไม่ให้ยูฮวามีโอกาสได้ใกล้ชิดพระเจ้ากึมวา อีกด้านหนึ่งนั้น เทโซยังมีคำสั่งให้ทหารองครักษ์จับตาดูความเคลื่อนไหวยูฮวาไว้ โดยไม่ให้ใครเข้าพบยูฮวาเป็นอันขาด มาโอยองและยูเซ็งทำพิธีบวงสรวง ทันใดนั้นเองก็เกิดเหตุการณ์ที่ทั้งสองไม่คาดคิดขึ้นมา ทั้งสองทำนายว่ายอมีอึลจะต้องเดินทางกลับมายังแคว้นพูยออย่างแน่นอน มเหสีวอนทรงมีรับสั่งให้ยอนโบจับกุมตัวยอมีอึลให้ได้ก่อนที่จะเดินทางมาถึงแคว้นพูยอ เป็นไปได้ก็ให้ฆ่ายอมีอึลทันที

โออีลมารีและซามูตัดสินใจช่วยโมพัลมอซึ่งถูกเทโซควบคุมตัวเอาไว้ ทั้งสามเสี่ยงอันตรายเข้าช่วยโมพัลมอ จากนั้นส่งโมพัลมอไปหลบภัยที่แคว้นเคลู เทโซตำหนินาลูเป็นการใหญ่ที่ปล่อยให้โมพัลมอหลบหนีไปได้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามก็ต้องจับกุมตัวโมพัลมอกลับมาให้ได้

ในที่สุดพระเจ้ากึมวาก็ทรงได้พระสติขึ้นมา บรรดาขุนนางใหญ่ทั้งหลายต่างพากันมาเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา ด้วยความเป็นห่วงพระอาการของพระเจ้ากึมวา เทโซกลัดกลุ้มใจด้วยเรื่องที่ตนกำจัดขุนนางที่จงรักภักดีต่อพระเจ้ากึมวา รวมทั้งเรื่องที่ควบคุมตัวยูฮวาเอาไว้ อีกทั้งเรื่องที่ตนจะแต่งงานกับยางซูลานก็ล่วงรู้ถึงพระเจ้ากึมวาแล้ว โออีไปหายอนทาบอลเพื่อบอกให้ยอนทาบอลรู้ว่าพระเจ้ากึมวาทรงปลอดภัยแล้ว ยอนทาบอลกังวลว่าจะเกิดการห้ำหั่นกันในวังหลวง อูเทแนะนำยอนทาบอลเดินทางกลับเคลู ยอนทาบอลขอความคิดเห็นจากโซซอโน โซซอโนยืนกรานว่านางจะอยู่ที่แคว้นพูยอต่อไป

ยอมีอึลพาโมพัลมอและมูซงไปที่วังหลวง โดยบอกคนทั้งสองว่าบางทีจูมงอาจยังมีชีวิตอยู่ ทุกคนได้รับข่าวที่ไม่คาดคิดมาก่อน ดังนั้นจึงพาพรรคพวกออกตามหาจูมง
แผนการของพระเจ้ากึมวาล้มเหลว แม่ทัพใหญ่ฮึกจีและทหารหาญต่างยอมแพ้ต่อเทโซ เทโซได้รับป้ายคำสั่งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระเจ้ากึมวา เทโซว่าราชการแผ่นดิน
เทโซใช้การศึกสงครามเป็นข้ออ้างจับกุมตัวยอนทาบอล โออี,มารีและซามูล่วงรู้จากมูซงและโมพัลมอว่าจูมงยังมีชีวิตอยู่ ทุกคนตัดสินใจไปช่วยจูมง

จูมงซึ่งถูกหน่วยอาชาเหล็กควบคุมตัวไปที่มณฑลยอนโทนั้นได้รับการช่วยเหลือจากโออี,มารี, ซามูและโมพัลมอ เดิมทีทุกคนต่างคิดว่าจูมงตายแล้ว ทุกคนดีใจมากที่จูมงยังมีชีวิตอยู่
พระเจ้ากึมวาทรงล่วงรู้เรื่องที่ยอนทาบอลถูกขับไล่ไปจากแคว้นพูยอ พระองค์ทรงมีรับสั่งให้ยอนทาบอลเข้าเฝ้า จากนั้นพระองค์ก็ทรงรับสั่งขอโทษยอนทาบอล

ยูฮวากล่าวขอโทษโซซอโนแทนจูมง โดยขอให้นางลืมจูมงเสียเถิด โซซอโนโผเข้ากอดยูฮวา จากนั้นนางก็ร่ำไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ ยอนโบหยอกล้อนางกำนัลในวังหลวง เทโซมองดูด้วยความสังเวช เทโซสั่งสอนยอนโบว่าพฤติกรรมเช่นนี้ไม่งาม ยอนโบโกรธมากจึงต่อว่าเทโซ เทโซโกรธมากจึงสั่งคุมขังยอนโบ ยางจอนรู้เรื่องที่จูมงยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นจึงส่งจดหมายให้เทโซรู้

จูมงลอบเข้าไปในวังหลวงเพื่อพบกับยูฮวา ยูฮวาซึ่งเดิมทีคิดว่าจูมงตายในศึกสงครามนั้นตกใจมากเมื่อได้พบกับจูมง นางไม่อยากเชื่อเลยว่าจูมงยังมีชีวิตอยู่ ยูฮวาน้ำตานองหน้าด้วยความเป็นห่วงจูมง ยูฮวากำชับจูมงให้ถวายความช่วยเหลือพระเจ้ากึมวา โดยให้ระมัดระวังตัวให้ดี อย่าให้เทโซพบเห็นเป็นอันขาด นาลูได้รับรายงานว่ามีคนร้ายบุกเข้ามาในวังหลวง ด้วยเหตุนี้จึงสั่งให้ทหารให้การอารักขาเทโซอย่างเข้มงวด พร้อมกันนี้ก็มีคำสั่งให้ตามจับตัวคนร้ายให้ได้ นาลูนำพาทหารบุกเข้าไปยังที่พักของยูฮวาเพื่อค้นหาตัวคนร้าย ยูฮวาโกรธมากที่นาลูเสียมารยาทกับนาง ยูฮวาตบหน้านาลูไปฉาดหนึ่ง

ยอนทาบอลซึ่งถูกขับไล่ไปจากแคว้นพูยอนั้นได้เดินทางมาถึงแคว้นเคลู ยอมีอึลและซูยองให้การต้อนรับยอนทาบอลอย่างดี ยอนทาบอลประกาศให้โซซอโน,อูเท,ซายงและพวกรู้ว่าตนจะยกตำแหน่งผู้นำให้โซซอโน

โมพัลมอและมูซงถูกซองยางจับกุมตัวไว้ได้ ซองยางตัดสินใจส่งตัวโมพัลมอให้เทโซ ดังนั้นจึงควบคุมตัวโมพัลมอเดินทางกลับแคว้นพูยอ จูมงต้องการช่วยชีวิตโมพัลมอ ดังนั้นจึงขอความช่วยเหลือจากยอนทาบอล นึกไม่ถึงว่าแผนการที่ยอนทาบอลและพวกหักหลังยางจอนกลับล้มเหลว ยูฮวาเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวา เพื่อทูลแนะนำลีจายอต่อพระเจ้ากึมวา ยูฮวาทูลถามพระเจ้ากึมวาทรงมีความคิดเห็นเช่นใดถ้าหากจะให้ลีจายอแต่งงานกับจูมง เมื่อจูมงแต่งงานแล้วก็จะเป็นผู้ใหญ่ขึ้น พระเจ้ากึมวาทรงเห็นว่าลีจายอเป็นบุตรีลีชอน นางมีฐานะและชาติตระกูลที่สูงศักดิ์ อีกทั้งจิตใจก็ดีงาม ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงทรงเห็นด้วยกับความคิดของยูฮวา

เทโซไปหาจูมง เนื่องจากจูมงและโมพัลมอมีมิตรภาพที่แนบแน่นต่อกัน ด้วยเหตุนี้เทโซจึงขอให้จูมงเกลี้ยกล่อมโมพัลมอตีกระบี่ให้ ถ้าหากโมพัลมอปฏิเสธก็จะถูกฆ่า จูมงใคร่ครวญสักพักก็พาโมพัลมอไปที่ห้องอาวุธเพื่อตีกระบี่ขึ้นมา โออี,มารีและซามูต่างพากันจับจ้องไปที่จูมงโดยไม่กล้าออกความเห็นใดๆ

ในวังหลวงมีข่าวแพร่สะพัดออกมาว่าจูมงจะต้องเป็นตัวประกันให้ราชสำนักจีน พระเจ้ากึมวา,ยูฮวา,โออี,มารี,ซามู,ลีจายอและพวกต่างพากันเศร้าโศกเสียใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่ก็ไม่มีหนทางอื่น พูดึ๊กบูล บอกเทโซว่าขอเพียงให้จูมงอยู่ในวังหลวงก็จะปลอดภัย การส่งตัวจูมงให้ราชสำนักจีนเป็นเรื่องอันตราย ทางที่ดีควรจะส่งยอนโบไปแทนจูมง ยอนโบโกรธมากเมื่อรู้ว่าตนจะต้องถูกส่งเป็นตัวประกันให้ราชสำนักจีน ยอนโบต้องการคิดบัญชีกับพูดึ๊กบูล ยอนโบวางแผนกับโตชิโดยส่งนักฆ่าไปสังหารเทโซ นักฆ่าถูกฝึกฝนขึ้นมา โออี,มารีและซามูพบเห็นความเคลื่อนไหวของยอนโบที่กำลังฝึกฝนนักฆ่าขึ้นมา ดังนั้นจึงนำความไปบอกจูมง จูมงนึกถึงคำพูดที่ยอนโบเคยพูดกับตนมาก่อน ด้วยเหตุนี้จึงเดินทางไปหายอนโบ

เนื่องจากยอนโบมีความผิดฐานก่อความไม่สงบจึงถูกลงโทษประหารชีวิต จากความช่วยเหลือของจูมง ทำให้เทโซรอดพ้นจากความตายไปได้ เทโซโกรธมากจึงปลิดชีวิตโตชิ ราชสำนักจีนต้องการได้ตัวจูมงซึ่งถูกคัดเลือกเป็นตัวประกันไป ดังนั้นจึงส่งฑูตมาที่แคว้นพูยอ จูมงเตรียมตัวเดินทาง โออี,มารีและซามูขอติดตามจูมงไปด้วย ยูฮวาเกลี้ยกล่อมจูมงให้แต่งงานกับลีจายอเสียก่อนค่อยออกเดินทางไป อ่านต่อ

ที่มา : สถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 อ.ส.ม.ท.

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550

0 comments

Last Update : 29 พฤศจิกายน 2550 16:13:44 น.

Counter : 3339 Pageviews.