BlogGang.com : : bionext : รู้ทัน ภาคสาระแน 1

รู้ทัน ภาคสาระแน 1

Bloggang ป่วน.......
ว่าด้วยเรื่อง ....รู้ทัน

แหม! ท่านครับ สมัยนี้ใครๆเขาก็อินเทรนด์เรื่อง “รู้ทัน” ทั้งนั้นแหละ ใครไม่เคยสำเหนียก หรือบ้านอยู่ห่างไกลความเจริญก็อาจจะไม่ทราบ. อ่ะ ไม่ว่ากัน แต่คราวนี้ไม่ได้หมายควาย เอ้ย! หมายความว่า จะมารู้ทันทางการเมืองหรอกนะ ผมน่ะจะมารู้ทัน คุณ..... คุณนั่นแหละ อาจเป็นคุณก็ได้ที่ผมจะกัด จะแซว จะหาเรื่อง หรือบางที ก็จะ “รู้ทัน” แน่ใจนะว่าจะอ่าน แต่ขอทีเถอะว่า ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบกรุณาอย่าเอาแก้มนุ่มๆมาตบปากผมเป็นอันขาด เพราะผมกลัว กลัว จะห้ามใจไม่ด้ายยยยยยย.

รู้ทันภาคสาระแน 1 ….เรื่องของวงการ
ขอยอมรับเลยว่าในยุคนี้สมัยนี้ไม่มีการแข่งขัน ข่มขืน (เกี่ยวกันป่าวเนี่ย) แย่งชิง ตบตีอีรุงตุงนัง เท่าเรื่อง วงการอีกแล้ว จะอะไรล่ะถ้าไม่ใช่ วงการเพลง ........
คุณๆ คุณนั้นแหละ คุณเคยฟัง เอ็มพีสาม มั๊ย แผ่นละ 150 น่ะ บางทีก็ร้อยนึง บางทีก็ห้าสิบ แล้วจำได้ไหมเอ่ยว่าซื้อเทปจริงซีดีจริงครั้งสุดท้าย ตั้งแต่ยุดไหน............จำไม่ค่อยได้ใช่ไหม มามะ ผมจะบอกให้

ก็ราวๆ 5 ปี เห็นจะได้ เมื่อมีผู้ชายบ้าพลังชื่ออะไรอย่าไปยุ่งกะมันเลย คิดค้นระบบบีบเค้น บีบคั้นฟาย(ไฟล์)พิเศษชื่อ เอ็มพีสามขึ้นมา เท่านั้นแหละแม่เจ้าประคุณรุนช่องเอ๋ย มันช่างเป็นที่นิยมเสียนี่กระไร เพราะเพลงนึงจาก 40 เม็ด(เมก) เหลือ 3 เม็ดกว่าๆ แรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกเพราะใช้ส่งเดโมเพลงออนไลน์กัน แต่ทีนี้พอมันเอาเพลงลิขสิทธิ์มาแปลงได้เท่านั้นแหละ(ตบเข่าดังฉาด) ค่ายเพลงเต้นให้เร่าๆ เป็นเจ้าเข้าประทับทรง ชี้หน้ากระทืบเท้า กล่าว ว้าเว้ย แหม่........มันมากระตุกหนวดเสืออย่างข้า ของกำลังขายดีๆ(แผ่นต้นทุน 5 บาทขายแผ่นละ 140) มันมาก๊อปปี้ๆๆๆๆๆของเราเอาไปขายซะฉิบ กำลังปล้นคนฟังอยู่เพลินๆ มันมาแทงข้างหลังซะแล้ววววว

เหวย ๆ ทีนี้ล่ะ ข้าจะเก็บลิขสิทธิ์ ตรงนู้นตรงนี้ให้หมด ใครละเมิด ข้าจะทุบๆๆๆๆๆๆ ให้มันเจ๊ง ข้าจะฟ้องๆๆๆๆๆ ให้มันหมดตัว ข้าจะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของข้าให้จงได้.......

ท่านผู้อ่านครับ งงไหมครับว่าผมพล่ามอะไรนักหนา ถ้างง ก็อย่าแปลกใจครับ ผมเองก็งงเหมือนกัน ว่าแล้วกลับไปดูต้นกำเนิดอำมหิตกันเถอะ(เหมือนหนังเลย)

อันว่าค่ายเพลงนั้น เหมือนกับค่ายมวยก็มิปาน แต่ศัพท์แสงที่ใช้เรียกจะหรูกว่า เช่น โปรดิวเซอร์ยังงี้ ซาวนด์เอนจิเนียร์อย่างนี้ ฟังแล้วปวดแก่นกะโหลก ง่ายๆเลยดีกว่า เพลงหนึ่งเพลงกว่าจะมาเป็นได้จะต้องมี คนแต่ง คนร้อง คนทำดนตรี คนรวบรวม(ยำหลายๆอย่างมารวมกัน) ที่สำคัญคนออกเงิน และฝ่ายชเลียร์คือออกแบบ และโฆษณา จากนั้นก็ปั่มปั๊มออกมาเป็นเทป 1 ชุดด้วยเครื่องจักรอันทันสมัยรวดเร็วไวปานสายฟ้าแลบ .......

จากนั้นก็โปรโมททางวิทยุ โทรทัศน์ ยิงสปอต ยิงเอ็มวี ออกแถลงข่าว ถ้าดังก็คอนเสิร์ตสักงาน จากนั้นพอเลิกดังก็หาเด็กใหม่ วนเวียนอย่างนี้ ของเข่าก็เฉดหัวทิ้งถ้าหมดประโยชน์หรือไม่ก็ดองไว้นิ่งๆ รอโชคลาภวาสนาจะพัดพา อุตส่าห์ยอมปลืองตัว เสียเงิน เสียเวร่ำเวลา อัพหน้าตา ไปเท่าไหร่ ถ่ายแบบโชว์ส่วนสัดก็แล้ว ยังไม่ดังก็ว่าจะถ่ายเปลือยเลย ทีนี้ละดังแน่ๆ ........โอ้...พล่ามอะไรละเนี่ย

วกกลับเข้ามาที่กระบวนการผลิตกันดีกว่า ขั้นตอนแรกต้องมีโปรดิวเซอร์(หรูเชียว) หรือคนแต่งเพลงซะก่อน คนแต่งกับคนทำดนตรีอาจเป็นคนละคนกัน หรือไม่ก็ได้ ถ้าคิดว่ามีฝีมือพอ โปรดิวเซอร์เก่งๆ สามารถแต่งเพลงในอัลบั้มให้ดังได้ 8 ใน 10 เพลง (ซึ่งหาโคตรยากเลย) ส่วนมากก็ 1-2 เพลง ทำไมน่ะหรือครับ เพราะเพลงที่ดีจะมีน้อย เนื่องจากกระแสตลาดมาแรง(ตลาดอะไรก็ไม่รู้คาดว่าน่าจะเป็นตลาดลักทรัพย์) เอาเพลงเดียว เปิดให้กระหน่ำ ได้สัก สี่ซ้าห้าแสนม้วนก็คุ้มแล้ว ...
แต่อย่าว่าเขาเลย ไอ้การแต่งเพลงให้ดังเนี่ยมันยากนะ ใครเถียงก็ลองแต่งสักเพลงเด่ะ แล้วจะรู้
ก็นี่แหละครับ เพราะมันยาก เอาดังแค่เพลงเดียวก็พอ เนื้อหาหรือครับ .....อะโห อย่าให้เซ่ด
คณะกรรมการวิจัยเพลงแห่งส่วนตัวได้ออกแถลงการณ์มาแล้วว่ามีไม่กี่แบบเท่านั้นเอง คือ
1. เพลงที่มีเนื้อหารักกินใจหวานแหววแต๋วแตก แทบจะกลืนกินสวาปามหญิงของมันได้ทั้งตัว คือรักกันมากว่างั้นเหอะ จะจากไปไกลสักสี่ซ้าห้านาทีก็คิดถึงแล้ว(ไม่รู้ว่าถ้ามันจากแม่มันมา จะคิดถึงเท่าหญิงของมันมั๊ย) โลกนี้เป็นสีชมพู ช๊อคกิ้งพิงค์(แหวะ) ความรักของเราเบ่งบานเป็นจานดาวเทียม เพลงแนวนี้ถ้าไม่ดังก็เตรียมงบบานได้เลย ลักษณะคนฟังคือกลุ่มวันรุ่นที่นมเพิ่งแตกพาน อายุ 13-14 กำลังอยาก(อะไรไปคิดเอาเอง) ก็แหม่ เพลงมันใช้จีบหญิงได้นี่หว่า มันโดน มันโดน(สงสัยจังโดนอะไร หรืออะไรจะโดนมันก็ไม่รู้) เนื้อเพลงจะมีคำหลัก 3 คำ คือ ฉานนนนน ร้ากกกก เธออออออ คำอื่นที่จะเป็นท่อนฮุคละก็ ขอบอกๆ อย่าสะเออะ ถ้าเพลงรักไหนไม่มีคำสามคำนี้นะ ให้เอาบาทามากระทืบหน้าได้เลย (หน้าใครก็ได้ที่ไม่ใช่ผม) ดนตรีซ้ำๆ แต่ขอให้มันส์ไส้ก่อน หรือไม่ก็คิกขุอาโนเนะเข้าไว้ พระเอกนางเอกจะใช้วัยรุ่นหน้าตาดีๆ แบบ สูง ยาว ขาว ตี๋ หัวเกรียนสกินเฮด หรือไม่ก็ทรงนักเรียน เป็นหลัก (พิมพ์นิยม) นานๆทีจะมีเซอร์ๆโผล่มาสักคน (ไม่รู้ทำไม) นางเอกก็หน้าตาค่อนข้างจะดี อาจไม่ต้องสวยมากก็ได้ แต่ให้น่ารักเข้าไว้ เรื่องราวจะเป็นการแอบชอบ ไม่กล้าบอก ไม่กล้าเจอหน้า ไม่กล้าให้ของ แต่ลองถามว่าจะเอาไหมสิ.... “เอา” อันนี้เป็นแนวชายชอบหญิง มาดูหญิงชอบชายบ้าง ก็คล้ายๆกัน แต่พระเอกต้องเป็นหนุ่มสูง ยาว ขาว ตี๋ (อีกแล้ว) แต่ทรงผมต้องยาวๆ พร้อมทักษะกีฬาที่ยอดเยี่ยมไม่ว่าจะเป็น บาส บอล (กอล์ฟไม่เคยมีนะ สงสัยจะไฮโซไปหน่อย) คืออะไรก็ได้น่ะที่ต้องโชว์หุ่นโชว์กล้ามหน่อยแบบว่าหญิงเห็นต้องกรี๊ด แทบจะยอมพลีกายถวายตัวให้ แต่ใจก็ไม่กล้า(เพราะคนเยอะ ถ้าคนน้อยละก็เสร็จกรูไปแล้ว) อูย ยิ่งถ้าเล่นกีฬาเหงื่อท่วมๆนะ ซู๊ดดดดดดด (สังเกตจากสายตานางเอกมองพระเอกได้) แล้วในเอ็มวีถ้ามีท่าเต้นก็ยั่วยวนสุดๆ กางเกงสั้นสุดๆโชว์ขาด่าง เอ๊ย...ขาขาวๆ เสื้อก็ให้มันคับๆ เพราะเป็นปอดบวมต้องรัดไว้ให้ดี แหกแข้งแหกขา น้อยหน่อยก็เดินโชว์กลางสยาม มากหน่อยก็ทำเป็นล้างรถตัวเปียกโชกเลย มันจะได้เห็นอะไรต่อมิอะไรได้ถนัดหน่อย(ทำไมมันไม่ไปถ่ายแบบโป๊ซะเลยฟะ) เพลงแนวนี้ขายได้ ไม่นานครับ อย่างมากก็สามสี่เดือน

--------------------------------------------------
ติดตามภาคสองเร็วๆนี้

Create Date : 02 มีนาคม 2548

Last Update : 2 มีนาคม 2548 22:48:25 น.

2 comments

Counter : 288 Pageviews.

รอภาคสองอ่ะ เร็วๆ หน่อยนะ อิอิ ...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 3 มีนาคม 2548 เวลา:7:01:28 น.

บางคนถึงว่าไงครับ ดูให้เพราะ ไม่ใช่ฟังให้เพราะ อิอิ

โดย: Mint@da{-"-}

วันที่: 4 มีนาคม 2548 เวลา:1:34:20 น.